Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetne hard SF bijące optymizmem co do natury ludzkiej rodem ze starego, dobrego Star Treka ery pierwszych serii. Autor nie boi się wplatać w narrację a to fizyki a to biologii i przyprawiać science smakowitą, dobrze dobraną porcją fiction. Za mało takich perełek.

Świetne hard SF bijące optymizmem co do natury ludzkiej rodem ze starego, dobrego Star Treka ery pierwszych serii. Autor nie boi się wplatać w narrację a to fizyki a to biologii i przyprawiać science smakowitą, dobrze dobraną porcją fiction. Za mało takich perełek.

Siedziałem w świecie Koła Czasu ponad 3 miesiące, śledziłem losy bohaterów, zmiany, zwroty, momenty. Mat z irytującego idioty pierwszych tomów stał się postacią z ulubionej czołówki. Cykl nie jest równy, ma wzloty i upadki ale przez przytłaczającą większość czasu nie mogłem się doczekać kiedy będę mógł się z powrotem zanurzyć w historię. Pierwszy tom Sandersona - absolutnie najlepszy z serii.
No i wreszcie koniec, finał, kulminacja, nuda i męczarnia taka, że musiałem się zmuszać do powrotu i niecierpliwie odliczałem kartki do końca. Za długo, za bardzo wydumane i na siłę piętrzone katastrofy i intrygi. Liczyłem, że przy tylu bohaterach, wątkach i tak bogatym świeci finał będzie w rodzaju finału Władcy Pierścieni, dowiemy się trochę o rzeczywistości po bitwie. A tu takie tylko 'wgraliśmy, hura, kurtyna'. Meh.

Siedziałem w świecie Koła Czasu ponad 3 miesiące, śledziłem losy bohaterów, zmiany, zwroty, momenty. Mat z irytującego idioty pierwszych tomów stał się postacią z ulubionej czołówki. Cykl nie jest równy, ma wzloty i upadki ale przez przytłaczającą większość czasu nie mogłem się doczekać kiedy będę mógł się z powrotem zanurzyć w historię. Pierwszy tom Sandersona - absolutnie...