Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W baśniowym stylu

Powieść w zamyśle autora była pierwotnie nowelką, ale tak jakoś mu się rozrosła. Nie jest jakoś nieznośnie długa i odwołuje się do konwencji baśniowej. Akcja toczy się w niewymienionym z nazwy księstwie Cesarstwa Niemieckiego, a główni bohaterowie to przede wszystkim rodzina książęca. W opowieści są zamki, pałace, przepowiednia cyganki i magiczny krzew, który tak naprawdę jest jedynym elementem wyłącznie symbolicznym (wszystkie pozostałe atrybuty baśniowe zyskują w rozwoju akcji całkiem praktyczne uzasadnienie). Mamy też mezalians; fabuła osnuta jest wokół książęcego uczucia względem pięknej panny niższego stanu, za to legitymizującej się innym – znowu praktycznym – atutem. Owszem, zakończenie historii powiewa lekkim banałem, ale…

Lekcja ekonomii i polityki

Ale zanim dotrzemy do miejsca, w którym akcja zacznie wydawać się przewidywalna, zleci nam jakaś połowa książki. Na tej przestrzeni czasu i papieru poznamy dokładnie sytuację ekonomiczną i gospodarczą księstwa oraz przyczyny takiego a nie innego stanu rzeczy. Poznamy sposób funkcjonowania dworu, Landtagu, zakres obowiązków książęcych i charaktery poszczególnych osób dopiero krojącego się dramatu.

Bogactwo treści

Prześledzimy 26 lat życia księcia Klaudiusza Henryka. I do momentu właściwego zawiązana akcji możemy się niecierpliwić, irytować, ale jednak przede wszystkim zachwycać niesamowitym stylem tej prozy; ironią, która wręcz wycieka z każdej sceny oraz wieloznacznością z każdej postaci. I choć zakończenie zdaje się być oczywiste, ilość zmian, które po drodze zajdą w bohaterach, wielość czynników składających się na finał i ich różnorodność – muszą fascynować!

Królewska Wysokość jest jedną z najlżejszych powieści Manna. (Jest doskonałą opcją, żeby przekonać się, czy chcesz pokonać 800 stron Czarodziejskiej Góry, albo 2 opasłe tomy sagi Buddenbrooków) Być może jest lżejsza nawet od jego nowel i opowiadań. Jednak zasadniczo dotyka tych samych problemów: wyobcowania jednostki, wewnętrznego rozdarcia między indywidualnymi odczuciami, a oczekiwaniami społeczeństwa i potrzebą przynależności.

Z innej perspektywy Królewska Wysokość jest powieścią dydaktyczną, która opisuje losy i kłopoty źle zarządzanego państwa. Narrator podaje nam na tacy przyczyny kryzysu ekonomicznego całego kraju, jak i problemów finansowych samego dworu. W kontraście do baśniowej konwencji wątku romansowego, mamy tutaj do czynienia z mistrzowskim naturalizmem. Opisy chłodu pustoszejących i podniszczonych pałaców wprost wywołują dreszcze.

Pełna wersja moich recenzji na moim blogu, if you like http://fintifluszki.esy.es/ksiazki/tomasz-mann-krolewska-wysokosc-1907/

W baśniowym stylu

Powieść w zamyśle autora była pierwotnie nowelką, ale tak jakoś mu się rozrosła. Nie jest jakoś nieznośnie długa i odwołuje się do konwencji baśniowej. Akcja toczy się w niewymienionym z nazwy księstwie Cesarstwa Niemieckiego, a główni bohaterowie to przede wszystkim rodzina książęca. W opowieści są zamki, pałace, przepowiednia cyganki i magiczny krzew,...