Książka zawiera bardzo dużo ciekawych informacji dotyczących pochodzenia żywności i historii odżywiania się. Nie da się jednak ukryć, że jest bardzo galocentryczna - dowiemy się z niej głównie jak to wyglądało we Francji na przestrzeni wieków. Niestety trafiają sie też błędy, np. dwa razy napotkałam informację, że Kolumb był w Ameryce w 1442 roku... pierwszy raz ok, może błąd w druku, ale drugi raz?

Książka zawiera bardzo dużo ciekawych informacji dotyczących pochodzenia żywności i historii odżywiania się. Nie da się jednak ukryć, że jest bardzo galocentryczna - dowiemy się z niej głównie jak to wyglądało we Francji na przestrzeni wieków. Niestety trafiają sie też błędy, np. dwa razy napotkałam informację, że Kolumb był w Ameryce w 1442 roku... pierwszy raz ok, może...

Na pewno nie można zaprzeczyć, że mamy do czynienia z niezwykle ambitną książką. „Historia naturalna i moralna jedzenia” autorstwa Maguelonne Toussaint-Samat jest istną kopalnią wiedzy dotyczącej pożywienia, bez którego nie ma przecież życia. Niezależnie od tego, czy żyjemy żeby jeść, czy jemy, żeby żyć, to poszukiwanie jedzenia jest naszą podstawową funkcją życiową i jeśli spojrzymy na życie człowieka z szerszej perspektywy, to właśnie na zaspokajaniu głodu upłynęła większa część życia naszych przodków. Dopiero rozwój technologiczny i naukowy ludzkości z wolna uwolniła nas od nieustającej myśli, „co by tu zjeść”. No może nie do końca...

W książce autorstwa francuskiej historyczki zapoznamy się z historią najpopularniejszych źródeł pożywienia, z których ludzkość czerpała swoją życiową energię. Książka napisana została przed ponad 30 laty, co da się odczuć. Styl autorki jest przez to nieco staromodny, aczkolwiek całość czyta się dobrze. Nie jest to jednak rodzaj lektury, od której nie można się oderwać, ale dla osób zainteresowanych tematem na pewno będzie to przyjemna lektura. Tradycyjnie już w przypadku tego typu pozycji, pisanych jeszcze w dwubiegunowym świecie schyłku lat 80., autorka prezentuje głównie zachodnioeuropejskie spojrzenie na omawiane zagadnienia. Należałoby powiedzieć nawet więcej – mocno frankofońskie, gdyż o Francji i francuskim jedzeniu napisano tutaj najwięcej. Polska pojawia się na stronach książki ledwie parokrotnie (zboże i wódka),więc jeśli chcemy dowiedzieć się czegoś więcej o historii polskiego jedzenia, trzeba poszukać innej pozycji.

Podział książki jest dość klarowny, ale ze względu na rozległość tematu, ciężko było autorce totalnie odseparować poszczególne obszary, więc co jakiś czas można napotkać na powtórzenia. Nie przesłania to jednak w niczym tytanicznej pracy, jaką wykonała autorka, prezentując nam historię głównych źródeł pożywienia, serwując przy tym masę ciekawostek i historycznych anegdot. Jeśli ktoś poszukuje informacji kulinarnych, a do tego chciałby dowiedzieć się czegoś nowego o przeszłości, „Historia naturalna i moralna jedzenia” to całkiem przyzwoicie napisana pozycja. Jedyne, co może odstraszyć, to ilość stron. Prawie 700, do tego zadrukowanych drobną czcionką. Jest to zatem coś w sam raz dla czytelników lubiących wyzwania.

Na pewno nie można zaprzeczyć, że mamy do czynienia z niezwykle ambitną książką. „Historia naturalna i moralna jedzenia” autorstwa Maguelonne Toussaint-Samat jest istną kopalnią wiedzy dotyczącej pożywienia, bez którego nie ma przecież życia. Niezależnie od tego, czy żyjemy żeby jeść, czy jemy, żeby żyć, to poszukiwanie jedzenia jest naszą podstawową funkcją życiową i jeśli...

Przepadam za książkami opisującymi historię ludzkości z perspektywy obrzędu, codziennej czynności, potrzeby czy też przedmiotu. Jeżeli komuś spodobała się ta "historia naturalna" to polecam książkę innego autora: Dzieje Soli, Mark Kurlansky

Przepadam za książkami opisującymi historię ludzkości z perspektywy obrzędu, codziennej czynności, potrzeby czy też przedmiotu. Jeżeli komuś spodobała się ta "historia naturalna" to polecam książkę innego autora: Dzieje Soli, Mark Kurlansky

Jedzenie to część naszej historii i kultury. Fajnie jest znaleźć tak dużo informacji w jednym miejscu.

Jedzenie to część naszej historii i kultury. Fajnie jest znaleźć tak dużo informacji w jednym miejscu.

Strasznie to jest nierówne. Wywód się gubi, niby ma być określony przez jakieś ramy, tu zbieractwo, tu hodowla, tu handel, ale robiłam cztery podejścia do tej książki. Przeszkadza mi też jej frankocentryzm no i kontrowersyjne chwilami metafizyczne wnioski. Nie mam nic przeciwko poetyzowaniu wywodu, ale estetycznie mnie i autorce w tej kwestii chyba nie po drodze.

Strasznie to jest nierówne. Wywód się gubi, niby ma być określony przez jakieś ramy, tu zbieractwo, tu hodowla, tu handel, ale robiłam cztery podejścia do tej książki. Przeszkadza mi też jej frankocentryzm no i kontrowersyjne chwilami metafizyczne wnioski. Nie mam nic przeciwko poetyzowaniu wywodu, ale estetycznie mnie i autorce w tej kwestii chyba nie po drodze.

Ciekawie snute opowieści, autorka potrafi zainteresować czytelnika. Dużo ciekawostek poprzeplatanych anegdotami.

Ciekawie snute opowieści, autorka potrafi zainteresować czytelnika. Dużo ciekawostek poprzeplatanych anegdotami.

Genialna książka, która w dość przystępny sposób pokazuję ewolucję człowieka śladem tego co jemy. Odkrywa magiczną i religijną symbolikę niektórych produktów społecznych i za ich pomocą nakreśla historię Europy (tu z koncentracją na Francję). Mimo, że jest to opasłe tomiszcze to nie można się oderwać, a to co znajduje się na śniadaniowym talerzu nabiera nowego znaczenia.
Ze względu na zakres zrozumiały jest fakt, że niektóre historyczne aspekty zostają tylko wspomniane, pozostaje to jednak znaczącą skazą publikacji.

Genialna książka, która w dość przystępny sposób pokazuję ewolucję człowieka śladem tego co jemy. Odkrywa magiczną i religijną symbolikę niektórych produktów społecznych i za ich pomocą nakreśla historię Europy (tu z koncentracją na Francję). Mimo, że jest to opasłe tomiszcze to nie można się oderwać, a to co znajduje się na śniadaniowym talerzu nabiera nowego znaczenia.
Ze...

Książka doskonała. Jedyna wada to brak indeksów tematycznych, rzeczowych itp.

Książka doskonała. Jedyna wada to brak indeksów tematycznych, rzeczowych itp.

Nie wiem, czy to kwestia oryginalnego języka, czy tłumaczenia, ale czyta się tę książkę fatalnie. Uwielbiam książki o jedzeniu, jednak przez tę nie udało mi się przebrnąć. Odłożyłam po kilkunastu stronach.

Nie wiem, czy to kwestia oryginalnego języka, czy tłumaczenia, ale czyta się tę książkę fatalnie. Uwielbiam książki o jedzeniu, jednak przez tę nie udało mi się przebrnąć. Odłożyłam po kilkunastu stronach.

Cytat z książki: „Maniok, który Krzysztof Kolumb jadł na uczcie wydanej przez karaibskich wodzów 26 grudnia 1442 roku...”
Kolumb Amerykę odkrył w 1492. Zastanawiam się, czy czytać dalej.

Cytat z książki: „Maniok, który Krzysztof Kolumb jadł na uczcie wydanej przez karaibskich wodzów 26 grudnia 1442 roku...”
Kolumb Amerykę odkrył w 1492. Zastanawiam się, czy czytać dalej.