Biorąc do ręki "Koronę z kości" liczyłam na fantasy z prawdziwego zdarzenia. Niestety książka okazała się być bardziej walką o stołek ale zupełnie nie w klimacie Gry o tron tylko w takim dosyć mdłym wydaniu.

To co przede wszystkim wpłynęło na mój odbiór powinno być plusem a stało się minusem. Historię poznajemy z poziomu trzech sióstr, tylko początkowo ich losy i sytyacje były do siebie podobne i bardzo mi się mieszały. Może gdybym czytała tę książkę ciągiem a nie z doskoku przez dziesięć dni byłoby inaczej.

Kolejna sprawa jest taka, że żadna z sióstr nie zyskała mojej sympatii przez co nie byłam zbytnio zainteresowana ich losami, które w moim odczuciu były o niczym ważnym, o niczym co sprawiłoby że z chęcią po tę książkę sięgałam.

Nie spodobała mi się tak po prostu.

Biorąc do ręki "Koronę z kości" liczyłam na fantasy z prawdziwego zdarzenia. Niestety książka okazała się być bardziej walką o stołek ale zupełnie nie w klimacie Gry o tron tylko w takim dosyć mdłym wydaniu.

To co przede wszystkim wpłynęło na mój odbiór powinno być plusem a stało się minusem. Historię poznajemy z poziomu trzech sióstr, tylko początkowo ich losy i sytyacje...

Czytałam już serię autorki Księżniczka Popiołu i ogromnie mi się podobała. Było to dość dawno, w sumie zapomniałam kto ją napisał, aż natrafiłam na tą książkę. Po kilku stronach odniosłam wrażenie, że już kiedyś czytałam podobny styl. Kiedy zobaczyłam, że tą pozycję napisała właśnie ta sama osoba, wszystko wskoczyło na swoje miejsce. Ten początek, który jest niby delikatnym wprowadzeniem, a jednocześnie historią, która porywa nas od pierwszej strony. Autorka potrafi manipulować postaciami tak, by nie dawały nam żadnych podpowiedzi odnośnie późniejszych wydarzeń. Tutaj wiele rzeczy dzieje się z zaskoczenia zarówno dla nich, jak i dla nas. Opowieść przedstawia nam w jaki sposób przyszły na świat trzy siostry i jak bardzo ludzie byli z tego dumni, choć były to czasy, kiedy męski potomek był najbardziej wartościowym. Wkraczając do ich świata poznajemy je później jako dorosłe osoby. Każdy rozdział to losy jednej z nich, lecz opowiedziane słowami narratora. W ten sposób nie znamy ich dokładnie, dlatego nie można przewidzieć jak postąpią. Kiedy rozdział się kończy, zawsze jest to wielki znak zapytania, gdyż albo pojawia się coś lub ktoś, kto sieje nie tylko zakłopotanie ile podpowiada, że stało się coś, co nie było normalne.
,,Jeśli możesz stać się tym, kim chcą, abyś była, podpalą dla ciebie cały świat".
Te siostry od razu mnie niemal zahipnotyzowały. Każda z nich jest inna i każda niesie za sobą pewne wartości. One wiedzą jak manipulować innymi, by dostać to, czego pragną. Zakładają maski, by spełniać się jako te, które inni chcą w nich widzieć. Z pewnością nie są próżne, bo nie zdradzają się ze swoimi zamiarami, jednak biada temu, kto ma z nimi do czynienia. I choć widać tutaj władzę tych kobiet, to jednak nad nimi jest ktoś przewodni. To ich matka, która sprawiła, że są tym, kim chciała by się stały. Wszystko dla władzy, królestwa i pieniędzy. Kiedy jednak los im sprzyja, wszystko mają pod kontrolą na jaw wychodzi pewien sekret. Nawet dla mnie był on zaskoczeniem. Teraz tym bardziej wiem, że ogromnie pragnę przeczytać kolejny tom ich przygód. Ogromnie ją polecam!

Czytałam już serię autorki Księżniczka Popiołu i ogromnie mi się podobała. Było to dość dawno, w sumie zapomniałam kto ją napisał, aż natrafiłam na tą książkę. Po kilku stronach odniosłam wrażenie, że już kiedyś czytałam podobny styl. Kiedy zobaczyłam, że tą pozycję napisała właśnie ta sama osoba, wszystko wskoczyło na swoje miejsce. Ten początek, który jest niby delikatnym...

Trzy siostry, trojaczki. Jak poradzą sobie w nowej sytuacji? Czym jest tytułowa korona? I dlaczego ich matka tak obsesyjnie dąży do władzy nad kontynentem?

Powieść rozpoczyna się przedstawiem bohaterek – Sophroni, Beatriz i Daphe. Dziewczyny świętują ostatnie chwile wolności, gdyż lada moment mają wyjechać i poślubić mężczyzn, których wybrała im matka, Cesarzowa. Z tego powodu od początku ją znielubiłam. Jak można zmuszać kogokolwiek do ożenku? Zasady niczym ze średniowiecza! Wydaje się jednak, że przyszłe królowe nie opierają się decyzjom rodzicielki. Co w pełni rozumiałam, bo od początku było widać, jak kobieta nimi manipuluje i nastawia przeciw sobie. Czasem się to udawało, czasami nie. Mimo tego siostry były gotowe wskoczyć za sobą w ogień.

Każda z nich jest wyspecjalizowana w swojej dziedzinie i rozwija te mniej lub bardziej ukryte talenty.

Beatriz umie oczarować każdego mężczyznę, bez względu na wiek i status społeczny. Daphe, wybitna szyfrantka, nie ma dla niej wiadomości nie do rozgryzienia.

Wreszcie, najdelikatniejsza z nich, ale o największym sercu – Sophronia. Wrażliwa, kochająca. Od razu się z nią utożsamiłam. Zwłaszcza że jako jedyna z trójki już od początku była przeciwna planowi matki, choć wypełniała jej polecenia bez szemrania. To akurat mogę zrzucić na zastraszenie i bardzo surowe wychowanie, jakiego doświadczyła.

Życie w obcym kraju przysparza niemałych emocji. Poza oczywiście koniecznością przyzwyczajenia się do nowego środowiska, jest jeszcze wiele innych czynników. Grupa rebeliantów, działająca w najbliższym otoczeniu panującego władcy, zaborcza Królowa Matka, sprawująca władzę za „syna pantoflarza”, a nawet…zamach na nową księżniczkę!

WIęcej na: CzasoStrefa

Trzy siostry, trojaczki. Jak poradzą sobie w nowej sytuacji? Czym jest tytułowa korona? I dlaczego ich matka tak obsesyjnie dąży do władzy nad kontynentem?

Powieść rozpoczyna się przedstawiem bohaterek – Sophroni, Beatriz i Daphe. Dziewczyny świętują ostatnie chwile wolności, gdyż lada moment mają wyjechać i poślubić mężczyzn, których wybrała im matka, Cesarzowa. Z tego...

To było moje drugie spotkanie z autorką i wypadło ono lepiej niż sobie wyobrażałam. Historia może się wydawać skomplikowana ale to złudne wrażenie, gdyż każda postać jest inna, zaś każdy kraj ma odmienną kulturę więc nie sposób się nie połapać o co chodzi. Intrygi dworskie to jest w tej książce absolutny sztos. Całość pochłonęłam właśnie ze względu na ten trop, czasem aż zapominałam oddychać czytając co się wyprawia w tych krainach zaś końcówka zmiotła mój mózg i całkowicie zniszczyła moje serce. Nie umiem się po tym otrząsnąć. Ta fabuła i akcje na koniec to totalny majstersztyk i przyznaje że pod kątem zawiłości intryg i politycznych permutacji, kombinacji ten tytuł jest moim numerem 1. Nie mogę zapomnieć o tej historii i niecierpliwie wyczekuję kolejnego tomu.

To było moje drugie spotkanie z autorką i wypadło ono lepiej niż sobie wyobrażałam. Historia może się wydawać skomplikowana ale to złudne wrażenie, gdyż każda postać jest inna, zaś każdy kraj ma odmienną kulturę więc nie sposób się nie połapać o co chodzi. Intrygi dworskie to jest w tej książce absolutny sztos. Całość pochłonęłam właśnie ze względu na ten trop, czasem aż...

***************************************************************
Instagram: www.instagram.com/bjcczyta
Facebook: www.facebook.com/bjcczyta
***************************************************************

***************************************************************
Instagram: www.instagram.com/bjcczyta
Facebook: www.facebook.com/bjcczyta
***************************************************************

Chciałam czegoś innego - i dostałam coś innego. Chciałam wyjść ze swojej strefy komfortu - i wyszłam ze swojej strefy komfortu i... nie był to najlepszy z moich wyborów. Pomyślałam, że skoro nie czytam romansów, a poczułam chęć eksperymentowania z tym gatunkiem, to na początek dobrze wybrać romans połączony z tym, co lubię - w przypadku KORONY Z KOŚCI jest to romans połączony z fantasy i baśnią. Wydawało się super, ale niestety nie jest to dobra literatura... jednak nie będę po niej "jechać", bo czytadłem jest przednim.
Wprawdzie już od pierwszych zdań, a dokładnie po pierwszych dwóch zdaniach wiedziałam, że nie jest to styl piękny, a opowieść nie będzie głęboka, tylko raczej przerażająco jednowymiarowa i powierzchowna - to dałam jej szansę i ostatecznie dałam się wciągnąć w tę telenowelę. Myślę, że słowo "telenowela" idealnie oddaje charakter tej historii.
KORONA Z KOŚCI opowiada o trzech siostrach, księżniczkach, które zostały wychowane przez matkę do rządzenia. Mają zadanie wyjść za mąż za władców trzech królestw i pokornie wypełniają ten obowiązek - ale tylko ślub się zgadza z planem, bo wszystko inne zdaje się iść bardzo źle. W grę zaczną wchodzić uczucia, zdrady, wielkie nadzieje, pasja, walka o władzę i chyba też miłość... choć w tym szaleństwie nie wiem, czy można cokolwiek co przeżywają bohaterowie nazwać miłością.
Fabuła jest bardzo telenowelowata i czyta się to bardzo szybko. Laura Sebastian nie jest pisarką genialną... jest raczej mocno przeciętna, ale wbiła się w oczekiwania publiczności i przyjęła język... że tak to określę "młodzieżowy", co nie powinno być zarzutem... ale jednak jest. Po fantastyce spodziewam się gęstej fabuły napisanej dobrze, stylistycznie miło, a tutaj w drugim zdaniu pada słowo "banialuki" i ono strasznie razi po oczach (nie, że mam coś do tego słowa, jest w porządku, ale naprawę nie pasuje tutaj, jakoś zgrzyta). Zaraz mnie nastawił ten początek na odbiór całości i okazało się, że nastawienie, które przyjęłam było słuszne.
Nie oznacza to, że książka jest pozbawiona zalet. Właściwie, to daje dużo frajdy, wciąga i jest seksowna. Posiada ciekawe zwroty akcji i czytelnik jest zainteresowany tym, co będzie dalej. Chociaż postaci są skrajnie papierowe, to jednak można się zatopić w ich pokręconych życiorysach i romansach. Na poziomie podstawowym, daje odskocznię od rzeczywistości, jest rozrywką - jednak nic poza tym, nie ma głębi.
Okładka jest całkiem ładna - zdecydowanie najładniejsza z tych, które powstały (mowa o wydaniach zagranicznych). Zysk i S-ka (Magdalena Zawadzka) postawiło na dobry projekt, choć ta kobieta z rozwianymi włosami przypomina trochę modelki reklamujące szampony do włosów - jednak ogóle wrażenie jest dobre, a całość estetyczna.

trzy siostry i matka
korona z kości
tom 1
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Chciałam czegoś innego - i dostałam coś innego. Chciałam wyjść ze swojej strefy komfortu - i wyszłam ze swojej strefy komfortu i... nie był to najlepszy z moich wyborów. Pomyślałam, że skoro nie czytam romansów, a poczułam chęć eksperymentowania z tym gatunkiem, to na początek dobrze wybrać romans połączony z tym, co lubię - w przypadku KORONY Z KOŚCI jest to romans...

Jeśli jesteście fanami spisków, intryg i dworów królewskich to mam coś dla Was. "Korona z kości" to historia opowiadana z trzech perspektyw, wyjątkowych, ponieważ głównymi bohaterkami są trojaczki. Dziewczyny są wychowankami nieugiętej królowej Margaraux, a w zasadzie zostały przez nią bardziej wytrenowane niż wychowane. Każda z nich ma misję, której cel ma pomóc w wypełnieniu planu królowej. Nastolatki od dnia narodzin zostały zaręczone z książętami z sąsiednich królestw i wychowywano je w znajomości tradycji i kultury danej krainy. Daphe, Sophronia oraz Beatriz bo to o nich mowa, mają szesnaście lat i w dniu urodzin zostają wysłane, aby spełnić swoją powinność. Dziewczyny są do siebie podobne wizualnie, jednak bardzo różnią się charakterami.
Autorka zabiera czytelnika do cudownego świata królestw, dworów, intryg, pięknych strojów i przystojnych książąt. Ogromnym zaskoczeniem była dla mnie forma prowadzenia narracji, ponieważ jednoczasowo czytelnik poznaje wydarzenia dotyczące każdej z sióstr. Autorka stworzyła cudowny, bogaty i różnorodny świat, gdzie magia odgrywa mniejszą, bądź większą rolę. Z ogromną ciekawością śledziłam losy bohaterów, niejednokrotnie wstrzymując oddech przeżywając przygody razem z siostrami. Dziewczyny zostały po raz pierwszy od dnia narodzin rozdzielone i mimo iż mają po szesnaści lat ich zachowanie bardzo rzadko na to wskazuje. Muszą radzić sobie z życiem w obcym środowisku, wśród ludzi, którzy nie zawsze im dobrze życzą.
Książka ma sporą objętość, jednak cieszę się, iż miałam sposobność ją przeczytać. Zaangażowałam się w akcję już od pierwszych stron i nie mogłam doczekać się powrotu do lektury, kiedy zmuszona byłam odłożyć ją na półkę. "Korna z kości" spodobała mi się jeszcze bardziej, po przeczytaniu ostatniego rozdziału, który prezentuje wydarzenia z perspektywy samej królowej. Czytelnik nie jest w stanie zrozumieć, w jaki sposób matka dziewcząt postępuje, ani jaki będzie jej następny krok. Zdaje się, że w swoich knowaniach wyprzedza wszystkich o co najmniej dziesięć kroków.
Bohaterki z czasem zdobyły moją sympatię i jestem ogromnie ciekawa, w jaki sposób autorka poprowadzi dalszą akcję. Jest to pierwsza książka autorki, jaką miałam okazję czytać i z całą pewnością nie jest ostatnią. Jestem pod wrażeniem wykreowanego świata oraz mnogością intryg, spisków, zdrajców i podstępów. Zwroty akcji przyprawiają czytelnika o szybszy oddech i ogromną chęć kontynuowana lektury. Bawiłam się naprawdę dobrze podczas czytania "Korony z kości". Sama książka jest pięknie wydana, z ogromną dbałością o szczegóły. Na samym początku rozrysowane zostało drzewo genealogiczne, które pozwala na łatwe odnajdywanie powiązań między bohaterami, a wierzcie mi, początkowo nie jest to łatwe.
Podsumowując, z czystym sumieniem mogę Wam polecić książkę "Korona z kości". Mam nadzieję, że tak jak ja również ulegniecie czarowi tego wykreowanego świata.

Jeśli jesteście fanami spisków, intryg i dworów królewskich to mam coś dla Was. "Korona z kości" to historia opowiadana z trzech perspektyw, wyjątkowych, ponieważ głównymi bohaterkami są trojaczki. Dziewczyny są wychowankami nieugiętej królowej Margaraux, a w zasadzie zostały przez nią bardziej wytrenowane niż wychowane. Każda z nich ma misję, której cel ma pomóc w...

Trojaczki, księżniczki zrodzone po to by wykonywać rozkazy matki. Wychowane i wyćwiczone by rozkochać w sobie książęta i owinąć ich sobie wokół palca. Daphne, Beatriz i Sophie w dniu swoich szesnastych urodzin zostają wysłane do trzech różnych królestw by poślubić tamtejszych książąt. Pozornie wszystko jest zrobione, aby utrzymać pokój na kontynencie, ale jak wiadomo pozory lubią mylić.

Daphne jest najlepiej wyćwiczona w tworzeniu trucizn i włamywaniu się do pomieszczeń, Beatriz opanowała doskonale umiejętność uwodzenia, a Sophronia najlepiej odnajduje się w kodowaniu i rachunkach. Każda z nich nauczona jest również, żeby się nie zakochiwać, ale księżniczki przekonają się, że to wcale nie jest takie łatwe. Po opuszczeniu swojego kraju zobaczą świat z innej perspektywy, nie tylko tej, która została im wpojona przez ich matkę. A jedyne czego będą pewne to świadomość, że grozi im niebezpieczeństwo.

"Korona z kości" to książka pełna magii i niezwykłych zwrotów akcji. Pozwala czytelnikowi przenieś się do tamtejszego świata i przeżywać wszystko wraz z naszymi bohaterkami. Osobiście naprawdę bardzo mi się podobała i jestem zasmucona, że kolejna część jeszcze nie jest dostępna. A Wam wszystkim, którzy lubicie magię, przygodę, tajemnice, spiski i romanse bardzo polecam tą pozycję. Na pewno nie pożałujecie!

Trojaczki, księżniczki zrodzone po to by wykonywać rozkazy matki. Wychowane i wyćwiczone by rozkochać w sobie książęta i owinąć ich sobie wokół palca. Daphne, Beatriz i Sophie w dniu swoich szesnastych urodzin zostają wysłane do trzech różnych królestw by poślubić tamtejszych książąt. Pozornie wszystko jest zrobione, aby utrzymać pokój na kontynencie, ale jak wiadomo pozory...

Bardzo naiwna książka o trzech siostrach które wychowane w złej tyranii matki przez 16 lat, po odejściu od niej porzucają swoje niecne plany w imię przyjaźni miłości i uj wie czego.

No wyobraźcie sobie że od urodzenia macie wpojone jakieś ideały. Nie da się tego tak po prostu wybić z głowy własnym rozsądkiem. Bo rozsądek podpowiada ci cały czas to, czego byłeś uczony od dzieciństwa. Nie znasz innego zachowania, ponieważ matka od urodzenia trzymała cię w złotej klatce no halo..

Taką płyciutka książka dla nastolatek.

Bardzo naiwna książka o trzech siostrach które wychowane w złej tyranii matki przez 16 lat, po odejściu od niej porzucają swoje niecne plany w imię przyjaźni miłości i uj wie czego.

No wyobraźcie sobie że od urodzenia macie wpojone jakieś ideały. Nie da się tego tak po prostu wybić z głowy własnym rozsądkiem. Bo rozsądek podpowiada ci cały czas to, czego byłeś uczony od...

„Korona z kości” autorstwa Laury Sebastian to pierwsza książka z serii pod tym tytułem Castles in Their bones. Bardzo długo czekałam na tą książkę, aż w końcu ukaże się w Polsce i trafi w dłonie czytelników. Laura Sebastian napisała trylogię pod tytułem Trylogia Księżniczki Popiołu. Mnie osobiście się ona podobała, znalazłam w niej coś dla siebie, o czym mogliście się przekonać w moich recenzjach. Czułam, że ta książka może wywołać u mnie podobne odczucia, dlatego bardzo mi zależało na poznaniu tej opowieści. Cieszyłam się, że książka dotarła do mnie szybko i mogłam poznać kolejny wykreowany przez nią świat i bohaterów. Czy powieść była równie interesująca, co poprzednie książki Laury Sebastian?
„Korona z kości” to powieść autorstwa Laury Sebastian, która przeniosła czytelnika wprost do pałacu cesarzowej Margaraux. Władczyni miała trzy córki, które potraktowała trochę, jak środek do osiągnięcia swojego celu. Księżniczki Sophronia, Daphne i Beatriz, jak to zazwyczaj bywało miały wyjść za mąż dla korzyści politycznych. Margaraux wyszkoliła je w sztuce podstępu, uwodzenia i przemocy, w jednym celu, aby pewnego dnia mogła zapanować nad całym kontynentem Vesterii. Królewny nie wiedzą, że są tylko pionkami w grze swojej matki, która nie spocznie, póki nie otrzyma tego, czego pragnie. Czy królewny w porę zorientują się, jak chce je wykorzystać własna matka? Czy może wpływy na ich światopogląd są zbyt silne, aby miały szansę na dokonywanie własnych wyborów? Jedno jest pewne, nie należy lekceważyć księżniczek.
„Korona z kości” to powieść, która potrafi zaskoczyć czytelnika, czytając ją odczuwałam radość, sięgając po nią nie miałam żadnych oczekiwań. Zachwyciła mnie każdym możliwym aspektem. Intryga polityczna jest niezwykle złożona, sojusznicy się zmieniają, zdrady wprost wiszą w powietrzu, czy dojdą do skutku? Podobało mi się, jak Daphne, Beatriz i Sophronia dorastają, zmieniają się i zaczynają myśleć samodzielnie. Marzyłam o tym, aby mogły się wyrwać się ze szponów i toksycznego wpływu matki. Królewny zaczynają kwestionować działania cesarzowej i myśleć o tym, jak wpłyną na losy królestwa. Pomimo różnić w charakterach dziewcząt były ze sobą bardzo blisko, łączyła je głęboka siostrzana więź. Bardzo podobały mi się postacie poboczne, zarówno bohaterowie, jak i złoczyńcy. Nie były to przypadkowe jednostki wrzucone w celu wywołania konfliktu, ale były mocne, jako odrębne postacie stając się stabilnym elementem fabuły. „Korona z kości” ma wspaniały wykreowany świat, co wydało mi się naprawdę intrygujące, to system magii, który nie jest postrzegany w taki sam sposób w każdym królestwie. Czczony przez jednych i odrzucany przez drugich. Warto dostrzec, jak te odrębne królestwa się na nią zapatrują i ludzi nią obdarzonych. To, co niektórzy postrzegają, jako dar, inni traktują, jak przekleństwo. Laura Sebastian zadbała o to, aby w książce dało się wyczuć napięcie, trudno jest znaleźć kogoś, komu można będzie zaufać, w powietrzu wprost wisiały intrygi i dworskie spiski. Podobało mi się podążanie za każdą z księżniczek do zupełnie różnych królestw i poznanie wybranych im małżonków. Zakończenie potrafi namieszać w głowie, wiele mnie tutaj zszokowało, nie mogę się doczekać, kiedy kolejna część się u nas ukaże, trudno mi usiedzieć bez wiedzy, co będzie dalej.

„Korona z kości” autorstwa Laury Sebastian to pierwsza książka z serii pod tym tytułem Castles in Their bones. Bardzo długo czekałam na tą książkę, aż w końcu ukaże się w Polsce i trafi w dłonie czytelników. Laura Sebastian napisała trylogię pod tytułem Trylogia Księżniczki Popiołu. Mnie osobiście się ona podobała, znalazłam w niej coś dla siebie, o czym mogliście się...