Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Żar" to książka do której podchodziłam z dużą rezerwą. Tak mam kiedy wokoło tylko dobre opinie na jej temat widziałam. Może trochę nawet nie wierzyłam, że jest aż tak dobra 😉

A jednak. "Żar" pochłonął mnie już od pierwszych stron. Wciąga i nie odpuszcza do samego końca. Jakie ja czułam napięcie podczas jej czytania to moje, jak bardzo chciałam poznać odpowiedzi na wszystkie pytania. Nie było siły, żeby jej nie skończyć w jeden dzień (na szczęście miałam wtedy wolne).

Kolejnym dużym plusem tej historii jest fakt, że pokazuje nam wydarzenia z poziomu kilku postaci, co otwiera oczy na wiele spraw i daje wgląd na więcej informacji. Uwielbiam takie zabiegi a jeszcze napisane tak jak "Żar". No majstersztyk.

To, co mnie ogromnie zaskoczyło w tej powieści, to niewypowiedziany ból jaki z niej wypływa. Były momenty, że wręcz zalewałam się łzami. A w końcu książka zaliczana jest do kategorii Kryminał/Sensacja/Thriller na LC więc to duże zaskoczenie, że płakałam na niej jak bóbr.

Autorka w niezwykle plastyczny sposób operuje słowem, tym się żyje, oddycha, chce się więcej i czuje smutek kiedy trzeba skończyć.

Bohaterowie nie mają tutaj lekko, kurde mają wręcz przesrane, bo inaczej tego nazwać nie potrafię. Pani Weronika sprawia, że zaczynamy żyć ich życiem i przeżywać wszystko po stokroć. Oj bolało, bardzo bolało a poznane tajemnice rozwaliły głowę.

Jestem totalnie na tak. Mam wrażenie, że nie potrafię oddać słowami jak świetna to była książka. Czytałam ją na Legimi ale zdecydowanie chcę mieć jej wydanie na półce.

"Żar" to książka do której podchodziłam z dużą rezerwą. Tak mam kiedy wokoło tylko dobre opinie na jej temat widziałam. Może trochę nawet nie wierzyłam, że jest aż tak dobra 😉

A jednak. "Żar" pochłonął mnie już od pierwszych stron. Wciąga i nie odpuszcza do samego końca. Jakie ja czułam napięcie podczas jej czytania to moje, jak bardzo chciałam poznać odpowiedzi na...

Holly to bohaterka, którą poznałam w Panu Mercedesie (swoją drogą rewelacyjnej serii) i pokochałam. Marzyłam o tym, że doczeka się swoich powieści i to w sumie druga w której jest tą najważniejszą.

Będę na okrągło powtarzać, że uwielbiam jej styl bycia i to jaką jest osobą, mimo że jest niezwykle specyficzna. Dlatego bardzo mnie boli, że ta powieść nie przypadła mi do gustu... Tłumaczę sobie to cały czas tym, że ją słuchałam a nie czytałam, ale...

Gdybym od początku znała zamiar Autora co do wprowadzenia tak mocno wątku covida, może inaczej bym do tego podeszła. Niemniej źle wspominam ten czas i chyba dlatego tak źle mi się o tym czyta.

To, co mnie okropnie drażniło to fakt, że Holly nagminnie i wręcz do znudzenia rozpamiętywała dwie sytuacje z jej życia... Rozumiem i w sumie tak w życiu bywa ale tutaj chciałam inaczej.
Co do wątku kryminalnego, to przeszłam przez niego bez większych fajerwerków...

Autentycznie gdybym mogła podjąć jeszcze raz decyzję, wolałabym ją przeczytać, żeby mocniej się wczuć.

Holly to bohaterka, którą poznałam w Panu Mercedesie (swoją drogą rewelacyjnej serii) i pokochałam. Marzyłam o tym, że doczeka się swoich powieści i to w sumie druga w której jest tą najważniejszą.

Będę na okrągło powtarzać, że uwielbiam jej styl bycia i to jaką jest osobą, mimo że jest niezwykle specyficzna. Dlatego bardzo mnie boli, że ta powieść nie przypadła mi do...

Na ten zbiór opowiadań nabrałam ochoty po obejrzeniu filmu "1408", który zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie. Z opowiadaniami bywa u mnie różnie i tu było podobnież. Historia zawarta w 1408 rozczarowała mnie w sumie tylko dlatego, że była aż tak krótka i było w niej dużo mniej wydarzeń niż w filmie. Niemniej początek bardzo w punkt.

Nie będę wspominać opowiadań, które mi się nie podobały albo mnie usypiały. Chcę się skupić na tych, które mnie zaintrygowały.

I już "Prosektorium numer cztery" zapewniło niezłe wrażenia doprowadzając do wielu przemyśleń. To taki horror jak dla mnie w iście Kingowskim wydaniu.

"W sali egzaminacyjnej" ma klimat jakich mało i zapewnia moc wrażeń a zakończenie...

Pan King napisał serię fantasy "Mroczna wieża" za którą nie miałam jeszcze przyjemności się zabrać. Jednak po przeczytaniu "Siostrzyczek z Elurii" nabrałam sporej ochoty. Mam tylko nadzieję, że ten nietypowy magiczny klimat i duszność oraz niepewność jaka tutaj była są elementami tejże serii.

W opowiadaniu "Drogowy wirus zmierza na północ" Pan Stephen pokazuje znów swoją moc do trzymania w napięciu. Świetne to było chociaż bardzo krótkie.

"Obiad w Gotham Cafe" również jest w typowym klimacie horrorów Mistrza i również dobrze mi się czytało to opowiadanie.

Na koniec chcę wspomnieć o "Jeździe na Kuli" które mocno oddziałowuje na psychikę i gwarantuje wiele przemyśleń po lekturze.

W sumie to trochę się tego nazbierało aczkolwiek pozostałe opowiadania, a było ich jeszcze siedem nie zrobiło na mnie żadnego wrażenia i w sumie to już nawet nie pamiętam o czym były 🙈

Moja ocena dla tego zbioru jest w połowie stawki.

Na ten zbiór opowiadań nabrałam ochoty po obejrzeniu filmu "1408", który zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie. Z opowiadaniami bywa u mnie różnie i tu było podobnież. Historia zawarta w 1408 rozczarowała mnie w sumie tylko dlatego, że była aż tak krótka i było w niej dużo mniej wydarzeń niż w filmie. Niemniej początek bardzo w punkt.

Nie będę wspominać opowiadań, które mi...