"- Zawsze będziesz w ciemności - powiedział niespodziewanie Szybki. - Nie ma nic innego niż ciemność."

Moi Drodzy
🏙Zupełnie niespodziewanie, można rzec, trafiła do mnie antologia "Miejskie opowieści" (dzięki Almaz!), będąca częścią większej serii "Tarnowskie Góry". A ponieważ miejska groza i miejskie legendy leżą jak najbardziej w zasięgu moich zainteresowań - chętnie się zgodziłem zrecenzować tę książkę. I oto macie.
🏙Wydanie jak wydanie - miękka oprawa (🤦‍♂️), bardzo fajna, lekko komiksowa grafika i w zestawie zakładka dedykowana serii. Ale co ważne - ponad 400 stron. Czyli magiczne 400 przekroczone. To już mnie dobrze nastawia 😏
🏙Pierwsze opowiadanie (bez obaw, nie będę opisywał każdego wdając się w detale😉) kazało mi przypuszczać, że chyba cokolwiek źle doczytałem na okładce, jako że wygląda ono na typowy, hmm przewodnik/opowieść historyczną o znanych i mniej znanych postaciach z historii miasta, których życie w jakiś sposób to miasto ukształtowało. No dobra, przecież nie tego oczekiwałem! Założyłem, że to wstęp, (który ma mi uzmysłowić, jaki jest charakter miasta i pochodzenie jego mieszkańców) i zdecydowanie miałem rację. Nie dajcie się zniechęcić!
🏙Ok, to tak. Pierwsze co mi dał ten zbiór, to kontakt z twórczością @marta.kisiel.official I teraz już wiem, że ta znajomość musi się rozwinąć. Opowiadanie Marty jest znakomite. Przede wszystkim lata 50-te, a zatem można rzec retro, komuna pełną (sloganów) gębą, po drugie język idealny, który uderza wręcz do głowy swoją swojskością, zgrabnością (czy język może być literacko zgrabny?), który poruszył coś we mnie i to coś teraz każe mi przeczytać bezwarunkowo pełnowymiarową powieść autorki.
🏙Ten klimat, starego socjalizmu, namacalny, dotykalny, brrr!
"...podczas gdy starsi porządkowali teren pod nowe boisko? W czynie społecznym, jak im powtarzano, za tę zupę mleczną z kożuchem i siennik na podłodze szkolnej sali. By pracą ich rąk ojczyzna rosła w siłę. Oto ich front w walce o socjalizm, te mlecze uparte, te śmieci i gruz."
🏙Zapamiętałem też hasło: "Bibliotekarz to żołnierz rewolucji kulturalnej." Ależ to były czasy... A i wątek supernaturalny, początkowo nieoczywisty, nienachalny, ale coraz mocniejszy ze strony na stronę, z duszną atmosferą niezwykłości i słowiańskości - rewelacja. Cholera, rozpisałem się.
"Stadium martwoty" oceniam na 10/10 i UZJ (Uncelkowy Znak Jakości) , musiałem je ocenić solo, kropka.
"Gęba na kłódkę i marsz budować socjalizm."
🏙Druga sprawa to ilustracje. Przepiękne i oryginalne ilustracje uczniów Zespołu Szkół Artystyczno-Projektowych w Tarnowskich Górach. Oj, te ilustracje robią robotę! Znakomity pomysł, który zapewne pozwoli chociaż pewnym stopniu na wypromowanie nazwisk tych uzdolnionych dzieciaków. Brawo! Zakładam, że między innymi i taka jest rola całej serii „Tarnowskie Góry”.
🏙Sprawa trzecia to niesamowite urozmaicenie tej antologii. I to jest jej wielką, niezaprzeczalną zaletą. Opowiadania mają niejednokrotnie zupełnie różny charakter i klimat, od słowiańskich wierzeń przez codzienność, zaraz potem klimaty weirdowe aż do postapo i baśni. Lubię takie urozmaicenie w zbiorach, które łączy, ale nie ogranicza pewien punkt wspólny. To się doskonale udało.
🏙Czwarta sprawa to stosunkowo wyrównany (a przy tym wysoki) poziom całego zbioru (wyróżnia się mocno na plus jak wspomniałem "Stadium martwoty", ale nie tylko to jedno). Powiedzmy to sobie wprost – to są bardzo dobre opowiadania. Przeczytałem je z wielką przyjemnością, może poza jednym. Klimat, nawet w tych najkrótszych - znakomicie wyczuwalny, język sprawny, czasem wręcz doskonały, wyobraźnia autorów nieograniczona.
🏙Przemknąłem przez te historie w niecałe dwa dni! Błysk! To oznacza, że są naprawdę dobre 🙂 Zapewniam, że każdy znajdzie tu klimaty dla siebie, oczywiście w ramach konwencji tego zbioru. Sami się przekonacie 🙂 A @tomasz_maruszewski i jego "Przedświtanie" znakomite. Niesamowity klimat miasteczka i ten folklor, podbity niesamowitością! A i Eugeniusz Dębski i jego na wskroś kryminalny "Wampir bez matury" też ekstra 👍
"...tacy zakochani, wtuleni, cmokali się co jakiś czas, dogoniłam ich i nagle słyszę, że ona mówi: "Patrz, kurwa jaki księżyc!". A on popatrzył w górę i powiada: "No i gwiazdy jak chuj świecą!" 😅
Sami widzicie, moi Drodzy, bywa też i romantycznie 😂
🏙A takiej uroczej baśni, jak "Niebo nad nami" Marii Galiny już dawno nie czytałem. Piękna, wzruszająca i dowcipna!
Z kolei postapokaliptyczne i przy tym bardzo nietypowe, mocne i przejmujące "Inni, my, inni" @matkowski_krzysztof to perełka. Ale nie powinienem być przecież zaskoczony, skoro recenzowałem już wcześniej pełnowymiarową i bardzo dobrą "Trzecią część człowieka" tegoż autora 🙂
Sami widzicie - to świetny, ooo jaki świetny zbiór💥
🏙Muszę też bezwarunkowo wyróżnić opowiadanie "Ta wspaniała rzecz, która czeka w mroku." od @marcin__majchrzak Taki wielopłaszczyznowy mrok, i społeczny, i weirdowy, i fantastyczny - świetne! I to niesamowite bogactwo opisów ciemności i mroku. Zwróćcie na nie koniecznie uwagę.
"I wtenczas ściany zniknęły, rozpłynęły się pod moimi palcami jak płyn, jak dym, dłonie natrafiły na nicość..."
🏙Na koniec sprawa ostatnia - moja ocena wypadkowa 9/10 i zdecydowanie Wam polecam, jeśli nie odstrasza Was ta forma literacka. Naprawdę, dobre opowiadania nie są złe (a te w większości są bardzo dobre), a ja już zaczynam myśleć o "Tarnowskich Górach - Fantastycznie", co chyba najlepiej świadczy o tym zbiorze 🙂

"- Zawsze będziesz w ciemności - powiedział niespodziewanie Szybki. - Nie ma nic innego niż ciemność."

Moi Drodzy
🏙Zupełnie niespodziewanie, można rzec, trafiła do mnie antologia "Miejskie opowieści" (dzięki Almaz!), będąca częścią większej serii "Tarnowskie Góry". A ponieważ miejska groza i miejskie legendy leżą jak najbardziej w zasięgu moich zainteresowań - chętnie się...