Trzeci tom, fajnie nawiązuje do całości, ale szczerze mówiąc, a raczej pisząc, znużył mnie i znudził.

Trzeci tom, fajnie nawiązuje do całości, ale szczerze mówiąc, a raczej pisząc, znużył mnie i znudził.

Fabuła wielowątkowa osnuta wokół jednego rdzenia - Marsa. Przeprowadziła mnie od ziewania z nudów do nieświadomie otwartej gęby. Przedstawione ciekawe idee np. "nieśmiertelności" życia ludzkiego, czy napędu pozwalającego pokonować odległości i kolonizacji innych planet w zasięgu trwania egzystencji ludzkiej- poparte są "naukowymi" wyjaśnieniami, które, kto wie, być może będą kiedyś trwałą zdobyczą cywilizacji. Chciałoby się napisać ziemskiej, ale to już za wąskie określenie. A po resztę, niestety, trzeba sięgnąć samemu. Powodzenia.

Fabuła wielowątkowa osnuta wokół jednego rdzenia - Marsa. Przeprowadziła mnie od ziewania z nudów do nieświadomie otwartej gęby. Przedstawione ciekawe idee np. "nieśmiertelności" życia ludzkiego, czy napędu pozwalającego pokonować odległości i kolonizacji innych planet w zasięgu trwania egzystencji ludzkiej- poparte są "naukowymi" wyjaśnieniami, które, kto wie, być może...

Wspaniałe ukoronowanie jednej z najlepszych serii science-fiction w historii. Serię czyta się jakby była inspirowana współczesną nauką (czytałem serię na przełomie 2020/21, książki pochodzą z pierwszej połowy lat 90-tych). Co więcej uważam, że Trylogia marsjańska jest paradoksalnie bardziej aktualna aniżeli w czasach jej wydawania. Czytelnik może obecnie wzbogacić swoje doświadczenia lektury dobrze udokumentowanej i sugestywnej prozy Robinsona i "odwiedzić" Marsa i mnóstwo opisanych lokacji, zmieniających się na przełomie opisanych dziejów, dzięki istniejącym w naszych czasach zdjęciach Marsa, relacji z misji lądowników i satellit czy google Mars maps. Polecam wszystkim chcącym dowiedzieć się jak kolonizacja i geotransformacja Marsa mogłaby potencjalnie wyglądać opisana na przestrzeni wieków.

Wspaniałe ukoronowanie jednej z najlepszych serii science-fiction w historii. Serię czyta się jakby była inspirowana współczesną nauką (czytałem serię na przełomie 2020/21, książki pochodzą z pierwszej połowy lat 90-tych). Co więcej uważam, że Trylogia marsjańska jest paradoksalnie bardziej aktualna aniżeli w czasach jej wydawania. Czytelnik może obecnie wzbogacić swoje...

Ciekawe spojrzenie na eksplorację Marsa i problemy z tym związane. Polecam fanom eksploracji kosmosu.

Ciekawe spojrzenie na eksplorację Marsa i problemy z tym związane. Polecam fanom eksploracji kosmosu.

Czasami zdarzają się dzieła tak przełomowe, że kiedy je czytamy wydają się wtórne – tak często są wykorzystywane jako inspiracja czy wręcz plagiatowane przez innych twórców. Tak jest z „Drakulą”, „Frankensteinem”, „Romeo i Julią” i innymi klasykami. „Trylogia Marsjańska” nie zajmuje może miejsca na piedestale literatury światowej razem z wymienionymi przed chwilą dziełami, ale jej wpływ na niszę science-fiction, który roboczo nazwę „literaturą marsjańską” jest przemożny.
Jako ludzkość wciąż szykujemy się do misji na Marsa, a docelowo jego kolonizacji. Skupiamy się przy tym na technicznych i medycznych aspektach problemu. „Trylogia Marsjańska” powinna być lekturą obowiązkową w NASA czy SpaceX. Poruszone w niej problemy ekonomiczne, społeczne i kulturowe możemy rzeczywiście napotkać, gdy wreszcie za kilkadziesiąt czy może sto lat zabierzemy się do kolonizacji najbliższego kosmicznego sąsiada.

Cała recenzja na: http://zpierwszejpolki.pl/kim-stanley-robinson-trylogia-marsjanska/

Czasami zdarzają się dzieła tak przełomowe, że kiedy je czytamy wydają się wtórne – tak często są wykorzystywane jako inspiracja czy wręcz plagiatowane przez innych twórców. Tak jest z „Drakulą”, „Frankensteinem”, „Romeo i Julią” i innymi klasykami. „Trylogia Marsjańska” nie zajmuje może miejsca na piedestale literatury światowej razem z wymienionymi przed chwilą dziełami,...

Ostatnia część trylogii marsjańskiej to w miarę dobre zakończenie całego cyklu. Nie będę tu zdradzać fabuły jednak samo zakończenie książki dość słabe, sprawia wrażenie jakby autor nie miał pomysłu na dokończenie cyklu. Pozostawiło to we mnie pewien niedosyt i poczucie, że pozostało wiele niedomówień a cały cykl prosi się o jakieś bardziej "epickie"? zakończenie. Przed przystąpieniem do czytania należy uzbroić się w dwie dodatkowe dawki cierpliwości ponieważ ilość niekończących się opisów i przemyśleń może przytłoczyć lub zanudzić na śmierć co mniej wytrwałych. Sprawy nie upraszcza niewielka ilość akcji w tym tomie. Ogólnie cieszę się, że mogłem zapoznać się z całym cyklem, jednak po zakończeniu oczekiwałem czegoś więcej.

Ostatnia część trylogii marsjańskiej to w miarę dobre zakończenie całego cyklu. Nie będę tu zdradzać fabuły jednak samo zakończenie książki dość słabe, sprawia wrażenie jakby autor nie miał pomysłu na dokończenie cyklu. Pozostawiło to we mnie pewien niedosyt i poczucie, że pozostało wiele niedomówień a cały cykl prosi się o jakieś bardziej "epickie"? zakończenie. Przed...

Dobre zakończenie trylogii. Dopiero podczas czytania tej właśnie książki dotarło do mnie, jak bardzo złożoną całością była cała saga marsjańska i jak znaczące były tytuły kolejnych części, zarówno pod względem stopnia terraformowania, jak i tworzenia się nowej społeczności. Na pewno nie czyta się jej jednym tchem, akcji jest tam w zasadzie bardzo mało, mnóstwo w niej opisów przemyśleń głównych bohaterów oraz samego Marsa. To ostatnie sprawiało, że nagle człowiek znajdował się w zupełnie innym świecie.
Polecam, choć niełatwa to była dla mnie lektura :)

Dobre zakończenie trylogii. Dopiero podczas czytania tej właśnie książki dotarło do mnie, jak bardzo złożoną całością była cała saga marsjańska i jak znaczące były tytuły kolejnych części, zarówno pod względem stopnia terraformowania, jak i tworzenia się nowej społeczności. Na pewno nie czyta się jej jednym tchem, akcji jest tam w zasadzie bardzo mało, mnóstwo w niej opisów...

jedna z najnudniejszych książek o kolonizacji Marsa, jaką czytałam...

jedna z najnudniejszych książek o kolonizacji Marsa, jaką czytałam...

Jak już ktoś przeczytał Czerwonego i Zielonego Marsa to przeczyta i Błękitnego z lekkim sentymentem.

Jak już ktoś przeczytał Czerwonego i Zielonego Marsa to przeczyta i Błękitnego z lekkim sentymentem.

Bardzo dobre zakończenie serii, chociaż końcówka mocno "wyciskana" i robiona na siłę.

Bardzo dobre zakończenie serii, chociaż końcówka mocno "wyciskana" i robiona na siłę.