Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem mam wątpliwości, czy jestem jeszcze molem książkowym. W tym tygodniu pan Jakub Żulczyk pomógł mi rozwiać te wątpliwości. Jestem maszyną do czytania, ale żeby to zadziałało potrzebny jest naprawdę dobry autor_ka.
Mam wrażenie, że wszystkie negatywne opinie pojawiły się z powodu poruszenia wątku LGBT. Chyba zostawię to bez komentarza…
A ktoś kto napisał w opinii „nie zdziwię się jeśli autor za kilka lat przyzna się że podczas pisania tej książki wspierał swoją kreatywność dziwnymi środkami” powinien zapoznać się z podcastem autora i zastanowić się jeszcze raz nad swoją opinią 🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️

Czasem mam wątpliwości, czy jestem jeszcze molem książkowym. W tym tygodniu pan Jakub Żulczyk pomógł mi rozwiać te wątpliwości. Jestem maszyną do czytania, ale żeby to zadziałało potrzebny jest naprawdę dobry autor_ka.
Mam wrażenie, że wszystkie negatywne opinie pojawiły się z powodu poruszenia wątku LGBT. Chyba zostawię to bez komentarza…
A ktoś kto napisał w opinii „nie...

Ta książka miała potencjał, ale…
Pierwsze 120 stron oceniam na 5/10 (nuda), a kolejne 100 na 7/10 (wciągnęłam się). Kolejnych części nie przeczytam, chyba że mój chłopak wciągnie się w pierwszą część. Jak dla mnie te postaci są bardzo unlikable. Wszyscy mogliby umrzeć albo zostać zjedzeni przez biesy i nawet nie drgnąłby mi kącik warg.
Jestem pod wrażeniem wiedzy autora o Słowiańszczyźnie oraz opisów stworów. Jestem zażenowana opisami kobiet. Takich żenujących tekstów nie słyszałam od czasów podstawówki. Każda wprowadzona postać kobieca musi nazywać głównego bohatera koteczkiem i cmokać go w czółko xD A „fajna dzidzia” w epilogu bolała bardziej niż ukąszenie wieszczego 😩

Ta książka miała potencjał, ale…
Pierwsze 120 stron oceniam na 5/10 (nuda), a kolejne 100 na 7/10 (wciągnęłam się). Kolejnych części nie przeczytam, chyba że mój chłopak wciągnie się w pierwszą część. Jak dla mnie te postaci są bardzo unlikable. Wszyscy mogliby umrzeć albo zostać zjedzeni przez biesy i nawet nie drgnąłby mi kącik warg.
Jestem pod wrażeniem wiedzy autora o...

Słodziutka, głupiutka Sigrun.
Wszyscy ją lubią, jest piękna i elokwentna, ma idealne życie, pięknego i kochającego partnera, pięknego i dzielnego syna oraz mądrą i piękną córkę. Wszyscy są piękni. Do 350 strony, gdy pojawia się problem, to zawsze udaje się go przezwyciężyć. Niech żyje cukierkowy świat wikingów.
Do tego dołóżmy sceny seksualne co pięć stron. Nieustanne porównywanie członka do miecza, a partnera do rumaka to przepis na literacki cringe.

Słodziutka, głupiutka Sigrun.
Wszyscy ją lubią, jest piękna i elokwentna, ma idealne życie, pięknego i kochającego partnera, pięknego i dzielnego syna oraz mądrą i piękną córkę. Wszyscy są piękni. Do 350 strony, gdy pojawia się problem, to zawsze udaje się go przezwyciężyć. Niech żyje cukierkowy świat wikingów.
Do tego dołóżmy sceny seksualne co pięć stron. Nieustanne...