Świetna książka, aczkolwiek świat w niej przedstawiony jest okrutny i bezwzględny, to jest dla Nas nadzieja...

Świetna książka, aczkolwiek świat w niej przedstawiony jest okrutny i bezwzględny, to jest dla Nas nadzieja...

Zbiór opowiadań oraz powieść. Ot, częsta wydawnicza formuła, by zauważonego, ale niepewnego komercyjnie pisarza przemycić do zbiorowej świadomości i sprawdzić czy się przyjmie na lokalnym rynku. Przed laty złapałem się na ten haczyk i w moim przypadku zakończyło się na straceniu zainteresowania jeszcze przed rozpoczęciem powieści, "Nakręcanej Dziewczyny", co już samo w sobie jest dosyć wymowne. Wymowne jest jednak także to, że wróciłem – ten kij ma dwa końce.

Kolejna próba po latach jasno obnażyła, że autor ma tą częstą przypadłość w zanudzeniu czytelnika. Jeśli czyni to jeszcze w ramach opowiadań to teoretycznie można go skreślić z miejsca, choć rzeczywistość nie jest szczęśliwie taka prosta. Pomimo sporych potknięć Bacigalupi potrafi pisać fantastykę naukową, która ma swoje autorskie piętno, czyli mocno ekologiczne ujęcie, a przy okazji dosyć surowy, brutalny i cyniczny charakter. To już coś.

"Maleńkich Ofiar" nie rozwijam w mojej opinii, bo to jedynie wprawka, którą można sprowadzić do puenty ostatniego akapitu. Od nich rozpoczyna się żonglerka kolejnymi konceptami splecionymi w jedną całość wrażliwością autora i proekologicznym piętnem. "Kieszeń Pełna Dharmy" ma absurdalnie cudowny koncept świadomości Dalaj Lamy przeniesionej do świata cyfrowego... co blokuje jej drogę reinkarnacji i co ma duże znaczenie polityczne. "Ludzie Piasku i Popiołu" grupę z przyszłości skąpanej w postapokaliptycznych barwach, która znajduje psa, kruchy relikt przystosowany do życia w świecie niezmąconym ingerencją człowieka. "Paszo" orientalne realia, w których protagonista musi zmierzyć się z powrotem w rodzinne strony i skrajnie tradycjonalistycznym dziadkiem uosabiającym radykalizm, przemoc i uprzedzenia poprzedniej epoki. Znajdzie się też miejsce dla opowieści o długowiecznym "Regulatorze", który ołowiem likwiduje mających odwagę do reprodukcji, trochę w zużytym już, surowym i brutalnym tonie a'la podkręcone męskie kino akcji i przemocy z lat '80. Będzie też groteskowa etiuda o "niechcący" zamordowanej żonie (co otwiera nowe możliwości) oraz tytułowa "Pompa nr 6", swego rodzaju wariacja "Idiokracji", w bardzo dużym uproszczeniu. Przewiną się też historie z uniwersum zawartej w tym zbiorze powieści, ale te stanowią największy balast w tej lekturze – męczący, nużący, niepotrzebny i nieudolnie wprowadzający do "Nakręcanej Dziewczyny". Zbiór opowiadań jest przez nie bardzo nierówny, dający satysfakcję bardziej jako kłębowisko pomysłów przelanych lepiej lub gorzej na kolejnych stronnicach. Jest tylko jeden przebłysk geniuszu i dobrego wykorzystania formuły opowiadania.

"Fletka" jest re-we-la-cyj-na. Przerażające realia, dziewczęta z ciałami zmienionymi w kruche instrumenty, ich przerażająca właścicielka z węszącym wiernie bulterierem. Wszystkie wyrzeczenia, trudy, ćwiczenia i terror znajdujące finał w spektakularnym debiucie, czyli mocno erotycznej sztuce, gdzie dwie młode siostry w artystycznym spektaklu grają na swoich ciałach-instrumentach. Do tej perwersji dochodzi do jeszcze motyw kanibalizmu oraz paralela fletki i jej pani. To może skrajnie łopatologiczna perwersja, ale w takich realiach autor okazuje się być najlepszym - gdy jedyną ucieczką zdaje się być tylko samobójstwo. Zakończenie zawieszone w czasie pozostawia czytelnika z satysfakcjonującym niezaspokojeniem.

Jeśli chodzi zaś o danie główne jakim niewątpliwie jest "Nakręcana Dziewczyna" to mam bardzo mieszany stosunek do zwycięzcy takich nagród jak Hugo, Nebula i Locus. Przede wszystkim przez bardzo długi czas lektura jest najzwyczajniej w świecie nieangażująca, bo autor nie sili się na żadne ekspozycje i zabiegi, by czytelnika wprowadzić w świat przedstawiony, a dodatkowo utrudniają tutaj wszystko nieprzystępne imiona postaci, w których kluczyłem bezmyślnie jak rzadko kiedy. Niestety to nie jest ten typ lektury, w której łącznie kropek byłoby w pełni satysfakcjonujące. Po pierwsze, wszystko zaziębia się zaskakująco zręcznie, ale i też późno. Po drugie, nie wynagradza tutaj czytelniczego wysiłku puenta.

Wykreowany świat w swoich założeniach jest prosty, ale bardzo charakterystyczny i egzotyczny. Już sam wybór izolacjonistycznej Tajlandii jako miejsca akcji jest ogromnym powiewem świeżości. Bacigalupi snuje wizje świata po katastrofie ekologicznej – upalnego, z nieustającym zagrożeniem ze strony podnoszących się wód i bezcennej żywności niszczonej przez choroby oraz szkodniki powstałe w wyniku zbyt śmiałej ingerencji ludzkości w genomy świata przyrody. Nie ma samochodów spalinowych, są za to rowery i megadonty oraz wszechobecna technologia sprężynowa. Walutę stanowią zużyte kalorie. "Porządkuje" to nieoczywisty podział kastowy, korupcja oraz przede w biotechnologiczne korporacje trzymające wszystkich w szachu modyfikowaną żywnością zdolną choć na kolejne kilkanaście upraw oprzeć się mutującym chorobom. W tym wszystkim jeszcze ona, tytułowa Nakręcana Dziewczyna, Nowy Człowiek, istota o stroboskopowych ruchach stworzona by służyć, przedstawiciel kasty bez duszy. To świat brutalny, bezlitosny, duszący beznadzieją i piekielnym gorącem, bez podziału na czerń i biel, konsekwentnie dążący do katastrofy – i aż szkoda, że rozwijany tak nieczytelnie.

Emocje pojawiają się z czasem. Zdrada wobec jednego z głównych bohaterów, motyw rodem a'la rape & revenge, następujący przewrót – to wszystko przykuwa do kart książki i aż szkoda, że nie udało się zaangażować czytelnika wcześniej. Wszystko przez długi czas jest najzwyczajniej w świecie zbyt bezosobowe, obce. Problem jest tutaj ewidentnie nie w pomyśle na książkę, lecz jej strukturę i narrację, a te elementy naprawić najtrudniej.

Posmak ogromnego niedosytu po lekturze, ale zostawiający z zainteresowaniem wobec innych lektur autora. Ten ma swój własny styl i wyraźną tematykę skupioną wokół fantastyki ekologicznej.

Zbiór opowiadań oraz powieść. Ot, częsta wydawnicza formuła, by zauważonego, ale niepewnego komercyjnie pisarza przemycić do zbiorowej świadomości i sprawdzić czy się przyjmie na lokalnym rynku. Przed laty złapałem się na ten haczyk i w moim przypadku zakończyło się na straceniu zainteresowania jeszcze przed rozpoczęciem powieści, "Nakręcanej Dziewczyny", co już samo w...

Kiedy cywilizacja upada - może w jakiejś jej wersji wydarzyć się coś zbliżonego. Oby nie...

Kiedy cywilizacja upada - może w jakiejś jej wersji wydarzyć się coś zbliżonego. Oby nie...

Pesymistyczna, trochę mroczna i dystopijna wizja przyszłości, ale na pewno warta przeczytania.

Pesymistyczna, trochę mroczna i dystopijna wizja przyszłości, ale na pewno warta przeczytania.

Jestem świeżo po ukończeniu książki i jestem nią całkowicie zauroczony. Coś fantastycznego.

Świat upadł. Przegraliśmy wojnę z klimatem, epidemiami i zarazami, a poziom wody jest najwyższy w historii. Państwa są rządzone przez korporacje, brutalne dyktatury czy fanatyków religijnych.

Akcja dzieje się w kraju Tajów, który poprzez restrykcyjną izolację stał się swoistą potęga. Jednak jak wszędzie istnieją politycy, którzy chcą jak najwięcej dla siebie. Poznajemy przeplatane losy amerykańskiego inwestora, chińskiego uchodźcy, charyzmatycznego dowódcy ichniejszych służb oraz pewną sztucznie stworzoną nakręcaną dziewczynę.

Dramaturgia, zwroty akcji i nieprzewidywalność sprawiają, że od tego grubaska ciężko jest się oderwać.

Normalnie jakbym czytał kolejny tom wybitnej sagi azjatyckiej Jamesa Clavella tylko, że w przyszłości. Pomysł rewelacjaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.

Jestem świeżo po ukończeniu książki i jestem nią całkowicie zauroczony. Coś fantastycznego.

Świat upadł. Przegraliśmy wojnę z klimatem, epidemiami i zarazami, a poziom wody jest najwyższy w historii. Państwa są rządzone przez korporacje, brutalne dyktatury czy fanatyków religijnych.

Akcja dzieje się w kraju Tajów, który poprzez restrykcyjną izolację stał się swoistą...

Do przeczytania "Nakręconej dziewczyny" skłoniła mnie recenzja użytkownika JACOB94 który pisze znakomite teksty o książkach SF, a każdy kto czyta i pasjonuje się fantastyką powinien zapoznać się z recenzjami JACOBA94. Jeśli chodzi o samą książkę Bacigalupiego to jest to najwyższa półka, sama główna powieść jest znakomita lecz perelkami są opowiadania zawarte w tym tomie. "Ludzie piasku i popiołu " czy " Fletka" naprawdę ciarki chodzą po plecach, "Miękki" skojarzył mi się z Kingiem ale może to moje młodzieńcze " przejedzenie się " królem horroru. " Pompę nr 6" musialem czytać kiedyś, pewnie w " Nowej Fantastyce " lub " Fenixie " ; pamięć już nie ta. "Kaloriarz " i " Czlowiek z żółtą kartą " to naprawdę mistrzostwo. Dawkowalem sobie tę książkę, chciałem aby przyjemność trwała dłużej, polecam.

Do przeczytania "Nakręconej dziewczyny" skłoniła mnie recenzja użytkownika JACOB94 który pisze znakomite teksty o książkach SF, a każdy kto czyta i pasjonuje się fantastyką powinien zapoznać się z recenzjami JACOBA94. Jeśli chodzi o samą książkę Bacigalupiego to jest to najwyższa półka, sama główna powieść jest znakomita lecz perelkami są opowiadania zawarte w tym tomie....

To książka, która chodziła za mną, od kiedy przeczytałam „Wodny nóż” Bacigalupiego, ale do tej pory nie była dla mnie dostępna. Ale w końcu pojawił się wyczekiwany dodruk. I tak „Nakręcana dziewczyna. Pompa numer sześć” trafiła w moje ręce.
Jak tytuł wskazuje, ta książka to omnibus. Zaczyna się od zbioru opowiadań. Wielokrotnie nagradzana powieść jest druga w kolejce. I przyznaję, że mi taki układ odpowiada.
Zacznijmy od tego, co łączy wszystkie te teksty. Większość z nich to fantastyka naukowa skupiająca się na okołoekologicznych tematach. Niemal wszystkie, jeśli nie wszystkie, można określić jako fikcję klimatyczną. To dystopiczne światy, w których coś wyraźnie poszło z naszą planetą nie tak. Ponadto w wielu tekstach widać mieszające się ze sobą, różnorodne kultury, zwłaszcza Azjatyckie (Chiny, Japonia, Tajlandia) i oczywiście kulturę Amerykańską. To nie dziwi, zważając na życiorys autora.
Ponadto, chociaż to SF, to autor dość mocno skupia się na bohaterze. I mimo dystopicznych światów, w jego opowieści zawsze znajduje się ziarenko nadziei, które sprawia, że mimo nie raz bardzo trudnej tematyki, jego teksty nie przytłaczają zanadto. Oczywiście, mogą skłonić do pewnych przemyśleń, ale jednak Bacigalupi nie skazuje w swoich opowieściach całej ludzkości na bezdyskusyjną zagładę.
Przyznaję, że mimo wszystko, lepiej odnajdywałam się w opowiadaniach. Nie wszystkie podobały mi się na równi, ale jednak są jakościowo na zbliżonym poziomie. Na ograniczonej przestrzeni przedstawia zaś niby podobne, a jednak inne od siebie wizje przyszłości. Takie, w których ludzie nie wiedzą już, czym są psy, albo takie, w których ludzkość głupieje. Nie brakuje tu też tematów związanych z krzywdzeniem nieletnich, czy z naprawdę nieprzyjemnymi porodami, dlatego wrażliwsze osoby powinny wziąć to pod uwagę.
„Nakręcana dziewczyna” to zaś powieść osadzona w świecie po katastrofie klimatycznej i gospodarczej. Świat nie wygląda już tak jak kiedyś, a akcja rozgrywa się w Tajlandii. Główna bohaterka to znienawidzona przez naturalsów kobieta-android, która jest zmuszana między innymi do prostytucji. Pewnego dnia zaczyna interesować się nią jednak pewien biznesmen. Powieść, poza linią fabularną samej protagonistki, porusza również tematy okołopolityczne. Przedstawia brutalny świat, w którym trzeba „grać”, aby przeżyć.
I to naprawdę dobrze napisana rzecz. Mój problem polega na tym, że mimo wszystko, nie specjalizuje się w krajach Azji i najzwyczajniej w świecie do wielu nazw musiałam się przyzwyczaić. To wymagało zaś sporej ilości skupienia, a co za tym idzie, lektura momentami bywała dla mnie nieco bardziej męcząca, niż standardowo. Niemniej, to wyłącznie mój osobisty problem, a nie obiektywny problem powieści.
Naprawdę cieszę się, że w końcu mogłam do Bacigalupiego wrócić. To autor, którego teksty zdają się być akurat „na moim poziomie”: na tyle mało naukowe, żebym nie gubiła się nadmiernie, ale na tyle pogłębione, bym miała z czytania satysfakcje. Ponadto to w dalszym ciągu literatura rozrywkowa, przy której można się po prostu dobrze bawić. No i czego chcieć więcej od porządnej fantastyki?

To książka, która chodziła za mną, od kiedy przeczytałam „Wodny nóż” Bacigalupiego, ale do tej pory nie była dla mnie dostępna. Ale w końcu pojawił się wyczekiwany dodruk. I tak „Nakręcana dziewczyna. Pompa numer sześć” trafiła w moje ręce.
Jak tytuł wskazuje, ta książka to omnibus. Zaczyna się od zbioru opowiadań. Wielokrotnie nagradzana powieść jest druga w kolejce. I...

Przez jakiś czas ostatnio myślałem że czytanie książek po prostu Mi się znudziło. Do momentu aż to cudeńko wpadło w Moje łapki ^^

Przez jakiś czas ostatnio myślałem że czytanie książek po prostu Mi się znudziło. Do momentu aż to cudeńko wpadło w Moje łapki ^^

Rozumiem wszelkie pochwały i nagrody. Świetne budowanie świata, bardzo oryginalny setting. Ale całościowo - bardzo przygnębiające, w zasadzie bez pozytywnych bohaterów a wszystko uparcie idzie ku gorszemu. Także chyba ciut zbyt negatywne jak na mój gust. Ale czyta się świetnie, wątki kapitalnie rozpisane i przeplatające się. Mistrzowska robota.

Rozumiem wszelkie pochwały i nagrody. Świetne budowanie świata, bardzo oryginalny setting. Ale całościowo - bardzo przygnębiające, w zasadzie bez pozytywnych bohaterów a wszystko uparcie idzie ku gorszemu. Także chyba ciut zbyt negatywne jak na mój gust. Ale czyta się świetnie, wątki kapitalnie rozpisane i przeplatające się. Mistrzowska robota.

Cyt.:
„To jest nowy świat, jeszcze raz od nowa”
Paolo Bacigalupi, „Nakręcana dziewczyna”

Paolo Bacigalupi, amerykański pisarz nurtu sf, którego twórczość zaliczana jest do gatunku fantastyki ekologicznej. Wydawnictwo Mag w swojej świetnej serii Uczta Wyobraźni przybliża nam początki kariery literackiej tego niezwykłego autora. W swojej kategorii literackiej zdobył niemal wszystko, co można zdobyć: laureat nagrody Locusa, Nebula, Hugo i Campbell. Bezpardonowo wdarł się do czołówki pisarzy sf i jak niektórzy o nim mówią z przekąsem, „pisze o rzeczach, które nikomu innemu nie przyszły do głowy”. Przez krytyków i fanów został okrzyknięty największą nadzieją nowego millenium.

Moja przygoda z Paolo Bacigalupim zaczęła się od jego późniejszych powieści. Kilka lat temu przeczytałem: „Złomiarza”, „Zatopione miasta” i „Wodny nóż” i byłem pod naprawdę dużym wrażeniem sprawności literackiej i wizji przyszłości przedstawianej przez autora. Wszystko to było przemyślane i uporządkowane. I choć „Złomiarz” i „Zatopione miasta” adresowane były do młodszego czytelnika, zrobiły na mnie spore wrażenie. Natomiast „Wodny nóż” to znakomity thriller sf, zdobywca Nagrody Locusa i Campbella w 2016 r., opisujący bezwzględną i wyniszczającą walkę o dostęp do wody pitnej.

„Nakręcana dziewczyna. Pompa numer sześć” to wybór 11 opowiadań, które powstawały w latach 1999 – 2008 i pierwszej, debiutanckiej powieści „Nakręcana dziewczyna” wydanej w 2009 roku.

Cóż mogę napisać o opowiadaniach zamieszczonych w zbiorze? Są po prostu znakomite. Od pierwszego pt. „Maleńkie ofiary”, poprzez „Kieszeń pełna dharmy”, „Fletka”, „Ludzie piasku i popiołu”, „Paszo”, „Kaloriarz”, „Łowca tamaryszków”, „Regulator”, „Człowiek z żółtą kartą” aż do „Pompy numer sześć”.

Nie jest łatwo zawrzeć w tak krótkim tekście jak opowiadanie tylu informacji, by zainteresować czy wręcz porwać czytelnika. Nie każdy to potrafi. Bacigalupi zaprasza czytelnika na prawdziwą ucztę wyobraźni. Tematy podnoszone przez autora zmuszają do przemyśleń a czasami wręcz do rewizji niektórych poglądów. Dominacja wielkich koncernów, zanieczyszczenie środowiska, katastrofy ekologiczne, genetycznie modyfikowana żywność, zwierzęta i ludzie, niedobory wody. Czy dzisiejsza etyka jest w stanie zaakceptować wszelkie modyfikacje genomu ludzkiego czy też będzie musiała być również zmodyfikowana? I na koniec gorzkie podsumowanie kondycji intelektualnej ludzkości w opowiadaniu „Pompa numer sześć”.

Fascynujące to opowiadania, niektóre z naprawdę ogromnym ładunkiem emocjonalnym i co ciekawe, niektóre stały się niejako zalążkiem do późniejszych powieści autora. Odnajdziemy tu pomysły „Wodnego noża” czy „Złomiarza” i „Zatopionych miast”.

A „Nakręcana dziewczyna”, choć to debiut powieściowy, to wg mojej oceny najlepsza do tej pory wydana w Polsce jego powieść.

Globalne ocieplenie spowodowało podniesienie poziomów oceanów, zalewając przybrzeżne tereny na całym świecie. Nieprzemyślane lub wręcz agresywne modyfikacje genetyczne roślin i zwierząt doprowadziły do zniszczenia wielu ekosystemów. Choroby niszczą uprawy i hodowle. Światem rządzą korporacje biotechnologiczne, dzięki monopolom na produkcję żywności. Dzięki prowadzonej polityce izolacjonizmu, Królestwo Tajlandii przetrwało dotychczasowe kataklizmy i oparło się globalnym koncernom. Jak długo pozostanie niezależne i czy nie ugnie się przed naciskami? Świetna, pełna nieoczekiwanych zwrotów akcja, trzymająca w napięciu do ostatniej chwili.

Zatrważający obraz przyszłości, który zaczyna się materializować na naszych oczach. Sugestywna i szokująca. Znakomita.

Polecam.

Cyt.:
„To jest nowy świat, jeszcze raz od nowa”
Paolo Bacigalupi, „Nakręcana dziewczyna”

Paolo Bacigalupi, amerykański pisarz nurtu sf, którego twórczość zaliczana jest do gatunku fantastyki ekologicznej. Wydawnictwo Mag w swojej świetnej serii Uczta Wyobraźni przybliża nam początki kariery literackiej tego niezwykłego autora. W swojej kategorii literackiej zdobył niemal...