Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę dostałem w prezencie.
Dostałem, najprawdopodobniej z dobrej woli, darczyńca wie że lubię czytać, tak więc postanowił obdarować mnie dziełem literackim rapera którego muzyki słucha i którego szanuje, a który postanowił rozwinąć swoją płytę muzyczną o wydanie nawiązujące do niej książki.
I mimo że jestem sceptycznie nastawiony do rapu ogólnie, to nie skreśliłem tej pozycji tylko dlatego "ooo bo raper to napisał to musi być do kitu".
Przeciwnie wielu ludzi zajmujących się tym rodzajem muzyki, sądząc po poziomie ich wypowiedzi to naprawdę ogarnięci ludzie, a widząc oczywisty tytuł "Krime story" obstawiałem właśnie taki brudny kryminał, napisany z pierwszej świeżości informacji autora.
Taaaaak...
Głównym bohaterem jest tytułowy Krime, i już to sprzedało mi siarczystego strzała w pysk że z kryminałem będzie to miało tyle wspólnego co z baletem.
Wspomniany Krime to taki stereotypowy typek z patologicznego środowiska, który za każdym razem kiedy się pojawia na pierwszym planie na siłę chce udowodnić czytelnikowi że właśnie akurat on nie jest ten stereotypowy.
Kradzieże, rozboje, dilowanie narkotykami, a pośród tego autor wtyka na jakieś żałosne przemyślenia i artystyczne nawiązania które brzmią żałośnie głupio i żenująco.
No ale fabuła, fabuła.
Krime zostaje wplątany w intrygę przestępczą, musi uciekać i w sumie tyle.
Gdzieś tam się strzelają, uciekają przed "tymi postawionymi na górze", główny bohater wciąż twierdzi że nie jest stereotypem "Sebixa" a wszystko to jest okraszone klimatem brudnego i śmierdzącego Śląska, bo Śląsk to jest brudny i śmierdzący, a przeciętny hanys to tu u nas robi kursy pomiędzy MOPS-em a monopolowym urozmaicając sobie swą wędrówkę zajadanym węglem.
No a że to książka wielowątkowa, to gdzieś są tam jeszcze policjant służbista który za wszelką cenę chce dorwać naszego "nieszablonowego bohatera", oraz dziewuszka z bogatego domu, która ma symbolizować to zepsucie bogatej młodzieży która zderza się z brutalną rzeczywistością, a w praktyce jest tak przerysowana że w odpowiednim momencie jej historii nie czuje się współczucia a satysfakcję.
Ano i trzeba wspomnieć o momentach w których swoje cameo ma autor książki.
Chociaż nie, ten wątek można podsumować krótkim stwierdzeniem "lizanie się po jajach".
Aha... i gdzieś tam jest wplątany jakiś wątek kryminalny i psychopacie porywającym młode kobiety, ale jest zbyt ambitne aby o tym pisać.
Ocena 1/10 w pełni zasłużona, tylko dlatego że nie da się jej ocenić 0/10.
W ostateczności można zaliczyć ten jeden punkt na poczet fakty iż mimo całego tego festiwalu żenady przetrawiłem całą to pozycję.
Książkę można traktować jako swojego rodzaju czarną polewkę.
Jeżeli kogoś nie lubicie to mu ją podarujcie, ewentualnie będziecie wiedzieć co myśli o Was darczyńca jeżeli sprezentuje Wam to dzieło.

Książkę dostałem w prezencie.
Dostałem, najprawdopodobniej z dobrej woli, darczyńca wie że lubię czytać, tak więc postanowił obdarować mnie dziełem literackim rapera którego muzyki słucha i którego szanuje, a który postanowił rozwinąć swoją płytę muzyczną o wydanie nawiązujące do niej książki.
I mimo że jestem sceptycznie nastawiony do rapu ogólnie, to nie skreśliłem tej...