Jesteśmy społecznością, która kocha książki

myślałam, że będzie więcej słowiańszczyzny, demonów i wierzeń. Ale sama fabuła była całkiem spoko, chętnie usiądę do drugiej części :)

myślałam, że będzie więcej słowiańszczyzny, demonów i wierzeń. Ale sama fabuła była całkiem spoko, chętnie usiądę do drugiej części :)

nie wiem jak ja się uchowałam nie widząc do tej pory filmu, ale po przeczytaniu książki obejrzę go z jeszcze większą chęciom :D

nie wiem jak ja się uchowałam nie widząc do tej pory filmu, ale po przeczytaniu książki obejrzę go z jeszcze większą chęciom :D

No wreszcie bohaterka inna niż wszystkie pozostałe bohaterki Pani Miszczukowej :D
Jaga nie jest rozmemłaną pannicą która nic nie potrafi (jak pozostałe) i wiecznie szuka męża (jak pozostałe), nie marudzi wiecznie że jest satrą panną, nie jest niepoprawną romantyczką, ma swoje zdanie, wie czego chce od swojej doli, ma dużo różnych umiejętności i nie jest życiową niedorajdą i cielemiegą (jak pozostałe).
Krótko mówiąc Jaga jest konkretną kobietą z charakterkiem ;p a jej przygody wciągają tak, że kartki same się przewracają.
Ale niestety w połowie książki znowu zaczeło się wzdychanie do każdego napotkanego faceta... Bo w końcu w Bielinach mieszkają sami zabójczo przystojni faceci którzy są bohaterami 2- i 3- planowymi, natomiast bohaterki płci kobiecej są gdzieś daleko w tyle.
Dzięki głównej bohaterce (innej niż wszystkie) książka bardziej mi się podobała od Szeptuchy :D

No wreszcie bohaterka inna niż wszystkie pozostałe bohaterki Pani Miszczukowej :D
Jaga nie jest rozmemłaną pannicą która nic nie potrafi (jak pozostałe) i wiecznie szuka męża (jak pozostałe), nie marudzi wiecznie że jest satrą panną, nie jest niepoprawną romantyczką, ma swoje zdanie, wie czego chce od swojej doli, ma dużo różnych umiejętności i nie jest życiową niedorajdą i...

Mimo iż książkę czyta się lekko, wręcz nawet jednym tchem, to jest ona ciężka... Ciężka od tajemnic... Przesiąknięta magią i śpiewem diabła... I ta zmowa milczenia...

Mimo iż książkę czyta się lekko, wręcz nawet jednym tchem, to jest ona ciężka... Ciężka od tajemnic... Przesiąknięta magią i śpiewem diabła... I ta zmowa milczenia...

Mówiąc krótko o książce: jeśli jest coś co może się nie udać to się nie uda. Książka nie jest typową cukierkową młodzieżówką...
Akcja jak i bohaterowie kilkukrotnie miło mnie zaskoczyli :)
Jedynym małym minusem jest składnia zdań. Nie wiem czy jest to kwestia tłumaczenia, redagowania czy innych czynników, ale niektóre zdania były dla mnie "dziwnie" sformułowane.
Przykład ze str 55, tak więc to nie jest spojler:
"Zauważyła nawet paru gaijińskich handlarzy o krótkich, jasnych włosach i bladej, poplamionej skórze, odzianych w farbowane wełniane ubrania o dziwnym kroju i zarzucone na ramiona, mimo morderczego upału, zwierzęce futra."

Mówiąc krótko o książce: jeśli jest coś co może się nie udać to się nie uda. Książka nie jest typową cukierkową młodzieżówką...
Akcja jak i bohaterowie kilkukrotnie miło mnie zaskoczyli :)
Jedynym małym minusem jest składnia zdań. Nie wiem czy jest to kwestia tłumaczenia, redagowania czy innych czynników, ale niektóre zdania były dla mnie "dziwnie" sformułowane.
Przykład...

Ciekawe pomysł na współprace diabła ze słowiańskimi bogami/demonami, jednak gdzieś w połowie książki się z nią rozminęłam.

Ciekawe pomysł na współprace diabła ze słowiańskimi bogami/demonami, jednak gdzieś w połowie książki się z nią rozminęłam.

Wybrałam tą książkę do przeczytania ponieważ wiele opinii na jej temat było bardzo pozytywnych, a czytelnicy mówili iż jest to "nieszablonowy romans".
Po skończonej lekturze jestem w stanie stwierdzić iż czytało się ją bardzo szybko i lekko, jednak zakończenie jest klasyczne dla gatunku.

Wybrałam tą książkę do przeczytania ponieważ wiele opinii na jej temat było bardzo pozytywnych, a czytelnicy mówili iż jest to "nieszablonowy romans".
Po skończonej lekturze jestem w stanie stwierdzić iż czytało się ją bardzo szybko i lekko, jednak zakończenie jest klasyczne dla gatunku.

Prześmieszna książka, bardzo lekka, z wątkiem kryminalnym i budowlanym.

Prześmieszna książka, bardzo lekka, z wątkiem kryminalnym i budowlanym.

Jeśli ktoś lubi literaturę obyczajową (z nutką romansu i kryminału w tle) i piękno Podlasia, to ta książka się spodoba.
Natomiast miłośnicy fantastyki nie mają tu czego szukać.

Jeśli ktoś lubi literaturę obyczajową (z nutką romansu i kryminału w tle) i piękno Podlasia, to ta książka się spodoba.
Natomiast miłośnicy fantastyki nie mają tu czego szukać.

Widać, że ta książka została napisana przez dojrzałą kobietę a nie przez nastolatkę. Jednak echo nastolatki pozostało co bardzo mnie męczyło w tej lekturze. Zacytuję tylko dwa fragmenty jeden ze strony 22, drugi ze strony 109. Są bardzo do siebie podobne i niestety cała książka jest usiana podobnymi rozterkami kobiety która dopiero co się rozwiodła.
1. "To wszystko przez wczorajszy telefon od mamy.Znowu przypomniała mi, ile mam lat, i wypomniała, że powinnam znaleźć męża, bo umrę smutna i samotna."
2. " Szybko otaksowałam go wzrokiem, by sprawdzić,czy mogłabym z kimś takim być.(...) Szukałam kandydata na potencjalnego męża przeświadczona, że jeśli tego szybko nie zrobię, zostanę sama do końca życia".
Takie rozważania są przez całą książkę- to chyba obsesja autorki, bo we wszystkich innych książkach powtarza się to równie często. Niestety czasem przez to, jest mi trudno skupić się na głównej fabule, oraz na świecie wykreowanym przez Panią Miszczuk. A świat w cyklu "Kwiat Paproci" był niesamowity, jak i intryga w "Drugiej Szansie".
Ocenę daję taką niską tylko ze względu na desperacki popęd do płci przeciwnej przez główną bohaterkę. Natomiast cała reszta historii zasługuje na ocenę 7/10.

Widać, że ta książka została napisana przez dojrzałą kobietę a nie przez nastolatkę. Jednak echo nastolatki pozostało co bardzo mnie męczyło w tej lekturze. Zacytuję tylko dwa fragmenty jeden ze strony 22, drugi ze strony 109. Są bardzo do siebie podobne i niestety cała książka jest usiana podobnymi rozterkami kobiety która dopiero co się rozwiodła.
1. "To wszystko przez...

Książka jest dobra na letnie/upalne wieczory. Zabawna, nie wymagająca, lekka.

Książka jest dobra na letnie/upalne wieczory. Zabawna, nie wymagająca, lekka.

Książka jest na tyle dobra, że aż do lasu strach wchodzić...

Książka jest na tyle dobra, że aż do lasu strach wchodzić...

Książka znacznie lepsza niż "milenium" i prawie tak dobra jak "milczenie owiec".

Książka znacznie lepsza niż "milenium" i prawie tak dobra jak "milczenie owiec".

To moje drugie podejście (i na pewno nie ostatnie) do twórczości Sandersona. Oczywiście nie zawiodłam się i do samego końca nie byłam pewna kto jest tym "dobrym" a kto jest tym "złym".
Gorąco polecam

To moje drugie podejście (i na pewno nie ostatnie) do twórczości Sandersona. Oczywiście nie zawiodłam się i do samego końca nie byłam pewna kto jest tym "dobrym" a kto jest tym "złym".
Gorąco polecam

Pierwszą częścią cyklu Kwiat Paproci nie byłam zachwycona, głównie przez przesadną uczuciowość i nieudolność głównej bohaterki, bo ile można czytać o tym, że jest się beznadziejną dziewczyną, na którą nie spojrzy żaden facet bo nosi gacie z hello kity.
Całe szczęście cały fanatyzm romantyczny w drugim tomie odchodzi na drugi plan. Akcja bardzo szybko się rozkręca i trzyma w napięciu, humor wskakuje na wyższy poziom, a zwroty akcji sprawiły, że książkę pochłonęłam jednym tchem i jutro z samego rana udaję do księgarni po trzecią część.

Pierwszą częścią cyklu Kwiat Paproci nie byłam zachwycona, głównie przez przesadną uczuciowość i nieudolność głównej bohaterki, bo ile można czytać o tym, że jest się beznadziejną dziewczyną, na którą nie spojrzy żaden facet bo nosi gacie z hello kity.
Całe szczęście cały fanatyzm romantyczny w drugim tomie odchodzi na drugi plan. Akcja bardzo szybko się rozkręca i trzyma w...

Sięgnęłam po tę książkę ponieważ spodobała mi się seria przygód Diablicy Wiktorii.
Niestety zawiodłam się.
Zawiodłam się główną bohaterką,która jest cielemegą na każdym kroku, nie potrafi gotować, nie potrafi rozpoznawać podstawowych roślin, nie potrafi podrywać(a usilnie próbuje znaleźć męża), ciągle się potyka i co najważniejsze ma paranoje na temat staropanieństwa. Na wszystkich słowiańskich bogów ile można czytać o zakompleksionej na maksa dziewczynie, która w każdym facecie szuka potencjalnego męża i romantycznych uniesień... Mam wrażenie, że już gdzieś to czytałam... Tak, tak, myślę O Diablicy Wiktorii... Obie bohaterki są takie same, przez co na pierwszy rzut oka książka wydaje się płaska. Natomiast co ratuje tę książkę, to cała otoczka pradawnych bogów, tajemniczych mikstur, no i humor w postaci ciętych ripost bohaterów jak i żarty sytuacyjne na temat bożków.

Sięgnęłam po tę książkę ponieważ spodobała mi się seria przygód Diablicy Wiktorii.
Niestety zawiodłam się.
Zawiodłam się główną bohaterką,która jest cielemegą na każdym kroku, nie potrafi gotować, nie potrafi rozpoznawać podstawowych roślin, nie potrafi podrywać(a usilnie próbuje znaleźć męża), ciągle się potyka i co najważniejsze ma paranoje na temat staropanieństwa. Na...