Niby czytało się dobrze, niby historia wciągająca, niby wątki sensowne i ciężko znaleźć jakąś wadę. A jednak dla mnie wszystkiego tu było za dużo. Wszystko takie przesadzone, wyolbrzymione. Bogactwo Paula i przepych ich mieszkania, jakby był milarderem, a nie zwykłym architektem. Owszem, architekci zarabiają dużo, ale nie na taką skalę, jak to było opisane. I zdaję sobie sprawę, że jego pieniądze brały się z lewych interesów, ale naprawdę jego żonie nie przyszło do głowy, że żyją w trochę zbyt wielkim luksusie, jak na architekta? Charakter Paula również był wyolbrzymiony i przejaskrawiony, zarówno jego dobra strona, jak i ta zła. Okazał się psychopatą, bez choćby cienia moralności, mordercą, złodziejem, gwałcicielem, nekrofilem, kłamcą i oszustem. Zabrakło jeszcze tylko, żeby był pedofilem i kanibalem. A dla swojej żony ideał, dobry, czuły, kochający, ani razu się nie wpadł w gniew, ani razu nie okazał negatywnych emocji. Nie ma takiej możliwości, żeby ktoś o tak psychopatycznych skłonnościach, był w stanie kontrolować się przez tyle lat i nie podnieść choćby głosu, nie zezłościć się, czy nie wpaść choćby z jednym kłamstwem.

Niby czytało się dobrze, niby historia wciągająca, niby wątki sensowne i ciężko znaleźć jakąś wadę. A jednak dla mnie wszystkiego tu było za dużo. Wszystko takie przesadzone, wyolbrzymione. Bogactwo Paula i przepych ich mieszkania, jakby był milarderem, a nie zwykłym architektem. Owszem, architekci zarabiają dużo, ale nie na taką skalę, jak to było opisane. I zdaję sobie...

Lubię książki Karin Slaughter, mimo że gubię się w ich wielowątkowości :)

„Moje śliczne” to bardzo dobry, trzymający w napięciu thriller, choć momentami naprawdę brutalny, a wręcz sadystyczny. Tło książki stanowi historia zniknięcia w niewyjaśnionych okolicznościach starszej siostry dwóch głównych bohaterek. Prawdziwych emocji dostarcza jednak pierwszy plan książki, w którym wspólnie z nimi poznajemy nieznane dotąd oblicze męża jednej z nich.

Lubię książki Karin Slaughter, mimo że gubię się w ich wielowątkowości :)

„Moje śliczne” to bardzo dobry, trzymający w napięciu thriller, choć momentami naprawdę brutalny, a wręcz sadystyczny. Tło książki stanowi historia zniknięcia w niewyjaśnionych okolicznościach starszej siostry dwóch głównych bohaterek. Prawdziwych emocji dostarcza jednak pierwszy plan książki, w...

Karin Slaughter już jakiś czas temu wniknęła w mój krwiobieg. Dlatego teraz postanowiłam przeczytać coś co nie jest serią a mianowicie „Moje śliczne”. Zaczyna się banalnie, Claire spotyka się na drinka w barze ze swoim mężem Paulem. Po wyjściu z niego kierują się do bocznej uliczki a tam zostają napadnięciu. W wyniku szarpaniny Paul zostaje ranny i przed przybyciem karetki umiera na rękach swojej żony. Lydia to starsza siostra Claire i gdy dowiaduje się od swojego chłopaka, że mąż siostry nie żyje jest przeszczęśliwa. Coś się wydarzyło w przeszłości co zmieniło postrzeganie szwagra przez Lydię a rozdzieliło z Claire. Z późniejszych kart dowiadujemy się również, że dziewczyny miały starszą siostrę Julię, która zaginęła mając lat dziewiętnaście. Sytuacja miała miejsce dwadzieścia lat wcześniej... Te wszystkie wydarzenia podzieliły rodzinę rodzice wzięli rozwód Claire zamieszkała z matką a Lydia została ze zrozpaczonym ojcem, który nie mógł znaleźć sobie miejsca po zaginięciu najstarszej latorośli i w końcu popełnił samobójstwo.
Do ponownego spotkania sióstr dochodzi na cmentarzu, gdy Lydia ma zamiar załatwić się na grobie Paula. A nieco później Claire przeglądając rzeczy po zmarłym mężu odkrywa filmy, jakimi się pasjonował. To powoduje, że dzwoni do siostry z prośbą o wsparcie, gdyż nie może sobie poradzić emocjonalnie po odkryciu drugiej strony męża. I w tym momencie zaczyna się kolejny dramat sióstr, gdyż pragnąc odkryć prawdę tak na dobrą sprawę nie wiedzą komu mogą ufać, gdyż policja już nie wydaje się być po ich stronie.
Książka jest drastycznym opisem tego jak człowiek może być zdeprawowany i do czego może się się posunąć w swoich chorych fantazjach. Thriller, sensacja to naprawdę rzecz, która trzyma czytelnika w swoich wodzach. Chce się dobrnąć do końca jednak z drugiej strony sceny jakie nakreśla nam autorka są tak plastyczne i złe, że przetrzymać je może osoba o mocnych nerwach. Jak zwykle polecam.

Karin Slaughter już jakiś czas temu wniknęła w mój krwiobieg. Dlatego teraz postanowiłam przeczytać coś co nie jest serią a mianowicie „Moje śliczne”. Zaczyna się banalnie, Claire spotyka się na drinka w barze ze swoim mężem Paulem. Po wyjściu z niego kierują się do bocznej uliczki a tam zostają napadnięciu. W wyniku szarpaniny Paul zostaje ranny i przed przybyciem karetki...

Bardzo przeciętny thriller. Nie wierzę w tych bohaterów - postępowanie głównych bohaterek jest irytujące i niewiarygodne, nie mają spójnych charakterów, w wielu miejscach historia się nie skleja. Książka głównie opiera się na tym żeby zszokować czytelników brutalnością zbrodni, ale sama intryga jest dość prosta. Do tego jest po prostu nudna- rozwiązanie zagadki tak naprawdę dostajemy w połowie książki.

Bardzo przeciętny thriller. Nie wierzę w tych bohaterów - postępowanie głównych bohaterek jest irytujące i niewiarygodne, nie mają spójnych charakterów, w wielu miejscach historia się nie skleja. Książka głównie opiera się na tym żeby zszokować czytelników brutalnością zbrodni, ale sama intryga jest dość prosta. Do tego jest po prostu nudna- rozwiązanie zagadki tak naprawdę...

Ależ nudziarstwo. O gustach sie nie dyskutuje jednak szokuja mnie wysokie oceny tych wypocin. Zastanawiam sie co czytaja osoby, ktore zachwycaja sie czyms tak miernym?

Ależ nudziarstwo. O gustach sie nie dyskutuje jednak szokuja mnie wysokie oceny tych wypocin. Zastanawiam sie co czytaja osoby, ktore zachwycaja sie czyms tak miernym?

Bardzo dobra książka. Wciąga i jest świetnie napisana. Historia niebanalna, przerażająca - i nie mam na myśli tego, co spotykało te dziewczyny, a to kto czerpał z tego satysfakcję. To książka, która do pewnego momentu jest thrillerem - oczekujesz w napięciu, co jeszcze odkryje Claire, ale później właściwie jest to książka akcji. Już nic nas na koniec nie zaskoczy, bo wszystko już wiemy. Tak jakby historia nieco siada.
Cieszę się, że koniec końców wszystko się wyjaśniło, a Claire rozwiązała zagadkę siostry, a nawet okazała się całkiem sprytna i niezależna, ale klimatu na koniec mi zabrakło.

Bardzo dobra książka. Wciąga i jest świetnie napisana. Historia niebanalna, przerażająca - i nie mam na myśli tego, co spotykało te dziewczyny, a to kto czerpał z tego satysfakcję. To książka, która do pewnego momentu jest thrillerem - oczekujesz w napięciu, co jeszcze odkryje Claire, ale później właściwie jest to książka akcji. Już nic nas na koniec nie zaskoczy, bo...

Wybitna książka! Poleciła mi ją znajoma. Mało czytam/słucham kryminałów, ten zapadnie mi w pamięć na długo.
Fabuła bardzo rozwinięta, historia dopracowana.
Jeśli byłby film na motywach powieści zakrawał by o horror :)
Do tej pory, gdy zamknę oczy widzę, zwizualizowane w głowie zdjęcie z książki :)
Polecam serdecznie!!!

Wybitna książka! Poleciła mi ją znajoma. Mało czytam/słucham kryminałów, ten zapadnie mi w pamięć na długo.
Fabuła bardzo rozwinięta, historia dopracowana.
Jeśli byłby film na motywach powieści zakrawał by o horror :)
Do tej pory, gdy zamknę oczy widzę, zwizualizowane w głowie zdjęcie z książki :)
Polecam serdecznie!!!

Na początku trochę ciężko się wciągnąć, ale im dalej jest tylko lepiej. Książka super, ciekawa, oryginalna historia, bardzo fajnym stylem napisana.
Polecam

Na początku trochę ciężko się wciągnąć, ale im dalej jest tylko lepiej. Książka super, ciekawa, oryginalna historia, bardzo fajnym stylem napisana.
Polecam

Książka napisana jest prostym a jednocześnie obrazowym językiem, misternie utkana fabuła powoli się rozkręca i z każdą stroną czytelnik wsiąka w tą zaskakującą pełną tajemnic i zwrotów akcji historię.
Historię która ma swój początek w przeszłości gdy bez śladu znika 19 Julia, a fakt ten odciska ogromne piętno na rodzinie i relacjach jej członków. Ojciec, niestrudzenie szukający Julii, popełnił samobójstwo, siostry zerwały kontakt ze sobą i oddaliły się od matki. Wszystko bezpowrotnie się rozpadło. Dwadzieścia lat później mąż jednej z sióstr (Claire) zostaje zamordowany w trakcie napadu, do ich domu ktoś próbuje się włamać, a Claire odnajduje ukryte nagrania z brutalnego mordu młodych dziewcząt przypominających z wyglądu zaginioną Julię. Pomimo tego co widzi trudno jej uwierzyć że mąż może mieć coś wspólnego z tymi filmami…
Książka, pomimo że traktuje o morderstwie, zaczyna się spokojnie, wręcz niewinnie w kontekście tego z czym przyjdzie się zmierzyć czytelnikowi.
A jest ostro, wręcz brutalnie a momentami odrażająco brutalnie (opisy aktów morderstwa, znęcania czy samych skatowanych ciał nad wyraz sugestywne i odpychające jednocześnie).
Ale nie tylko. Znajdziemy tu również studium rozpaczy ojca (piszącego pamiętnik z poszukiwań córki),studium przemiany emocjonalnej jednej z głównych bohaterek i odbudowywania relacji między siostrami. No i oczywiście czytelnicze emocje do samego końca.

Ta książka jest wciągająca, smutna i przerażająca, a postacie dobrze i wyraziście nakreślone co w całości wypada naprawdę świetnie, tak że trudno oderwać się od książki.

Książka napisana jest prostym a jednocześnie obrazowym językiem, misternie utkana fabuła powoli się rozkręca i z każdą stroną czytelnik wsiąka w tą zaskakującą pełną tajemnic i zwrotów akcji historię.
Historię która ma swój początek w przeszłości gdy bez śladu znika 19 Julia, a fakt ten odciska ogromne piętno na rodzinie i relacjach jej członków. Ojciec, niestrudzenie...

Jest Julia. Nie ma Julii. Pewnego dnia zniknęła. Rodzina przeżyła tę tragedię głęboko. Pozostałe siostry Claire i Lydia, po samobójczej śmierci ojca, utraciły kontakt. Mija dwadzieścia lat. Morderstwo męża Claire ponownie zbliża siostry. W rzeczach Paula Claire znalazła nagrania brutalnych gwałtów i śmierci młodych dziewczyn. Czy Paul był psychopatą? Sprawą interesuje się policja i FBI. Kobiety są podejrzliwe i samodzielnie chcą dociec prawdy. Nie jest to bezpieczne. Claire i Lydia czują się zagrożone, ale brną w niebezpieczeństwo, bo prawda dla nich jest ważna. Intryga jest ciekawa. Dużo się dzieje a bohaterowie poszukują rozwiązań kolejnych problemów, są kreatywni. Pomysłowość jest w cenie gdy na szali leży przetrwanie. Kto kogo przechytrzy. Siostry są niezłe w te klocki. Nie chcą odegrać narzucanej im roli ofiar. Nic z tego! Książka wciąga. Jest emocjonująca ale jednocześnie brutalna i okrutna. Bardziej podobało mi się „Miasto glin”. Polecam też serię Will Tren za to jej ekranizację odradzam, bo obsadzenie ról jest bardzo chybione i iryruje.

Jest Julia. Nie ma Julii. Pewnego dnia zniknęła. Rodzina przeżyła tę tragedię głęboko. Pozostałe siostry Claire i Lydia, po samobójczej śmierci ojca, utraciły kontakt. Mija dwadzieścia lat. Morderstwo męża Claire ponownie zbliża siostry. W rzeczach Paula Claire znalazła nagrania brutalnych gwałtów i śmierci młodych dziewczyn. Czy Paul był psychopatą? Sprawą interesuje się...