Przedrzeźniacz

To druga już powieść Waltera Tevisa, która trafiła w moje ręce. "Człowiek, który spadł na ziemię" był rewelacyjną lekturą, ale wzbudził we mnie sporo smutku i poczucia beznadziejności, więc do czytania "Przedrzeźniacza" zabierałam się ze sporą dawką ostrożności. Okazało się, że niepotrzebnie, gdyż jest to książka o nieco mniej depresyjnym ładunku emocjonalnym, z odrobinką "światła w tunelu" pośród całej beznadziejności opisywanego świata.

Trochę przypominał mi "Przedrzeźniacz" inne powieści sci fi, a mianowicie "Gdzie dawniej śpiewał ptak" Kate Wilhelm oraz "451 stopni Fahrenheita" Raya Bradbury'ego. Wszystkie te powieści są antyutopiami i godnymi reprezentantami literatury post-apokaliptycznej, zanim jeszcze post-apo stało się modne. Fanom sci-fi polecam przeczytać wszystkie wymienione tytuły, bo pomimo upływu lat są one nadal wartościowe i nie zestarzały się tak, jak inne powieści z lat 70-tych/80-tych.

Polecam.

To druga już powieść Waltera Tevisa, która trafiła w moje ręce. "Człowiek, który spadł na ziemię" był rewelacyjną lekturą, ale wzbudził we mnie sporo smutku i poczucia beznadziejności, więc do czytania "Przedrzeźniacza" zabierałam się ze sporą dawką ostrożności. Okazało się, że niepotrzebnie, gdyż jest to książka o nieco mniej depresyjnym ładunku emocjonalnym, z odrobinką...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak książka osadzona w świecie zepsutym, skazanym na zagładę, pozbawionym kultury, sztuki, w którym nad ulicami miast zdaję się unosić wieczna mgła odurzenia i bezsensu, jak taka książka może dawać nadzieję? ukazywać piękno świata?
Może, i to jest w tej powieści najlepsze.
Jeden człowiek i sterta kaset.
Jedna maszyna która rozumie.
I książki.
Książki które zmieniają wszystko.
Warto tą powieść przeczytać. Spróbować spojrzeć na świat oczami głównego bohatera, który się obudził, ujrzał w ciemności promyczek światła i zachwycił się nim.

Jak książka osadzona w świecie zepsutym, skazanym na zagładę, pozbawionym kultury, sztuki, w którym nad ulicami miast zdaję się unosić wieczna mgła odurzenia i bezsensu, jak taka książka może dawać nadzieję? ukazywać piękno świata?
Może, i to jest w tej powieści najlepsze.
Jeden człowiek i sterta kaset.
Jedna maszyna która rozumie.
I książki.
Książki które zmieniają...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowicie dobrze czyta się literaturę, która napisana została długi czas temu.
"Przedrzeźniacz" składa się z trzech ważnych zdań, które prowadzą bohatera - człowieka przez szereg niezrozumiałych dla niego wydarzeń. Wyławiają się powoli, rytmicznie, kiedy Bentley, główny bohater, próbuje okiełznać i poznać prawdziwą naturę człowieka. Przepięknie zestawił Walter Tevis postać robota, odpowiedzialnego za życie ludzkości, z człowiekiem, który nauczył się pragnąć wiedzy o samym sobie i innych. Znajdujemy tutaj prostotę, a zarazem budowanie napięcia w zwykłych codziennych zmaganiach. Można wiele nauczyć się z tej książki, by nie popaść w jeden określony kierunek swojego życia.
Jedna z najprzyjemniejszych lektur, którą warto przeczytać

Niesamowicie dobrze czyta się literaturę, która napisana została długi czas temu.
"Przedrzeźniacz" składa się z trzech ważnych zdań, które prowadzą bohatera - człowieka przez szereg niezrozumiałych dla niego wydarzeń. Wyławiają się powoli, rytmicznie, kiedy Bentley, główny bohater, próbuje okiełznać i poznać prawdziwą naturę człowieka. Przepięknie zestawił Walter Tevis...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak w świecie nakierowanym na wygodę i bezproblemowe życie obsługiwane przez roboty odnajdzie się jeden, jedyny człowiek, który umie czytać? Przez jednych będzie postrzegany jako zagrożenie, przez innych jako wybawienie. Z pewnością dużo namąci w swoim otoczeniu. A świat? Czy da się on wprowadzić na właściwe tory? Czy pozwoli na odebranie robotom władzy nad życiem ludzkim i przekazanie jej z powrotem ludziom. Czy pozwoli na powrót do obcowania ze sztuką, niosącą ze sobą niepożądane emocje? Czy ludzie jednak będą woleli beznamiętnie trwać, nie starając się zmienić swego życia lub otoczenia na lepsze?
Takie myśli pozostają po przeczytaniu tej książki. Smutna historia przekazująca, że bez uczuć, emocji, sztuki czy zainteresowania innymi nie będziemy już ludźmi, tylko bytami nieuchronnie dążącymi do zagłady w świecie, w którym robot jest bardziej ludzki od ludzi.
"Tylko przedrzeźniacz śpiewa na skraju lasu". Czy tym przedrzeźniaczem, ostrzeżeniem o niepokojącej przyszłości jest może ta książka?
Zdecydowanie polecam!

Jak w świecie nakierowanym na wygodę i bezproblemowe życie obsługiwane przez roboty odnajdzie się jeden, jedyny człowiek, który umie czytać? Przez jednych będzie postrzegany jako zagrożenie, przez innych jako wybawienie. Z pewnością dużo namąci w swoim otoczeniu. A świat? Czy da się on wprowadzić na właściwe tory? Czy pozwoli na odebranie robotom władzy nad życiem ludzkim i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Udział w wyzwaniu #czytampostapozunseriouspl mobilizuje mnie do przeglądania i odkurzania moich „półkowników”. ;) Dzięki temu, w tym miesiącu postawiłam na klasykę i postanowiłam dać szansę amerykańskiemu powieściopisarzowi Waltowi Tevis i jego dość krótkiej, dystopicznej powieści pod tytułem Przedrzeźniacz.

Odległa przyszłość.
Otępiała przez narkotyki ludzkość powoli wymiera. Sztuka i literatura przestały istnieć. Nie rodzą się dzieci. Liczy się tylko elektroniczna błogość, bary szybkiego seksu i niezadawanie pytań. Pomoc w codziennych czynnościach mają świadczyć stworzone roboty. Niestety ze względu na otępienie społeczeństwa powoli przestają one działać, gdyż nie ma kto o nie dbać o ich konserwację oraz naprawy.

Wśród robotów możemy spotkać jednak najdoskonalszą maszynę, jaką udało się stworzyć człowiekowi. To Robert Spofforth robot marki dziewięć, który nie chce patrzeć na umierający świat i po prostu pragnie umrzeć. Ta sytuacja zmienia się jednak po poznaniu Paula i Mary Lou, którzy odkrywają na nowo miłość, namiętność i książki.

Sami sobie zgotujemy…
Muszę przyznać, iż Walter Tevis stworzył niezwykle przejmującą i bardzo pesymistyczną wizję przyszłości.

Przyszłości, którą ludzkość niestety zgotowała sobie sama. Odurzona własnym geniuszem pozbawiła się podstawowych wartości i radości życia. Za cenę stworzenia maszyn, które przejęły wszystkie ważne społecznie funkcje, zniszczyła całą kulturę i literaturę. Ludzie zaś dopięli swego i mogli korzystać z przyjemności życia i popadać w coraz większy marazm. Gdyż nikt od nich nic nie wymagał i nie zadawał niewygodnych pytań.

I chyba najgorsze w tym wszystkim jest to, że Robert Spofforth robot marki dziewięć był bardziej ludzki niż otaczający go ludzie. Patrząc zaś na poczynania tych, którym miał służyć, gardził nimi i chciał popełnić samobójstwo. Niestety nie było mu to dane, gdyż jego program jasno określał i ma egzystować tak długo, jak na ziemi pozostają ludzie.

Miłość i książki.
Mimo tej całej pesymistycznej otoczki autor pokazał jednak, że nawet w tak otępiałym świecie jest nadzieja. Niesie ją ze sobą jedyny umiejący czytać człowiek, który odkrywa, jak wiele ludzkość straciła poprzez wyrzeczenie się jakiejkolwiek sztuki.

Sztuki, która nie tylko otwiera okno na świat, ale także nadaje życiu sens i pozwala na zacieśnianie więzi międzyludzkich.

No i o ile autor bardzo dobrze poradził sobie z pokazaniem mocnego przesłania, to niestety sami bohaterowie byli w moim odczuciu trochę niedopracowani. Oczywiście rozumiałam, iż Paul i Mary Lou, byli przez lata otępiani narkotykami i ich zachowanie momentami może „trącić myszką”. Ich miłość może nie być jak z romansu, bo w końcu uczyli się polegania na drugim człowieku, jak i bliskości. Jednego jednak nie byłam w stanie zrozumieć. Jak to jest możliwe, że bez względu na okoliczności wszystko podkreślam, wszystko im się udawało i zawsze dostawali dokładnie to, czego chcieli.

Podsumowując. Mimo tego lekkiego „zgrzytu” mogę napisać jedno. Przedrzeźniacz Waltera Tevisa to jedna z najbardziej przejmujących i przerażających, bo też i bardzo prawdopodobnych wizji przeszłości, jaką miałam okazję czytać.

Polecam każdemu i mogę śmiało napisać, iż ta książka i jej przesłanie pozostaną ze mną na dłużej.

http://unserious.pl/2020/04/przedrzezniacz-walter-tevis/

Udział w wyzwaniu #czytampostapozunseriouspl mobilizuje mnie do przeglądania i odkurzania moich „półkowników”. ;) Dzięki temu, w tym miesiącu postawiłam na klasykę i postanowiłam dać szansę amerykańskiemu powieściopisarzowi Waltowi Tevis i jego dość krótkiej, dystopicznej powieści pod tytułem Przedrzeźniacz.

Odległa przyszłość.
Otępiała przez narkotyki ludzkość powoli...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mroczna wizja przyszłości rządzonej przez Sztuczną Inteligencję gdzie człowiek wydaje się już zbędny. Jest jednak pewien błąd w systemie.

Mroczna wizja przyszłości rządzonej przez Sztuczną Inteligencję gdzie człowiek wydaje się już zbędny. Jest jednak pewien błąd w systemie.

Pokaż mimo to

Znakomicie się czyta! Początkowo można się poczuć zagubionym w tym nieznanym świecie sf, ale im dalej w fabułę, tym klarowniejszy jest obraz upadku naszej cywilizacji. Mimo ponurej wizji, autor, zwłaszcza w zakończeniu, pokazuje, że nic nie jest stracone, a pod koniec można liczyć na zaskakujący zwrot akcji. Książka jest bardziej optymistyczna niż mi się z początku wydawało.
Jedno jest pewne, gdyby nie Artefakty, pewnie w ogóle nie usłyszałabym o tym pisarzu. Nie mówiąc już o tym, że to MAG wydał go po raz pierwszy w Polsce. I tak sobie myślę, że byłoby to ogromną stratą.

Znakomicie się czyta! Początkowo można się poczuć zagubionym w tym nieznanym świecie sf, ale im dalej w fabułę, tym klarowniejszy jest obraz upadku naszej cywilizacji. Mimo ponurej wizji, autor, zwłaszcza w zakończeniu, pokazuje, że nic nie jest stracone, a pod koniec można liczyć na zaskakujący zwrot akcji. Książka jest bardziej optymistyczna niż mi się z początku...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rzadko mi się to zdarza, ale, jak to szepnąłem pod nosem, daję dychę.
Powieść mnie dosłownie porwała. Każdą wolną chwilę poświęcałem na jeszcze jedną stronę. Co w delegacji nie jest proste.
Historia sama w sobie jest interesująca i ma ciekawy zwrot fabularny, jednak coś innego mnie chwyciło. To, jak ta z pozoru prosta opowieść zmusza do refleksji.
Za wszelką cenę chcę uniknąć spoilerów, więc nie powiem, jakich.
Moim zdaniem, dla fanów nieco bardziej ambitnej literatury, pozycja obowiązkowa.

Rzadko mi się to zdarza, ale, jak to szepnąłem pod nosem, daję dychę.
Powieść mnie dosłownie porwała. Każdą wolną chwilę poświęcałem na jeszcze jedną stronę. Co w delegacji nie jest proste.
Historia sama w sobie jest interesująca i ma ciekawy zwrot fabularny, jednak coś innego mnie chwyciło. To, jak ta z pozoru prosta opowieść zmusza do refleksji.
Za wszelką cenę chcę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moja pierwsza przygoda z autorem, pewnie nigdy bym po nią nie sięgnęła gdyby nie była w Artefaktch, opis na okładce sugerował nie do końca moje klimaty. Cieszę się, że to jednak zrobiłam, historię czyta się jednym tchem. Książka zostawia czytelnika z głową pełną przemyśleń. Tło fabularne przypomina trochę to z 451 stopni Fahrenheita, ale sama historia moim zdaniem dużo ciekawsza i bardziej przygnębiająca. Jak beznadziejny musi być świat, w którym nawet robot nie chce żyć? Przekonajcie się sami, zachęcam.

Moja pierwsza przygoda z autorem, pewnie nigdy bym po nią nie sięgnęła gdyby nie była w Artefaktch, opis na okładce sugerował nie do końca moje klimaty. Cieszę się, że to jednak zrobiłam, historię czyta się jednym tchem. Książka zostawia czytelnika z głową pełną przemyśleń. Tło fabularne przypomina trochę to z 451 stopni Fahrenheita, ale sama historia moim zdaniem dużo...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dla użytkownikiem tego portalu ta pozycja to nie SF a horror. Nie mam na myśli jakości tej książki a jej temat przewodni. Wyobraźcie sobie że w przyszłości ludzie tracą zdolność czytania, horror w czystej formie. Książka jest świetna i miło spedzalem przy niej czas polecam

Dla użytkownikiem tego portalu ta pozycja to nie SF a horror. Nie mam na myśli jakości tej książki a jej temat przewodni. Wyobraźcie sobie że w przyszłości ludzie tracą zdolność czytania, horror w czystej formie. Książka jest świetna i miło spedzalem przy niej czas polecam

Pokaż mimo to