Raven to młoda dziewczyna, która wyjeżdża na studia do Baltimore, żeby uciec od toksycznego chłopaka i rodziny, która naciska na kontynuowanie toksycznego związku, zupełnie nie przejmując się jej dobrem. Raven liczy na nowy początek, więc cieszy się, gdy na miejscu poznaje Matta i szybko staje się częścią jego grupy przyjaciół, do której należy też gburowaty Wallace. Kiedy Chase - były chłopak Raven jakimś cudem wkręca się do bractwa, do którego należą Matt i Wallace, ten drugi proponuje Raven, że będzie udawał jej chłopaka, aby powstrzymać niebezpieczne zachowania Chase'a względem Raven.

No i cóż więcej mogę powiedzieć o tej książce? Może zacznę od dobrych rzeczy. Mianowicie od pomysłu. Ucieczka od toksycznego byłego i jego pojawienie się jako przyczyna fake datingu to naprawdę zgrabne połączenie. Miało szansę na wywołanie emocji, ale... No właśnie.
Zacznę od tego, że to książka w narracji pierwszoosobowej, a kiedy ją czytam mam wrażenie, że akcja jest opisywana z perspektywy postronnego obserwatora. Większość rzeczy nie jest mi pokazana, żebym mogła się wczuć, tylko jest mi to rzucone prosto w twarz opisem. Ciągle jest czuję to, czuję tamto, zamiast pokazać mi to jej zachowaniem, żebym sama wytężyła mózgownicę. Za to sporo zdań poświęca się nieistotnym dla fabuły, prozaicznym czynnościom jak mycie owoców, pieczenie gofrów czy robienie zakupów. To nie jest istotne dla fabuły, więc opisywanie tej czynności tak: pochylam się nad zlewem, płuczę owoce, osuszam z wierzchu ręcznikiem papierowym, odkładam pudełko z owocami na ociekaczu od zlewu, jest totalnie niepotrzebne. Tym bardziej, że potem mamy opis jak Matt wyciąga gofrownicę, robią ciasto, rozgrzewają gofrownicę i nalewają do niej ciasto tak, że się nie wylewa i będą miały idealny kształt, no to już jest przesada. A wystarczyło napisać, że myje owoce, a oni robią gofry, każdy potrafi wyobrazić sobie ten proces. Dla mnie są to zapychacze. Bo gdyby to było tak, że prowadzą jakąś rozmowę i te wszystkie czynności byłyby wspominane w didaskaliach to spoko, ale tutaj poświęca się temu akapity. Z kolei sytuacja, kiedy Wallace i Raven mają pewne nieporozumienie w knajpie i jadą w ciszy jest jakby pominięta. Mamy napisane, że jechali w ciszy, a ona próbowała rozmawiać, ale on milczał i tyle. Tu można było pokazać tę próbę, niezręczność itd., to miało wpływ na ich relację, a zostało tak o odhaczone.
Bohaterowie są płascy, bez polotu. Mam wrażenie, że każdy z nich jest taki sam. Mówi nam się, że Steve bodajże jest podrywaczem, ale podrywa tu tylko jedną dziewczynę i jest z nią, więc chyba trzeba wierzyć na słowo. Nie zżyłam się z żadnym z tych bohaterów. Scena, w której Wallace mówi, że nie chce grać w bilard i zaznacza, że Chase nie będzie uczył Raven, bo jemu jako jej chłopakowi to nie pasuje, a Raven twierdząca, że chce jednak się nauczyć, to wyższy poziom poirytowania i bezsensu. Wallace udaje jej chłopaka, więc na ludzki rozum powinna normalnie powiedzieć, że nie chcę się uczyć, bo ona wie, że Wallace nie chce, w dodatku jest tam Chase, ale ona nie. I ona jeszcze myśli sobie, cytuję: "Nici z trzymania się na dystans. Skoro jesteśmy tak blisko, dalej musimy udawać". Jakby stara, sama do tego doprowadziłaś. No i w tej scenie jest jeszcze błąd logiczny, bo Raven mówi o swojej grze w bilard: "Po jednej rundzie nie stanę się amatorką. Nie będę nawet początkującą". - To nie ma sensu, chyba że pomylono słowo "amator" z "profesjonalista" - przeciwieństwa. Potem było: "Ten mu wtóruje, karcąc go za zniwelowanie jego planów". - Chyba zniweczenie. "Przekręca głowę w jej kierunki." - kierunku. "Wykrzykuje, a w salonie nastaje obruszenie" - Oburzenie? Albo ewentualnie ktoś się obrusza.
Jak przy błędach jesteśmy, to tam jest od groma powtórzeń, "a następnie" dosłownie może śnić się po nocach. Wiele zdań ma dziwny szyk i jest budowane niemal w identyczny sposób. Ktoś może powiedzieć, że to niewielkie błędy, ale to jest kolejna książka tego wydawnictwa, która wali mnie po oczach takimi błędami. I mam wrażenie, że ktoś po prostu się do tego nie przykłada.
Jak dla mnie w tej książce mało się dzieje, a jak się dzieje to ciągle to samo, co męczy, kiedy bohaterowie są obojętni a Wallace materializuje się tam, gdzie go potrzeba. Dla mnie Raven nie ma własnego głosu, prowadzona przez nią narracja wydaje się właśnie postronna, nijaka. A wszystkie relacje rodzą się za szybko, a może raczej za szybko przybierają poważne natężenie jak wielka przyjaźń Matta i Raven albo natychmiastowa przemiana Beth i rozwiązanie wszelkich niesnasek w sumie bez ich rozwiązania.
Autorce życzę wszystkiego, co najlepsze, ciągłego rozwoju jej warsztatu i tego, aby każda kolejna książka była coraz lepsza. Nie napisałam tej opinii złośliwie, po prostu uznałam, że dając tak słabą ocenę, pasuje wyjaśnić.

Raven to młoda dziewczyna, która wyjeżdża na studia do Baltimore, żeby uciec od toksycznego chłopaka i rodziny, która naciska na kontynuowanie toksycznego związku, zupełnie nie przejmując się jej dobrem. Raven liczy na nowy początek, więc cieszy się, gdy na miejscu poznaje Matta i szybko staje się częścią jego grupy przyjaciół, do której należy też gburowaty Wallace. Kiedy...

Ciekawa historia, dobrze wykreowani bohaterowie. Jest urocza na swój sposób, napisana nawet ładnym językiem. Jak na historię z Wattpada jest bardzo w porządku. Podobała mi się.

Ciekawa historia, dobrze wykreowani bohaterowie. Jest urocza na swój sposób, napisana nawet ładnym językiem. Jak na historię z Wattpada jest bardzo w porządku. Podobała mi się.

Lekka, ale nic praktycznie się nie dzieje. Trochę nudna i zwykła, nie wyróżniająca się niczym od większości książek.

Lekka, ale nic praktycznie się nie dzieje. Trochę nudna i zwykła, nie wyróżniająca się niczym od większości książek.

Troszkę momentami przerysowane, nagle wielka miłość. Ale za to ładnie przedstawiony temat tej toksyczności byłego, zwłaszcza z jego perspektywy to bylo ciekawe

Troszkę momentami przerysowane, nagle wielka miłość. Ale za to ładnie przedstawiony temat tej toksyczności byłego, zwłaszcza z jego perspektywy to bylo ciekawe

Czy ja się nigdy nie nauczę, że dobra okładka nie musi oznaczać dobrej książki.
Grafik zrobił świetną robotę. Podoba mi się temat książki, uważam, że to miało duży potencjał w dzisiejszym świecie toksycznych relacji, ale cóż... nie bardzo mnie przekonała akurat tak opisana historia.

Czy ja się nigdy nie nauczę, że dobra okładka nie musi oznaczać dobrej książki.
Grafik zrobił świetną robotę. Podoba mi się temat książki, uważam, że to miało duży potencjał w dzisiejszym świecie toksycznych relacji, ale cóż... nie bardzo mnie przekonała akurat tak opisana historia.

Książka to taka typowa historia dla nastolatków, pokazująca jak to muszą walczyć z przeciwnościami losu. Przede wszystkim szybko mi się przeczytało tę historię, była dość krótka ale i treściwa. Bo jednak co jak co ale nie ma nawet 300 a dużo się w niej dzieje. Opis odrobinę odbiega od tego co dzieje się w książce ale można na to przymrużyć oko bo to jednak nie jest żadna wybitna książka tylko jak już wspomniałam zwykłe czytadło dla nastolatków. Z żadnym bohaterów jakoś nie polubiłam się mega mocno, byli raczej przeciętnymi postaciami, mieli charaktery i nie byli płascy, jednak moim zdaniem wypadli nijako. Zakończenie kompletnie powaliło mnie na łopatki zwłaszcza telefon do głównej bohaterki... kto czytał ten wie. Jak dla mnie to już za bardzo naciągane i mało realne, no i podstawowe pytanie po co do niej zadzwonił? Tego nie wie nikt. Podsumowując książkę polecam jako pozycję na jeden wieczór i głównie dla osób, które nie szukają mocnych wrażeń w książkach. Ja osobiście nie sięgnę po nią ponownie i nie wiem czy jeszcze po jakąkolwiek od tej autorki.

Książka to taka typowa historia dla nastolatków, pokazująca jak to muszą walczyć z przeciwnościami losu. Przede wszystkim szybko mi się przeczytało tę historię, była dość krótka ale i treściwa. Bo jednak co jak co ale nie ma nawet 300 a dużo się w niej dzieje. Opis odrobinę odbiega od tego co dzieje się w książce ale można na to przymrużyć oko bo to jednak nie jest żadna...

OCENA: ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️



Czy można przeczytać książkę w jeden dzień? Odpowiedz brzmi ZDECYDOWANIE TAK ❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥

Nefarious jest kolejną wspaniałą książką, którą miałam zaszczyt przeczytać dzięki moim przyjaciółką, które podarowały mi ją wraz z innymi książkami w bukiecie książek na urodziny ❤️❤️❤️ Bardzo dziękuje wam dziewczyny ❤️🥰❤️🥰

Książka opowiada o losach Raven, która jest gnębiona przez swojego byłego chłopaka. Postanawia przed nim uciec do Baltimore, gdzie pierwszego dnia poznaje Matta oraz jego paczkę znajomych. W tych osobach jest Wallace, który nie za bardzo chce zaprzyjaźnić się z dziewczyną, gdyż ta przypomina mu kogoś bardzo bliskiego. Jednak kiedy zjawia się Chase, były chłopak Raven, to właśnie on ją ratuje i proponuje układ. Tylko że oboje nie wiedzieli, do czego on ich doprowadzi…

Ocenianie książek jest dla mnie bardzo trudne, gdyż zazwyczaj wszystkie trafiają w moje gusta i chce im dawać same najwyższe ⭐️ Tak samo jest w przypadku tej książki 😁

Ulubiony motyw praktycznie każdej książkoholiczki, czyli fake dating. Nie powiem, sama jestem również w tym gronie miłośniczek… 🫣

Książka jest bardzo przyjemna do czytania. Bardzo mi się podobała. Jak wspomniałam, przeczytałam ją w jeden dzień. Tak mnie wciągnęła, że nie mogłam się od niej oderwać. Wraz z kolejnymi kartkami chciałam więcej i więcej, a autorka właśnie mi to dała 😄 Coraz więcej Wallace oraz Raven i ich przygód ❤️‍🔥

Wallace… cóż ja mogę o nim powiedzieć… to kolejny chłopak, którego ze świecą szukać. Bardzo podobała mi się jego troska o Raven i w ogóle cała jego postać była taka, że… po prostu brak mi słów. ON JEST CUDOWNY ❤️❤️❤️❤️ Dobrze, że można kochać kilku mężczyzn z książek, bo na jednym na pewno bym nie skończyła 🤭

Mimo że książka poruszała poważne problemy, to bardzo dobrze się czułam, czytają ją. Miała w sobie to coś, co przekonuje czytelnika 🥰

Bardzo podobało mi się to, że autorka napisała książkę z kilku perspektyw 👩‍❤️‍👨 Można było wczuć się w książkę z kilku osób.

Historia Raven i Wallaca jest bardzo piękna przeplatana bólem i nadzieją. Autorka zrobiła kawał dobrej roboty tworząc taką książkę 👏👏👏

Bardzo podobał mi się styl pisania autorki. Wszystko było zaplanowane i wciągające. Przyjemne do czytania. Cała historia była tak cudowna, że teraz czekam tylko na Kindness i kolejne książki 🥰



Bardzo cieszę się, że książka została wydana i z całego serca polecam ją wszystkim, którzy uwielbiają takie klimaty książek ❤️❤️❤️

OCENA: ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️



Czy można przeczytać książkę w jeden dzień? Odpowiedz brzmi ZDECYDOWANIE TAK ❤️‍🔥❤️‍🔥❤️‍🔥

Nefarious jest kolejną wspaniałą książką, którą miałam zaszczyt przeczytać dzięki moim przyjaciółką, które podarowały mi ją wraz z innymi książkami w bukiecie książek na urodziny ❤️❤️❤️ Bardzo dziękuje wam dziewczyny ❤️🥰❤️🥰

Książka opowiada o losach...

"Nefarious" to jednotomówka którą pochłoniecie w maksymalnie kilka wieczorów. Lecz jest jeden minus długości tej książki. W pewnych chwilach odczuwałam za szybkie rozwijanie się akcji i czasami dawało to o sobie znać. W na przykład jak dla mnie zbyt wczesnych stwierdzeniach o prawdziwej przyjaźni. Ale nie było to bardzo odczuwalne i w pewnym momencie nie miało to dla mnie znaczenia. Przyjemnie mi się czytało o bohaterce, która przezwycięża swoją przeszłość. Bardzo kibicowałam Raven i zżyłam się z jej postacią.
W powieści Anny Wilman znajdziecie motyw fake datingu. To jeden z moich ulubionych motywów i bardzo się cieszyłam mogąc o nim czytać. To moje pierwsze zetknięcie się z książką tej autorki i muszę stwierdzić, że jestem zaskoczona. Po negatywnych opiniach na temat debiutu tej autorki nie spodziewałam się po tej książce zbyt wiele, ale muszę stwierdzić, że się myliłam. Dlatego bardzo polecam wam „Nefarious”!
Miłego dnia/wieczoru!

"Nefarious" to jednotomówka którą pochłoniecie w maksymalnie kilka wieczorów. Lecz jest jeden minus długości tej książki. W pewnych chwilach odczuwałam za szybkie rozwijanie się akcji i czasami dawało to o sobie znać. W na przykład jak dla mnie zbyt wczesnych stwierdzeniach o prawdziwej przyjaźni. Ale nie było to bardzo odczuwalne i w pewnym momencie nie miało to dla mnie...

𝐀𝐧𝐧𝐚 𝐖𝐢𝐥𝐦𝐚𝐧 „𝐍𝐞𝐟𝐚𝐫𝐢𝐨𝐮𝐬” 16+
„Tylko twoja obecność sprawia, że czuję się bezpiecznie. Przez to nie chcę odchodzić od twojego boku nawet na sekundę. Mam już dość życia w strachu”

🤍 𝐑𝐚𝐯𝐞𝐧 & 𝐖𝐚𝐥𝐥𝐚𝐜𝐞 🤍

MOJA OPINIA
◽ To krótka, bo mająca koło 200 stron książka, którą można pochłonąć w kilka godzin. Co ja uczyniłam. Podobała mi się, ale nie na tyle, żeby pomiędzy nami iskrzyło. Czasami czułam się trochę zagubiona, nie rozumiałam o co, właściwie w niej chodzi.
Coś, co bardzo mi się spodobało to zachowanie nowych znajomych Raven po tym, jak powiedziała im o sobie prawdę. Znali się krótko, a nie zostawili jej, wręcz przeciwnie otrzymała od nich ogrom wsparcia.
Wallace... To moja ulubiona postać ze wszystkich z książki. Żałuję tylko, że jego historia nie została pokazana jakby szerzej. Według mnie było go za mało. Szkoda, że niektóre wątki nie zostały bardziej rozwinięte. Według mnie jakby książka była dłuższa, byłaby dużo lepsza.
Podsumowując, nie była ona zła, była bardzo przyjemna, ale raczej nie zapadnie mi w pamięci.

𝐀𝐧𝐧𝐚 𝐖𝐢𝐥𝐦𝐚𝐧 „𝐍𝐞𝐟𝐚𝐫𝐢𝐨𝐮𝐬” 16+
„Tylko twoja obecność sprawia, że czuję się bezpiecznie. Przez to nie chcę odchodzić od twojego boku nawet na sekundę. Mam już dość życia w strachu”

🤍 𝐑𝐚𝐯𝐞𝐧 & 𝐖𝐚𝐥𝐥𝐚𝐜𝐞 🤍

MOJA OPINIA
◽ To krótka, bo mająca koło 200 stron książka, którą można pochłonąć w kilka godzin. Co ja uczyniłam. Podobała mi się, ale nie na tyle, żeby pomiędzy nami iskrzyło....

Dziewczyna zraniona przez swoją rodzinę i byłego chłopaka, próbuje uciec do innego miasta, by w końcu czuć się wolną. Tam wkręca się do paczki przyjaciół i od razu staje się ich częścią. Poznaje tam też jego – Wallace'a Claytona. Chłodne zachowanie chłopaka (choć powinno być dość rażącym znakiem 🙈),na początku mnie zmyliło i nie spodziewałam się, że to on będzie naszych głównym bohaterem, czego przekonuję się dopiero, gdy były chłopak Raven – Chase – pojawia się w mieście.
Relacja miłosna naszych bohaterów rozwijała się w idealnym tempie, natomiast nie podobało mi się to jak szybko Raven stała się BFF jednego z chłopaków. Do tego cała rodzinka Raven to jedna wielka porażka, która irytowała mnie przez całą książkę (nie mam na myślę, że byli źle napisani, chodzi mi o ich chore nastawienie na przyszłość swoich dzieci).
Uważam, że książka idealnie nada się dla fanów wattpada. Jest krótka, przyjemnie i szybko się ją czyta. ❤️🦋
Moja ocena – 8/10 ⭐

Dziewczyna zraniona przez swoją rodzinę i byłego chłopaka, próbuje uciec do innego miasta, by w końcu czuć się wolną. Tam wkręca się do paczki przyjaciół i od razu staje się ich częścią. Poznaje tam też jego – Wallace'a Claytona. Chłodne zachowanie chłopaka (choć powinno być dość rażącym znakiem 🙈),na początku mnie zmyliło i nie spodziewałam się, że to on będzie naszych...