Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy, kto sięgając po tę książkę Lorenza spodziewa się miłych i odprężających opowieści o zwierzętach - będzie może trochę zdziwiony, choć nie rozczarowany. Na początku byłam lekko zniechęcona naukowymi rozważaniami jednak, po niedługim czasie, zupełnie mnie ona pochłonęła. Ciekawe doświadczenia z udziałem zwierząt, ich uważna obserwacja, pokazują jak zbliżone są nasze zachowania i jak niedaleko odeszliśmy od ich świata. Książka obfituje w ciekawe przykłady - nieraz budzące śmiech , nieraz niedowierzanie lub przerażenie , bo w swoich rozważaniach autor nie tylko mówi o świecie zwierząt, ale również o świecie ludzi. Cóż, agresja to zjawisko wcale nie wyjątkowe lecz towarzyszące nam stale w życiu , co zaskakujące, również rodzinnym i koleżeńskim. Czy może istnieć przyjaźń bez agresji? Czy tak proste i naturalne zjawisko jak śmiech może być z nią w jakiś sposób powiązane? A konkurencja w sporcie i w życiu zawodowym? W jaki sposób można wzbudzić niechęć w jednej rasie przeciwko innej? Agresję i nienawiść jednego narodu do drugiego? Kto ciekawy - niech sięgnie po książkę koniecznie...Zanim się jednak tego dowie czekają go, wspólne z autorem, obserwacje przeróżnych gatunków ssaków, ptaków i ryb oraz ich niesamowitych, czasami (trochę to humorystyczne w gruncie rzeczy) szokująco nam znajomych zachowań . Oto kilka przykładów: samice pewnego gatunku ryb, kompletnie opętane "potrzebą seksu" nie uciekające od tłukącego je bezlitośnie samca, samczyki pewnego ptaka konkurujące między sobą wielkością i urodą zupełnie zbędnych elementów wyglądu (czyżby nasi właściciele "fur i komór" od nich się wywodzili?) lub występujące u innego gatunku paskudne małżeńskie zdrady i romanse z sąsiadami lub, dla odmiany, odrażające i brutalne swary bez przyczyny...Zarazem mamy tu ogromnie wzruszające opisy silnych związków emocjonalnych pomiędzy zwierzętami. Zaskakujący był dla mnie opis zachowań gęsi - m. in. przeżywanie przez nią "żałoby" po stracie bliskich i opis zmian anatomicznych zachodzących w mięśniach "twarzy" nadających jej wyraz zgryzoty. Przecież u nas, ludzi jest tak samo! Nigdy bym nie pomyślała, że ten ptak, przy bliższym poznaniu, okaże się dużo sympatyczniejszy od tak bardzo idealizowanych przez nas bocianów...Po przeczytaniu tej książki już zawsze będę inaczej na gęsi spoglądać... Godny uwagi jest również "wstęp", więc jeżeli ktoś ma zwyczaj opuszczać - sugeruje zrobić wyjątek:),są tu bowiem omówione (oprócz postaci samego badacza): pojęcie etologii (badanie obyczajów i charakterów) oraz sposób prowadzenia badań.