Czytam wszystkie książki autora, od czasu "Historii przemocy". Chociaż nie przeżyłam nawet ułamka tego co Edouard Louis, łatwo się z nim utożsamiam i lubię jego styl pisania.
"Zmiana" jest ponownie powieścią biograficzną, ale tym razem skupia się na swojej metamorfozie z gnębionego, niezrozumianego chłopca z małego miasteczka do mężczyzny z Paryża i znanego pisarza.
Jest coś niespotykanego w jego twórczości, która teoretycznie wciąż opowiada jego historię, ale wciąż potrafi zaskakiwać i zainteresować czytelnika. Ja bardzo czekam na każde jego kolejne dzieło.

Czytam wszystkie książki autora, od czasu "Historii przemocy". Chociaż nie przeżyłam nawet ułamka tego co Edouard Louis, łatwo się z nim utożsamiam i lubię jego styl pisania.
"Zmiana" jest ponownie powieścią biograficzną, ale tym razem skupia się na swojej metamorfozie z gnębionego, niezrozumianego chłopca z małego miasteczka do mężczyzny z Paryża i znanego pisarza.
Jest...

Nie wiem, ile razy płakałam przy lekturze tej książki. Poruszająca do głębi i prawdziwa. Niesamowity dar do składania zdań.

Nie wiem, ile razy płakałam przy lekturze tej książki. Poruszająca do głębi i prawdziwa. Niesamowity dar do składania zdań.

Odczuwałam tę książkę w sposób fizyczny.

I naprawdę miałam problem, żeby opisać to jednym czasownikiem.

Odczuwałam tę książkę w sposób fizyczny.

I naprawdę miałam problem, żeby opisać to jednym czasownikiem.

Jeżeli wymażesz siebie z przeszłości, staniesz się kimś innym. „Zmiana” jest najbardziej osobistą z dotychczasowych książek Édouarda Louisa, w której rozprawił się z poprzednią tożsamością i najprawdopodobniej już nigdy do niej nie wróci. Na przekór wszystkiemu postanowił przeobrazić się z małomiasteczkowego, zahukanego chłopaka z północnej Francji w ciekawszego pisarza młodego pokolenia. W „Zmianie” przedstawił swój przeskok na drabinie społecznej, który poza obcym mu otoczeniem i ludźmi, komplikują pytania o własną seksualność, a co dowodzi złożoności jego metamorfozy. Édouard Louis rozbiera się przed czytelnikami i wystawia na widok publiczny, aczkolwiek nie oczekuje oklasków, ponieważ towarzyszy mu przekonanie o potrzebie ujawnienia prawdy na swój temat. W poprzednich książkach uchylił drzwi do przeszłości, wobec czego pozostawienie jej niedomkniętej, nie dawałoby mu spokoju. Budowanie nowej tożsamości Édouarda Louisa spada na barki Eleny, Eribona, a nawet na jego rodziców, którzy stanowią punkt odniesienia w rozważaniach o potrzebie zmiany. Metamorfoza nie jest gwałtowna, przebiega etapami przez Amiens oraz Paryż, a sam Louis wyjaśnia niedomówienia ze swoich poprzednich książek. Można poczuć satysfakcję z powodu uzyskania odpowiedzi na pytania, które zadano we wcześniejszych tekstach tego autora, lecz z drugiej strony trudno oprzeć się wrażeniu o wtórności jego prozy, skoro poruszono w niej znane odbiorcom kwestie. Niemniej, to dobrze napisana, warta uwagi pozycja i mam nadzieję, że za jakiś czas Édouard Louis zaskoczy czytelników tematycznym powiewem świeżości, bo najlepsze jeszcze przed nim.

Jeżeli wymażesz siebie z przeszłości, staniesz się kimś innym. „Zmiana” jest najbardziej osobistą z dotychczasowych książek Édouarda Louisa, w której rozprawił się z poprzednią tożsamością i najprawdopodobniej już nigdy do niej nie wróci. Na przekór wszystkiemu postanowił przeobrazić się z małomiasteczkowego, zahukanego chłopaka z północnej Francji w ciekawszego pisarza...

Kolejna świetna książka autora. Przeczytałam jednym tchem, mimo (a może właśnie dlatego),że porusza trudne tematy, w tym przemocy.

Kolejna świetna książka autora. Przeczytałam jednym tchem, mimo (a może właśnie dlatego),że porusza trudne tematy, w tym przemocy.

Nie będzie to moja ulubiona książka Louisa, ale bardzo fajnie pokazuje jaką drogę musiał przejść autor.

Nie będzie to moja ulubiona książka Louisa, ale bardzo fajnie pokazuje jaką drogę musiał przejść autor.

Autobiograficzna historia o poszukiwaniu siebie, ale do bólu wtórna i zwyczajnie nudna. Nie dlatego, żeby życie było nudne, ale poprzez sposób podania - przecież dobry autor nawet o pustce napisze tak, by zafascynować czytelnika, a tutaj, niestety, brak jakiegokolwiek punktu, poza tematyką, który by mnie w jakiś sposób przyciągnął i zapadł w pamięci.

Autobiograficzna historia o poszukiwaniu siebie, ale do bólu wtórna i zwyczajnie nudna. Nie dlatego, żeby życie było nudne, ale poprzez sposób podania - przecież dobry autor nawet o pustce napisze tak, by zafascynować czytelnika, a tutaj, niestety, brak jakiegokolwiek punktu, poza tematyką, który by mnie w jakiś sposób przyciągnął i zapadł w pamięci.

Mogłabym sobie zacząć psioczyć jak bardzo już jestem zmęczona prozą Louisa, jak bardzo męczy mnie jego monotematyczność i jak bardzo czekam na jego twórczość niezwiązaną już z jego rodziną. Mogłabym psioczyć, ale tego nie zrobię, bo uważam, że "Zmiana" to najlepsze co wyszło spod pióra autora! Może i można zarzucić mu trochę wtórności zwłaszcza na początku książki, ale to jak pisze o sobie, swojej rodzinie, życiu, przejściu do wyższej klasy społecznej i w ogóle klasizmie jest czym co powinna przeczytać KAŻDA osoba. Uważam, że to najważniejsza książka Louisa i okrutnie szczera. Ta proza odziera z lukru nie tylko społeczeństwo wyższych klas ale i samego autora, który nie wybiela swoich czynów, pokazuje swoje wszystkie przywary, pozwala sobie wiele zarzucić - no i przyznam nie polubiłam się z nim, nie polubiłam się z tym jak postępował i jakie podejmował decyzję - ale cóż jego życie, jego wybory.
O tym, że uważam ten tytuł za najlepszy przesądził ostatni rozdział, który zawierał wszystko to czego brakowało mi w poprzednich książkach Louisa, i bez którego uważałam go za niezwykle roszczeniowego gościa.
Polecam przeczytać, zobaczyć jak wiele Louis musiał poświęcić by wyrwać się z biedy, jak w ogóle wygląda bieda w bogatym społeczeństwie, jak wygląda awans społeczny i wyższe sfery (i jak Louis, by do nich dotrzeć je idealizuje). Dla mnie ta powieść to też i pokaz francuskiego społeczeństwa wyższych paryskich sfer i małomiasteczkowej biedy, podziałów społecznych, wykluczeń i obcości we własnym kraju. Będzie to książka, w której można się przejrzeć, ale i taka która uwrażliwia na wiele społecznych kwestii.
Tak, to wciąż mimo wszystko mój ulubiony autor Pauzy.

Mogłabym sobie zacząć psioczyć jak bardzo już jestem zmęczona prozą Louisa, jak bardzo męczy mnie jego monotematyczność i jak bardzo czekam na jego twórczość niezwiązaną już z jego rodziną. Mogłabym psioczyć, ale tego nie zrobię, bo uważam, że "Zmiana" to najlepsze co wyszło spod pióra autora! Może i można zarzucić mu trochę wtórności zwłaszcza na początku książki, ale to...

Zamyka klamrą, to co rozpoczął w "Koniec z Eddym" i chyba po tej książce, to moja druga ulubiona pozycja autora. Znów brutalnie szczery Louis. Czy w literaturze jest ktoś bardziej szczery niż on?

Więcej o tej książce napisałem na swoim nowym profilu na Instagramie Księgo Zbój. Zapraszam.

Zamyka klamrą, to co rozpoczął w "Koniec z Eddym" i chyba po tej książce, to moja druga ulubiona pozycja autora. Znów brutalnie szczery Louis. Czy w literaturze jest ktoś bardziej szczery niż on?

Więcej o tej książce napisałem na swoim nowym profilu na Instagramie Księgo Zbój. Zapraszam.

Przeczytałam wszystkie książki tego autora wydane w Polsce i niestety muszę stwierdzić, że kolejna nie bardzo różni się od poprzedniej. Clue jego utworów jest ciągłe obwiniane i użalanie się, stało się to monotonne i męczące.

Przeczytałam wszystkie książki tego autora wydane w Polsce i niestety muszę stwierdzić, że kolejna nie bardzo różni się od poprzedniej. Clue jego utworów jest ciągłe obwiniane i użalanie się, stało się to monotonne i męczące.