Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Stawiam wysoką ocenę za ogólny zarys historii, przedstawioną w dwóch przeczytanych przeze mnie tomach, sposób wykreowania bohaterów i styl pisania autorki. Jednakże dawno nie zmęczyłam się tak po przeczytaniu 1000 str. i wiem, że na pewno przez długi czas nie sięgnę po pozostałe dwa tomy.
Mając 28 lat czuję, że być może jednak jestem już trochę stara, bo to wieczne chlanie bohaterów, wulgaryzmy na każdej stronie książki (które naprawdę nie były potrzebne i pierwszy raz spotkałam się z czymś takim) i niedojrzałość głównej bohaterki były dla mnie bardzo trudne do przełknięcia. I nie potrafię zrozumieć w pełni relacji Rosie i Zaydena, w pierwszym tomie byłam wyrozumiała, w tym nie jestem w stanie. Rozumiem, że można się kłócić, ale w taki sposób?
change my mind

Stawiam wysoką ocenę za ogólny zarys historii, przedstawioną w dwóch przeczytanych przeze mnie tomach, sposób wykreowania bohaterów i styl pisania autorki. Jednakże dawno nie zmęczyłam się tak po przeczytaniu 1000 str. i wiem, że na pewno przez długi czas nie sięgnę po pozostałe dwa tomy.
Mając 28 lat czuję, że być może jednak jestem już trochę stara, bo to wieczne chlanie...

Gdy przeczytałam opis książki, stwierdziłam, że pomimo stosunkowo średniej oceny (gdy zaczynałam czytać: 7.0) dam jej szansę. Wydawało się, że zostanie podjęty temat, z którym nigdy wcześniej się nie zetknęłam. Częściowo okazało się to prawdą. Niestety im dalej, tym gorzej, a ponadto styl autorki do mnie zupełnie nie przemówił. Nazywam to stylem smsowym i chyba gorszej książki pod względem pióra W ŻYCIU nie czytałam. Cześć, hej, jak tam, dobrze, to super, to pa, no pa. Nie dało się tego czytać. Rozumiem, że nikt nie chce czytać opisów przyrody na 10 stron, ale jak całe dwie to dialog bez opisów, a bohaterowie za wiele do powiedzenia nie mają, to ludzie... Ponadto nie byłam w stanie uwierzyć w fabułę ani polubić bohaterów. Oprócz tego jak dla mnie, terapeuta Nathana powinien stracić licencję. To już jego brat dawał lepsze rady... Nigdy więcej nie przeczytam niczego tej autorki. Nie polecam ani jej książek generalnie, ani tej konkretnej.

Gdy przeczytałam opis książki, stwierdziłam, że pomimo stosunkowo średniej oceny (gdy zaczynałam czytać: 7.0) dam jej szansę. Wydawało się, że zostanie podjęty temat, z którym nigdy wcześniej się nie zetknęłam. Częściowo okazało się to prawdą. Niestety im dalej, tym gorzej, a ponadto styl autorki do mnie zupełnie nie przemówił. Nazywam to stylem smsowym i chyba gorszej...

Bardzo podobał mi się styl pisania autorki, jednak sama historia mnie nie porwała. Nawet chyba nie można nazwać jej romansem, a bardziej obyczajówką, w której opisane zostało życie w mieście i w małym miasteczku, relacje między ludźmi w społeczności itd.
Reasumując to nie było to, czego szukałam, ale naprawdę duży plus za styl, bo czasami jak widzę w niektórych książkach puste dialogi bez opisów, to mam ochotę wydłubać sobie oczy. Różnica jak między czytaniem smsów, a oglądaniem filmu...

Bardzo podobał mi się styl pisania autorki, jednak sama historia mnie nie porwała. Nawet chyba nie można nazwać jej romansem, a bardziej obyczajówką, w której opisane zostało życie w mieście i w małym miasteczku, relacje między ludźmi w społeczności itd.
Reasumując to nie było to, czego szukałam, ale naprawdę duży plus za styl, bo czasami jak widzę w niektórych książkach...