Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki Anety Jadowskiej są według mnie niezwykle lekkie, zabawne i wciągające. Nic w świecie Heksalogii nie wydaje się niemożliwe - począwszy od założenia, w którym równocześnie funkcjonują obok siebie różne systemy wierzeń, a skończywszy na wiecznym zagrożeniu końca świata, które muszą powstrzymać główni bohaterowie poszczególnych książek z tego uniwersum 😅

W drugim tomie SZAMAŃSKIEJ SERII Witkacy mierzy się z wieloma problemami, które wynikają z jego decyzji, ograniczeń i z pojawienia się nowej ważnej dla niego w życiu postaci.

Jestem trochę zawiedziona, że autorka w tym tomie zdecydowała się odejść od koncepcji połączenia ze sobą kryminału i fantastyki. Co prawda mamy tutaj wątek podwójnego morderstwa i nawiedzonej kamienicy, ale oba te tematy traktowane są raczej jako mało znaczące wydarzenia, a nie początek “szamańskiego śledztwa” 🧐

Dowiadujemy się za to więcej o zaświatach - ich strukturze, legendach, historii, zwyczajach, ważnych postaciach, obrzędach. Przez większą część fabuły Witkacy przebywa właśnie tam mierząc się z jednym ze swoich największych lęków - szamańską inicjacją. Po przeczytaniu tego tomu mamy więc nie tylko szerszy obraz zaświatów, ale także wgląd w psychikę głównego bohatera. Towarzyszymy mu w jego drodze i przemianie 💀

Ciężko mi jednoznacznie wydać wyrok na tę książkę i powiedzieć, czy polecam Wam przeczytać “Szamańskie tango”. Wszystko zależy od tego, jaki klimat preferujecie i co cenicie sobie w książkach fantastycznych. Ja bardzo lubię lekkość, humor i wątki kryminalne w książkach Anety Jadowskiej, dlatego dużo bardziej podobał mi się “Szamański blues”. Nie żałuję jednak przeczytania tego tomu. Jestem także pewna, że dokończę serię i w najbliższej przyszłości sięgnę po finałową część 😊

Książki Anety Jadowskiej są według mnie niezwykle lekkie, zabawne i wciągające. Nic w świecie Heksalogii nie wydaje się niemożliwe - począwszy od założenia, w którym równocześnie funkcjonują obok siebie różne systemy wierzeń, a skończywszy na wiecznym zagrożeniu końca świata, które muszą powstrzymać główni bohaterowie poszczególnych książek z tego uniwersum 😅

W drugim...

Carrie Soto to “emerytowana” zawodowa tenisistka, która ma na swoim koncie niejeden rekord
(w tym ten dla niej najważniejszy - najwięcej wygranych Wielkich Szlemów). Standardowo autorka przeprowadza nas przez historię głównej bohaterki od dzieciństwa - tego, w jaki sposób zaczęła się przygoda Carrie z tym sportem i jak wyglądało codzienne życie dziecka, które od najmłodszych lat było kierunkowane przez ojca na bycie najlepszą tenisistką - do momentu, w którym Carrie musi zmierzyć się z samą sobą i podjąć jedną z najważniejszych decyzji w życiu…

Co robi Carrie, gdy okazuje się, że młodsza i całkiem możliwe że bardziej utalentowana tenisistka jest bliska pobicia jej rekordu?

A. Cieszy się zasłużoną “emeryturą” - skupia się na sobie i swoich potrzebach

B. Postanawia zostać trenerką tenisa

C. Skupia się na dalszym budowaniu marki osobistej i realizuje kolejną kampanię reklamową

D. Stawia na szali całą swoją reputację i postanawia wrócić do gry jako najstarsza zawodowa tenisistka

“Carrie Soto powraca” to książka o pasji.

to książka o wielkim poświęceniu i jego skutkach.

to książka o trudnych relacjach z otoczeniem i z samym sobą.

ale przede wszystkim to książka o ambicji. O ambicji tak wielkiej, że staje się więzieniem.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, w jaki sposób Taylor Jenkins Reid potrafi trafić tego typu opowieścią do czytelników, którzy nie są w żaden sposób związani z tenisem lub nawet z jakimkolwiek sportem. Jestem pod wrażeniem zabiegów, które sprawiają, że czytając czujesz się jakbyś oglądała na żywo walkę głównej bohaterki podczas turniejów. I na sam koniec jestem pod wrażeniem całokształtu kreacji postaci Carrie - spójności, dokładności i ogromnego bagażu emocji.

Uważam, że każdy będzie miał inną ulubioną książkę Taylor Jenkins Reid. Do niektórych dużo bardziej przemówi Evelyn, niektórzy utożsamią się z Daisy, a jeszcze inni będą długo pamiętać losy bohaterów z Malibu. Według mnie każda z tych historii jest świetna i warta przeczytania. Nie jestem w stanie do końca powiedzieć, czemu to właśnie Carrie zrobiła na mnie tak wielkie wrażenie. Może w tym przypadku to nie ja wybrałam swoją ulubioną książkę, ale to ta opowieść wybrała mnie…

Carrie Soto to “emerytowana” zawodowa tenisistka, która ma na swoim koncie niejeden rekord
(w tym ten dla niej najważniejszy - najwięcej wygranych Wielkich Szlemów). Standardowo autorka przeprowadza nas przez historię głównej bohaterki od dzieciństwa - tego, w jaki sposób zaczęła się przygoda Carrie z tym sportem i jak wyglądało codzienne życie dziecka, które od...

Ja “Heksalogię o Dorze Wilk” przeczytałam już jakiś czas temu i pamiętam, że bardzo mi się podobała. Zarówno postacie jak i założenia świata, w którym wszystkie systemy wierzeń mogą funkcjonować jednocześnie. Mamy więc tutaj anioła, demona, wiedźmę, wampira, wilka, boga i… SZAMANA 💀

I to właśnie Witkacy (szaman, przyjaciel i były partner zawodowy Dory) jest główną postacią tego spinn-offu. Nie polecam jednak czytać tej książki bez znajomości Heksalogii. Nie cofamy się tutaj fabułą do samego początku historii Witkacego, tylko poznajemy jego dalsze losy.
Pierwszy tom podzielony jest na dwie części - każda z nich zawiera zagadkę kryminalną do rozwiązania. Pomimo tego, że Witkacy jest policjantem w całkiem ludzkiej definicji tego zawodu, to przyjdzie mu się zmierzyć z dużo trudniejszymi sprawami, w które zamieszane są duchy, upiory i inne postacie nadnaturalne 👻

“Szamański Blues” w niczym nie odbiega poziomem, humorem i lekkością od Heksalogii. Jest to idealne połączenie fantastyki z kryminałem. Jeśli podobała Wam się Heksalogia i szukacie czegoś idealnego na jesień, to polecam Wam zainteresować się tym tomem (jak i pewnie całą serią - mam przeczucie, że kolejne tomy będą tak samo dobre) 😁

Ja “Heksalogię o Dorze Wilk” przeczytałam już jakiś czas temu i pamiętam, że bardzo mi się podobała. Zarówno postacie jak i założenia świata, w którym wszystkie systemy wierzeń mogą funkcjonować jednocześnie. Mamy więc tutaj anioła, demona, wiedźmę, wampira, wilka, boga i… SZAMANA 💀

I to właśnie Witkacy (szaman, przyjaciel i były partner zawodowy Dory) jest główną postacią...

W “Zanim wystygnie kawa” autor przenosi nas do klimatycznej kawiarenki w Japonii, w której od razu po wejściu masz wrażenie, że przeniosłeś się w czasie… ale jeszcze nie dosłownie! Stare meble, rodzinna atmosfera i nastrojowe oświetlenie, które sprawia, że całe wnętrze jawi nam się w kolorach sepii. Myślę, że niejedna osoba (w tym ja) od razu zakochałaby się w klimacie tego miejsca. Aż prosi się, aby wyciągnąć książkę, usiąść w samym rogu, zamówić świetnej jakości kawę i co jakiś czas przyglądać się pracownikom i klientom, którzy postanowili odwiedzić to miejsce ☕

Jakbym miała szczęście, to może zobaczyłabym ducha lub osobę z przyszłości, która chciała się ze mną spotkać… Bo właśnie to może wydarzyć się w tej konkretnej kawiarni!

Zasad podróżowania w czasie jest dużo i są wyjątkowo rygorystyczne, więc tylko osoba, która miałaby bardzo ważny powód, aby spotkać się z kimś z innego czasu, zdecydowałaby się na ten krok.

Historia bohaterów “Zanim wystygnie kawa” stanowi najciekawszą część tej książki. Każdy z nich jest na swój sposób inny i wyjątkowy - poznajemy wycinek ich przeszłości, ich teraźniejszość, a także czasem ich przyszłość. Autor w sposób bardzo wrażliwy podchodzi to tematów, z którymi mógłby mierzyć się każdy z nas - z tragediami, relacjami, okrutnym losem i emocjami.

Polecam tę książkę każdemu 😊 A w szczególności osobom, które chciałyby zacząć czytać literaturę piękną, a nie wiedzą, od jakiego tytułu zacząć, aby się nie zrazić. “Zanim wystygnie kawa” to lekka książka, która przeniesie Was w czasie i nie pozwoli o sobie zapomnieć na długo ☕

W “Zanim wystygnie kawa” autor przenosi nas do klimatycznej kawiarenki w Japonii, w której od razu po wejściu masz wrażenie, że przeniosłeś się w czasie… ale jeszcze nie dosłownie! Stare meble, rodzinna atmosfera i nastrojowe oświetlenie, które sprawia, że całe wnętrze jawi nam się w kolorach sepii. Myślę, że niejedna osoba (w tym ja) od razu zakochałaby się w klimacie tego...