Mężczyźni bez kobiet

Jeden z najlepszych zbiorów opowiadań jakie czytałem. Po za tytułowym ostatnim opowiadaniem, pozostałe teksty są świetne lub bardzo dobre. Najlepszy tekst w tym zbiorze to "Kino". Cóż za klimat, jak to niesamowicie wciągało. Doskonałe są też "Drive My Car" i "Szeherezada".

Szczerze polecam :)

Jeden z najlepszych zbiorów opowiadań jakie czytałem. Po za tytułowym ostatnim opowiadaniem, pozostałe teksty są świetne lub bardzo dobre. Najlepszy tekst w tym zbiorze to "Kino". Cóż za klimat, jak to niesamowicie wciągało. Doskonałe są też "Drive My Car" i "Szeherezada".

Szczerze polecam :)

Większość opowiadań przypadła mi do gustu. Przy czym pierwsze z nich, na podstawie, którego powstał film "Drive My Car" (nie oglądałem) wydawało mi się urwane. Spodziewałem się po nim trochę więcej, słysząc zachwyty nad jego ekranizacją.
Są także dwa opowiadania, które dość mocno opierają się o charakterystyczną dla tego autora symbolikę. Ponieważ nie jestem fanem "zawoalowanych" treści to średnio mi one przypadły do gustu, chociaż ich przesłania były zrozumiałe nawet dla tego prostego czytelnika jak ja.
Poza tym to Murakami, więc jeżeli podobały wam się poprzednie utwory tego autora, to poczujecie się jak w domu.

Większość opowiadań przypadła mi do gustu. Przy czym pierwsze z nich, na podstawie, którego powstał film "Drive My Car" (nie oglądałem) wydawało mi się urwane. Spodziewałem się po nim trochę więcej, słysząc zachwyty nad jego ekranizacją.
Są także dwa opowiadania, które dość mocno opierają się o charakterystyczną dla tego autora symbolikę. Ponieważ nie jestem fanem...

Strata, samotność. Świat mężczyzn bez kobiet nie ma sensu. Zresztą, działa to też w drugą stronę. Opowiadania Murakamiego snują się spokojnie, bez pośpiechu podsuwając czytelnikowi wnioski. Japończyk to specjalista od grania na samotności. A przecież każdy z nas jest samotny. Prawda?

Strata, samotność. Świat mężczyzn bez kobiet nie ma sensu. Zresztą, działa to też w drugą stronę. Opowiadania Murakamiego snują się spokojnie, bez pośpiechu podsuwając czytelnikowi wnioski. Japończyk to specjalista od grania na samotności. A przecież każdy z nas jest samotny. Prawda?

Cały zbiór opowiadam oceniam na 6 gwiazdek. Myślę, że te opowiadania są bardzo interesujące, ciekawe i w ogóle dobrze się je czyta, ale jednak są nierówne w sensie stylistycznym i w pewnych mementach stanowią nie lada wyzwanie, żeby dotrwać do końca danej opowieści. Może nie nudzą, ale zawodzą gatunkowo (nie do końca mój typ).
Zresztą nie będę specjalnie oryginalny kiedy napiszę, że po ten tytuł sięgnąłem po seansie filmu Drive my car. Chciałem sprawdzić jak rzeczywistość filmowa ma się do realiów opowieści literackiej. Te dwa opowiadania, które stanowiły punkt wyjścia dla filmowej treści są równie dobre, co film. Ale niestety uboższe. Zdecydowanie ich rozwinięcie w nieco przydługawej, ale wielowątkowej narracji aktorskiej, daje wrażenie pełniejszej logiki. Zatem film uważam za dzieło dużo ciekawsze. Książce szkodzą nierówne jakościowo opowiadania. Mógłbym na koniec napisać, że nie zawsze stereotyp o lepszej książce się sprawdza. :)

Cały zbiór opowiadam oceniam na 6 gwiazdek. Myślę, że te opowiadania są bardzo interesujące, ciekawe i w ogóle dobrze się je czyta, ale jednak są nierówne w sensie stylistycznym i w pewnych mementach stanowią nie lada wyzwanie, żeby dotrwać do końca danej opowieści. Może nie nudzą, ale zawodzą gatunkowo (nie do końca mój typ).
Zresztą nie będę specjalnie oryginalny kiedy...

Nie zapamiętałam treści ani jednego opowiadania, tylko kilka pojedyńczych obrazów.
Dziwna literatura minimalistyczna i magiczna jednocześnie.
Bardzo dobrze się to czyta. Polecam.

Nie zapamiętałam treści ani jednego opowiadania, tylko kilka pojedyńczych obrazów.
Dziwna literatura minimalistyczna i magiczna jednocześnie.
Bardzo dobrze się to czyta. Polecam.

Całkiem przyjemne opowiadania, choć żadne nie powaliło mnie na kolana. Dwa mi dość średnio podpasowały. Typowy Murakami.

Całkiem przyjemne opowiadania, choć żadne nie powaliło mnie na kolana. Dwa mi dość średnio podpasowały. Typowy Murakami.

Po raz kolejny zachwycam się nad stylem pisania Murakamiego. Wprost fascynuje mnie jego umiejętność opisywania, ubierania i formułowania w słowa zwykłych historii, które przydarzają się każdemu z nas, w taki sposób, że zmieniają się one w niesamowite opowieści. Daje to tylko świadectwo, że każdy z nas nosi w sobie historię wartą opowiedzenia.
Dodatkowo godna pochwały jest tematyka opowiadań, wprost jestem oczarowana, że mężczyzna mówi tak pięknie o uczuciach innych mężczyzna, że dotyka ich skrywaną delikatną i kruchą stronę, że w końcu ktoś mówi tak otwarcie, z jakim bólem mierzą się nie tylko kobiety bez mężczyzn, ale również mężczyźni bez kobiet.

Po raz kolejny zachwycam się nad stylem pisania Murakamiego. Wprost fascynuje mnie jego umiejętność opisywania, ubierania i formułowania w słowa zwykłych historii, które przydarzają się każdemu z nas, w taki sposób, że zmieniają się one w niesamowite opowieści. Daje to tylko świadectwo, że każdy z nas nosi w sobie historię wartą opowiedzenia.
Dodatkowo godna pochwały jest...

Zbiór opowiadań o samotności. Męskiej samotności po stracie kobiety w różnych okolicznościach. Sylwetki bohaterów nakreślone są w sposób wnikliwy a sama proza wielce realistyczne u mistrza realizmu magicznego. Niektóre z opowiadań urzekające i poruszające, inne nieco mniej zrozumiałe ale wszystko doskonale skomponowane i jakieś takie ...smutne. Polecam.

Zbiór opowiadań o samotności. Męskiej samotności po stracie kobiety w różnych okolicznościach. Sylwetki bohaterów nakreślone są w sposób wnikliwy a sama proza wielce realistyczne u mistrza realizmu magicznego. Niektóre z opowiadań urzekające i poruszające, inne nieco mniej zrozumiałe ale wszystko doskonale skomponowane i jakieś takie ...smutne. Polecam.

Zbiór opowiadań zebranych wokół tematu, jakim jest nieszczęśliwa miłość. Większość z nich bardzo mi się podobała, przyjemnie i szybko mi się je czytało. Z pewnością były one bardzo nietypowe, a także niespotykane w dzisiejszych książkach. Przebija tutaj bardzo psychologiczny charakter, jest wiele rzeczy do analizy, a pióro Murakamiego przy takiej ciężkości tematu, jest naprawdę lekkie.
Na minus opowiadanie "Kino", które nie jestem pewna, czy nie zrozumiałam, czy po prostu było zbyt chaotyczne i niejasne dla przeciętnego czytelnika, albo zrozumiałe tylko dla autora. Opowiadanie "Zakochany Samsa" też mnie nie porwało, ale to już kwestia tego, że nie za satysfakcjonowało mnie. Nie zostało wyjaśnione, co tak naprawdę dzieje się z Samsą oraz samą Pragą i w zasadzie dowiedzieliśmy się tylko kilku małych szczegółów, w tym o jego niezrozumieniu erekcji.
Pozostałe opowiadania jak najbardziej na plus.

Zbiór opowiadań zebranych wokół tematu, jakim jest nieszczęśliwa miłość. Większość z nich bardzo mi się podobała, przyjemnie i szybko mi się je czytało. Z pewnością były one bardzo nietypowe, a także niespotykane w dzisiejszych książkach. Przebija tutaj bardzo psychologiczny charakter, jest wiele rzeczy do analizy, a pióro Murakamiego przy takiej ciężkości tematu, jest...

Miałem trochę przerwy od Murakamiego i dopiero oscarowy sukces "Drive My Car" sprawił, że wróciłem do jego twórczości. Lektura tego zbioru - w którym zaadaptowane do filmu opowiadanie, według mojej skromnej opinii, nie należy do najlepszych (palmę pierwszeństwa dzierży nawiązujące do kafkowskiej "Przemiany" "Zakochany Samsa") - uświadomiła mnie, jak bardzo za jego twórczością tęsknię.

Klucz do zbioru, to kwestie relacji damsko-męskich, ale z męskiego - ze wszystkimi pozytywnymi i negatywnymi konotacjami - punktu widzenia. Mamy tu wątki straty, samotności, braku - i prób - zrozumienia w relacjach. Cechą wspólną opowieści Murakamiego jest to, autor zręcznie manewruje w meandrach współzależności kobiet i mężczyzn, dla których bolesnym i dramatycznym kontrapunktem jest emocjonalna izolacja i społeczna alienacja.

Podsumowując, znakomity zbiór, prowadzących do nieoczywistych konkluzji opowiadań. Polecam mocno!

Miałem trochę przerwy od Murakamiego i dopiero oscarowy sukces "Drive My Car" sprawił, że wróciłem do jego twórczości. Lektura tego zbioru - w którym zaadaptowane do filmu opowiadanie, według mojej skromnej opinii, nie należy do najlepszych (palmę pierwszeństwa dzierży nawiązujące do kafkowskiej "Przemiany" "Zakochany Samsa") - uświadomiła mnie, jak bardzo za jego...