Marije Friday – kurier bojowy. Już sama nazwa budzi szacunek, Friday pracuje w tajnej organizacji wykonując najróżniejsze niebezpieczne, a wręcz niemożliwe misje. Została do tego przygotowana, niejako skomponowana z genów kilkunastu osób, z których każda była ekspertem w swojej dziedzinie. Takich jak ona jest wielu, ale nie budzą szacunku wśród „normalnych” ludzi – najczęściej. Jej ostatnia misja zakończyła się sukcesem, choć cena za niego była wysoka. Kiedy umiera jej szef/opiekun/przybrany ojciec musi zacząć żyć na własny rachunek. Podejmuje się wykonania misji przetransportowania ludzkiego zarodka – zapłata jest atrakcyjna, warunki doskonałe... nawet zbyt doskonałe. Friday uzmysławia sobie, że może to być jej ostatnia misja, w pełnym tego słowa znaczeniu. I tutaj znów przydadzą się jej umiejętności i solidarność takich jak ona...
Heinlein, nadając powieści charakter pamiętnika. uatrakcyjnił ją: Friday jest wdzięcznym materiałem do wspomnień: zgrabne opisy, zgrabne dialogi, dynamiczna akcja. Sporo delikatnego humoru i ciekawych spostrzeżeń.
Paradoksalnie główna linia fabularna jest nieistotna, po łebkach napisana, chwilami banalna. Autor, za pomocą pikantnym wspomnień bohaterki, kreśli obraz społeczeństwa o całkowicie innych kanonach postępowania, główny nacisk stawiając na sferę życia intymnego, na tolerancję. Seks jest czym oczywistym, tak jak i związki homoseksualne, pojęcie rodziny też ulega zmianie. Rytuały zastępują umowy i kontrakty. Szatan i grzech ginom gdzieś w odmętach historycznych zabobonów, tak jak hipokryzja. Jedyne co się nie zmienia to destrukcyjna natura człowieka – o wojnach i krwawych zamach nikt jakoś nie chce zapomnieć.
Ciekawa wizja z przeciętna fabułą, jednak napisana z lekkością, naturalnością i wyczuciem.

Marije Friday – kurier bojowy. Już sama nazwa budzi szacunek, Friday pracuje w tajnej organizacji wykonując najróżniejsze niebezpieczne, a wręcz niemożliwe misje. Została do tego przygotowana, niejako skomponowana z genów kilkunastu osób, z których każda była ekspertem w swojej dziedzinie. Takich jak ona jest wielu, ale nie budzą szacunku wśród „normalnych” ludzi –...

"Zaczął mnie śledzić, gdy tylko wysiadłam z kapsuły towarzystwa Kenya Beanstalk."

Podrasowane "bimbo"* z próbówki jest inteligentną i niezawodną maszyną do zabijania. Przewyższa wszystkie egzemplarze rodzaju ludzkiego narodzone normalną drogą: zarówno fizycznie - pod względem urody, siły, wytrzymałości, refleksu, jak i umysłowo. Ma jednak jeden feler - psychologiczny. Cierpi bowiem na brak przynależności grupowej do tego gorszego od siebie rodzaju ludzkiego. Jakby istotom żywym jej rodzaju jednak zabrakło inteligencji i poczucia godności, żeby stworzyć własną społeczność. (...)

Cała opinia na stronie: https://nakanapie.pl/recenzje/ojcem-mym-skalpel-matka-probowka-pietaszek

"Zaczął mnie śledzić, gdy tylko wysiadłam z kapsuły towarzystwa Kenya Beanstalk."

Podrasowane "bimbo"* z próbówki jest inteligentną i niezawodną maszyną do zabijania. Przewyższa wszystkie egzemplarze rodzaju ludzkiego narodzone normalną drogą: zarówno fizycznie - pod względem urody, siły, wytrzymałości, refleksu, jak i umysłowo. Ma jednak jeden feler - psychologiczny....

Zdecydowanie fabułę można by rozwinąć do wielu tomów . Niektóre wątki skrócone a można by pociągnąć .....

Zdecydowanie fabułę można by rozwinąć do wielu tomów . Niektóre wątki skrócone a można by pociągnąć .....

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Lektura tej książki budziła we mnie konsternację; z jednej strony ciekawa wizja przyszłości, całe garście fajnych pomysłów, a z drugiej intryga wręcz zanikała, tajemnice budowane przez setki stron okazywały się nieważne. Albo coś przeoczyłem i zgubiłem sens powieści, albo zrobił to autor. Stary mistrz SF nie wyczuł chyba też do końca konwencji, w jakiej chciał stworzyć dzieło i niezbyt zgrabnie meandruje między lekką fantastyczno-erotyczną historyjka, rozprawą o wykluczeniu i istocie człowieczeństwa i political fikcion. Nie za tę książkę chcielibyśmy zapamiętać Heinleina. I nigdy nie pokazujcie jej Kasi Babis.

Lektura tej książki budziła we mnie konsternację; z jednej strony ciekawa wizja przyszłości, całe garście fajnych pomysłów, a z drugiej intryga wręcz zanikała, tajemnice budowane przez setki stron okazywały się nieważne. Albo coś przeoczyłem i zgubiłem sens powieści, albo zrobił to autor. Stary mistrz SF nie wyczuł chyba też do końca konwencji, w jakiej chciał stworzyć...

Jak na książkę tak uhonorowaną nagrodami trochę się zawiodłem. Pomysł jest niewątpliwie ciekawy, ale od przesłodzonych opisów miłostek głównej bohaterki aż mdli. Chyba nie do końca tego oczekuje się po starym dobrym Science-Fiction.

Nie mniej jednak, nie uważam czasu poświęconego książce za stracony. Ogólna ocena jest dobra, ale nie określiłbym jej mianem wybitnej.

Jak na książkę tak uhonorowaną nagrodami trochę się zawiodłem. Pomysł jest niewątpliwie ciekawy, ale od przesłodzonych opisów miłostek głównej bohaterki aż mdli. Chyba nie do końca tego oczekuje się po starym dobrym Science-Fiction.

Nie mniej jednak, nie uważam czasu poświęconego książce za stracony. Ogólna ocena jest dobra, ale nie określiłbym jej mianem wybitnej.

Spojler z książki, skondensowany we własnych słowach: "kamerę oślepiło, więc spaliła jej się pamięć".
To tak, jakby człowiekowi zrobili głośne "UUUU!!!" przy uchu, a jemu odpadły ręce.

Powieść Heinleina w moim odczuciu nie daje się czytać, choćby z powodu takich bzdur. Może i autor uważany jest za klasyka, może i ta powieść uważana była kiedyś za dobrą. No coż, zestarzała się, ale spokojnie, nie jest źle, może z powodzeniem robić za podstawkę pod monitor.

Spojler z książki, skondensowany we własnych słowach: "kamerę oślepiło, więc spaliła jej się pamięć".
To tak, jakby człowiekowi zrobili głośne "UUUU!!!" przy uchu, a jemu odpadły ręce.

Powieść Heinleina w moim odczuciu nie daje się czytać, choćby z powodu takich bzdur. Może i autor uważany jest za klasyka, może i ta powieść uważana była kiedyś za dobrą. No coż, zestarzała...

Dobrze się bawiłem :) Taki klimat dzieci kwiatów, lat siedemdziesiątych, ale ok ;)

Dobrze się bawiłem :) Taki klimat dzieci kwiatów, lat siedemdziesiątych, ale ok ;)

Moja recenzja pod linkiem --> http://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_friday.htm

Moja recenzja pod linkiem --> http://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_friday.htm

świetna książka z gatunku płaszcza i szpady - s.f
choć do sexu podchodzi na dziwnym luzie-chyba jestem zbyt purytańska,
jednak polecam,świetna rozrywka,szybko się czyta ( jeden wieczór) :)

świetna książka z gatunku płaszcza i szpady - s.f
choć do sexu podchodzi na dziwnym luzie-chyba jestem zbyt purytańska,
jednak polecam,świetna rozrywka,szybko się czyta ( jeden wieczór) :)