Nakręcana dziewczyna. Pompa numer sześć

Moja ocena to mocne 8! Autor ma niesamowity dar do poruszania wyobraźni i bycia w tym konsekwentnym, świetnie napisana. Jedynie czego żałuję to fakt że pierwsze opowiadania są tak krótkie. Dla nie wtajemniczonych, na początku jest zbiór opowiadań, a Nakręcana dziewczyna to już właściwa historia .

Aby ktoś mógł odnieść się do moich słów, poniżej lista sci-fi z moimi ocenami:
Expansja - 9/10
Hyperion - 8,5/10
Lód - 8,5/10
Głębia - 8,4,/10
Projekt Hail Mary 8/10
Bobiverse -8/10

Moja ocena to mocne 8! Autor ma niesamowity dar do poruszania wyobraźni i bycia w tym konsekwentnym, świetnie napisana. Jedynie czego żałuję to fakt że pierwsze opowiadania są tak krótkie. Dla nie wtajemniczonych, na początku jest zbiór opowiadań, a Nakręcana dziewczyna to już właściwa historia .

Aby ktoś mógł odnieść się do moich słów, poniżej lista sci-fi z moimi...

Swego czasu sporo sobie obiecywałem po lekturze tej książki. Niestety, różowo nie jest.

Owszem, "Nakręcana dziewczyna" jest dobra, świetnie splata świeże trendy katastroficzne, ale ma sporo mankamentów, o których pisałem już w opinii zamieszczonej przy samodzielnym wydaniu powieści.

Zawartość książki stanowi - oprócz powieści - 11 opowiadań, które są jednak mocno nierówne. Te rzeczywiście dobre, to tytułowa "Pompa nr 6", z nowojorskim technikiem próbującym utrzymać w ruchu maszyny w przepompowni ścieków - w realiach degeneracji umysłowej społeczeństwa i rozpadania się reliktów dogorywającej cywilizacji (samochodów dawno już nie ma, budynki się sypią, na ulicach koczują stada parzących się trogli, czyli ludzi niepokojąco bliskich wyglądem i zachowaniem małpom). Pozostałe dwa doskonałe teksty to "Człowiek z żółtą kartą", który był pierwotnym zalążkiem konceptu "Nakręcanej dziewczyny" (pozbawiony majątku Chińczyk walczy z biedakami o kęs strawy na ulicach przeludnionego Bangkoku),oraz "Kaloriarz", osadzony w tych samych realiach, czyli świecie bez ropy naftowej, prądu i zwierząt, z genetycznie tworzonymi zbożami, na obrót którymi wydawane są licencje, tyle że dziejący się w Ameryce Północnej.

Spore wrażenie wywierają też - głównie skalą kataklizmu i przedstawieniem realiów - "Paszo", o mozolnym odbudowywaniu upadłej cywilizacji, z mnichami niosącymi w lud wiedzę z dawnych ksiąg, a także "Łowca tamaryszków", z Suszą Stulecia i zamykaniem rzek w rury, zawiadowane przez bogate korporacje, nie zamierzające dzielić się wodą z biedakami.

Reszta w mniejszym lub większym stopniu irytuje. Trzy teksty zostały obliczone na szokowanie amerykańskiego czytelnika: "Maleńkie ofiary", z oczyszczaniem organizmów przyszłych matek z toksyn, przeprowadzanym poprzez krótkoterminową ciążę (w pewnym momencie płód, już całkiem spory, jest widowiskowo usuwany i wrzucany do zsypu),"Regulator", ze światem nieśmiertelnych, wśród których zdarzają się kobiety odstawiające rejuwę i decydujące się rodzić dzieci (regulator wówczas jedzie do takiej matki i nonsensownie wielką spluwą rozchlapuje gówniarza po ścianach),w końcu "Fletka", z posuniętym do absurdu systemem niewolniczym opartym na rządach celebrytów, w którym dokonuje się dość niemądrych operacji plastycznych na ubezwłasnowolnionych dzieciach.

Z kolei "Ludzie piasku i popiołu" to bardziej groteska, z ludźmi żrącymi błoto i śmieci, bo praktycznie nic innego na Ziemi już nie zostało, tyle że autor dorzucił jako oś fabuły normalnego psa, który wpada w ręce bohaterów. Skąd niby się tam mógł wziąć i jakim cudem osiągnął dojrzałość, skoro zwykłe zwierzęta wymarły, a kontakt ze skażoną glebą jest dla psa wyniszczający, podobnie jak picie wody pełnej detergentów i ropy naftowej? No miało być zabawnie. I trochę nie wyszło, bo na to, co się tam wyprawia z tym psem, to trzeba mieć nieco mocniejszy żołądek.

Odrębna sprawa to "Kieszeń pełna dharmy", opowiadanie, które trudno posądzić o jakąkolwiek sensowną puentę, oraz "Miękki", tekst umieszczony tu prawem kaduka, pozbawiony choćby grama fantastyki. Ot, facet zabił żonę i... tyle. Serio.

Innymi słowy - niby jest tu trochę fajnych rzeczy, ale ogólnie książkę uważam za rozczarowującą.

Swego czasu sporo sobie obiecywałem po lekturze tej książki. Niestety, różowo nie jest.

Owszem, "Nakręcana dziewczyna" jest dobra, świetnie splata świeże trendy katastroficzne, ale ma sporo mankamentów, o których pisałem już w opinii zamieszczonej przy samodzielnym wydaniu powieści.

Zawartość książki stanowi - oprócz powieści - 11 opowiadań, które są jednak mocno...

Kolejna pesymistyczna pozycja w twórczości autora. bardzo dobra, chociaż Wodny nóż bardziej mi się podobał. No cóż wizja XXII wieku przedstawiona przez pisarza nie podnosi na duchu.

Kolejna pesymistyczna pozycja w twórczości autora. bardzo dobra, chociaż Wodny nóż bardziej mi się podobał. No cóż wizja XXII wieku przedstawiona przez pisarza nie podnosi na duchu.

Zaskoczyła totalnie, krótkie opowiadania są nieźle, opowiadanie o ciąży miażdży, o pompie jest rewelacyjne, sama nakręcana dziewczyna aż prosi się o ciąg dalszy.

Zaskoczyła totalnie, krótkie opowiadania są nieźle, opowiadanie o ciąży miażdży, o pompie jest rewelacyjne, sama nakręcana dziewczyna aż prosi się o ciąg dalszy.

Kawał naprawdę dobrego sf, niezbyt optymistyczna wizja przyszłości. Szczególne wrażenie zrobiła na mnie Nakręcana Dziewczyna.

Kawał naprawdę dobrego sf, niezbyt optymistyczna wizja przyszłości. Szczególne wrażenie zrobiła na mnie Nakręcana Dziewczyna.

Rewelacja! W zbiorze znajduje się kilka opowiadań, które są ze sobą w luźny a niektóre w ścisły sposób powiązane. Autor ma niesamowitą wyobraźnię, już naprawdę dawno nie czytałam czegoś równie dobrego, czyste sf w naprawdę dobrym stylu. Co prawda jest to sf o dystopii. Sf opisujący przyszłość w mrocznych barwach ale tak pokretnie, tak niesamowicie przedstawiony jest świat a niektóre opowiadania są nawet nowatorskie w swoich treściach. Moje ulubione opowiadanie to "Ludzie piasku i popiołu" no naprawdę wyobraźnia i polot autora to kosmos, coś czego już dawno nie czytałam, naprawdę prawdziwa uczta! Świat w nim przedstawiony jest już tak pokraczny i zmieniony, że aż dech zapiera! W pompie nr 6 z kolei dochodzi do degeneracji rasy ludzkiej jak w Wehikule czasu. Co istotne facet ma świetne pióro, dobrze się to czyta, pięknie pisze, po prostu się płynie przez treść, czyta się jednym tchem, naprawdę serdecznie polecam. Wszystkie opowiadania są dobre, a Nakrecana dziewczyna to osobny duży utwór i powinna być wydana osobno, dzięki czemu sama książka była by poreczniejsza i lepsza do trzymania w ręce. To jak dla mnie minus, oczywiście nie do autora, tylko do wydawcy, Maleńkie ofiary, Popna nr 6 i inne opowiadania powinny być razem, a Nakrecaną dziewczyna osobno. Teraz wydają te grubaśne tomiszczach, których ani się trzymać nie da i rozwalają się w rękach, nie ma to sensu. Sam autor to dla mnie odkrycie roku, a opowiadania jak i książka to cudo, polecam.

Rewelacja! W zbiorze znajduje się kilka opowiadań, które są ze sobą w luźny a niektóre w ścisły sposób powiązane. Autor ma niesamowitą wyobraźnię, już naprawdę dawno nie czytałam czegoś równie dobrego, czyste sf w naprawdę dobrym stylu. Co prawda jest to sf o dystopii. Sf opisujący przyszłość w mrocznych barwach ale tak pokretnie, tak niesamowicie przedstawiony jest świat...

Książka jest świetna ! Niesamowity jest świat, który stworzył autor, bogactwo różnych wątków, zależności, układów politycznych - psychologia postaci. W tym całym świecie tytułowa nakręcana dziewczyna. Wiele rzeczy jest wielowymiarowych. Książka stawia wiele pytań na które sami musimy sobie odpowiedzieć. Myślę, że złożonością dorównuje Diunie Herberta. Polecam !

Książka jest świetna ! Niesamowity jest świat, który stworzył autor, bogactwo różnych wątków, zależności, układów politycznych - psychologia postaci. W tym całym świecie tytułowa nakręcana dziewczyna. Wiele rzeczy jest wielowymiarowych. Książka stawia wiele pytań na które sami musimy sobie odpowiedzieć. Myślę, że złożonością dorównuje Diunie Herberta. Polecam !

Niesamowita, przytłaczająca wizja przyszłości, w której ludzie po wyczerpaniu naturalnych zasobów muszą walczyć o przetrwanie, wynajdując alternatywne źródła energii i sposoby pozyskiwania żywności. Cała powieść przesiąknięta jest pesymizmem, trudem walki o przetrwanie i nawarstwiającymi się intrygami, niemal czuć w niej duszne powietrze tajskiego miasta.

Niesamowita, przytłaczająca wizja przyszłości, w której ludzie po wyczerpaniu naturalnych zasobów muszą walczyć o przetrwanie, wynajdując alternatywne źródła energii i sposoby pozyskiwania żywności. Cała powieść przesiąknięta jest pesymizmem, trudem walki o przetrwanie i nawarstwiającymi się intrygami, niemal czuć w niej duszne powietrze tajskiego miasta.

Pierwsze, co się ciśnie na usta to fakt, że autor jest wybitny pod kątem światotwórstwa. Sypie jak z rękawa całymi konceptami na światy, które upycha bardzo sprawnie w małych formach jakimi są opowiadania, ale i doskonale jest w stanie je osadzić w powieści. Nakręcana dziewczyna jest dowodem na to, że potrafi prowadzić też długie, wielowątkowe fabuły, w których wszystko idealnie współgra ze sobą - bohaterowie, dynamika opowieści, świat. Co do samych opowiadań, to jak w każdej antologii bywają nierówne, od świetnych do takich, o których w ogóle się zastanawiam po co je napisano - opowiadanie o zabójstwie żony to była chyba jakaś wczesna wprawka pisarska i nie pasuje kompletnie do pozostałych elementów zbioru. Niemniej jednak naprawdę polecam. Mam nadzieję, że MAG wyda/dodrukuje też inne książki tego autora.

Pierwsze, co się ciśnie na usta to fakt, że autor jest wybitny pod kątem światotwórstwa. Sypie jak z rękawa całymi konceptami na światy, które upycha bardzo sprawnie w małych formach jakimi są opowiadania, ale i doskonale jest w stanie je osadzić w powieści. Nakręcana dziewczyna jest dowodem na to, że potrafi prowadzić też długie, wielowątkowe fabuły, w których wszystko...

Oczekiwałam powieści o przygodach ekipy hydraulików, a okazało się, że to brednie i fantasmagorie człowieka, który nie ma pojęcia o wodociągach i kanalizacji! Nikomu nie polecam tej książki! Jedynym jej walorem wydawała mi się kolorowa okładka, przedstawiająca osobliwy widok i chciałam nawet z tego powodu podnieść ocenę do dwóch gwiazdek, niemniej dłuższe wpatrywanie się w ilustrację spowodowało, że zebrało mi się na nudności! Nie wiem, co spowodowało ten efekt, niemniej nie chciałabym przeżyć tego po raz kolejny, toteż nigdy więcej nie sięgnę po tę książkę! Jeśli nie chcecie wymiotować i czuć rozczarowania, czytajcie lepiej podręczniki hydrauliki!

Oczekiwałam powieści o przygodach ekipy hydraulików, a okazało się, że to brednie i fantasmagorie człowieka, który nie ma pojęcia o wodociągach i kanalizacji! Nikomu nie polecam tej książki! Jedynym jej walorem wydawała mi się kolorowa okładka, przedstawiająca osobliwy widok i chciałam nawet z tego powodu podnieść ocenę do dwóch gwiazdek, niemniej dłuższe wpatrywanie się w...