Książka polecona przez ojca Szustaka. Początkowo wolno się rozwijała i wydawało się, że będzie dość nudna, ale tak od 30% zaczyna się magia. Fabularnie cały czas dzieje się źle, ale jak to jest opisane, co za plastyczność języka! Polecam.

Książka polecona przez ojca Szustaka. Początkowo wolno się rozwijała i wydawało się, że będzie dość nudna, ale tak od 30% zaczyna się magia. Fabularnie cały czas dzieje się źle, ale jak to jest opisane, co za plastyczność języka! Polecam.

Ogólnie dobra, mogłoby być więcej dialogów, zwłaszcza na początku

Ogólnie dobra, mogłoby być więcej dialogów, zwłaszcza na początku

Mocna pozycja. Bardzo dobra książka. Słuchało się świetnie. Niemniej jednak nie jest dla każdego. Potrafi przytłoczyć klimatem, znudzić i odrzucić. Nie każdy zrozumie.

Mocna pozycja. Bardzo dobra książka. Słuchało się świetnie. Niemniej jednak nie jest dla każdego. Potrafi przytłoczyć klimatem, znudzić i odrzucić. Nie każdy zrozumie.

Książka poruszająca tematy zwykłych ludzi, zabobon, miłość, nienawiść, cierpienie, nadzieja. Tematy są rozciągnięte na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Autor pokazuje jak podjęte decyzje w przeszłości mogą wpłynąć na przyszłe pokolenia. Pozycja bardzo smutna żeby nie powiedzieć lekko dołująca. Klimat w niej panujący jest taki jakiś brudny, który nas otacza z każdej strony. Styl autora albo się komuś spodoba albo będzie się z nim męczył bo jest dosyć specyficzny.

Książka poruszająca tematy zwykłych ludzi, zabobon, miłość, nienawiść, cierpienie, nadzieja. Tematy są rozciągnięte na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Autor pokazuje jak podjęte decyzje w przeszłości mogą wpłynąć na przyszłe pokolenia. Pozycja bardzo smutna żeby nie powiedzieć lekko dołująca. Klimat w niej panujący jest taki jakiś brudny, który nas otacza z każdej strony....

Akcja książki rozgrywa się na wsiach, zamieszkiwanych przez zagorzałych orędowników konformistycznego twierdzenia: bądź, rób i wyglądaj jak wszyscy. A to, co nie mieści się w ramy „normalności” należy według nich nie tylko odrzucić, ale i potępić. Nawet jeżeli jest to człowiek. Albo zwłaszcza wtedy.

Naczelnym reprezentantem inności w tej opowieści jest Wiktor – chłopiec cierpiący na albinizm. Przez wiejską społeczność określany natomiast jako czort oraz powód wszystkich nieszczęść i niepowodzeń. Równolegle poznajmy losy Emilki, której ciało wskutek pożaru doznaje dożywotnio naznaczone. Kiedy młodzi spotykają się ze sobą uczucie pojawia się niemal od razu. Jaki finał znajdzie ta historia? Czy zaściankowa zbiorowość ich zaakceptuje? „Dygot” to niebanalna, magnetyzująca opowieść o odmienności, prowincjonalnych zabobonach, nietolerancji, zdradzie, śmierci. Jednak w tej książce znajdziemy przede wszystkim prawdziwych bohaterów. Takich, którzy nie ociekają sztucznością, dalecy są od ideału, są normalni. Jak my. Popełniają błędy, podejmują złe decyzje, których konsekwencje dźwigają całe swoje życie. Czytając tę historię pływamy w morzu ludzkich tragedii. Tylko jak się okazało – chyba kiepsko pływam. Bo dla mnie nagromadzenie nieszczęść było momentami odrobinę za duże. Książka nie skłoniła mnie także do aż tylu refleksji, na ile liczyłam. Wbrew zapowiedziom innych czytelników – mój światopogląd po lekturze tej pozycji się nie zmienił, a to czy opisane tutaj historie utrwalą mi się w pamięci na dłużej poddaję w sporą wątpliwość. Nie mniej jednak autor wykreował w tej książce świetny, niepowtarzalny klimat. Spotkamy się tutaj także z niezwykle mądrą i dojrzałą prozą. Sama okładka sprawia wrażenie, że jest to literatura plasująca się w rejonach tej wysokiej, zaś treść jeszcze dobitniej utwierdza w tym przekonaniu.

Akcja książki rozgrywa się na wsiach, zamieszkiwanych przez zagorzałych orędowników konformistycznego twierdzenia: bądź, rób i wyglądaj jak wszyscy. A to, co nie mieści się w ramy „normalności” należy według nich nie tylko odrzucić, ale i potępić. Nawet jeżeli jest to człowiek. Albo zwłaszcza wtedy.

Naczelnym reprezentantem inności w tej opowieści jest Wiktor – chłopiec...

Po raz pierwszy sięgnąłem po prozę Małeckiego i z pewnością nie po raz ostatni. Świetna powieść. Polecam gorąco

Po raz pierwszy sięgnąłem po prozę Małeckiego i z pewnością nie po raz ostatni. Świetna powieść. Polecam gorąco

Bardzo nie dla mnie, moze nie powinnam zostawiac oceny, ale mocno mnie znudzila i odrzucila ta ksiazka.

Bardzo nie dla mnie, moze nie powinnam zostawiac oceny, ale mocno mnie znudzila i odrzucila ta ksiazka.

Historie, które pozostają w pamięci na długo.

Historie, które pozostają w pamięci na długo.

Niesamowita książka, audiobook świetnie przeczytany, must have każdego książkowego mola

Niesamowita książka, audiobook świetnie przeczytany, must have każdego książkowego mola

Wielka przyjemność z czytania.

Wielka przyjemność z czytania.