Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ja wiem: Tokarczuk wielką pisarką jest… Ale ta książka jakoś mi nie podeszła. Niektóre wątki np. Takiego-a-Takiego, rodziny von Goetzenów, świętej Kummernis i Paschalisa pochłaniałem z przyjemnością. Inne sprawiały, że miałem ochotę odpuścić i nawet przez chwilę odłożyłem książkę na półkę, żeby za chwilę do niej wrócić. Lubię narrację Tokarczuk, ale ta książka nie trafi na moją półkę z „ulubionymi”.

Ja wiem: Tokarczuk wielką pisarką jest… Ale ta książka jakoś mi nie podeszła. Niektóre wątki np. Takiego-a-Takiego, rodziny von Goetzenów, świętej Kummernis i Paschalisa pochłaniałem z przyjemnością. Inne sprawiały, że miałem ochotę odpuścić i nawet przez chwilę odłożyłem książkę na półkę, żeby za chwilę do niej wrócić. Lubię narrację Tokarczuk, ale ta książka nie trafi na...

Rewelacyjna książka!!! Zaczynam chyba powoli uzależniać się od twórczości Olgi Tokarczuk. Swoim lekkim piórem potrafi przekazywać głębokie treści. Każda jej książka siedzi mi w głowie przez długi czas. A przy tym samo czytanie sprawia niesamowitą frajdę, bowiem te głębokie treści są przekazywane w taki sposób, że czytając zdarzało mi się po prostu często parskać śmiechem.
Np. jedna z wielu genialnych Teorii Duszejko:
„Ciężko się rozmawia z niektórymi osobami, najczęściej męskimi. Mam pewną Teorię na ten temat. Wielu mężczyzn z wiekiem zapada na autyzm testosteronowy, który przejawia się w powolnym zaniku inteligencji społecznej i umiejętności międzyludzkiej komunikacji, a także upośledza formułowanie myśli. Zaatakowany tą Dolegliwością Człowiek staje się milczący i wydaje się pogrążony w rozmyślaniach. Bardziej interesują go różne Narzędzia i maszynerie. Pociągają go druga wojna światowa i biografie znanych ludzi, najczęściej polityków i złoczyńców. Prawie zupełnie zanika jego zdolność do czytania powieści, autyzm testosteronowy zaburza psychologiczne rozumienie postaci.”
No cóż, dowiedziałem się w końcu co mi dolega, chociaż może połowicznie…

Rewelacyjna książka!!! Zaczynam chyba powoli uzależniać się od twórczości Olgi Tokarczuk. Swoim lekkim piórem potrafi przekazywać głębokie treści. Każda jej książka siedzi mi w głowie przez długi czas. A przy tym samo czytanie sprawia niesamowitą frajdę, bowiem te głębokie treści są przekazywane w taki sposób, że czytając zdarzało mi się po prostu często parskać...