Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko mi ocenić tą książkę, ponieważ w swoich czasach była na pewno rewolucyjna, ale teraz się już trochę zdezaktualizowała.

Ciężko mi ocenić tą książkę, ponieważ w swoich czasach była na pewno rewolucyjna, ale teraz się już trochę zdezaktualizowała.

Zostawiam tę książkę chwilowo bez oceny. Mimo, że jest raczej dobra to jednak odczuwam pewien przesyt naukowego języka co utrudnia odbiór. Szczerze mówiąc, dla osób, które nie miały wcześniej do czynienia z Freudem, de Beauvoir, Foucaultem czy innymi osobami do których poglądów odwołuje się Butler, książka pozostanie niezrozumiała.

Zostawiam tę książkę chwilowo bez oceny. Mimo, że jest raczej dobra to jednak odczuwam pewien przesyt naukowego języka co utrudnia odbiór. Szczerze mówiąc, dla osób, które nie miały wcześniej do czynienia z Freudem, de Beauvoir, Foucaultem czy innymi osobami do których poglądów odwołuje się Butler, książka pozostanie niezrozumiała.

Niezła książka ale momentami widać, że autor nieco naciąga fakty by pasowały do jego tezy.

Niezła książka ale momentami widać, że autor nieco naciąga fakty by pasowały do jego tezy.

Jeden z najgorszych kryminałów jakie czytałam w życiu. Język bardzo prosty, wręcz zbyt prosty. Bohaterowie płascy, ich zachowania totalnie nieprawdopodobne z punktu widxzenia psychologi. Intryga kryminalna banalna, jej rozwiązanie jest jasne od samego początku. Infantylna. Nie czytać choćby dopłacali.

Jeden z najgorszych kryminałów jakie czytałam w życiu. Język bardzo prosty, wręcz zbyt prosty. Bohaterowie płascy, ich zachowania totalnie nieprawdopodobne z punktu widxzenia psychologi. Intryga kryminalna banalna, jej rozwiązanie jest jasne od samego początku. Infantylna. Nie czytać choćby dopłacali.

Podeszłam do tej książki jak do zwykłej obyczajówki, może nawet trochę sielankowej, a przynajmniej czegoś takiego się spodziewałam. Owszem, akcja tak właśnie się zaczyna ale to tylko jedna strona medalu, autorka zabiera nas w podróż w czasie i udowadnia, że rodziny z pozoru idealne mają bardzo wiele rys, a czasem zakrawają wręcz o patologię. Polecam^^

Podeszłam do tej książki jak do zwykłej obyczajówki, może nawet trochę sielankowej, a przynajmniej czegoś takiego się spodziewałam. Owszem, akcja tak właśnie się zaczyna ale to tylko jedna strona medalu, autorka zabiera nas w podróż w czasie i udowadnia, że rodziny z pozoru idealne mają bardzo wiele rys, a czasem zakrawają wręcz o patologię. Polecam^^

Jedna z najlepszych lektur :3 moim zdaniem powinno się czytać więcej takich powieści w miejsce miliona fraszek, ballad romantycznych lub Sienkiewicza. Nie twierdzę, że te dzieła są złe tylko, że na nich świat się nie kończy i warto byłoby pokazać w szkole jakieś inne alternatywy.

Jedna z najlepszych lektur :3 moim zdaniem powinno się czytać więcej takich powieści w miejsce miliona fraszek, ballad romantycznych lub Sienkiewicza. Nie twierdzę, że te dzieła są złe tylko, że na nich świat się nie kończy i warto byłoby pokazać w szkole jakieś inne alternatywy.

Trochę się zawiodłam, jak na Murakamiego to jest to całkiem przeciętny zbiór opowiadań, tylko 1 czy 2 były godne uwagi.

Trochę się zawiodłam, jak na Murakamiego to jest to całkiem przeciętny zbiór opowiadań, tylko 1 czy 2 były godne uwagi.

Jeden z lepszych zbiorów opowiadań jakie czytałam w życiu, Jansson ma rzadki talent pisania o rzeczach zwyczajnych tak, by nie znużyć czytelnika. Polecam każdemu, ale głównie tym, którzy znają pisarkę tylko jako autorkę historyjek o muminkach :D

Jeden z lepszych zbiorów opowiadań jakie czytałam w życiu, Jansson ma rzadki talent pisania o rzeczach zwyczajnych tak, by nie znużyć czytelnika. Polecam każdemu, ale głównie tym, którzy znają pisarkę tylko jako autorkę historyjek o muminkach :D

Doris Lessing jest chyba jedną z najlepszych pisarek. "Piąte dziecko" to historia o tym, że szczęścia nie da się zaplanować i stworzyć własnego raju, to też historia o tym jak bardzo matka może się poświęcić dla dziecka, którego odmienność(z pogranicza bycia psychopatą)rujnuje rodzinę.

Doris Lessing jest chyba jedną z najlepszych pisarek. "Piąte dziecko" to historia o tym, że szczęścia nie da się zaplanować i stworzyć własnego raju, to też historia o tym jak bardzo matka może się poświęcić dla dziecka, którego odmienność(z pogranicza bycia psychopatą)rujnuje rodzinę.