"Poróżnienie" jest pozycją jedyną w swoim rodzaju. Stanowi podwójny afront: zarówno wobec filozofii współczesnej jak i konsekwencji wypływających z jej założeń. Jest to przedsięwzięcie wyjątkowo ryzykowne, ponieważ Lyotard doskonale zdaje sobie sprawę, że filozofia współczesna opiera się na serii szwindlów i wierutnych kłamstw. To samo można powiedzieć o szeroko pojętym zeitgeiście końca XX wieku: każde z dwóch wielkich mocarstw świata (w 1983 był to kapitalistyczny Zachód oraz komunistyczny Wschód) opiera się na kulturze polityczno-historycznego oszukaństwa. "Poróżnienie" stanowi odważną próbę zrozumienia, jak logicznie działa oszustwo. Sam tytuł odnosi się do dwóch sprzecznych wizji logiki: po jednej stronie jest logika tradycyjna (zdania odnoszą się do rzeczywistości), po drugiej nowa logika (zdania nie odnoszą się do rzeczywistości, tylko współzawodniczą z innymi zdaniami). Jak widać, nowa logika jest z założenia podatna na manipulacje i forsowanie fikcji.

Warto podkreślić, że w kręgach filozoficznych wydane prawie 40 lat temu "Poróżnienie" jest omijane szerokim łukiem. Jest to pozycja niebezpieczna, ponieważ mimo wszystko zachęca do weryfikowania realności potencjalnych oszustw. Lyotard wie dobrze, że obóz nowej logiki jest mściwy, dlatego "Poróżnienie" traktuje obie wizje logiki pozornie równorzędnie, bez wartościowania.

Osoby zainteresowane tematem mogą sięgnąć po "Logikę Talmudu" Andrew Schumanna.

"Poróżnienie" jest pozycją jedyną w swoim rodzaju. Stanowi podwójny afront: zarówno wobec filozofii współczesnej jak i konsekwencji wypływających z jej założeń. Jest to przedsięwzięcie wyjątkowo ryzykowne, ponieważ Lyotard doskonale zdaje sobie sprawę, że filozofia współczesna opiera się na serii szwindlów i wierutnych kłamstw. To samo można powiedzieć o szeroko pojętym...