Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Endymion" to bardzo dobra książka, chociaż jednak moim zdaniem jest o poziom niżej od dwóch części "Hyperiona". Trochę brakuje tej świeżości i niesamowitości, jakich dostarczały poprzednie tomy. Fabuła została przeniesiona o około 250 lat w przyszłość, jest bardziej liniowa, nieco przewidywalna i utrzymana bardziej w konwencji powieści przygodowej, przy czym niektóre z tych przygód mocno naginają granice niemożliwości wyjścia z nich cało. W książce nie ma aż tak dużego nasycenia ciekawymi, nietuzinkowymi smaczkami fabularnymi, jak to miało miejsce w "Hyperionie" i "Upadku Hyperiona", ale nadal są one obecne, podane w charakterystycznym "simmonsowskim" stylu.

W sumie - cieszę się, że mogłem ponownie zajrzeć do tego uniwersum i to nie po raz ostatni :) bo fabuła w żadnym stopniu się nie domyka i zaprasza do sięgnięcia po "Triumf Endymiona".

"Endymion" to bardzo dobra książka, chociaż jednak moim zdaniem jest o poziom niżej od dwóch części "Hyperiona". Trochę brakuje tej świeżości i niesamowitości, jakich dostarczały poprzednie tomy. Fabuła została przeniesiona o około 250 lat w przyszłość, jest bardziej li...

Rozwiń

Zwiń

Książka o historii gatunku ludzkiego od tzw. pierwszej przemiany, która miała miejsce około 6 mln lat temu - gdy pojawił się Australopitek, czyli "w zasadzie dwunożna małpa", aż do człowieka anatomicznie współczesnego z jego rozwiniętymi społecznościami.

Autor prezentuje ciekawe podejście odtwarzania historii rozwoju hominidów poprzez analizę ich budżetów czasowych i relacji społecznych - bazuje przy tym zarówno na materiałach typowo archeologicznych, jak i przygotowanych przez siebie algorytmach określających, ile czasu wymagały poszczególne aktywności na różnych etapach rozwoju społeczności praludzi.

Poziom trudności tekstu określiłbym jako umiarkowany - książka nie należy do lekkich, łatwych i przyjemnych, ale czytelnik mający kontakt z literaturą popularnonaukową na pewno sobie poradzi. Antropologia nie jest moją specjalnością, ale książkę przeczytałem z zainteresowaniem, dowiedziałem się z niej sporo nowych ciekawych rzeczy, a historia i ewolucja człowieka ułożyła mi się w głowie dużo bardziej niż dotychczas.

Książka o historii gatunku ludzkiego od tzw. pierwszej przemiany, która miała miejsce około 6 mln lat temu - gdy pojawił się Australopitek, czyli "w zasadzie dwunożna małpa", aż do człowieka anatomicznie współczesnego z jego rozwiniętymi społecznościami.

Autor prezentuje ciekawe...

Rozwiń

Zwiń

Stanisław Lem wcielający się w rolę superkomputera AI, próbującego przekazać ludziom swoje przemyślenia na temat ewolucji, rozumu, ludzkości i sztucznej inteligencji. Pomysł sam w sobie jest świetny, niestety lektura jest dość męcząca - wykłady są interesujące, ale też zawiłe i mętne, a z dzisiejszej perspektywy nie są też jakoś wyjątkowo odkrywcze. Książka powstała jednak w latach 70. - a to zmienia perspektywę jej odbioru i pokazuje, jak niezwykłym umysłem był Stanisław Lem.

Po wyśrodkowaniu plusów i minusów - w sumie daję ocenę 6. Jednak wolę, gdy Lem włącza swoje rozmyślania jako przystawki w powieściach science-fiction, niż gdy serwuje je jako danie główne.

Stanisław Lem wcielający się w rolę superkomputera AI, próbującego przekazać ludziom swoje przemyślenia na temat ewolucji, rozumu, ludzkości i sztucznej inteligencji. Pomysł sam w sobie jest świetny, niestety lektura jest dość męcząca - wykłady są interesujące, ale też zawiłe i mętne, a z ...

Rozwiń

Zwiń

Duże rozczarowanie - niestety książka strasznie mi się dłużyła. Większość fabuły to w zasadzie telenowela, tyle że odbywająca się na pokładzie statku kosmicznego. Literacko opowieść ta również nie porywa - opisy sytuacji, elementy odkrywania świata - w tej części są zdecydowanie słabsze, powierzchowne, chyba autorowi po prostu zabrakło już świeżych pomysłów.

Książka ma swoje ciekawsze momenty, ale w porównaniu do poprzednich odsłon serii - jest to zdecydowany spadek formy. Mnie "Ogród Ramy" zniechęcił do dalszej eksploracji tego uniwersum - raczej zakończę tutaj swoją przygodę z Ramą.

Duże rozczarowanie - niestety książka strasznie mi się dłużyła. Większość fabuły to w zasadzie telenowela, tyle że odbywająca się na pokładzie statku kosmicznego. Literacko opowieść ta również nie porywa - opisy sytuacji, elementy odkrywania świata - w tej części są zdecydowanie słabsze, p...

Rozwiń

Zwiń