Jesteśmy społecznością, która kocha książki

OPIS:
Po rozwiązaniu zagadki Hercules Poirot zostaje wezwany z powrotem do Londynu. Na jego nieszczęście pociąg Orient Express, którym musi wrócić, a który w owym sezonie powinien świecić pustkami, zajęte ma niemal wszystkie kabiny. Z opresji wybawia Poirota jedynie niepojawienie się jednego z pasażerów.
I choć podróż powinna być względnie bezpieczna i przebiegać bez komplikacji, pociąg już pierwszej nocy grzęźnie w zaspie śnieżnej. Na domiar złego w pociągu dochodzi do zbrodni. Zostaje zamordowany jeden z pasażerów, który już wcześniej zgłaszał obawy o własne życie.
Poirot podejmuje się rozwiązania owej sprawy, która wydaje się dla niego niezwykle interesująca. Albowiem wszystko wskazuje, iż morderca wciąż przebywa w pociągu, a być może jest nim nawet jeden z pasażerów.

RECENZJA:
Jak dobrze było wrócić do twórczości jednej z moich ulubionych autorek –Agathy oraz stworzonego przez nią bystrego i inteligentnego detektywa Hercules’a Poirot’a. Bo to właśnie ta dwójka zawsze potrafi wyciągnąć mnie z zastoju czytelniczego.
Pomysł na fabułę był po prostu genialny. Jak większość akcji oraz samo morderstwo w książkach Christie, które do tej pory przeczytałam działy się w domach, tak tutaj mamy do czynienia z morderstwem w pociągu. I to nie byle jakim, bo zamordowanym, który nie wzbudził krzty sympatii nawet w Herculesie Poirot.
Mamy ciało, mamy podejrzanych, mamy dowody. Jednak zadane rany są dość niespotykane, każdy z podejrzanych ma alibi, a dowody mogą być zmyłką.
Jednak nie ma sprawy, której nie podjąłby się nasz słynny detektyw.
Bardzo spodobał mi się sposób, w jaki Poirot prowadził całe śledztwo. Bo szczerze mówiąc ja nie wiedziałabym od czego najpierw zacząć XD.
Zbadanie ciała, zebranie dowodów i szczegółowe przesłuchanie każdego ze świadków nie posuwa śledztwa nawet o krok dalej w odczuciu przyjaciela Poirota i lekarza, którzy pomagają mu w sprawie. Jednak to na co nikt nie zwrócił najmniejszej uwagi, nie umknęło bystremu umysłowi Herculesa.
Mieliśmy mnóstwo bohaterów i cieszę się, że każdy z nich dostał własny rozdział, w którym był przesłuchiwany i którego lepiej w taki sposób mógł poznać nie tylko Poirot, ale i my.
I mimo że nieźle można się pogubić zarówno w zeznaniach pasażerów, motywach, nowych dowodach, to zakończenie jest po prostu mistrzowskie. Wszystko nabiera sensu, łączy się w całość, a motywy są coraz bardziej zrozumiałe.
Może nie była to książka przepełniona akcją, ale nie można powiedzieć, że była nudna. Wszystko toczyło się powoli, byśmy dokładnie mogli poznać każdego z pasażerów i wyłapać pewne istotne dla fabuły fakty, które stanowiły klucz do rozwiązania zagadki.
Bohaterów było wielu, byli bardzo różnorodni i świetnie przedstawieni, jednak udało mi się polubić jedynie Panią Hubbard, choć na początku myślałam, że będzie to jedyna osoba, która będzie mnie niemiłosiernie irytować.
Styl pisania autorki to jak w każdej jej powieści istny miód na moją duszę, zwłaszcza gdy zmagała się ona z zastojem czytelniczym.
Jeśli lubicie kryminały i powieści detektywistyczne z zaskakującym i niecodziennym zakończeniem to MUSICIE sięgnąć po „Morderstwo w Orient Expressie”!

OPIS:
Po rozwiązaniu zagadki Hercules Poirot zostaje wezwany z powrotem do Londynu. Na jego nieszczęście pociąg Orient Express, którym musi wrócić, a który w owym sezonie powinien świecić pustkami, zajęte ma niemal wszystkie kabiny. Z opresji wybawia Poirota jedynie niepojawienie się jednego z pasażerów.
I choć podróż powinna być względnie bezpieczna i przebiegać bez...