Mówca umarłych

Nowa rasa obcych, sztuczna inteligencja, władza, gniew i smutek w ludzkich sercach... i Ender pośród wszystkiego - perfekcyjnie dostosowywujący się do nowych sytuacji, pokochany przez AI, poza władzą i miażdżący wszystko co złe w sercu nieprzyjaciół.

Gra Endera zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu, ale tu... mamy do czynienia z czymś zupełnie innym.

Autor ciągle trzyma nas w swoim świecie, ale nic nie jest takie samo, Ender jest sam i nie ma się co dziwić, bo minęło ponad 3000 lat od wojny z królowymi kopca.

A jednak występują znajome postacie a Ender jest tak samo inteligentny. Nie jest już dzieckiem a mężczyzną - doskonale prowadzącym dialogi i perfekcyjnie opanowanym. Jak ja zazdroszczę tego umysłu!

W końcówce zabrakło mi wielkiego BUM, którego tak wyczekiwałem ( i nie mówię tu o wybuchu planety) - wszystko zostało skondensowane i podane czytelnikowi, odarte z wszelkich tajemnic budowanych przez całą lekturę.

Coś innego!

Po Grze Endera i Ender Na Wygnaniu pozycja obowiązkowa, a ja się zabieram powolutku za Ksenocyd.

! Chronologia prawidłowa to Gra Endera, Mówca Umarłych, Ksenocyd... i na samym końcu Ender Na Wygnaniu. Ja czytałem Gra Endera, Ender Na Wygnaniu, Mówca Umarłych. Myślę, że wprowadzenie z Endera Na Wygnaniu wychodzi na duży plus (wbrew wielu opiniom) !

Nowa rasa obcych, sztuczna inteligencja, władza, gniew i smutek w ludzkich sercach... i Ender pośród wszystkiego - perfekcyjnie dostosowywujący się do nowych sytuacji, pokochany przez AI, poza władzą i miażdżący wszystko co złe w sercu nieprzyjaciół.

Gra Endera zdecydowanie bardziej przypadła mi do gustu, ale tu... mamy do czynienia z czymś zupełnie innym.

Autor ciągle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dawno nie byłem tak pozytywnie zaskoczony, jak po przeczytaniu "Mówcy Umarłych". Jest to zdecydowanie lepsza część sagi niż "Gra Endera". Wielowątkowa, trzymająca w napięciu, niebanalna. Orson Scott bardzo umiejętnie buduje napięcie i często zmienia kierunek i dynamikę wydarzeń. Przez co książkę czyta się jednym tchem.
Autor świetnie pokazał przemianę jaką przeszedł główny bohater Ender Wiggin żyjąc przez tysiące lat na wygnaniu z brzemieniem pogromcy cywilizacji Robali. Trafia on na planetę Lusitania, gdzie zmaga się z problemem kontaktu z obcą, inteligentną formą życia.
Książka opisuje problem cywilizacyjnej i technologicznej kontaminacji wobec słabszej, bardziej prymitywnej nacji. Komu i czemu służy zakaz i kontrola kontaktów z obcą cywilizacją? Czy pobudką jest szlachetna chęć pozostawienia prosiaczków samych sobie, aby w swobodny i nieskażony sposób mogły się rozwijać? Czy może jest to cyniczna i zawoalowana forma kontroli podszyta ksenofobią i strachem?
To co może chwytać za serce, to sama przemowa Mówcy Umarłych o życiu Marcao. Fragment wręcz hipnotyczny, od którego nie sposób się wręcz oderwać.
Końcówka książki nieco zwalnia, porządkuje fabułę i przygotowuje czytelnika na wydarzenia rozgrywające się w następnej części.

Dawno nie byłem tak pozytywnie zaskoczony, jak po przeczytaniu "Mówcy Umarłych". Jest to zdecydowanie lepsza część sagi niż "Gra Endera". Wielowątkowa, trzymająca w napięciu, niebanalna. Orson Scott bardzo umiejętnie buduje napięcie i często zmienia kierunek i dynamikę wydarzeń. Przez co książkę czyta się jednym tchem.
Autor świetnie pokazał przemianę jaką przeszedł główny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Udany sequel Gry Endera, pokazujący jak gdyby inną inkarnację jej głównego bohatera. Interesujący pomysł na fabułę i inny gatunek rozumnych istot w kosmosie. Bardzo sympatyczne uczucia budzi ta rasa prosiaczków. Słowem, bardzo fajne czytadło science fiction.

Udany sequel Gry Endera, pokazujący jak gdyby inną inkarnację jej głównego bohatera. Interesujący pomysł na fabułę i inny gatunek rozumnych istot w kosmosie. Bardzo sympatyczne uczucia budzi ta rasa prosiaczków. Słowem, bardzo fajne czytadło science fiction.

Pokaż mimo to

Chyba najlepsza część sagi.

Chyba najlepsza część sagi.

Pokaż mimo to

Nie wiem od czego zacząć...
Hmm. Wiem, że O.S.C. ma wiele opowiadań ze świata Endera, więc mam nadzieję, że wiele jest wplecionych między Endera na Wygnaniu(który sam jest czymś wplecionym) a Mówcę Umarłych. Bo jest wiele lat do opowiedzenia ;)!

A teraz już książka. Póki co najlepsza część! No 11/10! Ale niestety nie da się takiej wystawić..

Autor naprawdę umie zaskoczyć. No, przynajmniej mnie ;) nie wiem czy on naprawdę jest takim geniuszem, czy ktoś mu pomaga w takich choćby sprawach jak biologia, technologia. Jasne, wiem że to Sci-Fi, ale ono zawsze opiera się na naukowych pojęciach. Pomieszanych w sposób, którego już pewnie nie da się osiągnąć. Skąd on zna tyle tych pojęć? A to jak miesza języki, dla nadania, jeśli wolno mi to tak określić, gwary poszczególnych planet. Kiedy mówią akurat we wspólnym/starku, a jednak niektóre słowa zastępują "ojczystymi".

Znów genialny Ender, świetnie zrobiona postać. Znów mnóstwo refleksji. Czy to słuszne, czy tak może być, czy wolno to akceptować, czy ich decyzja jest właściwa? Itd. itd.

Wiem, że ta książka jest, póki co, najlepsza, bo chciałem na czytanie jej poświęcić każdą wolną chwilę! Bo musiałem koniecznie dokończyć ostatnie kilka stron na przerwie w pracy.

Wracając do Endera, zmienił się. W każdej części się zmienia. I zawsze te zmiany nie zmieniają tego, że jest świetną postacią. Ciężko nie odbierać go dobrze. Główni bohaterowie zawsze powinni być tymi, którzy przede wszystkim trzymają nas przy książce ;)

Polecam serdecznie wszystkim, a zabieram się za następną!

Nie wiem od czego zacząć...
Hmm. Wiem, że O.S.C. ma wiele opowiadań ze świata Endera, więc mam nadzieję, że wiele jest wplecionych między Endera na Wygnaniu(który sam jest czymś wplecionym) a Mówcę Umarłych. Bo jest wiele lat do opowiedzenia ;)!

A teraz już książka. Póki co najlepsza część! No 11/10! Ale niestety nie da się takiej wystawić..

Autor naprawdę umie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra, ale trudna do zrozumienia czy odbioru, gdyż główne punkty zostaną wyjaśnione. Problem w komunikacji z rasą obcych, kryminalna zagadka i Ender znawca obcych (a nie strategii i dowodzenia - stąd zupełnie odmienna od "Gry Endera") razem tworzą udany, choć dosyć egzotyczny twór, ale mimo jego wad (np. wolna akcja), będący klasyką, czy wręcz niedoścignioną legendą tego typu powieści.

Bardzo dobra, ale trudna do zrozumienia czy odbioru, gdyż główne punkty zostaną wyjaśnione. Problem w komunikacji z rasą obcych, kryminalna zagadka i Ender znawca obcych (a nie strategii i dowodzenia - stąd zupełnie odmienna od "Gry Endera") razem tworzą udany, choć dosyć egzotyczny twór, ale mimo jego wad (np. wolna akcja), będący klasyką, czy wręcz niedoścignioną legendą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam. Prawdopodobnie lepsza niż Gra Endera!

Polecam. Prawdopodobnie lepsza niż Gra Endera!

Pokaż mimo to

Książka napisana jest bardzo przystępnie, czyta się ją bardzo szybko choć pierwsze rozdziały nie były zbyt porywające. Bohaterowie są dosyć barwni, próżno jednak szukać na jej kartach prawdziwie czarnego charakteru. Opis nawiązania kontaktu z obcą cywilizacją prosiaczków Card ukazał w zupełnie inny sposób niż można było przypuszczać. Brak tu brutalnych i krwawych starć, ksenofobicznych bohaterów czy nawet naukowców „śliniących” się na myśl o możliwości przeprowadzenia badań na rozumnych mieszkańcach obcej planety.
Zakończenie książki nie przypadło mi do gustu, co prawda stanowi swoiste wprowadzenie do kolejnej część tej opowieści „Ksenocyd”, jednak nie pozostawia otwartych pytań, czy decyzje podjęte przez bohaterów były słuszne czy też nie. W zasadzie dostajemy gotowe rozwiązanie bez konieczności głębszej refleksji.
Mówca Umarłych nie przypadł mi do gustu. Myślę że poprzeczka postawiona przez autora w Grze Endera poszybowała tak wysoko, iż sam twórca musiał wymyślić nowy koncept dla kolejnej część aby przebić popularność jej poprzedniczki.

Książka napisana jest bardzo przystępnie, czyta się ją bardzo szybko choć pierwsze rozdziały nie były zbyt porywające. Bohaterowie są dosyć barwni, próżno jednak szukać na jej kartach prawdziwie czarnego charakteru. Opis nawiązania kontaktu z obcą cywilizacją prosiaczków Card ukazał w zupełnie inny sposób niż można było przypuszczać. Brak tu brutalnych i krwawych starć,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Drugi tom sagi Endera okazał się dla mnie zaskakująco dobry. Od początku opowieści mamy tutaj nieznaną cywilizację odmienną od ludzkiej a więc stanowiącą sporą zagadkę - jak w kryminałach musimy odkryć kto zabił - tutaj musimy odkryć prawa rządzące postępowaniem obcych. To trzyma w napięciu do końca.

Oprócz zagadki mamy świetnie przedstawione tło - nie tylko świat niepodobny do ziemskiego, ale również koegzystującą na planecie kolonię ludzką opartą na kościele katolickim. Taka wspólnota oparta na archaiczności, hierarchiczności pobożności jest doskonale wykorzystana przez autora dla nastroju powieści.

Na koniec mamy doskonale scharakteryzowanych bohaterów wśród których rozgrywa się mała ludzka tragedia godna dobrego dramatu psychologicznego.

Przeszkadzały mi drobiazgi jak udziwnione imiona wraz z podwójnym wyrażaniem myśli w języku kolonii, a potem zrozumiale (choć tworzyło to swoisty nastrój), jak np. brak błyskotliwości naukowców badających obcą cywilizację niepotrafiących się oderwać od ludzkiego sposobu widzenia świata (denerwujący, acz popularny motyw w fantastyce).

Część pierwsza otrzymała ode mnie 6/10 głównie za powtarzalność akcji, za zbyt mało przygodowej fantastyki w głównym temacie szkolenia bohatera - tutaj jest zupełnie inaczej - zasłużone 9/10 (oceniam odwrotnie niż trendy ocen na LC, ale tak czuję tę książkę...). Polecam! Drugi tom wydaje się być dość niezależnym utworem od pierwszego, nie mniej warto czytać po kolei dla lepszego rozumienia bohaterów powieści...

Drugi tom sagi Endera okazał się dla mnie zaskakująco dobry. Od początku opowieści mamy tutaj nieznaną cywilizację odmienną od ludzkiej a więc stanowiącą sporą zagadkę - jak w kryminałach musimy odkryć kto zabił - tutaj musimy odkryć prawa rządzące postępowaniem obcych. To trzyma w napięciu do końca.

Oprócz zagadki mamy świetnie przedstawione tło - nie tylko świat...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bałem się, że w kolejnych częściach będzie przedłużanie starych wątków, ale zostałem pozytywnie zaskoczony.

Bałem się, że w kolejnych częściach będzie przedłużanie starych wątków, ale zostałem pozytywnie zaskoczony.

Pokaż mimo to