Harry Harrison

- Pisze książki: fantastyka, fantasy, science fiction, kryminał, sensacja, thriller, biografia, autobiografia, pamiętnik, czasopisma więcej mniej
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzony: 12 marca 1925
- Zmarły: 15 sierpnia 2012
Harry Harrison dzięki swym rozległym zainteresowaniom cieszy się reputacją człowieka, który umie wszystko, począwszy od pisania powieści, przez wydawanie antologii, tłumaczeń z włoskiego i duńskiego (rezultat wieloletnich pobytów w tych krajach), a skończywszy na produkcji filmów rysunkowych i aktywnej działalności w światowym ruchu fanów literatury SF.
Urodził się w Stanford w USA. Studiował na wielu uniwersytetach, ale ukończył tylko Akademię Sztuk Pięknych. Tam poznał późniejszego mistrza komiksu Wally'ego Wooda. Przez wiele lat pracował z nim przy wydawaniu wspólnych prac, m.in. był współautorem scenariuszy słynnej serii komiksowej Flash Gordon.
Już jako uznany rysownik rozpoczął karierę w Nowym Jorku, awansując na stanowisko redaktora artystycznego i programowego kilku periodyków filmowych i literackich.
Swoje pierwsze opowiadanie Skalny nurek opublikował w 1951 roku na łamach "World Beyond". Pisarstwem zajął się jednak dopiero pod koniec lat pięćdziesiątych.
Światową sławę przyniosły mu cykle opowieści Stalowy szczur i Planeta śmierci, lecz za największe osiągnięcie pisarskie Harry'ego Harrisona uważana jest powieść Make Room! Make Room! opublikowana w 1966 roku.
Inne utwory, które znalazły uznanie krytyki i czytelników, to: Wojna z robotami; Planet of the Damned; Plague from Space; Two Tales and Eight Tomorrows; Gwiazdy w naszych rękach; Filmowa maszyna czasu; The Light Fantastic; One Step from Earth; Bill, bohater galaktyki; Captive Universe; Lifeboat; Tunnel Through the Deeps i trylogia Eden.
Laureat nagrody Nebula.
- 2 766 przeczytało książki autora
- 4 654 chce przeczytać książki autora
Wszystkie książki i czasopisma
Cytaty
Ludzkość mogła zostać zainfekowana jakąś chorobą; pewnym rodzajem szaleństwa, nakazującym widzieć wrogów tam, gdzie ich nie było.
Ludzkość mogła zostać zainfekowana jakąś chorobą; pewnym rodzajem szaleństwa, nakazującym widzieć wrogów tam, gdzie ich nie było.
Odkryliśmy prawdę o ludzkich istotach - dlaczego tak chętnie prowadzą wojny. Ludzie myślą nie tyle mózgami, co gonadami. Ponieważ kulturowo Imperium jest zasadniczo zdominowane przez mężczyzn, podstawową rządzącą nimi emocją jest seks. Szczególnie seks agresywny. (...) Ponieważ samce nie mogą zaspokoić swojej nagiej, nieustannej żądzy, muszą skierować swoją energię gdzie indziej. Stąd wojny.
Odkryliśmy prawdę o ludzkich istotach - dlaczego tak chętnie prowadzą wojny. Ludzie myślą nie tyle mózgami, co gonadami. Ponieważ kulturowo...
Rozwiń ZwińJeśli my ich nie wymażemy, to oni nas wymażą. Twierdzą co prawda, że wojna jest sprzeczna z ich nakazami religijnymi i że walczą tylko w obronie własnej i faktycznie, nigdy nie zaatakowali pierwsi. Ale co będzie, jak pewnego dnia strzeli im do głowy zmienić religię? Jak będziemy wtedy wyglądać? Najlepiej ich wymazać, póki jeszcze nie jest za późno.
Jeśli my ich nie wymażemy, to oni nas wymażą. Twierdzą co prawda, że wojna jest sprzeczna z ich nakazami religijnymi i że walczą tylko w obr...
Rozwiń Zwiń