Opinie użytkownika
Są takie książki, które jednocześnie kocham i nienawidzę.
Kocham za wartką akcję, postacie rodem z mojej wyobraźni, mroczny, oryginalny klimat. Szczerze nienawidzę za siłę przyciągania. Za to, że są tak krótkie. Że ich lektura zajmuje mi jeden dzień.
Za to, że zawsze czuję niedosyt.
PART II
Nikitę mieliśmy okazję poznać już w książkach o Dorze Wilk. Pierwsza część...
Aneta Jadowska to już taki sam klasyk na arenie polskiego fantasy jak Ćwiek czy nawet ( uwaga, kontrowersja ) Sapkowski Andżej. Dlatego jeśli nie znacie książek Jadowskiej, to ja wam cholernie współczuje ludzie. A po premierze ostatniego tomu hexalogii z Dorą Wilk, nastała straszna żałoba. Czas ten był straszny, mroczny i pełen bólu. Aż tu Jadowska wyskoczyła z zapowiedzią...
więcej Pokaż mimo to
Diabelski Młyn" Aneta Jadowska, ostatnia część trylogii o Nikicie czy wato było na nią tyle czekać?
Nikita postanawia pomóc Robinowi który nie pamięta swojej przeszłości, znalazła sposób jak poznać jego dawne życie oraz sekret Zakonu Cieni. "Robin to rozumiał, ale został opętany pragnieniem odpowiedzi. I rozumiałam to. Przez większość życia nie znałam prawdy o sobie, o...
Życie bywa niczym mecz. Zawsze jest ktoś, kto niczym przeciwnik staje nam na drodze, a my zdecydowanie zbyt często padamy ofiarą jego nieczystych zagrań. Ale bywa też, niczym wyjątkowo udany sezon, zachwyca, przepełnia emocjami, pozwala stanąć na podium. W życiu tak jak w grze. Żeby wygrać, czasem trzeba zaryzykować. Masz odwagę wyjść na „boisko”?
Jack to dokładnie taki...
Życie bywa niczym mecz. Zawsze jest ktoś, kto niczym przeciwnik staje nam na drodze, a my zdecydowanie zbyt często padamy ofiarą jego nieczystych zagrań. Ale bywa też, niczym wyjątkowo udany sezon, zachwyca, przepełnia emocjami, pozwala stanąć na podium. W życiu tak jak w grze. Żeby wygrać, czasem trzeba zaryzykować. Masz odwagę wyjść na „boisko”?
Jack to dokładnie taki...
"Pasażerka" opowiada o losach Etty, utalentowanej młodej skrzypaczki, która w niespodziewanych okolicznościach przenosi się w czasie. Dziewczyna nie była świadoma posiadanego daru, a jak się okazuje stanowi on swoiste bogactwo. Henrietta trafia na statek, którym zarządza uroczy i inteligentny młodzieniec Nicholas, który również okazuje się być podróżnikiem. Oboje są skazani...
więcej Pokaż mimo to
Na wstępie zaznaczę, że aby zabrać się za „Podróżniczkę” musicie przeczytać wcześniejszą część „Pasażerkę” inaczej nie połapiecie się w akcji! Jest to dalszy ciąg niesamowitej historii o podróżach w czasie, miłości i odwadze.
„Cień jest ich dziedziną, a noc ich porą,
Uważaj, bo przyjdą i w mrok cię zabiorą…”
Znów od samego początku zostaniemy wciągnięci w wir zdarzeń,...
Piąta pora roku, pierwszy tom Pękniętej Ziemi, była bardzo ponura, mroczna, no i trzeba było dojść do końca książki, żeby zrozumieć, co jest nam w zasadzie opowiadane. We Wrotach okaże się wreszcie, kto mówi do Essun (i do nas) i dlaczego styl narracji jest czasami jakby nieadekwatny do opisywanych czasów, odbiega od języka dialogów. Poza tym w tym tomie autorka w dużej...
więcej Pokaż mimo toŚwiat przedstawiony w tej powieści jest zupełnie inny od tego, który znamy z codzienności. Jest to historia górotworów, czyli ludzi o wyjątkowych zdolnościach. Potrafią oni korzystać z tajemniczego piątego zmysłu, który w powieści nazywany jest sejszenią. Zmysł ten polegał na wsłuchiwaniu się w echo ziemi, wyczuwaniu ruchów tektonicznych i oczywiście wpływaniu na nie. Świat...
więcej Pokaż mimo to
"Wiosna,lato,jesień zima, śmierć jest piata, wszystko spina.."
Piata pora roku jest czasem zniszczenia, powtarzająca się sekwencją końca świata. Jest czasem ostatecznej walki ludzkości o dalsze istnienie, o zachowanie dorobku kulturowego i wiedzy pokoleń. Ludzkości, która skazana jest na przegraną wobec gniewu Ziemi. Ludzkości, która jest jak zawsze podzielona i...
Zapewne już poznaliście mnóstwo rożnych wizji miejsc do których człowiek trafia po śmierci, a najczęściej spotykanym motywem w literaturze jest piekło lub jakieś zaświaty. ,,Tryjon" to nowa całkiem ciekawa koncepcja tego jak mogłoby wyglądać życie naszej duszy po śmierci i jak to, co robimy w życiu może zaważyć o naszym losie.
Tryjon to trzy wyspy. Pierwsza, najgorsza do...
W ubiegłe wakacje przeczytałam "Przemytnika cudu", wyłącznie ze względu na wczasową nudę. Sądziłam, że nie sięgnę już do Małeckiego, a tu miła niespodzianka. "Dżozef" bardzo mi się spodobał, ciekawy pomysł, wyraziści bohaterowie, no i proza Conrada. Nie znam jej zbytnio, a może szkoda, bo wtedy pewnie odczytałabym więcej z tej powieści, cytującej często naszego angielskiego...
więcej Pokaż mimo toCzternastoletni Danny Moon jest dość nieskomplikowaną osobą. Uwielbia: czekoladę, grę w Monopoly i ciemność, z kolei nienawidzi guwernantek. I jego życie w dużym skrócie składa się z tych czterech rzeczy, w wolnym czasie w ciemnym pokoju zajada się czekoladą grając sam ze sobą w ulubioną grę, a resztę dnia obmyśla nowe sposoby na pozbywanie się kolejnych guwernantek,...
więcej Pokaż mimo toCzasem przypadkowe spotkanie może odmienić całe życie. Tak właśnie było w przypadku Yary i Davida. Dziewczyna nawet nie mogła przypuszczać, iż tajemniczy chłopak, jaki wyciągnął jej drzazgę z palca, wkrótce stanie się elementem obowiązkowym w jej rzeczywistości. Ze względu na przykre wspomnienia z dzieciństwa i ciężki bagaż doświadczeń, Yara boi się przywiązania i głębszych...
więcej Pokaż mimo tozazwyczaj osadzone w realiach fantastycznych) pani Anety Jadowskiej. Od czasu „Złodzieja Dusz”, w którym pojawiły się pierwsze wątki kryminalne przepłynęło wiele wody i kunszt autorki nabiera coraz więcej perfekcji i mocy. I wiedziona instynktem sięgnęłam po książkę z entuzjazmem i przyznaje nie zawiodłam się. Styl pani Jadowskiej pozostał, kryminał nie jest ciężki,...
więcej Pokaż mimo toJeśli komuś nie do końca podobała się "Prawdodziejka", ponieważ było w niej dużo o tym jak wygląda przedstawiony świat i sytuacja polityczna oraz jak funkcjonuje magia, a brakowało akcji i emocji to muszę powiedzieć Wam, że "Wiatrodziej" jest naprawdę dużo lepszy. Czytając drugi tom ani przez chwilę się nie nudziłem, a akcja pędziła jak szalona, nie dając nawet chwili czasu...
więcej Pokaż mimo toWidząc Prawdodziejkę w zapowiedziach, kręciłem nosem, ponieważ nie byłem przekonany co do pomysłu oraz koncepcji na świat przedstawiony w nowej serii Susan Dennard, ale mimo to postanowiłem spróbować. Z tegoż samego względu nie stawiałem tej książce zbyt wysokich wymagań, co by się przypadkiem nie rozczarować, a początkowo to nie mogłem się w nią nawet wgryźć z powodu tych...
więcej Pokaż mimo to
To pierwsza książka tej autorki jaką przeczytałem. Do lektury zachęcił mnie opis na stronie wydawnictwa. Dzieło ma także bardzo ładną okładkę – świetnie się na niej prezentują płatki róż oraz dziewczyna w czerwonej sukience.
Tytuł może sugerować romans, ale warto doczytać opis żeby się dowiedzieć więcej. Jeśli tego nie zrobicie może was ominąć ciekawa lektura.
„Pocałunek...
Podczas czytania tej książki, w mojej głowie trwała walka. Wielokrotnie zrywałem się na równie nogi, książkę ciskałem na łóżko, a sam krążyłam po pokoju, niczym lew zamknięty w klatce. Po kilku minutach chodzenia w kółko wracałem do powieści i niemal wgryzałem się w kolejne strony. W efekcie przeczytałem ją w dwa dni. Myślałem sobie, że kolejna celebrytka postanowiła...
więcej Pokaż mimo toPaige w końcu zostaje Zwierzchniczką, jednak ten tytuł przysparza jej dodatkowe problemy. Tarcza Czuciowa potrafi już wykryć trzy pierwsze kategorie jasnowidzenia, a krążą słuchy, że skanery maja być przenośne, co jest jeszcze większym zagrożeniem dla podziemia Londynu. Do tego dochodzi niepewny sojusz z Ramarantami. A to dopiero początek zmartwień, jakie czekają Śniącego...
więcej Pokaż mimo to