Joyland
Patronat LC
horror
336 str.
- Tytuł oryginału:
- Joyland
- Data wydania:
- 2013-06-06
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-06-06
- Data 1. wydania:
- 2013-06-01
- Liczba stron:
- 336
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788378395355
- Tłumacz:
- Tomasz Wilusz
- Seria:
- Stephen King
- Wydawnictwo:
- Prószyński i S-ka
- Kategoria:
- horror
- Tagi:
- dziecko groza horror lata 80. XX w. literatura amerykańska lunapark niebezpieczeństwo psychopata USA strach student śmierć zabójstwo
- Tytuł oryginału:
- Joyland
- Data wydania:
- 2013-06-06
- Liczba stron:
- 336
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788378395355
- Tłumacz:
- Tomasz Wilusz
- Seria:
- Stephen King
- Wydawnictwo:
- Prószyński i S-ka
- Kategoria:
- horror
- Tagi:
- dziecko groza horror lata 80. XX w. literatura amerykańska lunapark niebezpieczeństwo psychopata USA strach student śmierć zabójstwo
Jeden z najpopularniejszych pisarzy wszech czasów powraca!
Devin Jones, student college’u, zatrudnia się na okres wakacji w lunaparku, by zapomnieć o dziewczynie, która złamała mu serce. Tam jednak zmuszony jest zmierzyć się z czymś dużo straszniejszym: brutalnym morderstwem sprzed lat, losem umierającego dziecka i mrocznymi prawdami o życiu – i tym, co po nim następuje. Wszystko to sprawi, że jego świat już nigdy nie będzie taki sam...
Życie nie zawsze jest ustawioną grą. Czasem nagrody są prawdziwe. Bywają też cenne.
Pasjonująca opowieść o miłości i stracie, o dorastaniu i starzeniu się – i o tych, którym nie dane jest doświadczyć ani jednego, ani drugiego, bo śmierć zabiera ich przedwcześnie.
„Joyland” to Stephen King w szczytowej pisarskiej formie, równie poruszający jak „Zielona Mila” czy „Skazani na Shawshank”. To jednocześnie kryminał, horror i słodko-gorzka powieść o dojrzewaniu, która poruszy serce nawet najbardziej cynicznego czytelnika.
Oceń przeczytaną książkę
Kup książkę
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Oficjalna recenzja
Kuglarz z kuglarzy i jego Straszny Dwór
Żyjemy w świecie głęboko zepsutym, pełnym wojen, okrucieństwa i bezsensownych tragedii. Każdy zamieszkujący go człowiek dostaje swoją porcję nieszczęścia i nieprzespanych nocy. – mówi Bradley Easterbrook w przemowie do swoich pracowników. Biorąc pod uwagę fakt, że taka jest smutna, ale niezaprzeczalna prawda o ludzkiej kondycji, tego lata otrzymaliście bezcenny dar: jesteście tu po to, żeby sprzedawać zabawę. To właśnie oferuje właściciel miasteczka Joyland – zabawę. Jego pracownicy będą ją rozdzielać, poprzez oferowane przejazdy kolejkami górskimi, chwilami spędzonymi z maskotką wesołego miasteczka, wizytami w gabinetach luster czy w domu strachów. Taki sam miło spędzony czas oferują inne wesołe miasteczka. Podobną rozrywkę znajdujemy w filmach, muzyce, sezonowych ulicznych atrakcjach. Śmiem również twierdzić, że tę oto rozrywkę sprzedaje też sam Stephen King.
Tego, że Stephen King potrafi fenomenalnie pisać, nie trzeba nikomu udowadniać. Podejrzewam również, że niewielu trzeba naprawdę zachęcać do prozy króla horroru. Stephen King potrafi zaciekawić, potrafi przestraszyć i trzymać w napięciu. Ten właśnie autor wyjątkowo umie przykuć uwagę czytelnika i porwać go w niezapomnianą podróż. W tym sensie mówienie o „Joyland”, najnowszym dziele spod jego pióra, może wydawać się prawie metaforyczne i symboliczne. Powieści Kinga działają na zupełnie podobnej zasadzie, co domy strachów w wesołych miasteczkach. Jesteśmy porywani w podróż kolejką. Od pierwszych momentów wycieczki cała nasza uwaga skupia się na świecie, w który się zagłębiamy. Otwieramy zmysły i narasta w nas napięcie. Po drodze wyskakują upiory, duchy i inne niespodziewane atrakcje, które w mniejszym lub większym stopniu wywołują w nas strach. Nieraz krzyczymy, niejednokrotnie wstrzymujemy oddech. Ale nawet w tych kolejkach, gdzie upiory udaje nam się przewidzieć, gdzie nie wywołują paniki i prawdziwej grozy, buduje się w nas napięcie i zaciekawienie, bo może za rogiem lub za niespodziewanie otwierającymi się drzwiami coś jeszcze nas zaskoczy.
Właśnie to napięcie w powieściach Kinga jest cechą niezawodną. W „Joyland” autor stwarza je już na samym początku. Pojawia się przepowiednia, pojawia się nawiedzający dom strachów duch. Roztacza się aura tajemniczości i wyczekiwania na to, co i z której strony na nas wyskoczy. Wprawdzie przyznać trzeba, że nie wyskakuje zbyt wiele. Najnowsza powieść mistrza grozy jest bardziej książką obyczajową, o dorastaniu, poszukiwaniu siebie, bardziej skupiającą się na sercowych problemach Deva Jonesa, niż na akcji przerażającego horroru czy nawet kryminału. Pod tym względem „Joyland” więc może nawet rozczarować. Zbyt mało jest bezpośrednich momentów przerażenia wśród bohaterów, zbyt mało w domu strachów rzeczywiście straszy. Zagadka kryminalna, jak i scena finałowa mogą wydać się przewidywalne, a nawiedzający dom strachów duch zupełnie nieszkodliwy. Wciąż jest to jednak świetnie napisana powieść.
Ostatnimi czasy Stephen King upodobał sobie odgrywanie świata z przeszłości w swoich powieściach. Fenomenalne było odzwierciedlenie przełomu lat 50. i 60. w Stanach Zjednoczonych w „Dallas ‘63”. W „Joyland” King idzie o dziesięć lat do przodu, opisując lato 1973 roku. Być może ma o wiele mniejsze pole do popisu niż w swojej poprzedniej książce. Tu skupia się głównie na życiu akademickim, na sezonowej pracy i na środowisku wesołego miasteczka. Atmosfera parku zabaw jest świetnie odczuwalna. King tworzy swoisty żargon kuglarzy, który nadaje postaciom autentyczność. Jak twierdzi w posłowiu, być może pracownicy parków rozrywki nie nazywali klientów „ćwokami” czy „szaraczkami”, a pięknych dziewczyn „dzióbkami”; być może jest to po prostu fikcja. Budowany jednak w ten sposób świat, głęboko i realistycznie zakorzeniony, sprawia, że każda z postaci zostaje autentycznie przywołana do życia, za co Stephena Kinga śmiało można ogłosić genialnym kuglarzem. Być może nie kuglarzem z kuglarzy, gdyż ten termin, jak chce go autor definiować, jest zarezerwowany dla osób dziedziczących ową profesję. Gdyby jednak mógł oznaczać wybitność, bez wątpienia można by przyszyć Kingowi podobną metkę.
Kim jest więc kuglarz? Ano kimś, kto zna się na różnego rodzaju sztuczkach, kimś, czyją profesją jest zabawa. W najnowszej powieści Kinga sprzedaje się rozrywkę i zabawę. I właśnie tej rozrywki czytającym „Joyland” nie zabraknie, sam autor bez wątpienia jest tego gwarancją. Mamy jednak nadzieję, że zawsze będziecie wspominać czas spędzony w Joylandzie jako coś wyjątkowego – wyraża nadzieję pan Easterbrook, właściciel „Joylandu”. Nie sprzedajemy mebli. Nie sprzedajemy samochodów. Nie sprzedajemy ziemi, domów ani funduszy emerytalnych. Nie mamy żadnych celów politycznych. Sprzedajemy zabawę. Profesja to niezwykle przyjemna, zwłaszcza gdy jest się dobrym w tym, co się robi. Klienci są zadowoleni. A interes, jak diabelski młyn czy, jak kto woli, joylandowa Carolina Spin, się kręci…
Monika Samitowska-Adamczyk
110 Popieram
Link do recenzji
971
51
119
Oceny
6,9 / 10
0 / 10
Dyskusje
Książka na półkach
- Przeczytane 11 881
- Posiadam 4 129
- Chcę przeczytać 4 030
- Ulubione 486
- Stephen King 315
- 2013 232
- Teraz czytam 224
- 2014 153
- Chcę w prezencie 123
- King 96
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Ludzie uważają, że pierwsza miłość jest piękna i nigdy nie piękniejsza niż w momencie, kiedy ta pierwsza więź się zrywa. Słyszeliście pewnie z tysiąc piosenek country i popowych, które tego ...
Rozwiń
Zobacz więcej
Kiedy mowa jest o przeszłości, każdy pisze fikcję.
Zobacz więcejTrudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.
Zobacz więcej
124 
Opinie [1 084]
Chyba zafundowałem sobie zbyt wielką dawkę Kinga w krótkim czasie i dlatego zaczynam widzieć w jego twórczości coraz więcej mielizn. W „Joylandzie” dostrzegam motywy zapożyczone z innych powieści tegoż Autora (albo na odwrót) – potwornie to irytujące – oraz brak zdecydowania, co ma być głównym wątkiem: odkrycie mordercy (w takim razie doszło do poważnych zakłóceń kompozycyjnych...
więcejCzęsto nie jest mi po drodze z Kingiem. Wydaje mi się, że minęła mi po prostu fascynacja literaturą grozy. Postanowiłam sięgnąć po "Joyland", bo potrzebowałam czegoś lżejszego na weekend. Nie żałuję! Miłośnicy literatury grozy będą pewnie trochę zawiedzeni, ja - wręcz przeciwnie. "Joyland" jest sprawnie napisane (to chyba nikogo nie dziwi), na każdej stronie...
więcejKolejna powieść Stephena Kinga, jak zwykle jestem mega zadowolony;)
więcejNiby to ten sam King ,choć tym razem jest tu bardziej obyczajowo.
Bardzo dobrze mi się czytało Joyland, i ogólnie bardzo polubiłem głównego bohatera .Z resztą wszystkie postaci były konkretne ,taki standard u Kinga.
Jednak ta powieść miała w sobie coś więcej ,mimo że nie było tu dużo "faje...
Któż z nas kiedyś nie był nieszczęśliwie zakochany. Wśród nas, czytaczy, mogło się to zdarzać częściej, już nie wspomnę o miłościach przeżywanych na kartach książek.
więcejKtóż z nas nie uciekał przed bólem daleko by pogrążyć się w pracy i w innym otoczeniu tak by móc zapomnieć o tym że boli? Główny bohater może tak nie robi, jednak cios, związany z pierwszą, iście "gówniar...
To pierwsza moja książka Kinga i raczej miłe wrażenie niż złe. Oczywiście spodziewałam się grozy, horroru, niesamowitego wciągnięcia w fabułę i nic z tego się nie stało, ale mimo wszystko miła lektura, powiedziałabym nawet, że lekka, że obyczajówka. Kryminał ani thriller to to nie jest.
Pokaż mimo toTa książka poruszyła mnie do głębi. Płakałam po skończeniu przez ponad godzinę, co przy książkach mi się rzadko zdarza.
Pokaż mimo toPolecam na letni wieczór!
Stary dobry King. Książka właściwie można rzec o ….niczym. No może nie do końca bo jest to dla odmiany kryminał a nie horror w wydaniu autora znanego bądź co bądź z tego drugiego gatunku literatury. Ale nadal proza utrzymana w Jego starym dobrym stylu!!! Czyli mianowicie niby nic się nie dzieje a ….WIEJE GROZĄ z każdego rozdziału. Człowiek czyta, czyta i na dobrą sprawę nie moż...
więcejKsiążkę fajnie się czyta, tylko to z horrorem ma mało wspólnego - bardziej kryminał
Pokaż mimo toStephen to rzemieślnik - sam to mówi, wszyscy to wiemy. Zgadzam się też, że rzemieślnik wyśmienity. Są wśród jego dzieł naprawdę dobre książki. Niestety, Joyland do nich nie należy. Takie czytadło, bez konkretnego pomysłu, z mnóstwem dygresji zastępujących właściwą fabułę - o akcji możemy tylko pomażyć. Z uwagi na dobrze już wyrobiony styl autora, można przeczytać - dobry zapeł...
więcejNudna z długo rozkręcającą się akcją. Brakowało mi napięcia, które tak lubiłam w poprzednich jego książkach
Pokaż mimo to