Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ola Zbroja napisała książkę o swoim ojcu, alkoholiku i o sobie, córce wiecznie nieobecnego ojca-alkoholika. Nie wiem, czy ta książka jest bardziej dojrzała, czy odważna. Nie wiem, jak to się stało, że umiała napisać o swoim doświadczeniu w taki sposób – nie bez żalu, ale bez użalania się. Zamiast oceniać, zadaje pytania. Szuka przyczyn picia Mireczka i jemu podobnych (kto w naszym pokoleniu nie zna rodziny dotkniętej chorobą alkoholową?), prowadzi reporterskie śledztwo, przedstawia fakty i analizuje dane, ale nie wyciąga za nas jednoznacznych wniosków. Bardzo udany debiut (solo, bo w kombajnie autorka już wydawała), bardzo dobra lektura. Polecam!

Ola Zbroja napisała książkę o swoim ojcu, alkoholiku i o sobie, córce wiecznie nieobecnego ojca-alkoholika. Nie wiem, czy ta książka jest bardziej dojrzała, czy odważna. Nie wiem, jak to się stało, że umiała napisać o swoim doświadczeniu w taki sposób – nie bez żalu, ale bez użalania się. Zamiast oceniać, zadaje pytania. Szuka przyczyn picia Mireczka i jemu podobnych (kto w...

No i pozamiatane. Jadę tam.

No i pozamiatane. Jadę tam.