Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Naprawdę dobrze się bawiłam! Na Legimi mają całkiem przyzwoity audiobook, więc polecam. Trochę taki polski Percy Jackson, tylko dla starszych czytelników ;) Dla wszystkich fanów słowiańskiej mitologii i nie tylko!

Naprawdę dobrze się bawiłam! Na Legimi mają całkiem przyzwoity audiobook, więc polecam. Trochę taki polski Percy Jackson, tylko dla starszych czytelników ;) Dla wszystkich fanów słowiańskiej mitologii i nie tylko!

Co ciekawe, dużo lepsze od pierwszej części! Chociaż pierwsza mnie nie porwała, to jednak zaczęłam się zastanawiać, co będzie dalej ;)

Dużo więcej akcji, nieco lepiej skonstruowany świat, relacja bohaterów wiadomo, że burzliwa XD Świetny odmóżdżacz, idzie się wciągnąć. Dużo nowych postaci i historii do nadążania.

Aha, a jak komuś nie pasują sceny erotyczne, to nie wiem, czemu wytrwale brnie przez tę serię. Można je oczywiście pominąć, tyle że jest ich sporo. Nie są może najlepsze, ale też nie są przesadnie żenujące ani zbyt graficznie opisane.

Co ciekawe, dużo lepsze od pierwszej części! Chociaż pierwsza mnie nie porwała, to jednak zaczęłam się zastanawiać, co będzie dalej ;)

Dużo więcej akcji, nieco lepiej skonstruowany świat, relacja bohaterów wiadomo, że burzliwa XD Świetny odmóżdżacz, idzie się wciągnąć. Dużo nowych postaci i historii do nadążania.

Aha, a jak komuś nie pasują sceny erotyczne, to nie wiem,...

Wyższa ocena za styl autorki, świat przedstawiony i bardzo starannie napisaną pierwszą połowę, ale tak naprawdę było to dla mnie duże rozczarowanie i doczytałam do końca, bo żal mi było porzucać po tych kilkuset stronach.

Ktoś już wcześniej napisał, że irytowała go łopatologia historii i zdecydowanie się z tym zgadzam. Jednak jeszcze gorsze były absolutnie jednowymiarowe postacie (swoją drogą autorka chyba bardzo się starała stworzyć protagonistę innego od Rin z "Wojny makowej", ale średnio się to udało). Jakby ktoś miał wątpliwości, to wszystkie białe postacie mają w pogardzie inne rasy, to oni są odpowiedzialni za każdą zdradę i generalnie wszelkie zło, natomiast kolorowi bohaterowie są rozdarci, ale szlachetni, a ich występki zawsze można wytłumaczyć dążeniem do szczytnego celu. Aha, biali też nie mogą się zmienić, bo po prostu tacy są, a tłumaczenie im czegokolwiek mija się z celem, pozostali muszą trzymać się razem. Mniej więcej tyle wynika z fabuły.

Już od "Wojny makowej" było widać, że R.F. Kuang ma problem z przedstawianiem relacji międzyludzkich. Dowiadujemy się, że bohaterowie się przyjaźnią, ale właściwie to trudno odczuć jakąś zażyłość albo chemię między nimi.

No i ja rozumiem, że "Babel" jest krytyką kolonializmu, ale żeby krytykować jakikolwiek postęp? Mechanizację fabryk? Dajcie spokój.

Wyższa ocena za styl autorki, świat przedstawiony i bardzo starannie napisaną pierwszą połowę, ale tak naprawdę było to dla mnie duże rozczarowanie i doczytałam do końca, bo żal mi było porzucać po tych kilkuset stronach.

Ktoś już wcześniej napisał, że irytowała go łopatologia historii i zdecydowanie się z tym zgadzam. Jednak jeszcze gorsze były absolutnie jednowymiarowe...

Fantastycznie się bawiłam! Dosłownie nie mogłam się oderwać, przeczytanie całości zajęło mi może 3 dni.

Niesamowicie intensywna fabuła, zmyłki, fałszywe tropy, a gdy wszystko układa się już w sensowną całość... to okazuje się, że nic nie jest takie, jak się wydaje. Bardzo przemyślane wątki i genialnie ze sobą poprzeplatane, na tyle, by trochę zmylić, ale bardziej spostrzegawczy czytelnik przejrzy ten podstęp ;)

Zakończenie według mnie zbyt cukierkowe, a bohaterowie momentami byli dla siebie zdecydowani zbyt wyrozumiali. Rozumiem ideę, ale cały czas miała nadzieję, że z naczelnego krętacza może jednak autorka zrobi zimnego drania i skończonego dupka... Ale ostateczny finał też może być :)

Chociaż do "Współlokatorów" mam duży sentyment, ta historia porwała mnie chyba nawet bardziej.

Fantastycznie się bawiłam! Dosłownie nie mogłam się oderwać, przeczytanie całości zajęło mi może 3 dni.

Niesamowicie intensywna fabuła, zmyłki, fałszywe tropy, a gdy wszystko układa się już w sensowną całość... to okazuje się, że nic nie jest takie, jak się wydaje. Bardzo przemyślane wątki i genialnie ze sobą poprzeplatane, na tyle, by trochę zmylić, ale bardziej...

Książka jest bardzo nierówna. Gdyby była dwa razy krótsza, o wiele lepiej by się ją czytało.

Jak na tak wiele stron dostajemy bardzo mało worldbuildingu. Dowiadujemy się czegoś na temat świata właściwie tylko wtedy, gdy jakaś postać bezpośrednio opowiada historię, oprócz tego z wydarzeń niewiele wynika. Nazwy własne często trochę nieszczęśliwe, nie wiem, może to akurat wynika z tłumaczenia, ale dziwne, wymyślone tytuły określają dosyć normalne i powszechnie znane zjawiska, np. wilkłaki zamiast wilkołaki XD

Główna bohaterka jest "not like other girls", ale da się ją lubić. Jej dar jest ciekawy, ale to nic szczególnie nowego ani odkrywczego. Bardziej zastanawiało mnie, dlaczego osoba stanowiąca przyszłość królestwa jest tak słabiutko strzeżona, że może się wymknąć w dowolne miejsce ze swojej komnaty, kiedy tylko najdzie ją ochota (to tylko jeden przykład wśród podobnych absurdów, można przymknąć oko, jeśli się zbyt wiele nie oczekuje).

Pierwsze 3/4 mocno się ciągnie, potem akcja przyspiesza i robi się ciekawiej, chociaż część wątków wydaje się naciągana. Dużo dialogów, niektóre głupie, niektóre trochę mniej, ale jakoś to leci.

Plottwist był tak przewidywalny, że tylko czekałam, aż wreszcie się wszystko okaże. Ta końcówka to może nawet lekka przesada, ale przynajmniej coś się działo. Sceny erotyczne trochę mnie zaskoczyły, bo było ich sporo i czasami wyjęte z kapelusza, ale co kto lubi ;)

Nie jestem może zachwycona, ale też nie oczekiwałam wiele i w zasadzie to dobrze się bawiłam. Sama fabuła jest naprawdę interesująca, nie ukrywam, że trochę mnie ciekawi, jak to się wszystko potoczy. Polecam w ramach lekkiej lektury, ewentualnie lekkiego odmóżdżenia.

Książka jest bardzo nierówna. Gdyby była dwa razy krótsza, o wiele lepiej by się ją czytało.

Jak na tak wiele stron dostajemy bardzo mało worldbuildingu. Dowiadujemy się czegoś na temat świata właściwie tylko wtedy, gdy jakaś postać bezpośrednio opowiada historię, oprócz tego z wydarzeń niewiele wynika. Nazwy własne często trochę nieszczęśliwe, nie wiem, może to akurat...