Mężczyźni bez kobiet

- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Onna no Inai Otokotachi (女のいない男たち)
- Wydawnictwo:
- Muza
- Data wydania:
- 2015-10-21
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-10-19
- Data 1. wydania:
- 2016-10-07
- Liczba stron:
- 320
- Czas czytania
- 5 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328700918
- Tłumacz:
- Anna Zielińska-Elliott
- Tagi:
- murakami literatura japońska miłość namiętność pożądanie samotność niespełnienie
- Inne
Książka nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Literatura piękna.
Zbiór sześciu opowiadań najpopularniejszego japońskiego pisarza, które łączy jeden temat: emocjonalnej izolacji. Bohaterami wszystkich utworów są mężczyźni, którzy żyją bez partnerek albo takowe potracili. Wśród nich znajdziemy „Drive My Car” o owdowiałym aktorze w średnim wieku, który podróżuje samochodem prowadzonym przez młodą kobietę. Inne nosi tytuł „Szeherezada” i opowiada o mężczyźnie przetrzymywanym w pewnym domu. Dwa razy w tygodniu odwiedza go tam kobieta wynajęta po to, aby przynieść mu jedzenie i inne sprawunki, a także zaspokoić jego potrzeby seksualne. Po każdym zbliżeniu kobieta, niczym współczesna Szeherezada, opowiada mężczyźnie historie. Zawsze jednak, w kluczowym momencie, przerywa opowieść, pozostawiając ją nieukończoną aż do następnej wizyty.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Oficjalne recenzje
Najbardziej samotni mężczyźni na świecie *
Haruki Murakami przyzwyczaił nas do tego, że jego bohaterami są głównie mężczyźni. Oczywiście, pojawiają się w jego twórczości także kobiety, ale niemal nigdy na pierwszym planie. Nieraz już autor udowodnił, że doskonale zna i rozumie męską psychikę i widać to także w jego najnowszym tomie opowiadań. Opowiadań, w których jest wszystko to, co miłośnicy Murakamiego kochają, a czego jego krytycy nie znoszą.
Trudno o lepszy tytuł dla tego zbioru niż „Mężczyźni bez kobiet”. To właśnie siedem historii o miłości i męskiej samotności. Każde opowiadanie to historia jednego mężczyzny, w którego życiu brakuje kobiety. Bohaterowie są różni, w różnym wieku, różne są też ich miłosne doświadczenia. Niektórzy kobietę stracili, inni jej nie mieli. Jedne kobiety zmarły, inne odeszły. Wszystkich mężczyzn Murakamiego łączy jedno – „świat jest dla nich bezmiernym i bolesnym chaosem, ciemną stroną księżyca”. Murakami od zawsze pochyla się przede wszystkim nad jednym typem mężczyzny – spokojnym samotnikiem, indywidualistą, który wiedzie poukładane, proste, ale i zarazem odrobinę nudne życie. Nie inaczej jest tym razem. Nawet jeśli historia opowiada tak naprawdę o kimś innym, narrator zawsze jest klasycznym bohaterem Murakamiego, samotnym obserwatorem, jak w opowiadaniu „Niezależny organ”. To historia o mężczyźnie, który dosłownie umarł z miłości. Przy czym u Murakamiego rzadko mamy do czynienia z klasycznymi historiami miłosnymi. W tym wypadku mamy do czynienia z mężczyzną, który sypiał z kilkoma kobietami na raz. Te zaś zdradzały z nim swoich mężów. Bohater zakochał się w jednej z nich, ale ona miała jeszcze drugiego kochanka i to jego wybrała. W „Drive My Car” bohater imieniem Kafuku wspomina natomiast przyjaźń, jaką zawarł z kochankiem swojej żony po jej śmierci. „Yesterday” z kolei opowiada o niecodziennej sytuacji, w której młody chłopak, Tanimura, zostaje przez swojego przyjaciela poproszony o spotykanie się z jego dziewczyną. Wkrótce przyjaciel znika bez śladu. Aura tajemnicy to wspólny mianownik wszystkich opowiadań z „Mężczyzn bez kobiet”. Autor podaje nam szczątkowe informacje o swoich bohaterach, ich życiorysach i motywacjach, a swoich historii prawie nigdy nie kończy zadowalającą czytelnika puentą. Jak w „Szeherezadzie”, jednym z najlepszych opowiadań tomu, którego bohater zamknięty jest w tajemniczym Domu. Dwa razy w tygodniu odwiedza go tytułowa kobieta, przynosi zakupy, a potem uprawia z nim seks i opowiada fascynujące historie ze swego życia.
Mimo pewnej atmosfery niedopowiedzenia, która towarzyszy wszystkim opowiadaniom z „Mężczyzn bez kobiet”, ten zbiór należy zaliczyć jednak do nurtu bardziej realistycznej twórczości Japończyka. Elementy charakterystycznego dla niego realizmu magicznego znajdziemy jedynie w pełnym stopniowo narastającej grozy „Kino”, ale przede wszystkim w opowiadaniu „Zakochany Samsa”. To ostatnie to wariacja na temat „Przemiany” Franza Kafki. U Murakamiego odwrotnie niż u Kafki, pewien robak budzi się rano przemieniony w człowieka, Gregora Samsę. Nie potrafi się odnaleźć w nowym ciele, ale postanawia nauczyć się bycia człowiekiem – by zdobyć miłość młodej dziewczyny, córki ślusarza, w której z miejsca się zakochuje, doświadczając tym samym uczucia niedostępnego, jak pisze autor, rybom, słonecznikom i zapewne też robakom.
Zbiór opowiadań podporządkowanych jednemu tematowi to nowość u Murakamiego. Tymczasem w „Mężczyznach bez kobiet” mamy do czynienia z bardzo spójnymi historiami. Znakomitym podsumowaniem „Mężczyzn bez kobiet” jest ostatnie z opowiadań, tytułowe, podkreślające ich wspólny mianownik. To przepełnione melancholią wspomnienie o kobiecie, która odeszła. Tętniące muzyką, tęsknotą i napawające smutkiem. To refleksja nad stratą, emocjonalnym brakiem, jaki powoduje odejście kobiety. Brakiem, który zostaje w mężczyźnie na zawsze, choćby w jego życiu pojawiła się inna kobieta, a po niej jeszcze następna. Według Murakamiego strata jednej kobiety pociąga za sobą stratę pozostałych, bo „kiedy raz zostaniesz mężczyzną bez kobiety, twoje ciało głęboko przesiąknie kolorem tej samotności”.
Opowiadania Murakamiego nie mają wielkich fabuł, są proste, niespieszne, a wszelkie w nich niedostatki autor tuszuje – być może zbyt często – kunsztownymi zdaniami, które aż proszą się, by je zapisać w zeszyciku ze złotymi myślami. Dla jednych będą to wady, dla innych największe zalety prozy Murakamiego. Nie ma za to wątpliwości, że to, w czym się Murakami wyspecjalizował, robi po mistrzowsku, nie pozostawiając czytelnika obojętnym.
Malwina Sławińska
* tytuł jest cytatem z recenzowanej książki
OPINIE i DYSKUSJE
Jeden z najlepszych zbiorów opowiadań jakie czytałem. Po za tytułowym ostatnim opowiadaniem, pozostałe teksty są świetne lub bardzo dobre. Najlepszy tekst w tym zbiorze to "Kino". Cóż za klimat, jak to niesamowicie wciągało. Doskonałe są też "Drive My Car" i "Szeherezada".
Szczerze polecam :)
Jeden z najlepszych zbiorów opowiadań jakie czytałem. Po za tytułowym ostatnim opowiadaniem, pozostałe teksty są świetne lub bardzo dobre. Najlepszy tekst w tym zbiorze to "Kino". Cóż za klimat, jak to niesamowicie wciągało. Doskonałe są też "Drive My Car" i "Szeherezada".
Pokaż mimo toSzczerze polecam :)
Większość opowiadań przypadła mi do gustu. Przy czym pierwsze z nich, na podstawie, którego powstał film "Drive My Car" (nie oglądałem) wydawało mi się urwane. Spodziewałem się po nim trochę więcej, słysząc zachwyty nad jego ekranizacją.
Są także dwa opowiadania, które dość mocno opierają się o charakterystyczną dla tego autora symbolikę. Ponieważ nie jestem fanem "zawoalowanych" treści to średnio mi one przypadły do gustu, chociaż ich przesłania były zrozumiałe nawet dla tego prostego czytelnika jak ja.
Poza tym to Murakami, więc jeżeli podobały wam się poprzednie utwory tego autora, to poczujecie się jak w domu.
Większość opowiadań przypadła mi do gustu. Przy czym pierwsze z nich, na podstawie, którego powstał film "Drive My Car" (nie oglądałem) wydawało mi się urwane. Spodziewałem się po nim trochę więcej, słysząc zachwyty nad jego ekranizacją.
więcej Pokaż mimo toSą także dwa opowiadania, które dość mocno opierają się o charakterystyczną dla tego autora symbolikę. Ponieważ nie jestem fanem...
Strata, samotność. Świat mężczyzn bez kobiet nie ma sensu. Zresztą, działa to też w drugą stronę. Opowiadania Murakamiego snują się spokojnie, bez pośpiechu podsuwając czytelnikowi wnioski. Japończyk to specjalista od grania na samotności. A przecież każdy z nas jest samotny. Prawda?
Strata, samotność. Świat mężczyzn bez kobiet nie ma sensu. Zresztą, działa to też w drugą stronę. Opowiadania Murakamiego snują się spokojnie, bez pośpiechu podsuwając czytelnikowi wnioski. Japończyk to specjalista od grania na samotności. A przecież każdy z nas jest samotny. Prawda?
Pokaż mimo toCały zbiór opowiadam oceniam na 6 gwiazdek. Myślę, że te opowiadania są bardzo interesujące, ciekawe i w ogóle dobrze się je czyta, ale jednak są nierówne w sensie stylistycznym i w pewnych mementach stanowią nie lada wyzwanie, żeby dotrwać do końca danej opowieści. Może nie nudzą, ale zawodzą gatunkowo (nie do końca mój typ).
Zresztą nie będę specjalnie oryginalny kiedy napiszę, że po ten tytuł sięgnąłem po seansie filmu Drive my car. Chciałem sprawdzić jak rzeczywistość filmowa ma się do realiów opowieści literackiej. Te dwa opowiadania, które stanowiły punkt wyjścia dla filmowej treści są równie dobre, co film. Ale niestety uboższe. Zdecydowanie ich rozwinięcie w nieco przydługawej, ale wielowątkowej narracji aktorskiej, daje wrażenie pełniejszej logiki. Zatem film uważam za dzieło dużo ciekawsze. Książce szkodzą nierówne jakościowo opowiadania. Mógłbym na koniec napisać, że nie zawsze stereotyp o lepszej książce się sprawdza. :)
Cały zbiór opowiadam oceniam na 6 gwiazdek. Myślę, że te opowiadania są bardzo interesujące, ciekawe i w ogóle dobrze się je czyta, ale jednak są nierówne w sensie stylistycznym i w pewnych mementach stanowią nie lada wyzwanie, żeby dotrwać do końca danej opowieści. Może nie nudzą, ale zawodzą gatunkowo (nie do końca mój typ).
więcej Pokaż mimo toZresztą nie będę specjalnie oryginalny kiedy...
Nie zapamiętałam treści ani jednego opowiadania, tylko kilka pojedyńczych obrazów.
Dziwna literatura minimalistyczna i magiczna jednocześnie.
Bardzo dobrze się to czyta. Polecam.
Nie zapamiętałam treści ani jednego opowiadania, tylko kilka pojedyńczych obrazów.
Pokaż mimo toDziwna literatura minimalistyczna i magiczna jednocześnie.
Bardzo dobrze się to czyta. Polecam.
Całkiem przyjemne opowiadania, choć żadne nie powaliło mnie na kolana. Dwa mi dość średnio podpasowały. Typowy Murakami.
Całkiem przyjemne opowiadania, choć żadne nie powaliło mnie na kolana. Dwa mi dość średnio podpasowały. Typowy Murakami.
Pokaż mimo toPo raz kolejny zachwycam się nad stylem pisania Murakamiego. Wprost fascynuje mnie jego umiejętność opisywania, ubierania i formułowania w słowa zwykłych historii, które przydarzają się każdemu z nas, w taki sposób, że zmieniają się one w niesamowite opowieści. Daje to tylko świadectwo, że każdy z nas nosi w sobie historię wartą opowiedzenia.
Dodatkowo godna pochwały jest tematyka opowiadań, wprost jestem oczarowana, że mężczyzna mówi tak pięknie o uczuciach innych mężczyzna, że dotyka ich skrywaną delikatną i kruchą stronę, że w końcu ktoś mówi tak otwarcie, z jakim bólem mierzą się nie tylko kobiety bez mężczyzn, ale również mężczyźni bez kobiet.
Po raz kolejny zachwycam się nad stylem pisania Murakamiego. Wprost fascynuje mnie jego umiejętność opisywania, ubierania i formułowania w słowa zwykłych historii, które przydarzają się każdemu z nas, w taki sposób, że zmieniają się one w niesamowite opowieści. Daje to tylko świadectwo, że każdy z nas nosi w sobie historię wartą opowiedzenia.
więcej Pokaż mimo toDodatkowo godna pochwały jest...
Zbiór opowiadań o samotności. Męskiej samotności po stracie kobiety w różnych okolicznościach. Sylwetki bohaterów nakreślone są w sposób wnikliwy a sama proza wielce realistyczne u mistrza realizmu magicznego. Niektóre z opowiadań urzekające i poruszające, inne nieco mniej zrozumiałe ale wszystko doskonale skomponowane i jakieś takie ...smutne. Polecam.
Zbiór opowiadań o samotności. Męskiej samotności po stracie kobiety w różnych okolicznościach. Sylwetki bohaterów nakreślone są w sposób wnikliwy a sama proza wielce realistyczne u mistrza realizmu magicznego. Niektóre z opowiadań urzekające i poruszające, inne nieco mniej zrozumiałe ale wszystko doskonale skomponowane i jakieś takie ...smutne. Polecam.
Pokaż mimo toZbiór opowiadań zebranych wokół tematu, jakim jest nieszczęśliwa miłość. Większość z nich bardzo mi się podobała, przyjemnie i szybko mi się je czytało. Z pewnością były one bardzo nietypowe, a także niespotykane w dzisiejszych książkach. Przebija tutaj bardzo psychologiczny charakter, jest wiele rzeczy do analizy, a pióro Murakamiego przy takiej ciężkości tematu, jest naprawdę lekkie.
Na minus opowiadanie "Kino", które nie jestem pewna, czy nie zrozumiałam, czy po prostu było zbyt chaotyczne i niejasne dla przeciętnego czytelnika, albo zrozumiałe tylko dla autora. Opowiadanie "Zakochany Samsa" też mnie nie porwało, ale to już kwestia tego, że nie za satysfakcjonowało mnie. Nie zostało wyjaśnione, co tak naprawdę dzieje się z Samsą oraz samą Pragą i w zasadzie dowiedzieliśmy się tylko kilku małych szczegółów, w tym o jego niezrozumieniu erekcji.
Pozostałe opowiadania jak najbardziej na plus.
Zbiór opowiadań zebranych wokół tematu, jakim jest nieszczęśliwa miłość. Większość z nich bardzo mi się podobała, przyjemnie i szybko mi się je czytało. Z pewnością były one bardzo nietypowe, a także niespotykane w dzisiejszych książkach. Przebija tutaj bardzo psychologiczny charakter, jest wiele rzeczy do analizy, a pióro Murakamiego przy takiej ciężkości tematu, jest...
więcej Pokaż mimo toMiałem trochę przerwy od Murakamiego i dopiero oscarowy sukces "Drive My Car" sprawił, że wróciłem do jego twórczości. Lektura tego zbioru - w którym zaadaptowane do filmu opowiadanie, według mojej skromnej opinii, nie należy do najlepszych (palmę pierwszeństwa dzierży nawiązujące do kafkowskiej "Przemiany" "Zakochany Samsa") - uświadomiła mnie, jak bardzo za jego twórczością tęsknię.
Klucz do zbioru, to kwestie relacji damsko-męskich, ale z męskiego - ze wszystkimi pozytywnymi i negatywnymi konotacjami - punktu widzenia. Mamy tu wątki straty, samotności, braku - i prób - zrozumienia w relacjach. Cechą wspólną opowieści Murakamiego jest to, autor zręcznie manewruje w meandrach współzależności kobiet i mężczyzn, dla których bolesnym i dramatycznym kontrapunktem jest emocjonalna izolacja i społeczna alienacja.
Podsumowując, znakomity zbiór, prowadzących do nieoczywistych konkluzji opowiadań. Polecam mocno!
Miałem trochę przerwy od Murakamiego i dopiero oscarowy sukces "Drive My Car" sprawił, że wróciłem do jego twórczości. Lektura tego zbioru - w którym zaadaptowane do filmu opowiadanie, według mojej skromnej opinii, nie należy do najlepszych (palmę pierwszeństwa dzierży nawiązujące do kafkowskiej "Przemiany" "Zakochany Samsa") - uświadomiła mnie, jak bardzo za jego...
więcej Pokaż mimo to