Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę niesamowicie długo męczyłam, postać Marty irytowała niemiłosiernie. Właściwie wystarczyłoby przeczytać epilog i cała historia za nami. Duży plus za interesujące opisy powojennej Warszawy.

Książkę niesamowicie długo męczyłam, postać Marty irytowała niemiłosiernie. Właściwie wystarczyłoby przeczytać epilog i cała historia za nami. Duży plus za interesujące opisy powojennej Warszawy.

Niezłe czytadło, chociaż rozwiązanie jest pozbawione jakiejkolwiek logiki. Powiedzmy, że do połowy książka jest dobra.

Niezłe czytadło, chociaż rozwiązanie jest pozbawione jakiejkolwiek logiki. Powiedzmy, że do połowy książka jest dobra.

Bardzo przyjemna książka, czyta się bardzo szybko. Mam zastrzeżenie jedynie co do grubości - akcja w moim mniemaniu dzieje się zbyt szybko, a wątki są trochę zbyt mało rozwinięte. Za dużo tu zbiegów okoliczności. Biorę oczywiście poprawkę na to, że to książka dla dzieci, jednak mogłaby być odrobinę bardziej rozbudowana.

Bardzo przyjemna książka, czyta się bardzo szybko. Mam zastrzeżenie jedynie co do grubości - akcja w moim mniemaniu dzieje się zbyt szybko, a wątki są trochę zbyt mało rozwinięte. Za dużo tu zbiegów okoliczności. Biorę oczywiście poprawkę na to, że to książka dla dzieci, jednak mogłaby być odrobinę bardziej rozbudowana.

Książka nietypowa, czytało się ją dosyć dobrze, jednak podczas czytania nie miałam uczucia, że koniecznie muszę wiedzieć jak się skończy. Można powiedzieć, że przeczytałam trochę na siłę.
Ostatnia część książki była naprawdę niezła.
Narracja świetna, sam pomysł Kombinatu widzianego oczami narratora rónwież.
Czarny charakter w postaci Oddziałowej nie do końca mnie przekonał - postać była odrobinę zbyt płaska, zbyt liniowa.
Niemniej polecam.

Książka nietypowa, czytało się ją dosyć dobrze, jednak podczas czytania nie miałam uczucia, że koniecznie muszę wiedzieć jak się skończy. Można powiedzieć, że przeczytałam trochę na siłę.
Ostatnia część książki była naprawdę niezła.
Narracja świetna, sam pomysł Kombinatu widzianego oczami narratora rónwież.
Czarny charakter w postaci Oddziałowej nie do końca mnie przekonał...

Zabawna książka, jednak nic zachwycającego.

Zabawna książka, jednak nic zachwycającego.

Naturalizm u Orzeszkowej sprawia, że jej lektury nie są ani łatwe, ani szczególnie przyjemne. Autorka stawia na autentyczność i wychodzi jej to nad wyraz dobrze. Niskie oceny nie dziwią mnie, w dzisiejszych czasach przesłodzonej popkultury człowiek nie ma ochoty na przyglądanie się ludzkiemu cierpieniu.

Naturalizm u Orzeszkowej sprawia, że jej lektury nie są ani łatwe, ani szczególnie przyjemne. Autorka stawia na autentyczność i wychodzi jej to nad wyraz dobrze. Niskie oceny nie dziwią mnie, w dzisiejszych czasach przesłodzonej popkultury człowiek nie ma ochoty na przyglądanie się ludzkiemu cierpieniu.

Ta książka jest wybitna zarówno w treści, jak i stylu, w którym została napisana.

Ta książka jest wybitna zarówno w treści, jak i stylu, w którym została napisana.

Ciężka, męcząca książka, o której nie mogę zapomnieć. Czasem odczuwałam dyskomfort podczas czytania - beznadzieja sytuacji, w której znaleźli się bohaterowie przytłacza, czułam się jakbym sama widziała tylko biel. Bardzo dobra lektura, polecam każdemu :)

Ciężka, męcząca książka, o której nie mogę zapomnieć. Czasem odczuwałam dyskomfort podczas czytania - beznadzieja sytuacji, w której znaleźli się bohaterowie przytłacza, czułam się jakbym sama widziała tylko biel. Bardzo dobra lektura, polecam każdemu :)

Piękna opowieść, choć nie do końca przypadła mi do gustu. Spodziewałam się zupełnie innej lektury - być może odrobinę mniej ckliwej, bardziej dojrzałej.
Książka pozwala spojrzeć na tragedię II WŚ z nowej perspektywy, a obsadzenie Śmierci w roli narratora uważam za bardzo dobry i ciekawy pomysł.
Niemniej nie mam ochoty do niej wracać.

Piękna opowieść, choć nie do końca przypadła mi do gustu. Spodziewałam się zupełnie innej lektury - być może odrobinę mniej ckliwej, bardziej dojrzałej.
Książka pozwala spojrzeć na tragedię II WŚ z nowej perspektywy, a obsadzenie Śmierci w roli narratora uważam za bardzo dobry i ciekawy pomysł.
Niemniej nie mam ochoty do niej wracać.

Książka pokazuje, do jakich fatalnych skutków może prowadzić fascynacja seksualna. Miejscami odczuwałam autentyczny wstręt do bohatera, jednak ostatecznie współczułam mu. Pozycja obowiązkowa dla każdego, chociaż wymaga pewnej dojrzałości emocjonalnej od czytelnika.

Książka pokazuje, do jakich fatalnych skutków może prowadzić fascynacja seksualna. Miejscami odczuwałam autentyczny wstręt do bohatera, jednak ostatecznie współczułam mu. Pozycja obowiązkowa dla każdego, chociaż wymaga pewnej dojrzałości emocjonalnej od czytelnika.

Ta książka była... Denerwująca. Właściwie czytanie jej było dla mnie udręką, była jak zły sen. Sen K.. Jest to moja pierwsza książka Kafki, nie mogę się doczekać procesu.

Ta książka była... Denerwująca. Właściwie czytanie jej było dla mnie udręką, była jak zły sen. Sen K.. Jest to moja pierwsza książka Kafki, nie mogę się doczekać procesu.

Wciągnęła mnie od pierwszej strony, autor b. dobrze buduje napięcie. Nie czytałam innych powieści Miłoszewskiego, nie wiem jak pozostałe części trylogii. Trochę czuć Danem Brownem, ale na plus.

Wciągnęła mnie od pierwszej strony, autor b. dobrze buduje napięcie. Nie czytałam innych powieści Miłoszewskiego, nie wiem jak pozostałe części trylogii. Trochę czuć Danem Brownem, ale na plus.

Moim pierwszym skojarzeniem po lekturze kilkudziesięciu stron tej powieści była "Lalka" B. Prusa. Oba utwory mają podobne ramy czasowe, jednak to co je łączy i co najbardziej cenię to fakt, iż dzięki nim można dowiedzieć się bardzo wiele o obyczajach i życiu codziennym XIX wiecznych wyższych sfer.

Książka momentami bardzo ciężka w odbiorze, zwłaszcza przy wywodach Lewina.

Analizy psychologiczne autora są bardzo trafne, jak widać ludzie niewiele się zmienili nawet przez 150 lat.

Kunszt pisarski Tołstoja jest dla mnie czymś niesamowitym, nawet wspomniany wcześniej B. Prus tak nie pisał.

Moim pierwszym skojarzeniem po lekturze kilkudziesięciu stron tej powieści była "Lalka" B. Prusa. Oba utwory mają podobne ramy czasowe, jednak to co je łączy i co najbardziej cenię to fakt, iż dzięki nim można dowiedzieć się bardzo wiele o obyczajach i życiu codziennym XIX wiecznych wyższych sfer.

Książka momentami bardzo ciężka w odbiorze, zwłaszcza przy wywodach...

Czytałam stosunkowo niedawno, jednak niewiele zapamiętałam z tej książki. Pamiętam tylko, że wywarła na mnie pozytywne wrażenie swoją nietypowością.

Czytałam stosunkowo niedawno, jednak niewiele zapamiętałam z tej książki. Pamiętam tylko, że wywarła na mnie pozytywne wrażenie swoją nietypowością.

Język i styl powieści robią swoje. Niesamowity klimat XIX wiecznej Anglii, konwenanse, błyskotliwy humor. Nic dziwnego, że to najsłynniejsza powieść J.A.
Fabuła jest lekko naiwna, ale tak już jest styl autorki, dlatego przymrużam na to oko i tym samym wysoko cenię tę książkę.

Język i styl powieści robią swoje. Niesamowity klimat XIX wiecznej Anglii, konwenanse, błyskotliwy humor. Nic dziwnego, że to najsłynniejsza powieść J.A.
Fabuła jest lekko naiwna, ale tak już jest styl autorki, dlatego przymrużam na to oko i tym samym wysoko cenię tę książkę.

Nie sądziłam, że kiedyś to powiem, ale straciłam czas czytając tę książkę. To, w jaki sposób bohaterowie są pokręceni wcale nie wpłynęło na pozytywny odbiór tego dzieła. Miało być śmiesznie, kontrowersyjnie i jednocześnie zmuszać do refleksji ale niestety nie wyszło.
Wulgarny język i ciągłe powtarzanie w kółko tego samego. Nie nie nie.

Nie sądziłam, że kiedyś to powiem, ale straciłam czas czytając tę książkę. To, w jaki sposób bohaterowie są pokręceni wcale nie wpłynęło na pozytywny odbiór tego dzieła. Miało być śmiesznie, kontrowersyjnie i jednocześnie zmuszać do refleksji ale niestety nie wyszło.
Wulgarny język i ciągłe powtarzanie w kółko tego samego. Nie nie nie.

Książka brutalna, akcja zwięzła i trzymająca w napięciu. Utwór czyta się jednym tchem, na pewno do niego wrócę. Po niemal czterech latach od przeczytania często wracam do niej myślami, zwłaszcza, kiedy zakładam trampki :P

Książka brutalna, akcja zwięzła i trzymająca w napięciu. Utwór czyta się jednym tchem, na pewno do niego wrócę. Po niemal czterech latach od przeczytania często wracam do niej myślami, zwłaszcza, kiedy zakładam trampki :P

Ciekawa, ciepła opowieść podszyta kryminałem. Nieprzegadana, zwięzła i przyjemna. Nie jest to literatura najwyższych lotów, jednak polecam przeczytać

Ciekawa, ciepła opowieść podszyta kryminałem. Nieprzegadana, zwięzła i przyjemna. Nie jest to literatura najwyższych lotów, jednak polecam przeczytać

Długa, za długa - na szczęście trzyma w napięciu przez cały czas. Szkoda tylko że TO było pod postacią prawdziwą taką a nie inną. Trochę mi to zepsuło klimat, wolałabym coś bardziej wymyślnego i oryginalnego.

Długa, za długa - na szczęście trzyma w napięciu przez cały czas. Szkoda tylko że TO było pod postacią prawdziwą taką a nie inną. Trochę mi to zepsuło klimat, wolałabym coś bardziej wymyślnego i oryginalnego.

Na temat tej książki ciężko wypowiedzieć się w sposób jednoznaczny. Momentami niebezpiecznie pociągająca, innym razem nudna i chaotyczna. Denerwował mnie fakt, jak wiele tajemnic przed narratorem (a tym samym przed nami) mają bohaterowie. Chyba miałam zbyt duże wymagania co do tej książki, niemniej polecam. Scena przed i po pogrzebie to majstersztyk, warto było poświęcić się tej lekturze.

Na temat tej książki ciężko wypowiedzieć się w sposób jednoznaczny. Momentami niebezpiecznie pociągająca, innym razem nudna i chaotyczna. Denerwował mnie fakt, jak wiele tajemnic przed narratorem (a tym samym przed nami) mają bohaterowie. Chyba miałam zbyt duże wymagania co do tej książki, niemniej polecam. Scena przed i po pogrzebie to majstersztyk, warto było poświęcić...