Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przystępna pozycja z kategorii łatwych i szybkich, choć na początku nieszczególnie "wciąga". Dostarcza to, czego kryminał powinien dostarczyć, czyli dużą dozę tajemnicy i złożoną zagadkę. Przez brak skomplikowanego języka będzie świetnym ćwiczeniem dla osób ze znajomością angielskiego na poziomie B1 i wyżej - zachęcam!

Bardzo przystępna pozycja z kategorii łatwych i szybkich, choć na początku nieszczególnie "wciąga". Dostarcza to, czego kryminał powinien dostarczyć, czyli dużą dozę tajemnicy i złożoną zagadkę. Przez brak skomplikowanego języka będzie świetnym ćwiczeniem dla osób ze znajomością angielskiego na poziomie B1 i wyżej - zachęcam!

Absolutny klasyk, jednakże jest to książka aż "buchająca" romantyzmem. Charakterystyczne dla niej rozległe opisy przyrody są jak najbardziej przyjemne w odbiorze, ale ilość stron poświęconych rozterkom wewnętrznym głównego bohatera to - jak na dzisiejsze czasy - przesada, a przecież jeszcze dwa wieki temu zaczytywano się w niej bez pamięci. To czysty dowód na to, że istnieje coś takiego jak moda literacka.

Absolutny klasyk, jednakże jest to książka aż "buchająca" romantyzmem. Charakterystyczne dla niej rozległe opisy przyrody są jak najbardziej przyjemne w odbiorze, ale ilość stron poświęconych rozterkom wewnętrznym głównego bohatera to - jak na dzisiejsze czasy - przesada, a przecież jeszcze dwa wieki temu zaczytywano się w niej bez pamięci. To czysty dowód na to, że...

Neil Gaiman zebrał najbardziej bliskie mu historie ze świata mitologii i opowiedział je po swojemu. "Po swojemu" nie znaczy w tym wypadku z polotem. Pomimo tego, żę książka wydaje się być interesująca, mam wrażenie że więcej zawdzięcza samym historiom, niż ciekawemu stylowi Gaimana. Historie te nie są mi obce więc łatwo zauważyć, że autor nie wniósł do mitologii zbyt dużo własnego pierwiastka. Pozycja warta polecenia, ale tylko osobom niezaznajomionym z tematyką.

Neil Gaiman zebrał najbardziej bliskie mu historie ze świata mitologii i opowiedział je po swojemu. "Po swojemu" nie znaczy w tym wypadku z polotem. Pomimo tego, żę książka wydaje się być interesująca, mam wrażenie że więcej zawdzięcza samym historiom, niż ciekawemu stylowi Gaimana. Historie te nie są mi obce więc łatwo zauważyć, że autor nie wniósł do mitologii zbyt dużo...

Książka ta była oczywiście moim pierwszym spotkaniem z Sherlockiem na kartach papieru. Zadziwiającym wnioskiem po przeczytaniu powieści jest fakt, że dwie główne postacie (H&W) wydały mi się kompletnie pozbawione charakteru. Warto jednak pochwalić kunszt detektywistyczny Doyle'a, który umiejętnie i wiarygodnie poprowadził śledztwo rękami Holmes'a. Jakkolwiek druga część powieści, poświęcona zupełnie innemu wątkowi, który dopiero na końcu połączył się z głównym wydała się o wiele ciekawszą i poruszającą. Suma sumarum - warto przeczytać dla samej znajomości klasyki.

Książka ta była oczywiście moim pierwszym spotkaniem z Sherlockiem na kartach papieru. Zadziwiającym wnioskiem po przeczytaniu powieści jest fakt, że dwie główne postacie (H&W) wydały mi się kompletnie pozbawione charakteru. Warto jednak pochwalić kunszt detektywistyczny Doyle'a, który umiejętnie i wiarygodnie poprowadził śledztwo rękami Holmes'a. Jakkolwiek druga część...