Korona śniegu i krwi

Jeśli śledzicie mnie na bieżąco, to pewnie wiecie, że ja do książek z wątkiem historycznym podchodzę raczej z dystansem. Jednak wiele osób polecało mi książki Pani Cherezińskiej. Więc, gdy nadarzyła się okazja, postanowiłam przeczytać i sprawdzić, czy jest to coś, w czym ja się odnajdę. I muszę wam powiedzieć, że na początku (150 stron) szło mi bardzo opornie. Wiele postaci, które musimy poznać, i wiedzieć kiedy, kto i dlaczego. Jednak później zostałam pochłonięta w ten świat i chce więcej. Ponieważ losy naszych bohaterów zrobiły mi się tak bliskie, że chce wiedzieć co jeszcze stanie im na drodze.

Książka jest oparta na czasach rozbicia dzielnicowego. Naszym głównym bohaterem jest Przemysł II. Jeśli śledzicie losy Polski albo pamiętacie coś z lekcji historii, to powinniście wiedzieć, że jest to nikt inny jak król Polski. Poznajemy go, gdy ma kilkanaście lat, jest młodzieńcem, z którym przeżywamy wszystko od nowa. Jak zawiązuje sojusze, jego treningi, turnieje oraz uniesienia miłosne. Jesteśmy z nim po koniec jego dni. Widzimy wszystko, co jest ważne w życiu naszego bohatera.

Elżbieta Cherezińska w książce pokazuje, jak powoli dochodzimy do zjednoczenia Polski. Książka, chociaż historyczna jest napisana w sposób naprawdę genialny. Czytelnik, który nie przepada za tym gatunkiem, jak najbardziej odnajdzie się w książce i będzie nią naprawdę oczarowany. Książkę czytałam dosyć długo nie dlatego, że mi się nie podobała. Liczy bowiem ona prawie 800 stron, a ja w listopadzie nie miałam kompletnie czasu, aby sięgnąć po książkę dłużej niż 30 minut. Jednak cieszę się, ponieważ mogłam się delektować tą historią. Na pewno przeczytam resztę książkę w tej serii, bo jestem ich niezmiernie ciekawa. A wy lubicie książki historyczne? Ja na pewno polecam zapoznać się z “Koroną śniegu i krwi”.

Jeśli śledzicie mnie na bieżąco, to pewnie wiecie, że ja do książek z wątkiem historycznym podchodzę raczej z dystansem. Jednak wiele osób polecało mi książki Pani Cherezińskiej. Więc, gdy nadarzyła się okazja, postanowiłam przeczytać i sprawdzić, czy jest to coś, w czym ja się odnajdę. I muszę wam powiedzieć, że na początku (150 stron) szło mi bardzo opornie. Wiele...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Korona śniegu i krwi" obejmuje swoją fabułą Polskę XIII wieku. Czasy rozbicia dzielnicowego. Państwo Polskie od dawna nie ma władcy, rozpadło się na księstwa. Władają nimi skłóceni ze sobą Piastowie.
Władcy sąsiednich państw również czyhają na opustoszały tron. Młody książę Starszej Polski Przemysł II, Władysław - karzeł oraz Henryk - książę wrocławski również rozpoczynają walkę o koronę Polski. Przewagę zyskuje Przemysł II dzięki wsparciu Jakuba Świnki, który odczytuje klątwę wiszącą nad Polską - rozbicie dzielnicowe jako kara za śmierć biskupa Stanisława
Rozpoczyna się walka o koronę. Pora zjednoczyć królestwo.

Cóż mogę powiedzieć...czytanie tej powieści to prawdziwa przyjemność. Nawet nie sądziłam, że powieść historyczna aż tak mnie pochłonie. Historia Polski zawsze bardzo mnie interesowała. Lubiłam uczyć się jej na lekcjach historii, jednak z dużo większym zainteresowałam poznawałam czasy rozbiorów, I Wojny Światowej, dwudziestolecia międzywojennego, II Wojny Światowej a już największym zainteresowaniem słuchałam o czasach bardziej współczesnych - komunistycznej Polski.
Z panowania Piastów pamiętam Bolesława Krzywoustego, rozbicie dzielnicowe i od razu panowanie Władysława Łokietka. Myślę, że ta część historii była potraktowana troche po macoszemu. Dodatkowo cały poczet królów i książąt Polski, w którym można się zagubić. Niektóre fakty są znane, jednak nie z taką dokładnością. Prawdopodobnie Przemysł II pojawił się jako król Polski, któremu udało się zjednoczyć królestwo i na tym się skończyło.

Początkowo musiałam bardzo mocno się skupić, aby nie pogubić się wśród wielu postaci występujących w książce.
Jednak z czasem historia niesamowicie mnie wciągnęła. Elżbieta Cherezińska świetnie łączy fikcję literacką z postaciami i wydarzeniami historycznymi. Książkę czyta się kapitalnie, głównie za sprawą przystępnego, współczesnego języka, który nie odstrasza czytelnika. Być może dla wielu osób, książka, której czasy osadzone są w średniowieczu powinna być napisana dawnym, średniowiecznym językiem, jakiego używał Sienkiewicz w swoich powieściach, jednak dla mnie byłoby to nie do przejścia. Dzięki językowi, odnosiłam wrażenie, jakbym czytała świetną opowieść sensacyjną. W książce znajdziemy bardzo dużo akcji - przyjaźń, nutę romansu (małżeńskiego i nie tylko), zdradę i sporą dawkę fantasy.
Dla mnie elementy magiczne, fantasy oraz opisy erotyczne, bardzo zgrabnie przedstawione przez autorkę, dodają barwności tej powieści. Ożywające herbowe zwierzęta, postać świętej Kingi, czytanie w myślach, rozmowy z Bogiem, wilkołaki, wampiry, garstka legendy o królu Arturze i świętym Graalu sprawiają, że ta książka to prawdziwa uczta dla czytelnika.
Podobało mi się również przedstawienie akcji z perspektywy każdej z postaci.
Jestem pełna podziwu dla Autorki za ogrom pracy, ilość przewertowanych książek, jaki musiała włożyć w napisanie tej powieści.
Gdyby historia Polski była przedstawiana tak, jak w książce Cherezińskiej, lekcje byłby dużo większą przyjemnością. To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, jednak uważam je za bardzo owocne. Z chęcią sięgnę po kolejne tomy.

"Korona śniegu i krwi" obejmuje swoją fabułą Polskę XIII wieku. Czasy rozbicia dzielnicowego. Państwo Polskie od dawna nie ma władcy, rozpadło się na księstwa. Władają nimi skłóceni ze sobą Piastowie.
Władcy sąsiednich państw również czyhają na opustoszały tron. Młody książę Starszej Polski Przemysł II, Władysław - karzeł oraz Henryk - książę wrocławski również...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

dobre!

dobre!

Pokaż mimo to

Zagubieni w Krainie Książek * zagubieniwkrainieksiazek.blogspot.com


Lektura tej powieści marzyła mi się już od kilku lat i w końcu nadszedł jej czas! Przy okazji premiery czwartego tomu cyklu Odrodzonego Królestwa („Wojenna korona” już w księgarniach) postanowiłem nadrobić ogromne zaległości i sięgnąć po „Koronę Śniegu i Krwi” Elżbiety Cherezińskiej, czyli powieść, którą czytali chyba już wszyscy. A dzięki uprzejmości Wydawnictwa Zysk i S-ka możemy dla Was zrecenzować cały cykl, więc na przestrzeni kilku tygodni oczekujcie opinii o pozostałych częściach tegoż cyklu.

XIII wiek. Polska w czasach rozbicia dzielnicowego. Od lat państwo nie ma króla, gdyż panująca dynastia Piastów, a dokładnie jej członkowie, są ze sobą skłóceni. Chętnych na tron jest dużo, ale miejsce tylko dla jednego. W tej sytuacji o zgodę jest bardzo trudno...
Co oczywiste na opustoszały tron czyhają również sąsiedzi, z którymi już wtedy łączyła nas niezbyt dobra historia. Szykują się trudne czasy dla państwa polskiego...
W końcu do walki o koronę stają Przemysł II – mężczyzna, która woli spędzać swój czas na rycerskich potyczkach i w ramionach kobiet, karzeł Władysław oraz Henryk – bezwzględny i próżny książę wrocławski.
Jak rozwinie się ta historia? Kto wygra ten pojedynek i zjednoczy królestwo? W końcu jaką rolę odegra tajemnica skrywana przez słynny ród Zarembów?

„Jeden krok dzieli odwagę od okrucieństwa, chwałę od pychy i miłość od nienawiści. I potęgę od rozpadu”

„Korona Śniegu i Krwi” to umiejętnie połączona historia (mnóstwo tu faktów historycznych), fantastyka oraz powieść przygodowa! Jeśli zakochani jesteście w średniowieczu i poszukujecie powieści/cyklu, który będzie mocno osadzony w tamtych realiach, to koniecznie sięgnijcie po twórczość Elżbiety Cherezińskiej. Autorce tej udało się stworzyć powieści historyczne, które zadowolą gusta nawet najbardziej wybrednych czytelników, a równocześnie mogą sięgać po nie osoby, które na co dzień nie czytają Mickiewicza, Flauberta czy Prousta.

Pierwszą część cyklu Odrodzone królestwo wyróżnia wprawne operowanie przez autorkę językiem. Jest giętki, plastyczny, oczarowuje czytelników i sprawia, że zatracamy się całkowicie w czytanej historii. Cherezińska trzyma się historycznych faktów (na początku książki mamy nawet drzewko genealogiczne z dynastią Piastów za czasów rozbicia dzielnicowego, dzięki czemu nie zagubimy się ani w mnogości bohaterów i wydarzeniach, w których biorą udział, jak i historii), a tam, gdzie występują białe plamy umiejętnie wypełnia je własną opowieścią oraz nutką fantastyki. Intrygi, knucia, zdrady – to to, co wypełnia karty utworu. Może zabrakło mi tu tylko mocniejszego osadzenia języka w realiach historycznych.

Średniowiecze to, wiadomo, nie jest czas kobiet. O tron mogli walczyć mężczyźni, to oni odgrywali pierwsze skrzypce w walce o bytność krajów i narodów,to ich czas, to his-story. Jako kobieta nie decydujesz sama o sobie, dbasz tylko o dom i rodzisz dzieci. Na tym kończy się ich rola. Cherezińska zaś daje głos w swojej powieści również kobietom. Mają one tu coś do powiedzenia, to one stają za mężczyznami, one również odgrywają w historii (tej historii pisanej przez duże H) ważne role. To wielki plus „Korony Śniegu i Krwi”.

„Na naszych oczach odrodziło się dzisiaj królestwo. Bo mając wiele, po raz pierwszy nie zachcieliśmy mieć wszystkiego”

Jedynym większym minusem, który zauważyłem i muszę wspomnieć, to czasem nie do końca zrozumiałe wplecenie wątków fantastycznych. Mowa tu przede wszystkim o (chyba już słynnych) ruchomych, żywych herbach i bestiach, które się na nich znajdują i które wspomagają w walce swoich panów. Nie wiem za bardzo, co ten zabieg miał na celu i chyba też nie do końca broni się fabularnie. Ale i tak nie dobiera to przyjemności z obcowania z taką literaturą.

Moje pierwsze spotkanie z prozą Elżbiety Cherezińskiej uważam za bardzo udane. Aż dziwię się, dlaczego tak długo to odkładałem. Jeśli i Wy jeszcze nie sięgnęliście po żadną książkę od tej autorki, to nie marnujcie więcej czasu, bo naprawdę warto. Na polskim rynku wydawniczym chyba nie ma aż tak przystępnych powieści historycznych z akcją osadzoną w Polsce za czasów średniowiecza. A na horyzoncie już „Niewidzialna korona”! Wyczekujcie recenzji.

Zagubieni w Krainie Książek * zagubieniwkrainieksiazek.blogspot.com


Lektura tej powieści marzyła mi się już od kilku lat i w końcu nadszedł jej czas! Przy okazji premiery czwartego tomu cyklu Odrodzonego Królestwa („Wojenna korona” już w księgarniach) postanowiłem nadrobić ogromne zaległości i sięgnąć po „Koronę Śniegu i Krwi” Elżbiety Cherezińskiej, czyli powieść, którą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moje pierwsze bardzo udane zetknięcie z Cherezinską. Czyta się wyśmienicie i nawet nie wiesz kiedy historia Cię w ciągłą... ta z książki i ta z podręcznika, bo sam zaczynasz czytać równolegle jak to było...

Moje pierwsze bardzo udane zetknięcie z Cherezinską. Czyta się wyśmienicie i nawet nie wiesz kiedy historia Cię w ciągłą... ta z książki i ta z podręcznika, bo sam zaczynasz czytać równolegle jak to było...

Pokaż mimo to

Dzięki Elżbiecie Cherezińskiej poczet królów Polski przestaje stanowić humanistyczną tabliczkę mnożenia, którą trzeba wykuć na pamięć, a staje żywym wspomnieniem, naturalnie i bez wysiłku zapadającym w pamięci.

Uprzednio czytałam serię autorki poświęconą Świętosławie, dlatego zawczasu byłam przygotowana na porywającą fabułę, rewelacyjny warsztat językowy i zaskakującą finezję, z jaką fikcja literacka oplata rzeczywiste wydarzenia i postacie historyczne. Pod żadnym względem się nie zawiodłam.

W przeciwieństwie do wspomnianej biografii hardej córki Mieszka I, opowieść okresu rozbicia dzielnicowego wyróżnia się znacznie większą wielowątkowością. Śledzi losy nie jednego i nie kilku, a całej rzeszy bohaterów, pospołu zapisujących się w dziejach naszej Ojczyzny. Każdy z nich stanowi barwny charakter, którego życiorys, nawet w pojedynkę, nadaje się na scenariusz kasowego filmu. Nic zatem dziwnego, że razem zapewniają niewiarygodną, i tym bardziej zaskakującą, gdyż zgodną z zapisem kronik, prelekcję polskiej historii.

Nie zgodziłabym się tylko z jednym. "Nie daj Boże zjazd piastowski." Oj, daj! I to koniecznie pod przewodnictwem Pani Cherezińskiej w postaci kolejnych książek, obejmujących burzliwą historię rodu od samego początku do ostatniej kropli piastowskiej krwi.

Dzięki Elżbiecie Cherezińskiej poczet królów Polski przestaje stanowić humanistyczną tabliczkę mnożenia, którą trzeba wykuć na pamięć, a staje żywym wspomnieniem, naturalnie i bez wysiłku zapadającym w pamięci.

Uprzednio czytałam serię autorki poświęconą Świętosławie, dlatego zawczasu byłam przygotowana na porywającą fabułę, rewelacyjny warsztat językowy i zaskakującą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dobrnęłam zaledwie do połowy. Może i nie była najgorsza, ale spodziewałam się więcej, szczególnie, że lubię historię. Powieść strasznie rozbudowana, co mnie męczyło, więc w końcu dałam sobie spokój...

Dobrnęłam zaledwie do połowy. Może i nie była najgorsza, ale spodziewałam się więcej, szczególnie, że lubię historię. Powieść strasznie rozbudowana, co mnie męczyło, więc w końcu dałam sobie spokój...

Pokaż mimo to

Ta książka to moje pierwsze spotkanie z Elżbietą Cherezińską i od razu trafiła do mnie bezbłędnie. Polecam cykl Odrodzenie krolestwo każdemu. Dzięki tym książką poznajmwy fakty historyczne, o których nie widzieliśmy w fantastyczny sposób opowiedziane. Mało kto pamięta teraz o królu Przemyśle II, a dokonał on wielkiej rzeczy. Zapomiany, a ożywiony przez autorkę stał się dla mnie Welkim Bohaterem. Choć z góry znałem jego los z zapartym tchem sledziłem jego poczynania i jego towarzyszy.

Ta książka to moje pierwsze spotkanie z Elżbietą Cherezińską i od razu trafiła do mnie bezbłędnie. Polecam cykl Odrodzenie krolestwo każdemu. Dzięki tym książką poznajmwy fakty historyczne, o których nie widzieliśmy w fantastyczny sposób opowiedziane. Mało kto pamięta teraz o królu Przemyśle II, a dokonał on wielkiej rzeczy. Zapomiany, a ożywiony przez autorkę stał się dla...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powieść pani Cherezińskiej bardzo mi się podobała z kilku względów: 1. Wypełnia lukę na rynku dotyczącą powieści historycznych popularnonaukowych. 2. Dotyczy czasów rozbicia dzielnicowego, epoki uznawanej za mało interesującą - z powodu nieistnienia w kulturze i sposobu przedstawiania jej w podręcznikach szkolnych. Elżbieta Cherezińska miała pomysł, jak te dzieje przybliżyć czytelnikowi i uważam, że jej się udało. 3. Spora część powieści odnosi się do Poznania i Przemysła II, co dla poznanianki jest bardzo przyjemne :)
Moim zdaniem brakuje na rynku całego segmentu takich powieści, a kto się interesuje dawnymi czasami, powinien tę książkę przeczytać.
Natomiast można dyskutować o poziomie literackim tej książki. Fragmentami jest to po prostu zła polszczyzna, dziwacznie dobrane sformułowania i metafory, szczególnie dotyczące opisów erotycznych. Polski język ma kłopot w nazywaniu pewnych spraw i to widać w powieści pani Cherezińskiej. W ogóle uważam, że wiele z tych scen jest niepotrzebnych, ponieważ zaburzają adres czytelniczy. Gdyby tych scen nie było, książkę można by polecać 12-latkom. A polskim nastolatkom brakuje takich powieści, dlatego szukają ich w anglosaskich sagach serialowych i powieściowych.
Zasadniczo jednak "Koronę śniegu i krwi" czytałam z przyjemnością i zaraz zabieram się za kolejne części. Chcę poznać historię, a to pani Cherezińska mi ofiaruje. Bardzo wiele rzeczy dowiedziałam się z jej książki o polityce, obyczajach i religii tej epoki. Biorę oczywiście poprawkę na to, że jest to zbeletryzowana historia, a nie podręcznik naukowy. Nie znam tych książek, o których pisze się na forum, że pani Cherezińska z nich ściągała. Myślę, że to dla mnie, jako czytelniczki, lepiej.

Powieść pani Cherezińskiej bardzo mi się podobała z kilku względów: 1. Wypełnia lukę na rynku dotyczącą powieści historycznych popularnonaukowych. 2. Dotyczy czasów rozbicia dzielnicowego, epoki uznawanej za mało interesującą - z powodu nieistnienia w kulturze i sposobu przedstawiania jej w podręcznikach szkolnych. Elżbieta Cherezińska miała pomysł, jak te dzieje przybliżyć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powaliła mnie! Nieprzespane noce, głód czytania bez tchu! Jest jak narkotyk, więcej i więcej…
Taka jest powieść Cherezińskiej, która w cudowny sposób przedstawia rozbicie dzielnicowe Polski i walkę o zjednoczenie królestwa. Dziękuję autorce za przedstawienie postaci arcybiskupa Jakuba Świnki, ojca chrzestnego zjednoczonego królestwa, wspaniałego duchownego ale i wielkiego polityka, który tak wiele zrobił dla Polski, a o którym tak mało się mówi i pisze.

Powaliła mnie! Nieprzespane noce, głód czytania bez tchu! Jest jak narkotyk, więcej i więcej…
Taka jest powieść Cherezińskiej, która w cudowny sposób przedstawia rozbicie dzielnicowe Polski i walkę o zjednoczenie królestwa. Dziękuję autorce za przedstawienie postaci arcybiskupa Jakuba Świnki, ojca chrzestnego zjednoczonego królestwa, wspaniałego duchownego ale i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to