Piąte dziecko

okej, ta książka była dziwna. mam na myśli taka nietypowa. momentami czułam się bardzo niekomfortowa czytając ją. czułam od niej wyjątkowy klimat i to mi się z jednej strony podobało. miejscami kojarzyła mi się z serialem american horror story. nie mogę się doczekać aż zacznę czytać 2 część, bo jestem jej bardzo ciekawa!!

okej, ta książka była dziwna. mam na myśli taka nietypowa. momentami czułam się bardzo niekomfortowa czytając ją. czułam od niej wyjątkowy klimat i to mi się z jednej strony podobało. miejscami kojarzyła mi się z serialem american horror story. nie mogę się doczekać aż zacznę czytać 2 część, bo jestem jej bardzo ciekawa!!

Historia przejmująca, wciągająca i dla wielu pewnie bliska, bo każda rodzina ma swój słabszy punkt.

Historia przejmująca, wciągająca i dla wielu pewnie bliska, bo każda rodzina ma swój słabszy punkt.

Harriet i Dawid wymarzyli sobie wielki dom, dużo dzieci i pełne miłości życie. Ich plan się powiódł - kupili olbrzymią posiadłości, urodziła się czwórka pięknych dzieci, a w każde święta przyjeżdżała rodzina by pławic się w ich szczęściu. Do czasu aż aż Harriet zachodzi w piątą ciążę.

W krótkiej powieści Autorka pokazała grozę wychowywania dziecka innego niż wszystkie, pokazuje jak życie rodzinne zmienia się, wręcz zamiera gdy wszystko skupia się na jednej osobie. Czy miałabym siłę podjąć taką decyzję jak Harriet? Wątpię.

Harriet i Dawid wymarzyli sobie wielki dom, dużo dzieci i pełne miłości życie. Ich plan się powiódł - kupili olbrzymią posiadłości, urodziła się czwórka pięknych dzieci, a w każde święta przyjeżdżała rodzina by pławic się w ich szczęściu. Do czasu aż aż Harriet zachodzi w piątą ciążę.

W krótkiej powieści Autorka pokazała grozę wychowywania dziecka innego niż wszystkie,...

Marzenia kontra rzeczywistość.
Założenia kontra prawda obiektywna. Macierzyństwo to gra na loterii.
Nigdy nie wiadomo, jakie fanty ci się trafią.
.
Patrząc na rodzinę Lovattów czujemy początkowo nutę zazdrości. Staroświeccy, ale szczęśliwi. Z ich piersi "otwartych na oścież" wylewa się "intensywna ulga i wdzięczność" do losu, który obdarzył ich tym, czego pragnęli najbardziej- duży dom i liczna rodzina. I chociaż "duch czasów"- "chciwych i samolubnych" umniejsza to, co udało im się zbudować, a "poza granicami tego szczęśliwego miejsca" (ich domu) szaleją i przewalają się "światowe burze"- oni konsekwentnie trwają w swojej "fortecy"- królestwie bezpieczeństwa, wygody i dobroci. Do czasu, kiedy pojawia się Ben- tytułowe "piąte dziecko". "Niszczyciel, istota z innego świata". Burzy spokój, a cudowne codzienne życie zmienia powoli w czas niepokoju i strachu. "Z całą pewnością nie jest zwyczajny" (...) Jest nadzwyczajny". Tylko dlaczego jego "inność" budzi odrazę i lęk? Bo uosabia to, co "nienormalne i nienazwane", prymitywne i wstydliwe jednocześnie.
.
Spojrzymy na dramat matki i tragizm "trudnego" macierzyństwa. Zobaczymy obraz upadku rodziny. Pierwsze strony nie zapowiadają jeszcze tego ładunku emocjonalnego, jaki czeka nas nieco później. Autorka początkowo usypia naszą czujność, kreując wizję rodzinnej idylli i beztroski. Nagle jednak stajemy przed całym katalogiem dylematów, prawd życiowych, pytań i wątpliwości natury moralnej. Przed nami dantejskie sceny, kiedy serce matki "krwawi z żalu". Kiedy pyta- ile jest jej winy w "ułomności dziecka". Kiedy uznaje to za karę, bo beztrosko "zakładaliśmy, że będziemy szczęśliwi dlatego, że to myśmy tak postanowili". A może to fatalizm, pech, zwykły zbieg okoliczności, który dotknąć może każdego?
.
Przeżywamy moralne rozterki bohaterki. Zastanawiamy się nad granicami poświęcenia. Odczuwamy żal, który wpędza w poczucie winy. Który rozdziera duszę na kawałki. I nie pozwala zapomnieć, że to nasze dziecko. To konfrontacja z takim rodzajem "inności", którą ciężko zaakceptować. Która wymaga ciągłej walki, sił do tej walki. Która ma niszczycielską moc obracania w pył. I którą ciężko ujarzmić. Angażująca proza. Bardzo polecam.

Marzenia kontra rzeczywistość.
Założenia kontra prawda obiektywna. Macierzyństwo to gra na loterii.
Nigdy nie wiadomo, jakie fanty ci się trafią.
.
Patrząc na rodzinę Lovattów czujemy początkowo nutę zazdrości. Staroświeccy, ale szczęśliwi. Z ich piersi "otwartych na oścież" wylewa się "intensywna ulga i wdzięczność" do losu, który obdarzył ich tym, czego pragnęli...

Powieść bardzo wciąga i pozostawia niezatarte wrażenie. Zastanawia mnie na jaką chorobę genetyczną cierpiał Ben? I czy postąpiłabym tak jak jego matka? Myślę, że nie miałabym tyle sił.

Powieść bardzo wciąga i pozostawia niezatarte wrażenie. Zastanawia mnie na jaką chorobę genetyczną cierpiał Ben? I czy postąpiłabym tak jak jego matka? Myślę, że nie miałabym tyle sił.

Wstrząsająca.. przeczytałam jednym tchem..

Wstrząsająca.. przeczytałam jednym tchem..

Miłość do dziecka nie jest oczywista, nie jest łatwa ani różowa. Życie stawia nas w sytuacjach, gdy nie pojęcia dobra i zła mieszają się ze sobą, a każdy wybór będzie złym wyborem. Książka zostawia głowę pełną myśli, ciężkich myśli...

Miłość do dziecka nie jest oczywista, nie jest łatwa ani różowa. Życie stawia nas w sytuacjach, gdy nie pojęcia dobra i zła mieszają się ze sobą, a każdy wybór będzie złym wyborem. Książka zostawia głowę pełną myśli, ciężkich myśli...

Książka dobra, prosta historia i trudni do oceny bohaterowie. Wydanie fatalne, mnóstwo literówek, tłumaczenie słabe, co bardzo psuło odbiór.

Książka dobra, prosta historia i trudni do oceny bohaterowie. Wydanie fatalne, mnóstwo literówek, tłumaczenie słabe, co bardzo psuło odbiór.

Nie potrafię przestać myśleć o tej książce.

Nie potrafię przestać myśleć o tej książce.

Momentami zastanawiałam się, co bym zrobiła, gdybym była na miejscu Harriet. Myślę, że książka pozostawia czytelnika z pytaniami o człowieczeństwo. Czy postąpiłbym tak jak główna bohaterka? Czy postąpiłbym inaczej? Czy postąpienie w inny sposób byłoby moralne? Czy byłbym zdolny?
Polecam książkę.

Momentami zastanawiałam się, co bym zrobiła, gdybym była na miejscu Harriet. Myślę, że książka pozostawia czytelnika z pytaniami o człowieczeństwo. Czy postąpiłbym tak jak główna bohaterka? Czy postąpiłbym inaczej? Czy postąpienie w inny sposób byłoby moralne? Czy byłbym zdolny?
Polecam książkę.