Nie do końca wiem, co się tu wydarzyło, doświadczyłam bowiem: narracji będącej czystą torturą (pierwszoosobowe hasanie nago w dwumetrowych pokrzywach) i naj, najgenialniejszej narracji (trzecioosobowy cud, miód, orzeszki, karmel i czekolada),a także nijakiego wątku romantycznego z opisem seksu niewzbudzającym jakichkolwiek emocji i przywodzącym na myśl obserwacje kogoś myjącego zęby i wątku romantycznego, w którym zwykła interakcja słowna krzesze takie iskry, że dziwię się, że mój czytnik nie nosi śladów stopienia…

I jedyne, co przychodzi mi do głowy, to pytanie: DLACZEGO?! I drugie: Czy ktoś sięgnął po tę książę, po czym ciepnął ją w kąt, nie doczytawszy prologu do końca (czyt. zrobił to, na co ja miałam wielką ochotę, a czego jakimś cudem nie zrobiłam)?

Zacznijmy jednak od początku

W tej pozycji mamy okazję spotkać się z dwoma rodzajami narracji: pierwszoosobową (prolog i bodajże przedostatni rozdział) i trzecioosobową (cała reszta książki),przy czym pierwszoosobowa w obu przypadkach jest odmienna. Tak jak narrację pierwszoosobową z przedostatniego rozdziału mogę zaliczyć do tych akceptowalnych, chociaż z zasady nie przepadam, tak wersja z prologu sprawiła mi prawie fizyczny ból (to ta wersja pierwszoosobowej narracji, której nie cierpię i z jej powodu ogólnie nie przepadam za tą formą narracji). Gdyby ktoś chciał mnie torturować, wystarczy rozciągnąć prolog z Przepowiedni na całą książkę i dać mi do czytania, a wsypię: bliższych i dalszych znajomych, sąsiadów, rodzinę, a nawet kota… Najgorsze jest jednak to, że czytając prolog, zakładałam, że tak wygląda cała książka i w wyobraźni miałam pięćset dwadzieścia stron drogi przez mękę. Jestem twarda, ale w planie miałam dotrwać, gdzieś do połowy, a potem wydłubać sobie oczy i wciskać kit, że miałam wypadek…

Teraz wyobraźcie sobie mnie, przedzierającą się przez sięgające ramion bagno, które kończy się gwałtownie i zmienia w tonącą w majowym kwieciu łąkę… Mało se łba nie rozbiłam, z takim impetem wyleciałam z tego g... gruntu, wybitnie lepkiego, podmokłego i zasysającego gruntu, o to mi chodziło rzecz jasna. Dalej płynęłam na fali bogactwa słów, z przeświadczeniem, że autorka może pisać o wybitnie nudnych rzeczach, a i tak będę zadowolona.

Bohaterów na kartach Przepowiedni jest całkiem dużo, a konkretnie (takich pierwszo i drugoplanowych) to chyba ośmiu, jeśli nikogo nie zgubiłam. Mamy główną bohaterkę, tajemniczego pana z podejrzanymi zamiarami i trzyosobową drużynę, która jednak z czasem się rozrasta. Wszystkie trzy wątki autorka dawkuje po rozdziale, więc nawet jeśli któryś wątek nieszczególnie podpasuje, szybko wracamy do ulubionych bohaterów. Tak jest jednak tylko do pewnego czasu. Dwoje bohaterów, od których wszystko się zaczyna (włącznie z pierwszym wątkiem romantycznym),szybko znika (ale nie że giną),jakby autorka w pewnym momencie stwierdziła, że są nijacy i lepiej skupić się na ciekawszych (i słusznie, tylko dlaczego tak późno?). Jestem zdecydowanie team drużyna, więc ta zmiana mnie uszczęśliwiła.

Fabuła może się podobać, albo i nie… w sumie jak wszystko. Mamy tytułową przepowiednię, ratowanie świata i wielką miłość razy dwa, czego chcieć więcej?

Świat jest ciekawy, niby nasz, ale jednak połączony ze światem magicznym, który jest ukryty przed zwykłymi ludźmi, ale nie do końca. Czasami podczas lektury odczuwałam lekki dysonans poznawczy. Miasto na pozór quasi-średniowieczne: kuźnia, rynsztok itp., a z drugiej strony bohater wzywa taksówkę, a w hotelu są telefony i winda… Nie raziło to jednak zbyt mocno.

Zakończenie, jak na pierwszą część większej całości jest naprawdę dobre. Autorka zamyka większość wątków z Przepowiedni i otwiera nowe, które mają się rozwijać w kolejnej książce, ale nie zostawia czytelnika z irytacją i samymi pytaniami.

Szczerze polecam Przepowiednię niezdecydowanym i tym, którzy się odbili na samym początku. Książka jest warta tego, żeby się trochę przemęczyć na pierwszych stronach :)

(Stary tekst)

Po więcej recenzji zapraszam na: https://m.facebook.com/people/Czytelnicza-Norka/100093693897871/

Nie do końca wiem, co się tu wydarzyło, doświadczyłam bowiem: narracji będącej czystą torturą (pierwszoosobowe hasanie nago w dwumetrowych pokrzywach) i naj, najgenialniejszej narracji (trzecioosobowy cud, miód, orzeszki, karmel i czekolada),a także nijakiego wątku romantycznego z opisem seksu niewzbudzającym jakichkolwiek emocji i przywodzącym na myśl obserwacje kogoś...

Książka bardzo mi się podobała, wartka akcja, ciekawa magia, nietuzinkowi bohaterowie, których bardzo polubiłam i cały czas im dopingowałam. Jedynym mankamentem dla mnie były opisy scen erotycznych, miałam poczucie, że są żywcem wyjęte z Harlekina.
Z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Książka bardzo mi się podobała, wartka akcja, ciekawa magia, nietuzinkowi bohaterowie, których bardzo polubiłam i cały czas im dopingowałam. Jedynym mankamentem dla mnie były opisy scen erotycznych, miałam poczucie, że są żywcem wyjęte z Harlekina.
Z niecierpliwością czekam na kolejną część.

Właśnie skończyłam czytanie. Książka bardzo mi się podobała. Widać, że autorka jest początkująca, ale z małym doświadczeniem może pisać fantastyczne powieści! Tej dużo nie brakuje 😉
Sceny erotyczne do mnie przemawiały, były interesujące, niewulgarne. Czułam w nich pożądanie.
Cała historia jest bardzo ciekawa, pełna zwrotów akcji, niebanalna. Podoba mi się jak autorka kreuje i opisuje miejsca i postaci. Historia Willa i Katany to emocjonalny rollercoaster.
Jedyna rzecz, którą mogłabym jej zarzucić to szybkie kończenie ważnych scen. Wydaje mi się, że można by je trochę przeciągnąć. Pozwolić czytelnikowi na wstrzymanie oddechu na trochę dłużej 😉 żeby te zwroty akcji wydarzały się po zbudowaniu jeszcze większego napięcia. (myślę tu między innymi o scenie walki z Ygfridde, spotkania z Gwiazdą itp.)
Z niecierpliwością czekam na kolejną część.
Polecam tę książkę!

Właśnie skończyłam czytanie. Książka bardzo mi się podobała. Widać, że autorka jest początkująca, ale z małym doświadczeniem może pisać fantastyczne powieści! Tej dużo nie brakuje 😉
Sceny erotyczne do mnie przemawiały, były interesujące, niewulgarne. Czułam w nich pożądanie.
Cała historia jest bardzo ciekawa, pełna zwrotów akcji, niebanalna. Podoba mi się jak autorka...

Kolejna książka przeczytana w ramach #booktourubatorego. I pewnie, gdyby nie ta akcja, to raczej Przepowiednia nie trafiłaby do mnie, a szkoda. Okazuje się bowiem, że to kolejna świetna książka, o której jest zdecydowanie za cicho.

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2023/04/25/przepowiednia-izabela-redesiuk/

Kolejna książka przeczytana w ramach #booktourubatorego. I pewnie, gdyby nie ta akcja, to raczej Przepowiednia nie trafiłaby do mnie, a szkoda. Okazuje się bowiem, że to kolejna świetna książka, o której jest zdecydowanie za cicho.

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2023/04/25/przepowiednia-izabela-redesiuk/

Książka warta przeczytania - na pewno. Tak, owszem ma niedociągnięcia - mimo wszystko uważam ten debiut książkowy za udany - fajni bohaterowie, ciekawe zakończenie - czytało się szybko i aż szkoda, że tak krótka była :) czekam na kolejny tom przygód z niecierpliwością.

Książka warta przeczytania - na pewno. Tak, owszem ma niedociągnięcia - mimo wszystko uważam ten debiut książkowy za udany - fajni bohaterowie, ciekawe zakończenie - czytało się szybko i aż szkoda, że tak krótka była :) czekam na kolejny tom przygód z niecierpliwością.

Interesująca książka, przy której dobrze się bawiłam!

Interesująca książka, przy której dobrze się bawiłam!

Chociaż fantasy to nie jest gatunek, po który sięgam często, to jednak czasem się zdarza. Tym razem padło na debiut autorki. Co prawda wcześniej czytałam jedno jej opowiadanie, tak sie składa, że bohaterką była jedna z postaci "Przepowiedni".
Miałam nadzieję na bliższe jej poznanie, bo w opowiadaniu zrobiła niemalże wejście smoka. Charakterna babeczka.

Debiutancką cegiełkę (dobra cegła nie jest zła, lubimy takie, prawda ?) można podzielić na trzy części. W pierwszej poznajemy Sharmayę, która dowiaduje się prawdy o sobie, kim jest i skąd pochodzi.
Druga część to formowanie drużyny, która ma odnaleźć dziewczynę po tym jak została ona uprowadzona przez potężnego maga.
Trzecią część stanowi starcie, czyli najważniejsza walka o wszystko.

"- W obozie czekają na nas Kalio'ppe, elficka Uzdrowicielka z Twierdzy, która preferuje przebywanie w ciele kota, oraz Va'al, milczący nekromanta, obecnie przechodzący rekonwalescencję. Razem ze mną wyruszyli tu Katana i William; to ta dwójka, o której ci wcześniej mówiłem. Kat jest Zabójczynią, Will moim wychowankiem, specem od eliksirów i sztuczek umysłowych. Jesteś szóstym i ostatnim członkiem naszej ekipy.
- Niewielu nas potrzeba, by rozpętać wojnę."

Książkę czytało mi się bardzo dobrze, chociaż nie od razu tak było. Z początku myślałam, że trafiłam na książkę z gatunku mafijny romans, tyle że fantastyczny, na szczęście szynko okazało się, że byłam w błędzie. Jednak jak dla mnie sceny erotyczne były zbędne, czasem mniej znaczy więcej.

Ogólnie książkę serdecznie polecam.
Ogromnie poruszyła mnie historia Va'ala. Polubiłam bardzo Katanę, niemalże od razu, tak samo jak Kalio'ppe i Willa.

Chcecie poznać Yogi'ego, Balimira wraz z resztą ekipy? Jesteście gotowi dowiedzieć się co to jest, oraz czy uda im się zdobyć Promień Słońca, Serce Gwiazdy oraz Oko Księżyca? Ciekawi jak zakończy się ta wyprawa?
Koniecznie przeczytajcie "Przepowiednię", serdecznie polecam.

Chociaż fantasy to nie jest gatunek, po który sięgam często, to jednak czasem się zdarza. Tym razem padło na debiut autorki. Co prawda wcześniej czytałam jedno jej opowiadanie, tak sie składa, że bohaterką była jedna z postaci "Przepowiedni".
Miałam nadzieję na bliższe jej poznanie, bo w opowiadaniu zrobiła niemalże wejście smoka. Charakterna babeczka.

Debiutancką cegiełkę...

Na okładce mamy ostrzeżenie o scenach erotycznych, zatem już wiadomo, że nie jest to książka dla dzieci, ale zdecydowanie dla osób dorosłych. Owe sceny są największym minusem powieści i jedynym jaki tutaj dostrzegam. Trochę było dla mnie niezrozumiałe zachowanie bohaterki, ale skoro miała styczność z magiem, to może potajemnie ją zaczarował i przez to tak się zachowywała. Przynajmniej ja tak sobie to tłumaczyłam, bo jeśli mamy jedną scenę, gdzie użycie magii jest niewidoczne to zawsze tak zapewne jest. Zatem podsumowując lekturę i kończąc ją z pełną poniekąd wiedzą o tym jak prezentuje się świat magiczny nie będę na to narzekać.

Bardzo spodobał mi się wątek wybrańców, ale również walki z przeznaczeniem. Uwielbiam powieści, gdzie pojawia się przepowiednia a bohaterowie albo chcą jej zapobiec albo dążą do jej spełnienia. Cóż często jest tak, że przepowiednie są źle odczytane albo zrozumiane. Brnąc dalej w akcję w powieści byłam coraz bardziej zainteresowana, mimo trudności na początku to koniec powieści wciąga i nie daje się jej odłożyć przed zakończeniem ostatniej linijki. Co do zakończenia to jest ono w moim odczuciu świetne i ogromnie jestem ciekawa czy będzie kontynuacja powieści.

Jeśli nie przeszkadza Wam erotyka w powieściach to polecam Wam tą powieść. Jest to kawał ciekawej historii o ogromnym potencjale.

Na okładce mamy ostrzeżenie o scenach erotycznych, zatem już wiadomo, że nie jest to książka dla dzieci, ale zdecydowanie dla osób dorosłych. Owe sceny są największym minusem powieści i jedynym jaki tutaj dostrzegam. Trochę było dla mnie niezrozumiałe zachowanie bohaterki, ale skoro miała styczność z magiem, to może potajemnie ją zaczarował i przez to tak się zachowywała....

To jest jedna z tych książek, gdzie czytanie ostatnich stu pięćdziesięciu stron rozciągałam w czasie,bo nie chciałam się zbyt szybko rozstawać z bohaterami tej książki.

„Zrodzone o świcie w dniu zaćmienia słońca z krwi błękitnej i ciała niebieskiego dziecię o mlecznej skórze i w złotej koronie przyniesie koniec i zakończy początek. Krew bogów zaleje rasy, gdy przez miłość wybuchnie wojna. Śmierć i upadek przyniosą pokój. Co niewypowiedziane, zostanie stałe”.

"Przepowiednia" do debiut literacki Izabeli Redesiuk.
A wiadomo że jak debiut, to koniecznie muszę przeczytać, a że ostatnio coraz bardziej "rozsmakowuję" się w fantastyce z tym większą chęcią sięgnęłam po tę książkę.
Sięgnęłam i przepadłam.
Ależ to była uczta czytelnicza, świetnie stworzona historia, charakterystyka postaci, z którymi poczułam niesamowitą więź i do końca wszystkim kibicowałam.
Magowie, Krasnoludy, Elfy, Uzdrowiciele i walka dobra ze złem. Jaki koszt muszą ponieść co niektórzy i jak to na nich wpłynie?

Oj ależ to było dobre, a końcówka to już wymiotła, i przyznam szczerze tego się nie spodziewałam. Teraz pozostaje czekać na kontynuację, której jestem bardzo ciekawa.
Dodam jeszcze tylko że moim zdaniem Izabela Redesiuk podniosła sobie bardzo wysoko poprzeczkę i liczę na to że drugi tom będzie jeszcze lepszy :-)

Zazwyczaj daję 7*/10* jeśli książka naprawdę bardzo mi się podoba ale tutaj musiało być 8*/10*

Książkę oczywiście polecam.

To jest jedna z tych książek, gdzie czytanie ostatnich stu pięćdziesięciu stron rozciągałam w czasie,bo nie chciałam się zbyt szybko rozstawać z bohaterami tej książki.

„Zrodzone o świcie w dniu zaćmienia słońca z krwi błękitnej i ciała niebieskiego dziecię o mlecznej skórze i w złotej koronie przyniesie koniec i zakończy początek. Krew bogów zaleje rasy, gdy przez miłość...

Dzięki uprzejmości autorki, która zorganizowała BT, miałam okazje sięgnąć po „Przepowiednia”.

🔹Główna bohaterka Sharmay zostaje uratowana przed śmiercią, przez tajemniczego Maga Ariusa.
Wszystko ma jednak swoją cenę… Sharmay nawet nie przypuszcza jak bardzo wkrótce zmieni się jej życie.🔹

Fabuła wciąga od samego początku. Czyta się naprawdę dobrze i trudno się oderwać. Nie ma niepotrzebnych przestojów i zbędnych opisów.
Sharmay sympatyczna i odrobine naiwna.
Ogłaszam również wszem wobec Will jest mój 🤭😂😂 Moja ulubiona postać.
Zresztą wszyscy bohaterowie są ciekawi, różnorodni i wielowymiarowi.
Jest tu dużo magi, rytuałów, zaklęć, odrobina humoru a całość dopełnia namiętość i sex.
Nie jest to jednak główny wątek i jak dla mnie jest to na plus.

Co do minusów, zabrakło mi trochę napięcia. Historię poznajemy z perspektywy różnych bohaterów ale powinny być również momenty które zaskakują czytelnika. Niestety w moim odczuciu trochę tego zabrakło.

Podsumowując: Świetny debiut, jest potencjał i napewno sięgnę po kolejne książki autorki.

Dzięki uprzejmości autorki, która zorganizowała BT, miałam okazje sięgnąć po „Przepowiednia”.

🔹Główna bohaterka Sharmay zostaje uratowana przed śmiercią, przez tajemniczego Maga Ariusa.
Wszystko ma jednak swoją cenę… Sharmay nawet nie przypuszcza jak bardzo wkrótce zmieni się jej życie.🔹

Fabuła wciąga od samego początku. Czyta się naprawdę dobrze i trudno się oderwać....