Powieść to jednocześnie podobała mi się i nie podobała, mam problem z jej oceną. To jest Dick, więc wiadomo, że można spodziewać się wielu fajnych rzeczy i faktycznie rozwiązania fabularne, przedstawienie pewnych wydarzeń z różnych perspektyw, pomysł na czytanie przyszłości, to wszystko jest świetne. Ale Mars jako miejsce akcji to jakaś totalna porażka i trochę zabrakło mi logiki wątków. W twórczości Dicka to raczej średniaczek.

Powieść to jednocześnie podobała mi się i nie podobała, mam problem z jej oceną. To jest Dick, więc wiadomo, że można spodziewać się wielu fajnych rzeczy i faktycznie rozwiązania fabularne, przedstawienie pewnych wydarzeń z różnych perspektyw, pomysł na czytanie przyszłości, to wszystko jest świetne. Ale Mars jako miejsce akcji to jakaś totalna porażka i trochę zabrakło mi...

"Marsjański poślizg w czasie" to raczej średniak wśród powieści Dicka, trochę brakuje tej nieszablonowości i nieprzewidywalności, którymi charakteryzują się najlepsze dzieła tego autora. Miejsce akcji - Mars, jest tu przedstawiony dość miałko - właściwie równie dobrze ta opowieść mogłaby się toczyć w Teksasie czy RPA. Pustynie, góry, a wśród nich nieliczne osiedla ludzkie i tubylcy - jeśli Dick chciał tu zbudować coś na kształt planety Arrakis, to niestety niespecjalnie to wyszło (z tym, że "Marsjański poślizg..." powstał wcześniej niż "Diuna", więc w sumie jest to zarzut dość mocno naciągany :)

Z drugiej jednak strony, historia jest całkiem ciekawa, ma swoje plusy: interesująco pokazane życie na planecie i relacje między ludźmi, ciekawe chwyty narracyjne - bardzo podobało mi się pokazanie tego samego dnia z różnych perspektyw, oraz sugestywne opisy schizofrenicznych imaginacji. To ostatnie nie jest zaskoczeniem, każdy kto czytał książki Philipa K. Dicka wie, że był on w tym naprawdę dobry (praktyka czyni mistrzem! ;).

"Marsjański poślizg w czasie" to raczej średniak wśród powieści Dicka, trochę brakuje tej nieszablonowości i nieprzewidywalności, którymi charakteryzują się najlepsze dzieła tego autora. Miejsce akcji - Mars, jest tu przedstawiony dość miałko - właściwie równie dobrze ta opowieść mogłaby się toczyć w Teksasie czy RPA. Pustynie, góry, a wśród nich nieliczne osiedla ludzkie i...

Jedna z pierwszych książek Dicka jaką przeczytałem, typowy styl mistrza, historia która bardzo do mnie przemawia, autor tworzy atmosferę zagrożenia, postaci dość paranoiczne; to lubię. Zazdroszczę każdemu kto dopiero zaczyna przygodę z prozą Philipa K. Dicka.

Jedna z pierwszych książek Dicka jaką przeczytałem, typowy styl mistrza, historia która bardzo do mnie przemawia, autor tworzy atmosferę zagrożenia, postaci dość paranoiczne; to lubię. Zazdroszczę każdemu kto dopiero zaczyna przygodę z prozą Philipa K. Dicka.

WSZYSCY JESTEŚMY MARSJANAMI

„Marsjański poślizg w czasie” to Dick ze wszech miar typowy. Co to znaczy? Że mamy do czynienia z powieścią genialną i szaloną jednocześnie. Dziełem splatającym ze sobą elementy dziwne, ale znakomicie ze sobą – przynajmniej w jego wykonaniu – współgrające. No i samo to wykonanie też stoi na wysokim poziomie, czyniąc z tej kolejnej przecież w dorobku autora historii o Marsie jedną z najlepszych jego prac.

Mars został skolonizowany, żyją tam ludzi i jakoś te swoje życia wiodą. Jednym z nich jest Jack Bohlen, schizofrenik, który Ziemię opuścił wraz z rodziną. A jego autystyczny syn, Manfred, okazuje się być posiadaczem daru, który zechcą wykorzystać do wzbogacenia się potężni ludzie. Pytanie jednak czy to, co pojawia się w głowie chłopaka to wizje przyszłości czy może coś zupełnie innego…

http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2022/09/marsjanski-poslizg-w-czasie-philip-k.html

WSZYSCY JESTEŚMY MARSJANAMI

„Marsjański poślizg w czasie” to Dick ze wszech miar typowy. Co to znaczy? Że mamy do czynienia z powieścią genialną i szaloną jednocześnie. Dziełem splatającym ze sobą elementy dziwne, ale znakomicie ze sobą – przynajmniej w jego wykonaniu – współgrające. No i samo to wykonanie też stoi na wysokim poziomie, czyniąc z tej kolejnej przecież w...

Wow.

Jeden z moich ulubionych Dicków po Ubiku i innych największych klasykach tego autora. I zupełnie się tego nie spodziewałem.

Znaczna część książki jest bardzo obyczajowa przy czym rozpisana na szereg postaci, których ścieżki co i rusz krzyżują się na niespotykane sposoby. Każda z tych osób jest mniej lub bardziej psychologicznie przetrącona. Wszystko to w miejscu akcji jakim jest kolonizowany Mars ale taki jak był sobie wyobrażany w początku lat 60. Z obserwowanymi wówczas i oddziałowującymi na wyobraźnię sieciami kanałów oraz potencjalnymi mieszkańcami.

Z czasem jednak motywy schizofreniczne i psychotyczne zaczynają się w tej drobnej historii nasilać. Do tego eskaluje nam wówczas pewien motyw autyzmu powiązany z teorią o tzw. "poślizgu" chorego na autyzm w czasie. Zwariowane teorie zaczynają przeplatać się z pewnym tajemniczym miejscem na Marsie (nie wiem czemu miałem tu vibe ala Piknik Pod Wiszącą Skałą),narracja zaczyna nam się zapętlać. Czarnoskórzy mieszkańcy Marsa okazują się bardziej tajemniczy niż się wydawało, a sekwencje psychotyczne stają się jak z horroru (glub, glub...!).

Wówczas książka zamienia się nam w pełnoprawny film Davida Lyncha. (być może dlatego tak świetnie ze mną zadziałała). Dla mnie był to doskonały odlot. Sądzę, że dla wielu może być zbyt nudny, inni się zdziwią, że właściwie o co chodzi. Mi podpasował idealnie oraz zagnieździł się w świadomości. Teraz pozostaje tylko lęk czy moja rzeczywistość nie okaże się kiedyś rzeczywistością schizofrenika, a czytane treści artykułów w gazetach nie zamienią się nagle w glub, glub, glub.....

Wow.

Jeden z moich ulubionych Dicków po Ubiku i innych największych klasykach tego autora. I zupełnie się tego nie spodziewałem.

Znaczna część książki jest bardzo obyczajowa przy czym rozpisana na szereg postaci, których ścieżki co i rusz krzyżują się na niespotykane sposoby. Każda z tych osób jest mniej lub bardziej psychologicznie przetrącona. Wszystko to w miejscu...

Nieprzeciętna wizja świata, który mimo, że oddalony w czasie od naszego o wiele stuleci - nadal jako ludzkość mierzy się z tymi samymi problemami, jakie posiadamy współcześnie.

Nieprzeciętna wizja świata, który mimo, że oddalony w czasie od naszego o wiele stuleci - nadal jako ludzkość mierzy się z tymi samymi problemami, jakie posiadamy współcześnie.

Z upływem czasu niektóre książki, a w nich pomysły, używany język stają się nieaktualne. Tu książka Dicka staje się paszkwilem wiedzy o człowieku. Ogromny minus dla wydawcy za brak aktualizacji/sprostowania bzdur wyfantazjowanych przez Dicka.

Z upływem czasu niektóre książki, a w nich pomysły, używany język stają się nieaktualne. Tu książka Dicka staje się paszkwilem wiedzy o człowieku. Ogromny minus dla wydawcy za brak aktualizacji/sprostowania bzdur wyfantazjowanych przez Dicka.

Historia jest ciekawa, jednakże nie było fajerwerków. Jest to jedna ze słabszych ksiazek tego autora. Mimo to warto zapoznać się i z tą pozycją. Fantazja Dicka nie zna granic, z tego też powodu sięgnę po kolejne jego ksiażki.

Historia jest ciekawa, jednakże nie było fajerwerków. Jest to jedna ze słabszych ksiazek tego autora. Mimo to warto zapoznać się i z tą pozycją. Fantazja Dicka nie zna granic, z tego też powodu sięgnę po kolejne jego ksiażki.

Geniusz i wariat zarazem, większość jego twórczości to nieprawdopodobny fenomen eksplozji talentu geniusza-wariata...

Geniusz i wariat zarazem, większość jego twórczości to nieprawdopodobny fenomen eksplozji talentu geniusza-wariata...

Masa pozornie niepowiązanych elementów - autyzm, zwalnianie czasu, kolonizacja Marsa - a jednak stanowiących spójną całość.

Masa pozornie niepowiązanych elementów - autyzm, zwalnianie czasu, kolonizacja Marsa - a jednak stanowiących spójną całość.