Piąta pora roku

W mojej czytelniczej przygodzie ta książka jest pozycją dość oryginalną. Po pierwsze - fabuła. Ciekawa historia, bardzo fajnie wykreowany świat, w miarę w porządku bohaterowie (aczkolwiek nie do końca odpowiadał mi wątek miłosny, ciekawym zagraniem było zbudowanie trójkąta miłosnego, ale zabrakło mi w nim dopracowania, może jakiegoś rozbudowania, albo innego nazywania emocji... no coś tu nie pykło), rozwinięcie niektórych wątków i ich poprowadzenie - super. Po drugie bardzo odpowiadała mi narracja i konstrukcja książki, gdzie na początku dostajemy trzy bohaterki i trzy linie czasowe. Potem, powoli, wraz z biegiem historii, odkrywamy karty i łączymy ze sobą pewne elementy. Tutaj każde zdanie ma znaczenie. Było też kilka zaskoczeń :) W ogóle nie przeszkadzał mi narrator drugoosobowy, wręcz przeciwnie, to kolejny rzadko spotykany przeze mnie element książki. "Piąta pora roku" bardzo mi się podobała, nie dziwię się, że zdobyła tyle nagród. Już zacieram łapki na drugi tom :)

W mojej czytelniczej przygodzie ta książka jest pozycją dość oryginalną. Po pierwsze - fabuła. Ciekawa historia, bardzo fajnie wykreowany świat, w miarę w porządku bohaterowie (aczkolwiek nie do końca odpowiadał mi wątek miłosny, ciekawym zagraniem było zbudowanie trójkąta miłosnego, ale zabrakło mi w nim dopracowania, może jakiegoś rozbudowania, albo innego nazywania...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetny pomysł, fantastycznie wymyślony świat. Pojawia się wątek biseksualny i trójkąt, moim zdaniem przejaskrawiony i zupełnie niepotrzebny, trochę książkę psuję i nie mogę dać wysokiej oceny.

Świetny pomysł, fantastycznie wymyślony świat. Pojawia się wątek biseksualny i trójkąt, moim zdaniem przejaskrawiony i zupełnie niepotrzebny, trochę książkę psuję i nie mogę dać wysokiej oceny.

Pokaż mimo to

Genialna książka, już nie mogę się doczekać aż sięgnę po kontynuację.

Genialna książka, już nie mogę się doczekać aż sięgnę po kontynuację.

Pokaż mimo to

Jeżeli wątki bohaterów są lipne, to nic nie jest wstanie całości uratować.

Jeżeli wątki bohaterów są lipne, to nic nie jest wstanie całości uratować.

Pokaż mimo to

Przeczytałam trzy rozdziały i podjęłam decyzję, że dalej nie ma sensu się męczyć.
Być może to po prostu nie moja estetyka.
Już sama perspektywa narracji jest szczególna, dwie bohaterki mają dość jeszcze standardową trzecią osobę w czasie teraźniejszym, natomiast jedna z nich - drugą ("myślisz", "mówisz"), co jest dla mnie całkowitą nowością i widzę wprawdzie zamysł artystyczny, ale mi niezwykle ciężko było się do tego przyzwyczaić. Oczywiście komuś innemu taki sposób prowadzenia historii może odpowiadać; dużo jest też nawiasów, powtórzeń, to trochę jakby zapis bieżących myśli bohatera.
Jednak z tymi bohaterami jest jednocześnie tak, że właściwie nic o nich nie wiemy, nie dostali charakteru. Sam styl również pozostawia dla mnie wiele do życzenia, pełno tu porównań, które sformułowane są jak odkrywcze, a w rzeczywistości wszystkie to oklepane frazesy użyte w literaturze nie pierwszy raz.
Zgadzam się, że świat jest oryginalny i świeży, ale jest też źle przedstawiony. Zostajemy wrzuceni w jego wir bez głębszych tłumaczeń. Dopiero po paru użyciach porządnie już zirytowana zrozumiałam, że "sejszy" to czasownik.

Przeczytałam trzy rozdziały i podjęłam decyzję, że dalej nie ma sensu się męczyć.
Być może to po prostu nie moja estetyka.
Już sama perspektywa narracji jest szczególna, dwie bohaterki mają dość jeszcze standardową trzecią osobę w czasie teraźniejszym, natomiast jedna z nich - drugą ("myślisz", "mówisz"), co jest dla mnie całkowitą nowością i widzę wprawdzie zamysł...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka zasłużenie dostała te nagrody, które dostała - świeży pomysł i bardzo fajnie prowadzona narracja. Bardzo fajny, oryginalny świat zaludniony przez postacie, o których przyjemnie się czyta. Drugi tom już kupiony, bardzo jestem ciekaw co będzie dalej :).

Książka zasłużenie dostała te nagrody, które dostała - świeży pomysł i bardzo fajnie prowadzona narracja. Bardzo fajny, oryginalny świat zaludniony przez postacie, o których przyjemnie się czyta. Drugi tom już kupiony, bardzo jestem ciekaw co będzie dalej :).

Pokaż mimo to

Dwa słowa:
fascynująca
męcząca.
Te dwa odczucia musiałam pogodzić ze sobą, brnąc przez stronnice książki.
Początek jest jak najbardziej ciekawy - to, jak narrator zwraca się do czytelnika, to, jak ukazuje nam przedziwne miasto, tajemnicze postaci, wielką, ważną chwilę.
Potem niestety jest pod górkę. Może to tylko moje wrażenie, gdyż nieczęsto czytam tak intensywne fantasy, ale kiedy już na wstępie zostałam obrzucona pełnymi garściami nazw, pojęć, miejsc, imion - zwyczajnie nie mogłam skoncentrować się na akcji, na sposobie pisania, na bohaterach.
Wątki same w sobie zaciekawiły mnie na wstępie. Trzy osoby i ich przeplatające się historie:
Pierwsza. Dziewczynka z magicznymi, acz okrzykniętymi jako przeklęte mocami wstępuje do akademii, gdzie nauczy się panować nad swoim talentem.
Druga. Młoda i utalentowana absolwentka owej szkoły wyrusza na misję z szalonym, ale potężnie utalentowanym mentorem.
I trzecia. Matka, której syn zostaje zabity przez jej męża, kierowana szaloną żądzą zemsty, wyrusza na poszukiwanie zabójcy.
Pełne przeróżnych, przedziwnych postaci, wypełnione magią i tajemnicą historie porwały mnie w świat książki. No właśnie, ten świat. Ze świetnie stworzonymi, pięknymi krainami, skomplikowaną strukturą, dziwną hierarchią społeczną, trudnymi do zrozumienia zasadami działania magii i wieloma kwestiami pozostawionymi do domysłu dla czytelnika. O ile można powiedzieć, że ten fantastyczny świat był najmocniejszą stroną książki, to tym samym przyćmił inne jej aspekty i czasami trudno było to zaakceptować.
Niestety muszę przyznać, że wraz z trwaniem historie bohaterek stawały się dla mnie coraz nudniejsze. Ich akcja, choć obfitowała w przedziwne wydarzenia, toczyła się powoli i w dużej mierze była niezrozumiała.
Jedna rzecz na pewno warta wspomnienia, to moment, w którym czytelnik zdaje sobie sprawę, co łączy nasze bohaterki. Sama naprawdę długo na to nie wpadłam i kiedy w końcu się domyśliłam, było to ogromnie satysfakcjonujące i nadało też książce więcej znaczenia.
Była to lektura przyjemna, ciekawa, ale nie porywająca. Póki co, nic mnie nie woła, aby chwycić kolejny tom, chociaż nie żałuję przeczytania tej części. Historia z ogromnym potencjałem i odrobinę słabszą realizacją.

Dwa słowa:
fascynująca
męcząca.
Te dwa odczucia musiałam pogodzić ze sobą, brnąc przez stronnice książki.
Początek jest jak najbardziej ciekawy - to, jak narrator zwraca się do czytelnika, to, jak ukazuje nam przedziwne miasto, tajemnicze postaci, wielką, ważną chwilę.
Potem niestety jest pod górkę. Może to tylko moje wrażenie, gdyż nieczęsto czytam tak intensywne fantasy,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem co właściwie myśleć o tej książce. Nie czytało się jej źle, ale nie mogę powiedzieć, żebym ją polubiła. Niby wszystko tu jest: ciekawy pomysł, intrygująca bohaterka, złożona akcja... a mimo to mam wrażenie, że czegoś brakuje. Może to dlatego, że generalnie nie lubię postapo?

Autorka miała dobre intencje, przekazując dużo "lewicowego" światopoglądu - w kwestii płci, orientacji seksualnej, feminizmu, wykluczenia itp. Wszystko to popieram, ale nie mogę nie zauważyć, w jak toporny sposób było to przekazane. Brak jakiejkolwiek finezji, zniuansowania, za to przekaz jak z demonstracyjnych transparentów. Zupełnie nie moja estetyka.

Okropnie mocno brakowało mi dialogów i monologów, w których postaci przekazywałyby swoje myśli, poglądy i uczucia, a nie tylko rzucały krótkie komunikaty. Przez ten brak możliwości "zajrzenia wgłąb" trudno było mi cokolwiek "poczuć" do bohaterów. Nie potrafię powiedzieć, czy ja ich w ogóle polubiłam.

Dodatkowo, wydaje mi się, że te wszystkie puzzle z których składa się wymyślony przez autorkę świat, nie trafiły do końca na swoje miejsca. Kilkaset stron, a ja wciąż nie byłam pewna praw i powiązań rządzących tym uniwersum. Jeśli to chwyt służący temu, żeby sięgnąć po kolejną część, to nie kupuję tego - w kontynuacji mogą być zawarte dalsze losy bohaterów, a nie podstawowe informacje dotyczące ich rzeczywistości. Dlatego chociaż doceniam ideę upodmiotowienia formacji górskich i trójdzielnej narracji, dla mnie przygoda z tą serią kończy się już teraz.

Nie wiem co właściwie myśleć o tej książce. Nie czytało się jej źle, ale nie mogę powiedzieć, żebym ją polubiła. Niby wszystko tu jest: ciekawy pomysł, intrygująca bohaterka, złożona akcja... a mimo to mam wrażenie, że czegoś brakuje. Może to dlatego, że generalnie nie lubię postapo?

Autorka miała dobre intencje, przekazując dużo "lewicowego" światopoglądu - w kwestii...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawy pomysł, ale kiepsko zrealizowany. Wyjątkowo irytujący sposób narracji.

Bardzo ciekawy pomysł, ale kiepsko zrealizowany. Wyjątkowo irytujący sposób narracji.

Pokaż mimo to

nie dałem rady przeczytać więcej niż 30 stron, z tych 30 do których się zmusiłem nie zrozumiałem niczego

nie dałem rady przeczytać więcej niż 30 stron, z tych 30 do których się zmusiłem nie zrozumiałem niczego

Pokaż mimo to