🌳„Bezmiłość” na mojej półce czekała tak długo, że aż wstyd się przyznać. Właściwie znalazła się w mojej biblioteczce zupełnym przypadkiem – kupiłam ją na targach książki, ale czytając opis w innym miejscu i czasie, raczej bym się nią nie zainteresowała, „bo nie brzmiała na ciekawą dla mnie” – i jakże mnie te kilka zdań z tyłu zmyliło! Nie stanowią odzwierciedlenia tego, co kryje się wewnątrz. Niezwykle żałuję, że sięgnęłam po nią tak późno – to była lektura, jakiej dawno nie doświadczyłam i która zostanie ze mną na długo.

🌳Określiłabym to dzieło dwoma słowami „chaos” i „emocje” – jest niezwykle konsternująca, zaskakująca i bardzo ciekawa. Trzeba przy jej czytaniu się skupiać, to nie jest książka, którą się przegląda, żeby się rozluźnić wieczorem – osobiście robiłam przy niej notatki, żeby ze zrozumieniem chłonąć jak najwięcej.

🌳 „Bezmiłość” wywołuje emocje – u mnie była cała ich gama. Oczy mi się zaszkliły, gdy czytałam o niektórych przeżyciach Grzesia i rozdziawiałam usta gdy wszystkie moje przypuszczenia okazywały się zupełnie nieprawdziwe (a ja rzadko źle przewiduję akcję!). Jest to książka, która nas myli i dezorientuje – nie wiadomo co jest prawdą, a co nie.

🌳Świat mi się podoba, choć łączy realia samego początku lat dziewięćdziesiątych, coś na pograniczu mitologicznego fantasy, postapokaliptycznego science-fiction i nie mam zielonego pojęcia, w jakie ramy podgatunku się wpasowuje ta książka – zawiera w sobie wiele świetnie wpasowanych elementów z kompletnie różnych gatunków literackich.

🌳Uważam tę książkę za naprawdę dobrą – mimo że nie jest „w moim typie” to ją pochłonęłam, zarwałam dla niej noc i przeczytałam wszystko, od deski do deski, włącznie z notką od autora! Nie jest lekka i nie jest zgodna z definicją „przyjemności”, ale wciąga, daje do myślenia i ciekawi bardzo, ale to bardzo. Nie jest „typowa” w żadnym wypadku – nosi w sobie wiele bardzo różnych treści i gorąco ją polecam, gdy ktoś chce poczytać coś świeżego i sensownego.

🌳„Bezmiłość” na mojej półce czekała tak długo, że aż wstyd się przyznać. Właściwie znalazła się w mojej biblioteczce zupełnym przypadkiem – kupiłam ją na targach książki, ale czytając opis w innym miejscu i czasie, raczej bym się nią nie zainteresowała, „bo nie brzmiała na ciekawą dla mnie” – i jakże mnie te kilka zdań z tyłu zmyliło! Nie stanowią odzwierciedlenia tego, co...

Trudna książka ale bardzo mi sie spodobała. Poszła w kierunku nieoczywistym.

Trudna książka ale bardzo mi sie spodobała. Poszła w kierunku nieoczywistym.

Całkowicie rozumiem koncept autora, to, co chciał przekazać, ale niestety nie jest to dzieło zmieniające życie. Czy zmienia podejście do osób z tym zaburzeniem - ciężko powiedzieć, bo jak autor sam wspomina, jest to pozycja beletrystyczna, a nie popularnonaukowa. Co tak naprawdę jest faktem, a co fikcją zastanawia się nie tylko Wilczyński, ale i czytelnik.
Nie mniej książka wciąga, aby potem zwolnić z akcją do ślimaczego tempa i swój punkt kulminacyjny przeżuć i wypluć. Może w formie dobrego audiobooka książka mogłaby wprowadzić w klimat fabuły.

Całkowicie rozumiem koncept autora, to, co chciał przekazać, ale niestety nie jest to dzieło zmieniające życie. Czy zmienia podejście do osób z tym zaburzeniem - ciężko powiedzieć, bo jak autor sam wspomina, jest to pozycja beletrystyczna, a nie popularnonaukowa. Co tak naprawdę jest faktem, a co fikcją zastanawia się nie tylko Wilczyński, ale i czytelnik.
Nie mniej książka...

Rzadko miewam sytuacje kiedy po przeczytaniu konkretnej książki, nie wiem co o niej powiedzieć, ani w jaki sposób ją ocenić. Gdybym był człowiekiem nie wrażliwym na kulturę pozbawionym szacunku dla kunsztu pisarskiego, wystawiłbym tej książce ocenę 1/10 a moją ocenę argumentowałbym tym że jest jeden wielki bełkot, i w zasadzie to … nie polecam.
‘’Bezmiłość” jest książką trudną w odbiorze. Nie jest to czytadło, które możemy podczytywać między gotowaniem a praniem. Ta lektura wymaga skupienia i pełnego zaangażowania w tą historię. Niestety u mnie to nie zadziałało, nie polubiliśmy się z autorem ani z historią, którą chciał mi opowiedzieć. Mimo pełnego zaangażowania z mojej strony, myślami bywałem gdzie indziej, przez co, niektóre zdania musiałem czytać kilka razy. Książka zachęciła mnie ciekawym opisem z tyłu okładki. Lata 90. XX wiek, młody chłopiec pragnący przygód, tajemnicze głosy dochodzące z piwnic a w tle cygańskie mity. Co mogło pójść nie tak ?. Liczyłem na coś pokroju ‘’Baśniowej Opowieści” Stephena Kinga, tylko w polskich po komunistycznych realiach. Niestety ‘’Bezmiłość” zafundowało mi prawdziwy royel coaster, po onirycznych światach, gdzie brak chronologii wydarzeń, utrudniał mi wizualizacje tego świata. W pewnym momencie nie wiedziałem nawet co ja właściwie czytam.
Nie wiem jak ocenić tę powieść, ponieważ nie chce być niesprawiedliwy. Bezmiłość na pewno znajdzie swoich czytelników, którzy ją docenią i wyciągną z niej coś więcej niż ja. Książka nie jest zła, wystarczy spojrzeć na średnią ocen. Ja jednak nie należę do tej grupy odbiorców.

Rzadko miewam sytuacje kiedy po przeczytaniu konkretnej książki, nie wiem co o niej powiedzieć, ani w jaki sposób ją ocenić. Gdybym był człowiekiem nie wrażliwym na kulturę pozbawionym szacunku dla kunsztu pisarskiego, wystawiłbym tej książce ocenę 1/10 a moją ocenę argumentowałbym tym że jest jeden wielki bełkot, i w zasadzie to … nie polecam.
‘’Bezmiłość” jest książką...

IG:ksiazki_wloczykija
Niezwykle poruszająca i mroczna podróż przez dzieciństwo, przeplatana tajemnicami, lękami i wewnętrznymi demonami, które kształtują bohatera w brutalny sposób. Autor wnikliwie eksploruje obszary ludzkiej psychiki, przywołując na powierzchnię tematy trudne, niejednoznaczne i często ignorowane przez społeczeństwo.

Fabuła rozgrywa się w niewielkim miasteczku w Polsce w latach 90. XX wieku, a główny bohater, dziewięcioletni Grześ, próbuje przetrwać trudne dzieciństwo, szukając ukojenia w pisaniu pamiętnika. Jego zapał do opisywania życiowych przeżyć wydaje się być ostatnią deską ratunku w szarej rzeczywistości, ale stopniowo zostaje ona zatruwana przez coraz bardziej złożone relacje z otoczeniem i wewnętrzne demony. Zychla wnikliwie analizuje psychologiczne mechanizmy obronne, które Grześ rozwija w obliczu traumatycznych doświadczeń.

Pamiętnik Grzesia staje się areną, na której rozgrywają się dramatyczne wydarzenia. Od zabaw na osiedlu po porażki w szkole, od przyjaźni po utratę niewinności, każdy zapis staje się kawałkiem mozaiki ukazującej skomplikowaną rzeczywistość dziecka, zmagającego się z własnymi emocjami i obcym, nieprzyjaznym światem dorosłych.

Głęboko skonstruowane postacie, zwłaszcza Grześ i jego nowo poznanego przyjaciela, dodają historii warstw głębokości i prawdziwości. Konflikty między postaciami, jak i ich własne walki wewnętrzne, uwydatniają złożoność ludzkiej natury. Zychla doskonale operuje napięciem między światem dziecięcej naiwności a brutalną rzeczywistością dorosłych.

Przenikliwy sposób, w jaki Zychla eksploruje temat bezmiłości, podkreśla, że nienawiść i brak miłości mogą stanowić destrukcyjną siłę, prowadzącą do tragicznych konsekwencji. Motyw ten przeplata się z cygańskimi mitami, piwnicznymi tajemnicami i bolesnymi wspomnieniami, tworząc jednocześnie bogatą i przerażającą opowieść.

"Bezmiłość" to nie tylko lektura, która wstrząsa emocjonalnie, ale również refleksyjna opowieść o naturze traumy i sposobach radzenia sobie z nią. Zychla doskonale zdaje się rozumieć delikatność tematu, prezentując go z empatią i szacunkiem dla złożoności ludzkiego doświadczenia.

IG:ksiazki_wloczykija
Niezwykle poruszająca i mroczna podróż przez dzieciństwo, przeplatana tajemnicami, lękami i wewnętrznymi demonami, które kształtują bohatera w brutalny sposób. Autor wnikliwie eksploruje obszary ludzkiej psychiki, przywołując na powierzchnię tematy trudne, niejednoznaczne i często ignorowane przez społeczeństwo.

Fabuła rozgrywa się w niewielkim...

Bardzo zaskakująca powieść.

Początkowo doskonała powieść obyczajowa z lat 90 ubiegłego wieku. Później wydaje się lekko skręcać w stronę horroru, potem mocno skręca w stronę SF aby pod koniec ... nie, nie powiem bo to byłby już spoiler.

Początkowo czytało mi się to świetnie. Pierwsza część jest idealna. I do tego perfekcyjny styl autora. Stopniowo zacząłem jednak się gubić. Nie widziałem co się dzieje. Dezorientacja rosła w trakcie czytania. Niech to Was jednak nie zniechęca. Wszystko się wyjaśni i poukłada.

To bardzo ważna i piękna powieść. Czytajcie nawet jeśli poczujecie dezorientację.

Warto !

Bardzo zaskakująca powieść.

Początkowo doskonała powieść obyczajowa z lat 90 ubiegłego wieku. Później wydaje się lekko skręcać w stronę horroru, potem mocno skręca w stronę SF aby pod koniec ... nie, nie powiem bo to byłby już spoiler.

Początkowo czytało mi się to świetnie. Pierwsza część jest idealna. I do tego perfekcyjny styl autora. Stopniowo zacząłem jednak się...

Lata dziewięćdziesiate dwudziestego wieku. Szare miasto, pełne domów z betonu. W jednym z nich chłopiec, dziesięcioletni Grześ. Grześ nie jest szczęsliwy, nie otacza go rodzicicelska miłość , ani grono przyjaciół. Grześ ma pokój, w nim biurko, na biurku pamiętnik. Zeszyt w kremowej okładce. W środku wykaligtafowane wszystkie, bóle, lęki i żale. Zbyt wiele na kilkuletnią Grzesiową głowę. Chłopiec, choć czuję się samotny nigdy nie jest sam. Wszelkie jego poczynania monitorują że swojego stanowiska Obserwator i Koordynator. Ten pierwszy wykazuje się prawie ludzką empatią. Przy pierwszej okazji podrzuca Grzesiowi zabawkę. Od tej chwili życie dziecka ulega znaczącej metamorfozie. Staje się coraz dziwniejsze. Jago najlepszy przyjaciel Jarek Marecki wydeptuje w ziemię demony a z piwnicy odzywa się głos Istoty ciskajacej pioruny.
"Bezmilość" to dziwna i zupełnie nieprzewidywalna historia z wieloma poziomami rzeczywistości. Im dłużej się ją czyta tym większe jest poczucie niepewności i dezorientacji, które zozwiewa się nieco dopiero na koniec. Jest to też historia niezwykle poruszającą. Nie da się przejść obojętnie obok dziecięcego cierpienia. Nie da się nie uronić łez. Nie ma też happyendu, jedynie gorzkie przemyślenia po przeczytaniu noty od autora. "Bezmilość" to nie jest do końca horror, choć bezsprzecznie przeraża tyle że na zupełnie innym poziomie. Zdecydowanie polecam! Wszystkim!

Lata dziewięćdziesiate dwudziestego wieku. Szare miasto, pełne domów z betonu. W jednym z nich chłopiec, dziesięcioletni Grześ. Grześ nie jest szczęsliwy, nie otacza go rodzicicelska miłość , ani grono przyjaciół. Grześ ma pokój, w nim biurko, na biurku pamiętnik. Zeszyt w kremowej okładce. W środku wykaligtafowane wszystkie, bóle, lęki i żale. Zbyt wiele na kilkuletnią...

# Wyzwanie LC 2023 na październik – przeczytam książkę autora, którego polecili mi inni czytelnicy_książka polecona przez samego autora podczas Targów Książki w Krakowie.

"Kiedy nienawiść króluje, bezmiłość staje się faktem"
Bardzo trudna w odbiorze beletrystyka, zakwalifikowana do fantasy/science fiction. A wizje przyszłości, w które wierzy główny bohater są wręcz dystopijne.
Autor prezentuje czytelnikowi bohatera cierpiącego na zaburzenia psychiczne, pisze o jego wizjach, urojeniach, życiu doczesnym, o prawdziwych i wymyślonych przyjaciołach oraz wrogach... prawdziwy MISZ-MASZ. Wrażenie kompletnego chaosu pogłębia brak chronologii w prezentowanej historii. Mimo, że powieść jest bardzo dobrze napisana, to trudno się ją czyta. Jest smutna i przygnebiająca, tak jak życie osoby chorej psychicznie i rodziny, która boryka się z tym problemem.
Polecam książkę czytelnikom, które lubią powieści o tej tematyce, ale ostrzegam że to nie poradnik. Historia obrazuje tylko namiastkę problemów wynikających z choroby i to z perspektywy chorego.
Gratulacje dla Wydawnictwa VESPER za kolejną pięknie wydaną książkę.

# Wyzwanie LC 2023 na październik – przeczytam książkę autora, którego polecili mi inni czytelnicy_książka polecona przez samego autora podczas Targów Książki w Krakowie.

"Kiedy nienawiść króluje, bezmiłość staje się faktem"
Bardzo trudna w odbiorze beletrystyka, zakwalifikowana do fantasy/science fiction. A wizje przyszłości, w które wierzy główny bohater są wręcz...

Wrażenia z lektury: https://www.instagram.com/p/CyQA1T5KlMf/

Wrażenia z lektury: https://www.instagram.com/p/CyQA1T5KlMf/

Okej.
Uwspółcześniony mix Franka Herberta i Lema.
Chociaż... Początkowo przypominała mi książkę Wojtka Engelkinga i Marcisza. Lata '90, młodość...
Potem robi się w opór dziwnie, do połowy książki nie miałam pojęcia, czy mi się ona podoba. Wciąga w jakiś dziwny sposób. W połowie zrozumiałam, czemu było tyle nad nią zachwytu.
A potem końcówka obróciła wszystko w mojej głowie jeszcze bardziej.
Zwłaszcza w zawodowej głowie psychologa.
Bo jak wiesz, o czym jest ta książka, to czytając drugi raz- spojrzysz kompletnie inaczej...

Okej.
Uwspółcześniony mix Franka Herberta i Lema.
Chociaż... Początkowo przypominała mi książkę Wojtka Engelkinga i Marcisza. Lata '90, młodość...
Potem robi się w opór dziwnie, do połowy książki nie miałam pojęcia, czy mi się ona podoba. Wciąga w jakiś dziwny sposób. W połowie zrozumiałam, czemu było tyle nad nią zachwytu.
A potem końcówka obróciła wszystko w mojej...