Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tylko 6 może dlatego, że czytałem w innej kolejności- jedna z nich wydaje mi się nieco wtórna i mniej wciągająca.
szkoda, że tak mało wiemy o historii ludzkiego gatunku, bo chętnie poznałbym plan dnia zbieracza-łowcy, albo agrarnego rewolucjonisty.
końcówka +1- przemyślenia na temat generycznie modyfikowanych nadludzi są mega nurtujące

Tylko 6 może dlatego, że czytałem w innej kolejności- jedna z nich wydaje mi się nieco wtórna i mniej wciągająca.
szkoda, że tak mało wiemy o historii ludzkiego gatunku, bo chętnie poznałbym plan dnia zbieracza-łowcy, albo agrarnego rewolucjonisty.
końcówka +1- przemyślenia na temat generycznie modyfikowanych nadludzi są mega nurtujące

Podróżniczo filozoficzna, piękna książka.

Napisana jest lekko, ale świadomość, że to wyznania umierającego człowieka była dla mnie ogromnie obciążająca.

Terzani opowiada tylko o sobie i odrobinę trąci egocentryzmem, ale to chyba w sumie ludzkie i szczere, a kontekst opowiedzianych historii jest na tyle uniwersalny, że skłania do myślenia o swoim podejściu do życia.

Podróżniczo filozoficzna, piękna książka.

Napisana jest lekko, ale świadomość, że to wyznania umierającego człowieka była dla mnie ogromnie obciążająca.

Terzani opowiada tylko o sobie i odrobinę trąci egocentryzmem, ale to chyba w sumie ludzkie i szczere, a kontekst opowiedzianych historii jest na tyle uniwersalny, że skłania do myślenia o swoim podejściu do życia.

Muszę przyznać, że rozdział 14 pozamiatał; Ramandu umarła gwiazda- Lewis dał radę z tym fragmentem ;D

Muszę przyznać, że rozdział 14 pozamiatał; Ramandu umarła gwiazda- Lewis dał radę z tym fragmentem ;D

Niesamowite przygody, ale jednak ciężko się czyta. Nie skończyłem

Niesamowite przygody, ale jednak ciężko się czyta. Nie skończyłem

Pierwsze opowiadanie jest ciężkawe, ale wciągające. Drugie dla mnie nie do przebrnięcia na obecną chwilę. Przeintelektualizowane, ale bez treści, chociaż tutaj chodzi pewnie o formę- nie wstrzeliłem się mentalnie w Hessego tym razem.

Pierwsze opowiadanie jest ciężkawe, ale wciągające. Drugie dla mnie nie do przebrnięcia na obecną chwilę. Przeintelektualizowane, ale bez treści, chociaż tutaj chodzi pewnie o formę- nie wstrzeliłem się mentalnie w Hessego tym razem.

Tym razem czytałem córce, to dodaje +3 do fabuły :D

Tym razem czytałem córce, to dodaje +3 do fabuły :D

Dzięki książkom takim jak ta można uczcić skończenie lektury medycznym jointem. Trochę mi brakło (albo przeoczyłem) naukowego opisu krok po kroku tego co się dzieje po zapaleniu, ale całość bardzo fajnie się czyta- z resztą jak wszystko związane z Vetulanim.

Dzięki książkom takim jak ta można uczcić skończenie lektury medycznym jointem. Trochę mi brakło (albo przeoczyłem) naukowego opisu krok po kroku tego co się dzieje po zapaleniu, ale całość bardzo fajnie się czyta- z resztą jak wszystko związane z Vetulanim.

Szkoda ze nie wpadła mi w ręce po angielsku bo tłumaczył to chyba osobiście Pan wujek z wesela.
+1 za to, że to autobiografia księżniki Lei xd

Szkoda ze nie wpadła mi w ręce po angielsku bo tłumaczył to chyba osobiście Pan wujek z wesela.
+1 za to, że to autobiografia księżniki Lei xd

Nie ma tutaj ani jednego zbędnego słowa. Bardzo gorzko ludzka książka, o pięknym marzeniu, poświęceniu, przyjaźni, samotności- w sumie chyba o wszystkim. Zmieściło się na 120 stronach.
Bardzo udana jest też filmowa adaptacja z Malkovic'em- można sobie utrwalić lub przypomnieć.

Nie ma tutaj ani jednego zbędnego słowa. Bardzo gorzko ludzka książka, o pięknym marzeniu, poświęceniu, przyjaźni, samotności- w sumie chyba o wszystkim. Zmieściło się na 120 stronach.
Bardzo udana jest też filmowa adaptacja z Malkovic'em- można sobie utrwalić lub przypomnieć.

Czarny humor i słowny jazz- bardzo pojebana książka. Jednocześnie ma w sobie coś tak smutnego, że aż ściska.

Czarny humor i słowny jazz- bardzo pojebana książka. Jednocześnie ma w sobie coś tak smutnego, że aż ściska.