Matnia

Przewidywalna, ale może tylko dla mnie. W sumie pomysł był, ale od początku wiedziałam jak się wszystko potoczy i nie myliłam się.

Przewidywalna, ale może tylko dla mnie. W sumie pomysł był, ale od początku wiedziałam jak się wszystko potoczy i nie myliłam się.

Pozycję "Matnia" czyta się z rosnącym zaciekawieniem, aż do momentu gdy fabuła staje się przewidywalna, nudna a wręcz powtarzalna: herbata, zasłony książka/netfix. Poruszony temat, jak to się już przyjęło u autora, jest bardzo trudny i mroczny. Spodziewałam się na koniec spektakularnego odwrócenia akcji, a tym złym okazał się być ten na którego stawiałam po pierwszych akapitach książki.

Pozycję "Matnia" czyta się z rosnącym zaciekawieniem, aż do momentu gdy fabuła staje się przewidywalna, nudna a wręcz powtarzalna: herbata, zasłony książka/netfix. Poruszony temat, jak to się już przyjęło u autora, jest bardzo trudny i mroczny. Spodziewałam się na koniec spektakularnego odwrócenia akcji, a tym złym okazał się być ten na którego stawiałam po pierwszych...

Czytasz i jest strasznie, coraz straszniej. Czytasz, czytasz, nikogo nie zamordowali, ciągle dwie główne bohaterki i paru drugoplanowych aktorów. Jesteś w 3/4 książki, niby nic się nie wydarzyło, a jesteś wciągnięty po uszy. Bo coś musi j*nąć. No i oczywiście masz rację.

Tylko 7/10, bo w sumie można się domyślić, o co chodzi.

Czytasz i jest strasznie, coraz straszniej. Czytasz, czytasz, nikogo nie zamordowali, ciągle dwie główne bohaterki i paru drugoplanowych aktorów. Jesteś w 3/4 książki, niby nic się nie wydarzyło, a jesteś wciągnięty po uszy. Bo coś musi j*nąć. No i oczywiście masz rację.

Tylko 7/10, bo w sumie można się domyślić, o co chodzi.

Zuzia jest 34-letnią kobietą, bez rodziny, jedyną jej przyjaciółką jest dziewczyna wychowująca się razem z nią w domu dziecka. Zuza została oszukana przez swojego byłego partnera. Zostawił on ją z dwumilionowym długiem oraz z bliźniaczą ciążą. I właśnie wtedy przy dziewczynie pojawił się Marek, mężczyzna bardzo opiekuńczy, troskliwy, który znalazł się we właściwym czasie i miejscu. Otoczył ją swoją opieką, zapewnił dach nad głową w rodzinnej wsi, a Zuzia bezgranicznie mu zaufała. Jednak i wieś oraz ludzie, wokół których się znalazła sprawiają, że dziewczyna czuje niepokój i podczas nieobecności Marka czuje, że popada w paranoję, wydaje jej się, że grozi jej niebezpieczeństwo. Na domiar złego okazuje się, że we wsi zaginęła młoda dziewczyna, Ukrainka, która również była w ciąży, co tylko wzmaga niepokój Zuzi. Czy Zuzia również jest w niebezpieczeństwie i ma powody do niepokoju?

Przemysław Piotrowski przyzwyczaił mnie już do swojego niebywałego stylu w serii o Igorze Brudnym. "Matnia" to nieco inna powieść. Również tworzy niepokojący klimat i napięcie, tu również mamy niepewność, tajemnice, które chce się rozwiązać i odkryć co jest prawdą, a co tylko wyobrażeniem głównej bohaterki. Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Z jednej strony bardzo podobał mi się klimat, mrok, niepewność, która towarzyszyła mi przy każdej kolejnej stronie. Z drugiej natomiast czegoś mi tu brakowało, postać głównej bohaterki szalenie irytująca, naiwna, infantylna, aż ciśnie się na usta słowo "głupia"... Jej zachowanie było dla mnie tak bardzo nieracjonalne, że budziło we mnie gniew i doprowadzało do skraju cierpliwości. No mówiąc szczerze, nie jest to najlepsza powieść autora, jednak są w niej elementy, które intrygują. Czytając ją miałam skrajne emocje, a po skończeniu nie wiedziałam co mam o niej ostatecznie myśleć. Nie potrafię ani polecić tej książki, ale też nie jestem w stanie stwierdzić, że nie warto po nią sięgać. Dawno nie miałam tak mieszanych uczuć dotyczących książki...

Zuzia jest 34-letnią kobietą, bez rodziny, jedyną jej przyjaciółką jest dziewczyna wychowująca się razem z nią w domu dziecka. Zuza została oszukana przez swojego byłego partnera. Zostawił on ją z dwumilionowym długiem oraz z bliźniaczą ciążą. I właśnie wtedy przy dziewczynie pojawił się Marek, mężczyzna bardzo opiekuńczy, troskliwy, który znalazł się we właściwym czasie i...

Czy to na pewno ten sam autor? Wszystkie dotychczas przeczytane książki rewelacyjne. Cała seria o Igorze Brudnym cały czas trzyma w napięciu... Tutaj flaki z olejem.. Nudne, niepotrzebne opisy.. Co wniósł do książki np opis kupy? Rozczarowałem się..

Czy to na pewno ten sam autor? Wszystkie dotychczas przeczytane książki rewelacyjne. Cała seria o Igorze Brudnym cały czas trzyma w napięciu... Tutaj flaki z olejem.. Nudne, niepotrzebne opisy.. Co wniósł do książki np opis kupy? Rozczarowałem się..

Nudna, przewidywalna.
Po poprzednich książkach tego autora, które przeczytałam aż dziw mnie bierze, że coś takiego wyszło spod jego pióra.

Nudna, przewidywalna.
Po poprzednich książkach tego autora, które przeczytałam aż dziw mnie bierze, że coś takiego wyszło spod jego pióra.

Do lektury zbierałam się bardzo długo, ale teraz trochę żałuję, że tyle zwlekałam. Z piórem autora spotkałam się pierwszy raz lecz na pewno nie ostatni – przypadł mi do gustu sposób przedstawiania świata, bohaterów, ich emocji i uczuć. Zuza to nieco rozstrojona emocjonalnie kobieta, której początkowo nie mogłam do końca zaakceptować, ale jej upór i wola walki o swoje sprawiła, że jestem pełna podziwu dla jej odwagi. Bohaterowie potrafią wywołać ciarki, obrzydzenie i wstręt. Autor przez większość książki umiejętnie buduje napięcie, tworząc tajemniczą, złowrogą i mroczną aurę wsi, aby ostatnie rozdziały poprowadzić z pełną mocą. Z książka zdecydowanie nie można się nudzić i nie łatwo się od niej oderwać. A za sprawą zakończenia okazuje się, że książka ma do przekazania coś więcej niż tylko „bycie” tylko dobrym thrillerem. Oprócz tego to historia o tym, że matczyna miłość jest w stanie wytrzymać wszystko i dać siłę, której nie jest w stanie dać nic innego. I o tym, że czasami milczenie może stać się najgorszym wrogiem człowieka.
Jakie tajemnice mogą skrywać Toporzyce? Czy w nieprzeniknionym mroku może czaić się coś niebezpiecznego?

Do lektury zbierałam się bardzo długo, ale teraz trochę żałuję, że tyle zwlekałam. Z piórem autora spotkałam się pierwszy raz lecz na pewno nie ostatni – przypadł mi do gustu sposób przedstawiania świata, bohaterów, ich emocji i uczuć. Zuza to nieco rozstrojona emocjonalnie kobieta, której początkowo nie mogłam do końca zaakceptować, ale jej upór i wola walki o swoje...

Nuda. Przez całą książkę dzieje się to samo. Zakończenie mało zaskakujące. Srednio

Nuda. Przez całą książkę dzieje się to samo. Zakończenie mało zaskakujące. Srednio

NUUUDAAA
Główna bohaterka przez całą książkę rozdział w rozdział pije tylko herbatę spaceruje i zasuwa zasłony
nie polecam

NUUUDAAA
Główna bohaterka przez całą książkę rozdział w rozdział pije tylko herbatę spaceruje i zasuwa zasłony
nie polecam

Szału nie było, całość oceniam pozytywnie. Akcja momentami się dłużyła ale zakończenie rekompensuje.
Plus za zakończenie.

Szału nie było, całość oceniam pozytywnie. Akcja momentami się dłużyła ale zakończenie rekompensuje.
Plus za zakończenie.