Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Gdyby Igor był kimś więcej niż reżyserem,kazałby Soni zrozumieć ,że Joachim to złudzenie,że Misza to szczęście."

"Gdyby miał prawdziwą zdolność wpływania na życie bohaterów,kurtyna opadłaby po słowach Soni:"Jestem z tobą".
Ale to niestety,kurwa,nie jest ostatnia scena,myślał."

No i to jest cała kwintesencja tego co sądzę o miłości Sońki do Joachima.Według mnie tam nie ma podstaw do miłości...nie wiem może się nie znam czy coś ale to co było między nimi sprowadza się tylko do seksu.Seks to za mało jak dla mnie żeby zrodziła się taka wielka miłość.Natomiast to co mnie wzruszyło i ryczałam naprawdę mocno to rozmowa Soni z Miszą.Czy tak nie powinna wyglądać miłość? Nie wiem,w sumie, jak powinna wyglądać.Nie można panować nad tym co się czuje,w kim się zakochuje i dlaczego. Nie mogłam znieść tego,że jak Joachim pojawił się ponownie Sonia byłaby w stanie zostawić za sobą wszystko dla niego.To normalne życie z Miszą,nawet jeśli miałoby być szare,zwyczajne,bez fajerwerków,myślę że mogłoby być szczęśliwe.Nie mogłam znieść że nie kochała Miszy tak jak Joachima.Z drugiej strony gdyby nie było Joachima nie byłoby Miszy.Mogłabym tak gdybać i gdybać w nieskończoność.Skupiłam się głównie na miłości.Ha ha.To nie tylko o tym.Polecam książkę,bo ma klimat.I piękny język.I potrafi wzruszyć.Zostanie mi w głowie na długo.

"Gdyby Igor był kimś więcej niż reżyserem,kazałby Soni zrozumieć ,że Joachim to złudzenie,że Misza to szczęście."

"Gdyby miał prawdziwą zdolność wpływania na życie bohaterów,kurtyna opadłaby po słowach Soni:"Jestem z tobą".
Ale to niestety,kurwa,nie jest ostatnia scena,myślał."

No i to jest cała kwintesencja tego co sądzę o miłości Sońki do Joachima.Według mnie tam nie ma...