Matnia

Przemysław Piotrowski kolejny raz sprawił mi ogromną przyjemność z czytania, ale też przyprawił mnie o szybsze bicie serca.

Początek „Matni” nie zapowiadał aż takiej emocjonalnej bomby. Miałam nawet myśli porzucenia tej książki bardzo zawiedziona, ponieważ moje oczekiwania po serii z Igorem Brudnym były ogromne.

Zuza to młoda dziewczyna, której życie nie rozpieszcza. Wychowała się w domu dziecka, nie mogła znaleźć swojego miejsca, ani odnaleźć się w dorosłym życiu. Tak bardzo pragnęła, żeby ktoś ją pokochał, aż pewnego razu dała omotać się oszustowi, który zostawił ją z długami i bliźniaczą ciążą. Podczas wypłakiwania się swojej najlepszej przyjaciółce Agacie, z którą poznały się i wychowały w domu dziecka, podchodzi pewien mężczyzna i daje jej kwiaty na pocieszenie. Czy nieznany mężczyzna może odmienić jej życie? Jak się zapewne domyślacie, po Piotrowskim nie można spodziewać się happy endów.

Jestem pod wielkim wrażeniem, jak facet mógł napisać tak dobrą książkę, opowiedzianą przez kobietę. Kreacja bohaterów zasługuje naprawdę na wielkie uznanie. Są prawdziwi, nie są na siłę idealizowani. Jak każdy człowiek posiadają wady, zalety i wzbudzają wiele emocji. Nie da się od razu ich polubić albo znienawidzić. Żeby wyrobić sobie o nich zdanie, trzeba sporą część książki przeczytać.

„Matnia” to ciężki, klimatyczny i przerażający thriller, który porusza jeden z najobrzydliwszych tematów. Jaki? Nie zdradzę Wam, ponieważ historia już nie będzie tak ciekawa.

Jedyną rzeczą, o jaką mogę się przyczepić, to trochę za długi i spokojny początek. Nie polubiłam wtedy głównej bohaterki. Wręcz czekałam, aż w końcu spotka ją coś strasznego. Jednak w miarę upływu stron coraz bardziej zyskiwała moją sympatię, aż w pewnym momencie przyłapałam się na tym, że jej kibicuję i nie chcę, żeby stała się jej krzywda.

Cieszę się, że na rynku pojawia się coraz więcej kryminałów i thrillerów polskich autorów, ale na ten moment dla mnie polskim mistrzem tego gatunku zostaje Przemysław Piotrowski. Jeśli ktoś go jeszcze nie zna, to radzę szybko nadrobić zaległości. Obiecuję, że za którą książkę byście nie chwycili, to przyśpieszone bicie serca i ciarki na ciele macie gwarantowane.

Moja ocena: 8.5/10

Przemysław Piotrowski kolejny raz sprawił mi ogromną przyjemność z czytania, ale też przyprawił mnie o szybsze bicie serca.

Początek „Matni” nie zapowiadał aż takiej emocjonalnej bomby. Miałam nawet myśli porzucenia tej książki bardzo zawiedziona, ponieważ moje oczekiwania po serii z Igorem Brudnym były ogromne.

Zuza to młoda dziewczyna, której życie nie rozpieszcza....

Oprócz denerwującej głównej bohaterki i licznych powtórzeń informacji -książka super. Poruszony w niej temat przerażający..niestety prawdziwy..

Oprócz denerwującej głównej bohaterki i licznych powtórzeń informacji -książka super. Poruszony w niej temat przerażający..niestety prawdziwy..

Nie mam pojęcia czemu oceniłam książkę tak wysoko, czyli na 6/10.
Może dlatego, że pomimo przewidywalnego zakończenia i pomimo denerwującej bohaterki książkę czyta się szybko i w miarę dobrze spędza się przy niej czas?
Wciąga... Choć irytuje...

Zachowanie i postawa głównej bohaterki jest nie do zniesienia...
Od razu wiemy, że wszystko - cała ta jej miłość jest skazana na porażkę, jej ślepota jest rażąca, naiwność zatrważająca...

Tymczasem jej wybranek Marek okazuje się bydlakiem, handlującym ludźmi, kobietami i dziećmi.
Wieś na zadupiu bierze w procederze udział i jedyną zagadką jest to jak z tego wybrnie ona, będąca w zaawansowanej ciąży z bliźniaczkami... na tej wsi, na zadupiu, z "kochającym" bydlakiem

Nie mam pojęcia czemu oceniłam książkę tak wysoko, czyli na 6/10.
Może dlatego, że pomimo przewidywalnego zakończenia i pomimo denerwującej bohaterki książkę czyta się szybko i w miarę dobrze spędza się przy niej czas?
Wciąga... Choć irytuje...

Zachowanie i postawa głównej bohaterki jest nie do zniesienia...
Od razu wiemy, że wszystko - cała ta jej miłość jest skazana na...

Niesamowita książka. Inna niż trylogia o komisarzu Brudnym. Pisana w pierwszej osobie historia Zuzy, która nie ma w życiu szczęścia. Wychowana w domu dziecka, porzucona przez mężczyznę z którym jest w bliźniaczej ciąży poznaje Marka, idealnego tak, że aż nieprawdziwego. Kiedy przenosi się do Toporzyc, jego rodzinnej wioski zaczyna się koszmar. Nikt tu nie jest miły, jest sama wśród obcych, Marek wyjeżdża do pracy za granicę. Gdy poznaje prawdę na wszystko zdaje się być za późno. Walczy jednak i wychodzi zwycięsko z tej rgry. Polecam

Niesamowita książka. Inna niż trylogia o komisarzu Brudnym. Pisana w pierwszej osobie historia Zuzy, która nie ma w życiu szczęścia. Wychowana w domu dziecka, porzucona przez mężczyznę z którym jest w bliźniaczej ciąży poznaje Marka, idealnego tak, że aż nieprawdziwego. Kiedy przenosi się do Toporzyc, jego rodzinnej wioski zaczyna się koszmar. Nikt tu nie jest miły, jest...

Kolejna powieść tego autora, którą miałem przyjemność przeczytać. Przez pierwsze 150 stron lekko się męczyłem. Czytało się to jak tanie romansidło. Później fabuła się rozkręca i ciężko odłożyć. Nie jest to rewelacyjny kryminał, czy thriller. Narracja z pierwszej osoby, kobiety wyszła autorowi lekko sztucznie. Główna bohaterka jest jednowymiarowa, naiwna, lekko pusta. Może taka miała być? Zakończenie przewidywalne, od pierwszych stron. Sporo też akcji dzieje się, bez żadnego tempa, historie się powtarzają i mało wnoszą.
Jednakże, to co wypada niewątpliwie na plus i podnosi ocenę książki, to sposób pisania autora. Książki Piotrowskiego czyta się jednym tchem. Pomimo, że wiemy na 99 procent co się wydarzy, to i tak nas to interesuje. Po genialnym Pietnie, lekko słabszych kolejnych częściach trylogii (a zaraz chyba tetralogii ;-)), no i słabej w mojej ocenie Krwi z krwi, Matnia wypada dobrze. Cieszy mnie zapowiedz z epilogu i czekam na kolejne książki

Kolejna powieść tego autora, którą miałem przyjemność przeczytać. Przez pierwsze 150 stron lekko się męczyłem. Czytało się to jak tanie romansidło. Później fabuła się rozkręca i ciężko odłożyć. Nie jest to rewelacyjny kryminał, czy thriller. Narracja z pierwszej osoby, kobiety wyszła autorowi lekko sztucznie. Główna bohaterka jest jednowymiarowa, naiwna, lekko pusta. Może...

Pierwsze spotkanie z autorem i wielkie wow z moje strony! Klimat polskiej wsi niesamowity, lektura od pierwszych stron budzi niepokój i co najważniejsze zakończenie też zaskakuje. Bardzo podoba mi się styl pisania Piotrowskiego i na pewno sięgnę po kolejne pozycje.

Pierwsze spotkanie z autorem i wielkie wow z moje strony! Klimat polskiej wsi niesamowity, lektura od pierwszych stron budzi niepokój i co najważniejsze zakończenie też zaskakuje. Bardzo podoba mi się styl pisania Piotrowskiego i na pewno sięgnę po kolejne pozycje.

Dziś o najnowszej książce autorstwa Przemysława Piotrowskiego… „Matnia”. Dla mnie to kolejna książka autora, która bazuje na naturalnym ludzkim strachu… strachu o zdrowie i bezpieczeństwo nienarodzonego dziecka. Oczekiwanie na cud narodzin to okres skrajnych emocji, nadzieja miesza się z lękiem, szczęście przeplata przerażenie. Gdy w tej sytuacji pozostaje tylko jeden rodzic (bo drugi zapada się pod ziemię, zostawiając partnerkę z gigantycznymi zobowiązaniami finansowymi) pytania – jak sobie poradzić? Jak zapewnić wszystko, co niezbędne dziecku? Jak odnaleźć w sobie spokój niezbędny do prawidłowego rozwoju bliźniaczek?... są jeszcze trudniejsze.
To książka klaustrofobiczna, gęsta od lęku nienazwanego zła.
Klimat starego domu i wsi na skraju świata kontrastuje z rozwijającym się pod sercem życiem.
Szczegółowo opisywany rytm dnia ciężarnej bohaterki potęguje przeświadczenie, że coś złego musi się wydarzyć, że coś złego już nadciąga, że bohaterka już jest zanurzona w nieuniknionym.
To historia kobiety, która nie otrzymała w dzieciństwie opieki i miłości. Jako była wychowanka domu dziecka z uporem dąży do zbudowania związku, który da jej bezpieczeństwo, jednak realnie jest łatwym celem dla tych, którym trzeba będzie zapłacić (tym, co najcenniejsze) za pozorną opiekę.
Polecam lekturę książki, byście sami wyrobili sobie opinię… ja już czekam na kolejną książkę Przemysława Piotrowskiego.
Przypominam, że jeszcze można wziąć udział w zabawie i wygrać egzemplarz „Matni”.
Za egzemplarz serdecznie dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca.

Dziś o najnowszej książce autorstwa Przemysława Piotrowskiego… „Matnia”. Dla mnie to kolejna książka autora, która bazuje na naturalnym ludzkim strachu… strachu o zdrowie i bezpieczeństwo nienarodzonego dziecka. Oczekiwanie na cud narodzin to okres skrajnych emocji, nadzieja miesza się z lękiem, szczęście przeplata przerażenie. Gdy w tej sytuacji pozostaje tylko jeden...

> Jestem bardzo atrakcyjna.
> Wszyscy na mnie lecą.
> Ja lecę głównie na tych, od których czuję piniądz.
> Ale nie daję dupy za kasę, bo jestem taka dumna.
> I bardzo atrakcyjna.
> Ostatni facet mnie naciągnął i oszukał, a pozostali też byli gówniani.
> Więc kolejnemu zaufam po kilku miesiącach znajomości.
> Co złego może się stać?
> On przecież mnie kocha.
> Pewnie dlatego, że jestem taka atrakcyjna
> Nie zapala mi się lampka alarmowa, jak nalega na przeprowadzkę na zapadłą wieś i zakazuje mi pracować.
> Fajnie, będę leżeć i pachnieć.
> Ale on też najlepiej niech nie pracuje.
> Ma mnie nie zostawiać.
> Tylko rozpieszczać i podziwiać.
> Bo jestem taka atrakcyjna.
> On jest prawdziwym mężczyzną
> A ja jestem atrakcyjna, wspomniałam już?

Główna bohaterka jest nie do zniesienia. Do tego stopnia, że nie skończyłam jeszcze książki, ale już musiałam, po prostu musiałam to z siebie wyrzucić. Jak skończę, to edytuję opinię i wypowiem się bardziej merytorycznie.

Jestem bardzo atrakcyjna.
Wszyscy na mnie lecą.
Ja lecę głównie na tych, od których czuję piniądz.
Ale nie daję dupy za kasę, bo jestem taka dumna.
I bardzo atrakcyjna.
Ostatni facet mnie naciągnął i oszukał, a pozostali też byli gówniani.
Więc kolejnemu zaufam po kilku miesiącach znajomości.
Co złego może się stać?
On przecież mnie kocha.
Pewnie dlatego, że...

Matnia
Przemysław Piotrowski

Co mnie skłoniło żeby sięgnąć po tą książkę? Nie wiem. Serio, ale jak dobrze zrobiłam! Może to fakt, że sporo jej się tutaj przewinęło. Niemniej to kolejny autor, który mnie zainteresował na tyle, że musem dla mnie jest sięgnięcie po inne jego książki.

Do brzegu jednak. Zuza, młoda, śliczna kobieta. Po burzliwym rozstaniu zostaje w bliźniaczej ciąży sama, bez pieniędzy, z długami byłego. I tutaj jak w filmie pojawią się on, Marek, przystojny, opiekuńczy, kochający zapewniając, że zajmie się zarówno nią jak i córeczkami. No skarb. Ze świecą takiego szukać. Do tego dochodzi piękny domek, na końcu świata, w urokliwej wsi nad jeziorem.

Marek spędza jednak wiele czasu w pracy za granicą, zostawiając Zuzę samą. Kobieta chce poznać nie tyle nowe miejsce zamieszkania co samych mieszkańców. Jednak wieś okazuje się dosyć mroczna, owiana tajemnicą. Ludzie też jakby się ukrywali. Zuzie przytrafiają się dosyć niespodziewane, czasem przerażające sytuacje. Zawsze jednak partner ją na tyle uspokaja, zrzucając wszystko na ciążowe hormony, że po fakcie wydaje jej się to wszystko błahe.
Nie odpuszczając Zuza postanawia odkryć całą prawdę o Toporzycach, ze swoją najlepszą przyjaciółką.

Postać Zuzy to dla mnie majstersztyk! Od samego początku, aż do zakończenia. Mimo, że nie zawsze zgadzałam się z jej decyzją, to chyba zasługa tego, że chciałam ją myślami uchronić przed tą zła.
Jednak dostarczyła mi tyle emocji. Nawet łzy się polały.

Zakończenie, w którym rozwikłany jest główny wątek jest ciężkie. Temat jest ciezki. Dla mnie niewyobrażalny. Jednak po obejrzeniu dokumentu wspomnianego w epilogu wiem, że jest znany i prężnie działający w naszym kraju. To przykre i przerażające. Ale mam nadzieję, że siła jaką miała Zuza do walki będzie w każdym z nas 💪

Matnia
Przemysław Piotrowski

Co mnie skłoniło żeby sięgnąć po tą książkę? Nie wiem. Serio, ale jak dobrze zrobiłam! Może to fakt, że sporo jej się tutaj przewinęło. Niemniej to kolejny autor, który mnie zainteresował na tyle, że musem dla mnie jest sięgnięcie po inne jego książki.

Do brzegu jednak. Zuza, młoda, śliczna kobieta. Po burzliwym rozstaniu zostaje w...

Kolejny thriller kryminalny Przemysława Piotrowskiego oceniam nawet wyżej niż te z serii o Igorze Brudnym, choć i tamte pozycje uznałem za bardzo dobre, czy wręcz znakomite. Dobry poziom literacki, wiarygodni bohaterowie, zmyślnie konstruowane, narastające napięcie, ciekawie uchwycone i opisane społeczne tło akcji (zapadła wieś post-pegerowska) wraz z drugoplanowymi jej bohaterami. No i rzeczywisty problem, który zainspirował autora do napisania tego thrillera.
Polecam gorąco.

Kolejny thriller kryminalny Przemysława Piotrowskiego oceniam nawet wyżej niż te z serii o Igorze Brudnym, choć i tamte pozycje uznałem za bardzo dobre, czy wręcz znakomite. Dobry poziom literacki, wiarygodni bohaterowie, zmyślnie konstruowane, narastające napięcie, ciekawie uchwycone i opisane społeczne tło akcji (zapadła wieś post-pegerowska) wraz z drugoplanowymi jej...