Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co ta książka mi robiła! Jestem coraz większą fanką Maurier, takie książki lubie najbardziej, angażujące, trzymające w napięciu i z konkretną fabułą. Postaci są doskonale i głęboko scharakteryzowane, wielobarwne, strasznie denerwowałam się co ta Rachela jeszcze nawywija, irytowała mnie naiwność Filipa i ogólnie los majątku. Z drugiej strony podziwiałam to, jak ta kobieta potrafiła wykorzystać swoje atuty, jak niesamowicie rozgrywała sytuację. A zakończenie jest genialne, bo autorka zostawiła nas jedynie z poszlakami, a nie dowodami, zabawiła się trochę czytelnikiem, ale dzięki temu możemy interpretować bohaterów według własnych odczuć i moralności.

Co ta książka mi robiła! Jestem coraz większą fanką Maurier, takie książki lubie najbardziej, angażujące, trzymające w napięciu i z konkretną fabułą. Postaci są doskonale i głęboko scharakteryzowane, wielobarwne, strasznie denerwowałam się co ta Rachela jeszcze nawywija, irytowała mnie naiwność Filipa i ogólnie los majątku. Z drugiej strony podziwiałam to, jak ta kobieta...

W książce mamy dwoje bohaterów, tak, dokładnie dwoje bohaterów pierwszoplanowych, drugoplanowych brak, trzecieplanowych też, możemy ewentualnie zauważyć kikoro statystów. Ale jacy to są bohaterowie! On, 49 lat, w swoim życiu zdołał zdobyć wykształcenie, osiągnąć wielki sukces zawodowy, dorobić się bogactwa, żony, czwórki dzieci, ale kiedy żona go zdradziła wziął winę na siebie został bezdomnym potem wpadł w alkoholizm wyszedł z tego i jest teraz malarzem - kloszardem. Słowem - chłopak się nie opierniczał. Ona, 71 lat, ale ma piękne zęby, piękną cerę, umie stać na głowie jest bardzo sprawna, samotna, ale gotuje niczym najlepszy kucharz, wspaniale gra na klawikordzie czy tam innym pianinie, rzeźbi, zna mnóstwo języków ciągle się uczy, aha, od dziecka jest niewidoma i jest dziewicą. No i tych dwoje spotyka się i ulegają wzajemnej fascynacji, no ok, każde z nich ma z tego własną korzyść, wiadomo. Audiobook trwa prawie 15 godzin, 3 pierwsze bardzo mi się podobały, potem zaczęło mnie trochę nudzić, po około 5 godzinach zaczęło mnie bardzo nudzić, po 7 zaczęło mnie śmiertelnie nudzić, a potem już myślałam tylko dlaczego i za jakie grzechy. Zaczęłam czuć wręcz obrzydzenie i to nie dlatego, że młodszy facet i staruszka, ale dlatego, że autor zrobił z niej podlotka, że nie uszanował jej starości tylko opisał tak jak zalotną dziewczynkę. No i te peregrynacje łóżkowe, wąchanie pach i lizanie pępka 🙄 Częstotliwość padania słowa 'cudowne' idzie na rekord. W życiu nie czytałam chyba nic równie ckliwego i naiwnego. W liceum może i podobałoby mi się to, ale teraz już chyba jestem zbyt cyniczna na takie historie.

W książce mamy dwoje bohaterów, tak, dokładnie dwoje bohaterów pierwszoplanowych, drugoplanowych brak, trzecieplanowych też, możemy ewentualnie zauważyć kikoro statystów. Ale jacy to są bohaterowie! On, 49 lat, w swoim życiu zdołał zdobyć wykształcenie, osiągnąć wielki sukces zawodowy, dorobić się bogactwa, żony, czwórki dzieci, ale kiedy żona go zdradziła wziął winę na...

Thriller szpiegowski, gęsty, nieco flegmatyczny, rozpisany na wiele osób, trzeba skupiać się, aby ogarnąć fabułę. Kulawe konie to taki gorszy sort szpiegów, ludzie, którzy gdzieś tam zawiedli i dostali przydział do Slough House, do nudnej, najgorszej pracy. A jednak okazuje się, że niezupełnie są do niczego. Ich też zahaczają intrygi i tajne operacje. Bardzo mi się to podobało, w końcu coś innego, ciekawego i napisanego smakowicie i z charakterem. Już zaczęłam drugą część i mam nadzieję, że audioteka zadba, aby i dalsze pojawiły się.

Thriller szpiegowski, gęsty, nieco flegmatyczny, rozpisany na wiele osób, trzeba skupiać się, aby ogarnąć fabułę. Kulawe konie to taki gorszy sort szpiegów, ludzie, którzy gdzieś tam zawiedli i dostali przydział do Slough House, do nudnej, najgorszej pracy. A jednak okazuje się, że niezupełnie są do niczego. Ich też zahaczają intrygi i tajne operacje. Bardzo mi się to...

Okładka bardzo przyciągająca, trochę obawiałam się przytłoczenia tematem homoseksualizmu, ale nic z tych rzeczy. Przede wszystkim jest to mocny thriller gangsterski, taki bardziej filmowy, bez subtelności, w drugiej warstwie to opowieść o zemście i żałobie. Dwóch ojców, jeden czarny, były przestępca, który ze wszystkich sił stara się żyć normalnie, rozwija swoją firmę i biały, alkoholik mieszkający w przyczepie, życiowy nieudacznik, jednoczą siły aby znaleźć mordercę swoich synów którzy wzięli ślub i stworzyli rodzinę. A jeszcze głębiej Kolczaste łzy opowiadają o rasizmie, nietolerancji i przełamywaniu stereotypów, o tym jak trudno jest wyjść ze swojej bańki i zaakceptować odmienność, której nie rozumiemy i też o tym, że miłość do naszych dzieci jest ważniejsza od tego jak postrzegają ich inni ludzie. Warto też zwrócić uwagę na piękną więź jaka zawiązała się między oboma mężczyznami, pomimo tak wielu różnic. Bardzo dobra książka.

Okładka bardzo przyciągająca, trochę obawiałam się przytłoczenia tematem homoseksualizmu, ale nic z tych rzeczy. Przede wszystkim jest to mocny thriller gangsterski, taki bardziej filmowy, bez subtelności, w drugiej warstwie to opowieść o zemście i żałobie. Dwóch ojców, jeden czarny, były przestępca, który ze wszystkich sił stara się żyć normalnie, rozwija swoją firmę i...

Książka to skrzyżowanie Dana Browna z Indiana Jonesem 100% akcji, 100% sensacji, bohaterowie, którzy nie śpią, nie sikają i nie jedzą, mówią wszystkimi językami, są młodzi, silni i błyskotliwi. Mamy tu wątki archeologiczne, fantastyczne. Jako sensacja dowozi, jednak to taka książka - wydmuszka, która nic po sobie nie zostawia, jako rozrywka - ok. Nie wykluczam, że sięgnę po następne tomy.

Książka to skrzyżowanie Dana Browna z Indiana Jonesem 100% akcji, 100% sensacji, bohaterowie, którzy nie śpią, nie sikają i nie jedzą, mówią wszystkimi językami, są młodzi, silni i błyskotliwi. Mamy tu wątki archeologiczne, fantastyczne. Jako sensacja dowozi, jednak to taka książka - wydmuszka, która nic po sobie nie zostawia, jako rozrywka - ok. Nie wykluczam, że sięgnę...

Lata 30-te XXw., 13-letnia Briony pragnie zostać pisarką, wszystko co dookoła widzi interpretuje sobie według własnej wyobraźni, m. in. związek swojej siostry Cecilii z Robbiem. W domu przebywa też jej cioteczne rodzeństwo - Lola i bliźniaki, kiedy pewnego wieczoru dochodzi do tragedii Briony rzuca oskarżenie, które niszczy przyszłość wielu osób. Druga część książki dzieje się kilka lat później, w czasie II wś i nieudanej akcji w Dunkierce.
Ale to nie fabuła sprawia, że ta książka jest tak dobra, to chirurgiczna precyzja z jaką autor przybliża nam każdą myśl i intencje bohaterów, wprowadza w ich psychikę. Cenię sobie taką precyzję, kiedy autor, w części gdzie narracja jest z perspektywy dziecka, dość mgliście mówi o sprawach związanych np. z seksem, bo przecież dziecko też tak je postrzega, natomiast w przypadku wojny, cofania się pobitych wojsk, z realizmem oddaje to co ci ludzie widzą i przeżywają. Poza tym książka prezentuje nam zagadkę moralną, Briony w końcu zdaje sobie sprawę jak było, ale co w tej sytuacji zrobi? No i zakończenie, jak grom z jasnego nieba, miażdżące, dawno żadne zakończenie tak mną nie poruszyło. Czy Pokuta to arcydzieło? Dla mnie chyba tak. Ze względu na sposób narracji na pewno. Chociaż wielu powie, że to flaki z olejem, tak też może się zdarzyć :)

Lata 30-te XXw., 13-letnia Briony pragnie zostać pisarką, wszystko co dookoła widzi interpretuje sobie według własnej wyobraźni, m. in. związek swojej siostry Cecilii z Robbiem. W domu przebywa też jej cioteczne rodzeństwo - Lola i bliźniaki, kiedy pewnego wieczoru dochodzi do tragedii Briony rzuca oskarżenie, które niszczy przyszłość wielu osób. Druga część książki dzieje...

Bohater książki startuje w życie z kiepskiej pozycji, ale życie jak to życie, jak mówi mądrość ludowa - raz na wozie raz pod wozem. O książce napisano już wiele, więc nie wiem czy mogę coś dodać. Bardzo mi się podobała, bardzo dobrze mi się słuchało, ujęła mnie najbardziej naturalność i nienachalność tej opowieści, a przy tym autorka dotyka niezwykle istotnych problemów. Jest to bardzo amerykańska historia, a jednocześnie niezwykle uniwersalna. Miałam taką (może głupią) myśl, że Kingsolver przeczytawszy Małe życie stwierdziła: dobra, to ja też napiszę taką książkę, tylko tym razem dobrze ;)

Bohater książki startuje w życie z kiepskiej pozycji, ale życie jak to życie, jak mówi mądrość ludowa - raz na wozie raz pod wozem. O książce napisano już wiele, więc nie wiem czy mogę coś dodać. Bardzo mi się podobała, bardzo dobrze mi się słuchało, ujęła mnie najbardziej naturalność i nienachalność tej opowieści, a przy tym autorka dotyka niezwykle istotnych problemów....

Powrót po 20 latach :) Wtedy zrobiła ta książka wielkie wrażenie, a teraz? Też. Dzisiaj, w czasach kiedy mamy polaryzację ludzi względem polityki, kiedy mamy sytuację na świecie taką jaką mamy, powieść ta nabiera nowego znaczenia. Pod pozorem szatańskiej gierki fabuła zawiera głębokie pokłady prawdy o ludzkiej naturze. Ale mamy tu też jeszcze inny wymiar (dla znających troszkę postać Kinga) - walki autora z nałogiem i próby wyswobodzenia się z niego.

Powrót po 20 latach :) Wtedy zrobiła ta książka wielkie wrażenie, a teraz? Też. Dzisiaj, w czasach kiedy mamy polaryzację ludzi względem polityki, kiedy mamy sytuację na świecie taką jaką mamy, powieść ta nabiera nowego znaczenia. Pod pozorem szatańskiej gierki fabuła zawiera głębokie pokłady prawdy o ludzkiej naturze. Ale mamy tu też jeszcze inny wymiar (dla znających...

Stanisławem Lemem rozmawia Stanisław Bereś (czytają Bartosz Głogowski i Radosław Krzyżowski)
Wywiad rzeka ze Stanisławem Lemem to jest solidna porcja słuchania. Audiobook jest połączeniem dwóch rozmów - wywiadu z roku 1981 i potem powtórka w 2000. Było to niezwykle intelektualne, czasami nie do przeskoczenia dla mojego rozumku, musiałabym chyba siedzieć ze słownikiem żeby wszystko ogarnąć, ale nawet to co z tego wyłuskałam jest ciekawe i fascynujące. Lem był człowiekiem niezwykłym, posiadającym szeroką wiedzę w wielu dziedzinach, dociekliwym ale też upartym i nieco ekscentrycznym. Czynił wiele mądrych obserwacji i przewidywań, wysoko cenił intelekt. Jedno jest pewne, gdyby Lem skoczył w czasie, wszedł do dzisiejszej księgarni i zobaczył co jest na półkach z pewnością zszedłby na zawał.

Stanisławem Lemem rozmawia Stanisław Bereś (czytają Bartosz Głogowski i Radosław Krzyżowski)
Wywiad rzeka ze Stanisławem Lemem to jest solidna porcja słuchania. Audiobook jest połączeniem dwóch rozmów - wywiadu z roku 1981 i potem powtórka w 2000. Było to niezwykle intelektualne, czasami nie do przeskoczenia dla mojego rozumku, musiałabym chyba siedzieć ze słownikiem żeby...

Jest to taka trochę miniatura powieści, ale bardzo dobrze napisana, poruszająca ciekawe etycznie tematy i z zadziornym zakończeniem. Całkiem ok.

Jest to taka trochę miniatura powieści, ale bardzo dobrze napisana, poruszająca ciekawe etycznie tematy i z zadziornym zakończeniem. Całkiem ok.

Tę książkę mogę polecić każdemu, serio to jest taka rzecz, którą każdy powinien przeczytać i przemyśleć jak niepozornie rodzi się wielkie zło. Poza tym to jest bardzo ciekawa historia wojenna i z epilogu wynikałoby, że zdarzyła się naprawdę. Historia miłosna, a także historia berlińskich Żydów w latach przed wybuchem II wojny światowej. Zaczyna się tak sobie jednak z każdą stroną przykuwa coraz bardziej, aby w końcówce trzymać nas w niesamowitym napięciu. Warto.

Tę książkę mogę polecić każdemu, serio to jest taka rzecz, którą każdy powinien przeczytać i przemyśleć jak niepozornie rodzi się wielkie zło. Poza tym to jest bardzo ciekawa historia wojenna i z epilogu wynikałoby, że zdarzyła się naprawdę. Historia miłosna, a także historia berlińskich Żydów w latach przed wybuchem II wojny światowej. Zaczyna się tak sobie jednak z każdą...

Autorka kolejny raz zabrała mnie w fascynującą przygodę, miłość, piraci, bohaterka wyłamująca się ze schematów, było pysznie.

Autorka kolejny raz zabrała mnie w fascynującą przygodę, miłość, piraci, bohaterka wyłamująca się ze schematów, było pysznie.

Wybaczcie, ale ja nie wiem o czym to było. 😃 I nie mam pojęcia co mnie przyciąga do tego autora, w zasadzie tylko Miedziaki podobały mi się bardziej, a Intuicjonistka to jego debiut. Jest tu wątek fantastyczny ponieważ fabuła krąży wokół transportu pionowego czyli wind, poza tym reszta wydaje się realna, mamy tu oczywiście segregację rasową i konflikt na tym tle, ale ciężko mi wyłapać puentę. Podejrzewam, że z powodu zbyt słabych 'amerykańskich' uwarunkowań. Trochę przypominało mi to Krainę Lovecrafta, jednak Kraina była o wiele bardziej czytelna.

Wybaczcie, ale ja nie wiem o czym to było. 😃 I nie mam pojęcia co mnie przyciąga do tego autora, w zasadzie tylko Miedziaki podobały mi się bardziej, a Intuicjonistka to jego debiut. Jest tu wątek fantastyczny ponieważ fabuła krąży wokół transportu pionowego czyli wind, poza tym reszta wydaje się realna, mamy tu oczywiście segregację rasową i konflikt na tym tle, ale ciężko...

Opowiadania wybrane przez syna Lema. Jedne znałam, zwłaszcza te o podróżach Tichego i o Trulu i Klapaucjuszu, inne zupełnie dla mnie nowe. Wszystkie układają się w pewną spójną całość dotyczącą rozwoju ludzkości, poszukiwania szczęścia i rozróżnienia dobra i zła. Ciekawe zestawienie, zwłaszcza w obecnej rzeczywistości i kondycji świata tak bardzo w punkt.

Opowiadania wybrane przez syna Lema. Jedne znałam, zwłaszcza te o podróżach Tichego i o Trulu i Klapaucjuszu, inne zupełnie dla mnie nowe. Wszystkie układają się w pewną spójną całość dotyczącą rozwoju ludzkości, poszukiwania szczęścia i rozróżnienia dobra i zła. Ciekawe zestawienie, zwłaszcza w obecnej rzeczywistości i kondycji świata tak bardzo w punkt.

Jest to dobrze napisany kryminał, z inteligentnym humorem, oparty na ciekawym pomyśle uczynienia detektywów ze staruszków. Mnie niestety nie porwał, zbyt prowizoryczne było to śledztwo, nie do końca kupiłam motywy, chociaż bohaterowie bardzo sympatyczni.

Jest to dobrze napisany kryminał, z inteligentnym humorem, oparty na ciekawym pomyśle uczynienia detektywów ze staruszków. Mnie niestety nie porwał, zbyt prowizoryczne było to śledztwo, nie do końca kupiłam motywy, chociaż bohaterowie bardzo sympatyczni.

Chociaż to część gdzieś zupełnie ze środka serii to świetnie słuchało mi się (również za sprawą ulubionego lektora). To solidnie napisany kryminał, logiczny, bez silenia się na spektakularność, dający wielką satysfakcję czytania.

Chociaż to część gdzieś zupełnie ze środka serii to świetnie słuchało mi się (również za sprawą ulubionego lektora). To solidnie napisany kryminał, logiczny, bez silenia się na spektakularność, dający wielką satysfakcję czytania.

Mam to szczęście, że postać Terlikowskiego była mi zupełnie obojętna, nie śledziłam jego wcześniejszych poczynań, ta książka podobała mi się, to chyba najlepsza pozycja o obecnym stanie Kościoła jaką czytałam. Autor osobiście, ale też rzetelnie i obiektywnie opisuje zmiany w ostatnich kilkudziesięciu latach, pokazuje jaki Kościół go uformował i jaki teraz spowodował bicie się w piersi. Bez propagandy, bez zadęcia, w moim odczuciu szczerze. Pozycja dla wierzących, którzy mają otwarte oczy i dla niewierzących, którzy chcą zrozumieć.

Mam to szczęście, że postać Terlikowskiego była mi zupełnie obojętna, nie śledziłam jego wcześniejszych poczynań, ta książka podobała mi się, to chyba najlepsza pozycja o obecnym stanie Kościoła jaką czytałam. Autor osobiście, ale też rzetelnie i obiektywnie opisuje zmiany w ostatnich kilkudziesięciu latach, pokazuje jaki Kościół go uformował i jaki teraz spowodował bicie...

Ale ta powieść mnie wciągnęła! Popłynęłam, narracja jest tak 'gładka', że doskonale nadaje się do słuchania w audio. Klasyczny motyw zamiany ról, mogłoby wydawać się, że mocno ograny jednak autorka zrobiła czary mary i nic tu nie było nudne. Główny bohater, John, wchodzi w rolę zupełnie mu obcą, z wieloma rzeczami nie radzi sobie, a jednak wydobywa z - wydawałoby się - gnuśnych i zepsutych członków swojej nowej rodziny coś pięknego. Bo w każdym człowieku można znaleźć piękno i pomimo smutnego zakończenia ta puenta jest optymistyczna.

Ale ta powieść mnie wciągnęła! Popłynęłam, narracja jest tak 'gładka', że doskonale nadaje się do słuchania w audio. Klasyczny motyw zamiany ról, mogłoby wydawać się, że mocno ograny jednak autorka zrobiła czary mary i nic tu nie było nudne. Główny bohater, John, wchodzi w rolę zupełnie mu obcą, z wieloma rzeczami nie radzi sobie, a jednak wydobywa z - wydawałoby się -...

Marcin i Renata byli kochającym małżeństwem. On pochodzi z domu dziecka i mimo, że w dzieciństwie słyszał tylko, że jest śmieciem i Bóg takich nie kocha i wyląduje w rynsztoku to jednak odnosi zawodowe sukcesy i odcina się od przeszłości. Ona pochodzi z małej miejscowości, dzieciństwo też miała trudne i problematycznych rodziców, gdy umiera ojciec, a niedługo potem matka ojazuje się, że małżeństwo Renaty i Marcina jest w kryzysie. On, chcąc je ratować rezygnuje z kariery i zgadza się zamieszkać w rodzinnym domu Renaty na wsi. No i tu zaczyna się mroczny ciąg zdarzeń, jest morderstwo, śledztwo, a na boczku snują się intrygi. Autor niesamowicie dobrze stworzył bohaterów, trudno zgadnąć kto okaże się dobry, a kto zły, a może żadne z nich. Bo życie nie jest czarno - białe i zerojedynkowe. Zagłębiamy się w psychikę postaci obserwując fabułę układaną skrupulatnie niczym puzzle. A w tle epidemia covid i wątek z przeszłości, dość makabryczny, ale zupełnie autentyczny, na faktach. Wg mnie to doskonały thriller osadzony mocno w realiach, inteligentny, dobry warsztatowo i trzymający w napięciu i ciekawości.
Lektor rewelacja.

Marcin i Renata byli kochającym małżeństwem. On pochodzi z domu dziecka i mimo, że w dzieciństwie słyszał tylko, że jest śmieciem i Bóg takich nie kocha i wyląduje w rynsztoku to jednak odnosi zawodowe sukcesy i odcina się od przeszłości. Ona pochodzi z małej miejscowości, dzieciństwo też miała trudne i problematycznych rodziców, gdy umiera ojciec, a niedługo potem matka...

To już chyba moja trzecia książka Twardocha w tym roku, zdecydowanie ta literatura bardzo mnie fascynuje, Twardoch przypomina mi nieco Houellebecqa, obaj nie starają się przypodobać czytelnikowi, nie silą się na historie łatwe i przyjemnie i w swoich książkach potrafią przeniknąć te wszystkie powłoki które narzuciła nam historia, cywilizacja, zwyczaje i przenikają do sedna rzeczy. Chociaż każdy inaczej. Twardoch o wiele lepszy językowo ;) To czego doświadcza bohater książki Alojz Pokora jest doskonałym obrazem tego jak mocno działa nasza tożsamość, to zaprzeczenie amerykańskiego snu, na tej szerokości geograficznej, w naszym nurcie historii jesteśmy właśnie tacy. Lektor rewelacyjny.

To już chyba moja trzecia książka Twardocha w tym roku, zdecydowanie ta literatura bardzo mnie fascynuje, Twardoch przypomina mi nieco Houellebecqa, obaj nie starają się przypodobać czytelnikowi, nie silą się na historie łatwe i przyjemnie i w swoich książkach potrafią przeniknąć te wszystkie powłoki które narzuciła nam historia, cywilizacja, zwyczaje i przenikają do sedna...