Na wojnie nie ma niewinnych

W finałowym tomie "Na wojnie nie ma niewinnych", Dora Wilk przede wszystkim na nowo pokazuję nam swoje słabości już w zupełnie innym wydaniu. Przez wszystkie 5 poprzednich tomów, walczyła z najróżniejszymi potworami, przestępcami, a nawet sama ze sobą, ale to właśnie w 6 i ostatnim tomie będzie musiała sobie odpowiedzieć na najważniejsze pytanie. Tylko zanim to zrobi, będzie musiała znowu stanąć przed wyborem, który na zawsze może odebrać jej to co kocha. Tym razem nie będzie odwrotu, nie będzie możliwości wybrać innej drogi, tylko wóz albo przewóz. Co wybierze Dora Wilk, by ratować bliskich, i swoje stado?

Nie chcę Wam za dużo zdradzać, finałowy tom powinien pozostać dla Was, jak najbardziej zagadkowy, byście sami mogli ją odkryć. Dlatego mogę Wam jedynie zdradzić jakie uczucia i emocje towarzyszyły mi w trakcie tej historii. Przede wszystkim był to niepokój o życie Dory i reszty stada, zaskoczenie kiedy poprosiła o pomoc osobę, która w życiu nie przyszłaby mi sama na myśl, a także mieszanka radości i melancholii, która powróciła do mnie w momentach, w których bohaterowie czasami wracali gdzieś wspominkami.

Aneta Jadowska w ostatnim tomie postanowiła puścić wszystkie wodze fantazji, i dać im trochę zaszaleć, tym samym ostatecznie sprawdzając naszą główną bohaterkę. Jak dla mnie był to zamiar bardzo dopracowany, i szczegółowy, przez co wszystko wydawało się być na swoim miejscu. Nic nie zostało pozostawione przypadkowi.

Przez całą Heksologię bawiłam się wybornie, choć były momenty, które radowały mnie mniej. Ale też dowiedziałam się paru nowych faktów, które zostały zatajnione w poprzednich innych książkach autorki, a tu wreszcie ujrzały światło dzienne. Poznałam Dorę Wilk od tej dobrej, złej, jak i strasznie popapranej strony. Ale wierzcie mi, za to ją pokochacie.

W finałowym tomie "Na wojnie nie ma niewinnych", Dora Wilk przede wszystkim na nowo pokazuję nam swoje słabości już w zupełnie innym wydaniu. Przez wszystkie 5 poprzednich tomów, walczyła z najróżniejszymi potworami, przestępcami, a nawet sama ze sobą, ale to właśnie w 6 i ostatnim tomie będzie musiała sobie odpowiedzieć na najważniejsze pytanie. Tylko zanim to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zakończenie rozczarowujące. Myślałam, że Katarzyna zostanie ukarana za swoje zachowanie, a chociażby wydalona ze starszyzny. A ślub Mirona i Dory to daleka przyszłość, och mogliby w końcu się na coś zdecydować. Na całe szczęście Joshua znalazł miłość, cieszy mnie jego perspektywa posiadania potomstwa z pół anielica/ pół pyrką. Gabe nie jest zachwycony wyborem wnuka , ale myśl że może posiadać prawnuki go zmiękczyła.

Zakończenie rozczarowujące. Myślałam, że Katarzyna zostanie ukarana za swoje zachowanie, a chociażby wydalona ze starszyzny. A ślub Mirona i Dory to daleka przyszłość, och mogliby w końcu się na coś zdecydować. Na całe szczęście Joshua znalazł miłość, cieszy mnie jego perspektywa posiadania potomstwa z pół anielica/ pół pyrką. Gabe nie jest zachwycony wyborem wnuka , ale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Skończyła się moja przygoda z Dorą Wilk. Wiele wspaniałych wieczorów spędziłam w towarzystwie wiedźmy z Thornu i jej przyjaciół. Nieustraszona Namiestniczka nie ma chwili spokoju, ledwo ugasi jeden pożar w świecie magicznych, gdzieś wybucha kolejny i ona musi pędzić. Dora jest niezwykle lojalna jako matka wampirów, alfa sfory wilków, wreszcie przedstawicielka magicznych. Do tego jest partnerką uroczego diabła, wnuka Lucyfera, ale jej związek cierpi przez angażowanie się wiedźmy w sprawy nadprzyrodzonych. Ma wspaniałego anioła stróża, została adoptowana przez generała piekielnych zastępów. Darzy ją przyjaźnią sam Baal. Każdy tom oferuje wciągającą akcję, paletę emocji. Bohaterowie w kolejnych tomach dojrzewają, nie są już tacy beztroscy. Dora zaczarowała mnie, czytelniczkę która przez lata omija literaturę fantasy. A teraz z zapartym tchem śledzi akcję i czeka na kolejne powieści. Otwarte zakończenie daje nadzieję na next w nieokreślonej przyszłości.

Skończyła się moja przygoda z Dorą Wilk. Wiele wspaniałych wieczorów spędziłam w towarzystwie wiedźmy z Thornu i jej przyjaciół. Nieustraszona Namiestniczka nie ma chwili spokoju, ledwo ugasi jeden pożar w świecie magicznych, gdzieś wybucha kolejny i ona musi pędzić. Dora jest niezwykle lojalna jako matka wampirów, alfa sfory wilków, wreszcie przedstawicielka magicznych. Do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Odrobinę mi się dłużyła i jakoś tak zakończenie mało efektowne.. Trochę przeczytałam z uporu, żeby dokończyć serię. Może za jakiś czas spróbuję do niej usiąść jeszcze raz.

Odrobinę mi się dłużyła i jakoś tak zakończenie mało efektowne.. Trochę przeczytałam z uporu, żeby dokończyć serię. Może za jakiś czas spróbuję do niej usiąść jeszcze raz.

Pokaż mimo to

Czyta się szybko, miło i przyjemnie, cały czas się coś dzieje, troszkę ubolewam nad brakiem mojej ulubionej postaci, również duet diabła i anioła został gdzieś zepchnięty na bok, a cała fabuła kręci się zdecydowanie wokół wilczych tematów, mimo to jest to fajna, lekka lektura, szkoda że to już koniec!

Czyta się szybko, miło i przyjemnie, cały czas się coś dzieje, troszkę ubolewam nad brakiem mojej ulubionej postaci, również duet diabła i anioła został gdzieś zepchnięty na bok, a cała fabuła kręci się zdecydowanie wokół wilczych tematów, mimo to jest to fajna, lekka lektura, szkoda że to już koniec!

Pokaż mimo to

W finałowej książce spodziewałem się dokończenie wątku uwolnionego demona z poprzedniej części oraz udziału Rafaela w tym wszystkim ale mamy w zamian za to całkiem nową historię. Historię porwania Varga , którego Dora próbuje odnaleźć i jest w stanie rozpętać wojnę żeby tego dokonać. Mimo , że to koniec serii to nie koniec opowieści o Dorze Wilk.

W finałowej książce spodziewałem się dokończenie wątku uwolnionego demona z poprzedniej części oraz udziału Rafaela w tym wszystkim ale mamy w zamian za to całkiem nową historię. Historię porwania Varga , którego Dora próbuje odnaleźć i jest w stanie rozpętać wojnę żeby tego dokonać. Mimo , że to koniec serii to nie koniec opowieści o Dorze Wilk.

Pokaż mimo to

"Na wojnie nie ma niewinnych" to już szósty i zarazem ostatni tom przygód Dory Wilk.

I uwierzcie mi jest świetne zwieńczenie całej historii



Ale o co w tym wszystkim chodzi? Zapytacie.

No więc czasem wojna staje się jedynym możliwym rozwiązaniem
Podnosząc rękę na najbliższych Dory, Bruno wydał na siebie wyrok.

Nic nie jest takie łatwe w życiu wiedźmy. Kiedy to na szali spoczywa bezpieczeństwo stada, życie Varga i jej poczytalność.

Echa zbrodniczej magii czasów II W.Ś., nielegalne walki zmiennych, wilcza wojna terytorialna, elfy, zdrady i rozgrywki w Starszyźnie… z czym jeszcze przyjdzie zmierzyć się Dorze Wilk?



Styl pisania Jadowskiej jest po prostu świetny, przyznam, że długo broniłam się przed czytaniem książek polskich autorów, wiele razy niestety udowodnili oni, że jakoś nie potrafią mnie zainteresować ani wciągnąć w wir opowieści. Na szczęście takim autorom jak Aneta Jadowska przełamałam się i odkrywam coraz więcej dobrych polskich autorów.

Zabieg z utworzeniem alternatynych miast i ukazanie polskiego folkloru uważam za genialny. Uwielbiam kiedy autor wpada na takie pomysły



Akcja powieści budowana jest stopniowo choć momentami potrafi przyspieszyć. Sposób pisania sprawia jednak, że bardzo łatwo jest nam wciągnąć się w wir całej historii.



Bohaterowie powieści są świetnie napisani, posiadają rozbudowaną historię i cechy które sprawiają że stają się bardziej rzeczywiści.



Według mnie oczywiście finałowy utrzymuje takie samo zawrotne tempo jak poprzednie części. Nawet na chwile nie przyjdzie się Wam nudzić, a przemyślenia typu serio? takie zakończenie!!" czy "boże niech to się wreszcie skończy" nigdy nie wpadną Wam do głowy.



Piekielnie dobre poczucie humoru i niespodziewane zwroty akcji. Właśnie to czeka na nas w finale historii o Dorze Wilk.

Polecam oczywiście wszystkim fanom Dory, a tym co jej jeszcze nie znają radzę szybko ruszyć do księgarni po pierwszy tom historii. Uwierzcie mi na pewno nie pożałujecie, a wręcz przeciwnie może to jest właśnie to czego od dawna szukaliście

Na koniec jeszcze kilka słów o samym wydaniu.
Począwszy od okładki poprzez kolorowe grzbiety, kończąc na genialnych ilustracjach to wydanie to istne cudo. Gratka dla każdej okładkowej sroki. Ja wiem, że książki nie ocenia się po okładce ale w tym przypadku treść jest tak samo genialna jak opakowanie.

Serdecznie dziękuję @wydawnictwosqn za możliwość recenzji

"Na wojnie nie ma niewinnych" to już szósty i zarazem ostatni tom przygód Dory Wilk.

I uwierzcie mi jest świetne zwieńczenie całej historii



Ale o co w tym wszystkim chodzi? Zapytacie.

No więc czasem wojna staje się jedynym możliwym rozwiązaniem
Podnosząc rękę na najbliższych Dory, Bruno wydał na siebie wyrok.

Nic nie jest takie łatwe w życiu wiedźmy. Kiedy to na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatnia część nie zawiodła. Czyta się szybko i fabuła wciąga :)

Ostatnia część nie zawiodła. Czyta się szybko i fabuła wciąga :)

Pokaż mimo to

Aneta Jadowska kończy swoją serię z przytupem!
Finał historii o naszej ulubionej wiedźmie to zdecydowanie nie jest spacerek. Bruno na pewno nie przewidział konsekwencji nadepnięcia Dorze na odcisk, zaś to na co porywa się tym razem nasza bohaterka przy gównie nawet nie stało! Mimo to prze konsekwentnie do celu, choćby nie wiem po ilu trupach. A ten ściele się gęsto w hektolitrach krwi – brutalnie jak na wilczą furię przystało. Lojalność i dojrzałość właśnie zostaje sprawdzona i skonfrontowana, co prowadzi do niemałych zaskoczeń. I jak zwykle echa wydarzeń jeszcze długo będą rozbrzmiewać po Thornie, a niektórym odbiją się solidną czkawką…

Świat stworzony w heksalogii bardzo trafia w moje gusta i skrzywione poczucie humoru, o czym pisałam już kilkakrotnie 😉 Każdy z tomów to wartka akcja, masa ciekawych postaci, a przede wszystkim kolaż fantastycznych światów oraz magii na wielu płaszczyznach! Wszystko okraszone dużą dawką ironii i sarkazmu. Lekka fantastyka z przymrużeniem oka, choć momentami nie stroni od cięższych tematów i kilku naprawdę dobrych sentencji - na mnie taka mieszanka działa bardzo ożywczo 😉

Dora i jej paczka szturmem wkroczyli do grona moich ulubieńców i liczę na jeszcze niejedno z nimi spotkanie!

Aneta Jadowska kończy swoją serię z przytupem!
Finał historii o naszej ulubionej wiedźmie to zdecydowanie nie jest spacerek. Bruno na pewno nie przewidział konsekwencji nadepnięcia Dorze na odcisk, zaś to na co porywa się tym razem nasza bohaterka przy gównie nawet nie stało! Mimo to prze konsekwentnie do celu, choćby nie wiem po ilu trupach. A ten ściele się gęsto w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Brakowało mi w niej więcej relacji między Mironem a Dorą. Miron był odstawiony na drugi plan i zupełnie nie chce mi się wierzyć, że na to pozwolił patrząc na to, jaki jego obraz mam po poprzednich częściach.
Brakowało mi tych rozmów Dory z różnymi bohaterami, z Baalem, Joshuą, Mironem. Tutaj praktycznie tego nie ma. Jest sama akcja, samo mięso, normalnie pewnie człowiek by się ucieszył, ale to nie dla tego mięsa czytałam poprzednie tomy. Lubiłam mięso, ale lubiłam też te lekkie wstawki, które były pomiędzy.

Czekałam na przeczytanie ostatniego tomu dwa tygodnie (żeby limit na Legimi się odnowił:D) i te dwa tygodnie myślałam, że nie wytrzymam, tak bardzo chciałam czytać dalej. No i niestety ten tom mnie trochę zawiódł.

Brakowało mi w niej więcej relacji między Mironem a Dorą. Miron był odstawiony na drugi plan i zupełnie nie chce mi się wierzyć, że na to pozwolił patrząc na to, jaki jego obraz mam po poprzednich częściach.
Brakowało mi tych rozmów Dory z różnymi bohaterami, z Baalem, Joshuą, Mironem. Tutaj praktycznie tego nie ma. Jest sama akcja, samo mięso, normalnie pewnie człowiek by...

więcej

mniej

Pokaż mimo to