Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedzenie to część naszej historii i kultury. Fajnie jest znaleźć tak dużo informacji w jednym miejscu.

Jedzenie to część naszej historii i kultury. Fajnie jest znaleźć tak dużo informacji w jednym miejscu.

Szorstki język, a za nim kłębiące się emocje. Historie, które wymykają się retoryce. Świat kobiet, tu i teraz, a jednocześnie tam i kiedyś. Obce nam światy, a bohaterowie bliscy. Jestem pod wrażeniem autorki. Będę czytać jej rzeczy.

Szorstki język, a za nim kłębiące się emocje. Historie, które wymykają się retoryce. Świat kobiet, tu i teraz, a jednocześnie tam i kiedyś. Obce nam światy, a bohaterowie bliscy. Jestem pod wrażeniem autorki. Będę czytać jej rzeczy.

Czujemy coś jakby przez skórę, jak w życiu. Wiele niedomówień, oczekiwań, a może właśnie bez oczekiwań. Polecam

Czujemy coś jakby przez skórę, jak w życiu. Wiele niedomówień, oczekiwań, a może właśnie bez oczekiwań. Polecam

Trudny język, jakby autor chciał w sposób naukowy przedstawić sprawy, które na pierwszy rzut oka wydają błache.
Książka o miłości, ale brakuje jej jakiegoś spoiwa uczuciowego, choć autor pisze o silnych emocjach, ja ich nie czuję, choć rozumiem. Jednak z zainteresowaniem przeczytam inne pozycje autora. Polecam

Trudny język, jakby autor chciał w sposób naukowy przedstawić sprawy, które na pierwszy rzut oka wydają błache.
Książka o miłości, ale brakuje jej jakiegoś spoiwa uczuciowego, choć autor pisze o silnych emocjach, ja ich nie czuję, choć rozumiem. Jednak z zainteresowaniem przeczytam inne pozycje autora. Polecam

Czyta się z przyjemnością i można się dużo dowiedzieć nie tylko o drzewach, ale o ich ekosystemach. Trochę magi w bardzo realistycznym i praktycznym opisie. Polecam :)

Czyta się z przyjemnością i można się dużo dowiedzieć nie tylko o drzewach, ale o ich ekosystemach. Trochę magi w bardzo realistycznym i praktycznym opisie. Polecam :)

Kilka wątków z różnych czasów i miejsc. Ciekawe, nietuzinkowe postacie i świat zamknięty na małej wyspie. Cisza, spokój. Moim zdaniem ta książka jest o tym, że nie uciekniemy przed brutalną rzeczywistością, ona znajdzie do nas drogę, a nasze strachy i obawy zawsze zostaną z nami. Odetchnęłam z ulgą, kiedy skończyłam ją czytać, a czyta się świetnie. Bochaterzy zostaną ze mną, bo myśli do nich wracają. Polecam.

Kilka wątków z różnych czasów i miejsc. Ciekawe, nietuzinkowe postacie i świat zamknięty na małej wyspie. Cisza, spokój. Moim zdaniem ta książka jest o tym, że nie uciekniemy przed brutalną rzeczywistością, ona znajdzie do nas drogę, a nasze strachy i obawy zawsze zostaną z nami. Odetchnęłam z ulgą, kiedy skończyłam ją czytać, a czyta się świetnie. Bochaterzy zostaną ze...

Myślę, że to ciekawie opowiedziana historia o akceptacji i tolerancji. O przyciąganiu, na które nie mamy wpływu i któremu ulegamy mimo stawianego oporu. I o poczuciu szczęścia, które daje kontakt z drugim człowiekiem.
Nieoczywista, niby nudna historia wciąga i chce się szybko dobiec do końca, a potem trochę żal. Żal, że już nic więcej nie dowiemy się o bohaterach.

Myślę, że to ciekawie opowiedziana historia o akceptacji i tolerancji. O przyciąganiu, na które nie mamy wpływu i któremu ulegamy mimo stawianego oporu. I o poczuciu szczęścia, które daje kontakt z drugim człowiekiem.
Nieoczywista, niby nudna historia wciąga i chce się szybko dobiec do końca, a potem trochę żal. Żal, że już nic więcej nie dowiemy się o bohaterach.

To bardzo osobista historia, tragedia rodzinna, społeczna i dojmująco smutna.
Jak oswoić ból i stratę, jak odnaleźć sens życia, gdy tracimy bliskich, jak nie ranić tych, którzy zostają z nami.
Nie poznamy dnia, ani godziny. Co z tym zrobić?

To bardzo osobista historia, tragedia rodzinna, społeczna i dojmująco smutna.
Jak oswoić ból i stratę, jak odnaleźć sens życia, gdy tracimy bliskich, jak nie ranić tych, którzy zostają z nami.
Nie poznamy dnia, ani godziny. Co z tym zrobić?