Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Więcej ludzi utonęło w kieliszku,niż w morzu." Francois de La Rochefoucauld Jest to publikacja skierowana do wszystkich zainteresowanych problemami uzależnień: osób uzależnionych,osób doświadczających problemów z osobą uzależnioną,osób leczących uzależnionych, ale także dla tych wszystkich, którzy używają alkoholu czy biorą udział w procesie wychowywania dzieci. Autor głównie zajmuje się alkoholem,ale są też rozdziały opisujące inne substancje psychoaktywne: leki,nikotyna,kofeina i teina,pochodne makowca,amfetamina,kokaina,pochodne konopi,substancje wziewne,substancje halucynogenne,kwas (GHB),steroidy,napoje energetyzujące inne "dopalacze",oraz zaburzenia nawyków i popędów: patologiczny hazard,uzależnienie od komputera i internetu,zaburzenia odżywiania się,seksoholizm,pracoholizm,kupnoholizm,tzw.nowe uzależnienia(mass media,telefon komórkowy,słodycze,ortoreksja,tanoreksja,bigoreksja). Książka mówi o tym,że "każde uzależnienie jest efektem utraty wpływu na własne życie.Uzależnienie od alkoholu,substancji psychoaktywnych,gier hazardowych czy od pracy mają oczywiście zróżnicowane skutki dla zdrowia fizycznego,psychicznego i dla funkcjonowania społecznego. Wszystkie jednak są ograniczeniem wolności człowieka,odpowiedzialności za własne wybory,odpowiedzialności za swój los i za los najbliższych."(str.13) Książkę napisał człowiek,który przetarł szlak w odpowiedzialnym i pełnym człowieczeństwa podejściu do osoby chorej,jaką jest człowiek uzależniony, i co najważniejsze, cały czas szukał dróg,by jak najlepiej pomóc jak największej ilości osób chorych. Tak,tak alkoholizm jest chorobą psychiczną, i jak w każdej chorobie jest potrzebna pomoc specjalisty.Często człowiek chce przestać pić,ale nie rozumie dlaczego nie może przestać,dlaczego ma tak "słabą wolę",czuje się gorszy i jakiś "niedorobiony",a ta choroba po prostu zmienia chemię mózgu i dlatego tylko jedno chcenie tak naprawdę udaje się zrealizować: chcenie napicia się. Nie dziwmy się,że lekarze rodzinni,czy innej specjalności nic nie wiedzą o alkoholizmie,przez cały okres studiów mają tylko c z t e r y godziny poświęcone temu zagadnieniu i do tego nieobowiązkowe.Zresztą jak pisałam wyżej alkoholizm to choroba psychiczna, i trzeba udać się do specjalisty od psychiki,a nie od ciała. I za autorem zachęcam , by "po przeczytaniu dyskretnie podrzucić ją komuś,komu dobrze życzymy,a jednocześnie podejrzewamy o uzależnienie.To może tej osobie pomóc!!!" Nie łudźmy się, alkoholizm to choroba POSTĘPUJĄCA,przewlekła i zawsze prowadząca do ŚMIERCI."Są dwie możliwości przebiegu choroby alkoholowej: albo osoby nią dotknięte podejmują abstynencję, albo czeka je śmierć"(str.143). Dziś straciłeś kontrolę nad piciem,nie możesz przestać pić,a jutro stracisz kontrolę nad życiem,czyli stracisz pracę,rodzinę,mieszkanie i szacunek do samego siebie.Wylądujesz na ulicy,albo w więzieniu,bo zabiłeś kogoś po pijanemu w wypadku,albo popełnisz samobójstwo,albo zapijesz się na śmierć. Sądzisz,że Ci to nie grozi,Ty nie skończysz tak,jak inni -to jest myślenie życzeniowe,które nie ma realnych podstaw.Jeśli nie zaczniesz się leczyć,skończysz wcześniej czy później tak jak opisałam to wyżej. Choroba ma etapy i Ty nie jesteś nadczłowiekiem,by jej się przeciwstawić samym chciejstwem,czy poczuciem własnej wszechmocy. Jesteś człowiekiem takim jak my wszyscy, i bez pomocy wylądujesz na dnie. Po czym Ty lub twoja rodzina możecie poznać,że wkroczyłeś na wojenną ścieżkę autodestrukcji(tak,tak alkoholizm to powolne samobójstwo)? O rozwijającym się uzależnieniu od alkoholu mogą świadczyć następujące objawy: OBJAWY OSTRZEGAWCZE --sięganie po alkohol przede wszystkim dlatego,że jego działanie odpręża i daje ulgę,redukuje napięcie i niepokój,osłabia poczucie winy,ośmiela,ułatwia zaśnięcie, --poszukiwanie,inicjowanie i organizowanie okazji do wypicia oraz PICIE Z CHCIWOŚCIĄ, wyprzedzanie kolejek,inicjowanie coraz szybszego polewania kolejek,powtarzające się przypadki upicia. --picie alkoholu pomimo zaleceń lekarskich,sugerujących konieczność powstrzymywania się od niego, --możliwość wypicia większej niż uprzednio ilości alkoholu, tzw.mocna głowa świadcząca o wzroście tolerancji na alkohol, --trudności z odtworzeniem wydarzeń, które miały miejsce podczas picia, tzw.palimpsesty alkoholowe(luki w pamięci),"urwane filmy","przerwy w życiorysie", --spożywanie alkoholu w samotności przez osoby,które uprzednio piły wyłącznie w sytuacjach towarzyskich,a obecnie świadomie ukrywają swoje picie, --powtarzające się przypadki prowadzenia samochodu po niewielkiej nawet ilości alkoholu, --UNIKANIE ROZMÓW NA TEMAT SWOJEGO PICIA,a później reagowanie GNIEWEM bądź AGRESJĄ na sygnały lub sugestie rodziny sugerujące potrzebę ograniczenia go lub poddania się leczeniu, --REAGOWANIE ROZDRAŻNIENIEM,GNIEWEM,AGRESJĄ w sytuacjach UTRUDNIAJĄCYCH DOSTĘP DO ALKOHOLU, --PODEJMOWANIE "CICHYCH" PRÓB OGRANICZANIA PICIA po to,aby UDOWODNIĆ SOBIE,ŻE JESZCZE POSIADA SIĘ KONTROLĘ NAD PICIEM ALKOHOLU. To są sygnały ostrzegawcze,które mówią nam,że nasz bliski wkroczył na drogę do uzależnienia, i jeśli z niej nie zawróci ,to już wiemy jaki go czeka koniec. Co możemy zrobić? Jeśli nasz bliski nie chce się poddać leczeniu,a pewnie nie zechce,bo on"nie ma żadnego problemu",on "kiedy zechce może przestać pić",on"pije,bo wszyscy się go czepiają,gdyby mu dali spokój,to on by rzucił picie"itp.samookłamywania. Wbrew utartym opiniom,że nie ma przymusowego leczenia,okazuje się,że alkoholika można umieścić na leczeniu w szpitalu psychiatrycznym: "Art.23.1.Osoba chora psychicznie może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez zgody wymaganej w art.22 tylko wtedy,gdy jej dotychczasowe zachowanie wskazuje na to,że z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób" (Ustawa z dnia19.08.1994 roku o ochronie zdrowia psychicznego-Dz.U.Nr 111,poz.535) Oczywiście jest to krok ostateczny,gdy nasz bliski stosuje przemoc psychiczną,czy fizyczną wobec swojej rodziny,czy zagraża zdrowiu lub życiu jej członkom-ale warto wiedzieć,że mamy takie instrumenty prawne do pomocy. Mniej drastyczną metodą skłonienia naszego uzależnionego do podjęcia leczenia jest tzw.metoda i n t e r w e n c j i. Możemy ją zastosować,gdy uzależniona osoba nie uczestniczy finansowo w wydatkach na życie,wyprzedaje wspólny majątek,aby mieć za co pić,za co brać narkotyki,czy za co grać w karty,żyje na nasz koszt,albo chcemy jej po prostu konstruktywnie pomóc wykonać ten PIERWSZY krok.Najtrudniejszy. Do jej przeprowadzenia potrzebujemy pomocy specjalisty(np. z poradni uzależnień),samego niezainteresowanego przestaniem picia,czy zażywania innych substancji psychoaktywnych,oraz osób,które są znaczące dla uzależnionego,a więc np.członkowie rodziny,przyjaciele,współpracownicy,sąsiedzi. Interwencja polega na przedstawieniu RZECZYWISTOŚCI:KONKRETNYCH ZDARZEŃ I FAKTÓW dotyczących zachowań osoby uzależnionej,a związanych z piciem,czy innych substancji psychoaktywnych.Powinna zakończyć się dokonaniem konkretnych ustaleń co do dalszego postępowania oraz określeniem terminu i miejsca podjęcia leczenia.Do przeprowadzenia interwencji trzeba się przygotować: -zrobić listę osób,które mają w niej uczestniczyć, -omówić z każdą z tych osób jej rolę -zebrać dane na temat zachowań osoby uzależnionej pod wpływem picia czy przyjmowania innych substancji psychoaktywnych(każdy uczestnik powinien mieć spisany wykaz konkretnych zdarzeń,których był świadkiem),-skontaktować się z placówkami terapeutycznymi(miejscami ew.leczenia),-wcześniej przeprowadzić jedno lub dwa spotkania "treningowe"(próbne sesje) - i omówić szczegółowo scenariusz interwencji. Należy także przewidzieć możliwość wystąpienia zachowania agresywnego,obrażania się itp. oraz zaplanować postępowanie w takich przypadkach.Osoba, wobec której jest przeprowadzana interwencja, m u s i być w tym momencie trzeźwa! Dlaczego tak dużo napisałam o tej metodzie? Ponieważ jest prawie nieznana (wśród rodzin borykających się z uzależnionym członkiem rodziny) jako metoda wpłynięcia na uzależnioną osobę,by podjęła leczenie.A czekając ,aż człowiek sięgnie dna, może się nie zdążyć z udzieleniem jemu pomocy. Jako rodzina uzależnionego jesteśmy też w jakiś sposób zaburzeni,rodzina jest systemem naczyń połączonych:jeśli jeden z członków jest chory,ta choroba odbija się też na reszcie rodziny. Dlatego warto udać się do PORADNI UZALEŻNIEŃ w waszym mieście,lub do klubu ANONIMOWYCH ALKOHOLIKÓW po pomoc dla siebie i waszych dzieci- nie łudźmy się,ta choroba uderza też w nas, naszą psychikę,nie mówiąc o spustoszeniu jakie czyni każdego dnia w niedojrzałej psychice dziecięcej. W książce są dwa testy,na które odpowiadając możesz sprawdzić,czy pijesz rozsądnie(str.95-97),oraz cały rozdział 8 "Identyfikacja osób z problemem alkoholowym",w którym mamy testy,które ułatwiają postawienie prawidłowej diagnozy(CAGE,RAPS4,AUDIT-C,AUDIT,baltimorski). Autor stawiając pytanie : dlaczego ludzie piją i uzależniają się? Szczegółowo opisuje wpływ czterech czynników,które wpływają na to,że człowiek się uzależnia:czynniki biologiczne,społeczne,psychologiczne i duchowe. Opisuje też wszystkie problemy zdrowotne,które spotykają alkoholika,nie tylko powikłania somatyczne(np.padaczka alkoholowa,marskość wątroby,zapalenie trzustki,nadciśnienie,zaburzenia rytmu serca,kardiomiopatia,choroba wieńcowa,choroby naczyń mózgowych-->udary,rak krtani,jamy ustnej;niewydolność nerek,upośledzenie układu odpornościowego manifestujące się zwiększoną wrażliwością na choroby zakaźne,zapalenie płuc,gruźlicę,czy nawet raka;rak sutka,itd.),ale i psychiatryczne. Jak widać po w/w przykładach,uzależnienie wywołuje bardzo wiele różnych chorób. Żaden lekarz nie wystawi aktu zgonu,z przyczyną śmierci:alkoholizm,tylko chorobę,którą "stworzył" ten nałóg,np.rak wątroby czy rak krtani(jak u poety Broniewskiego). Często też rodzina zaprzeczając uzależnieniu członka rodziny,ma dowód wystawiony przez lekarza,że "Franek wcale nie umarł z powodu wieloletniego ciągu,tylko dlatego,że miał gruźlicę,raka tchawicy,delirium tremens,popełnił samobójstwo". Autor dużo miejsca poświęcił też ruchowi samopomocowemu -Anonimowi Alkoholicy,który wspomaga pracę psychoterapeutów w leczeniu tej choroby na całym świecie od 1935 roku. Znajdziemy też obszerny słownik,bibliografię polsko- i angielskojęzyczną,aneks,w którym są "materiały do pracy według programu 12 kroków AA",oraz kodeks etyczno-zawodowy terapeuty uzależnień. Uważam pozycję za bardzo wartościową,dogłębnie i wszechstronnie wprowadzającą w tematykę uzależnień, zaś słownictwo jest zrozumiałe dla laika, który nigdy nie zetknął się z tym zagadnieniem. Dlatego polecam wszystkim zainteresowanym. Książka jest droga(okładkowa cena 59 zł),ale podejrzewam,że tak jak ja,znajdziecie ją w swojej bibliotece miejskiej. Polecam wam też książkę http://lubimyczytac.pl/ksiazka/183434/alkoholik---instrukcja-obslugi mniej objętościową,ale pomagającą zrozumieć jak myśli i działa alkoholik,oraz dlaczego działa tak a nie inaczej.