Jestem tą antologią rozczarowany. Wręcz zażenowany. Wtórnością, schematycznością, ckliwością, niedopracowaniem, naiwnością czy przewidywalnością. Część z opowiadań to wręcz grafomański bełkot. Może i brzmię brutalnie ale niestety, taka prawda.

Ale w tej beczce dziegciu znalazła się łyżeczka miodu. Jest na szczęście kilka udanych i ciekawych opowiadań i na nich się skupię. „Zmór” Franciszka Piątkowskiego to kolejne spotkanie ze światem jaki wykreował w powieści „Powiernik”. Miło było wrócić do tego świata, po drugie Piątkowski jest naprawdę zdolnym pisarzem a jego opowiadanie było naprawdę zaskakujące jeśli chodzi o zakończenie.

Świetne było również opowiadanie „Przed wyruszeniem w drogę” Izabeli Redesiuk. Intrygujące, ciekawe, interesująco napisane i zachęcające do wgłębienia się w tę historię bardziej. Z tego co przeczytałem opowiadanie to jest powiązane z powieścią „Przepowiednia” tej autorki, po które bardzo chętnie sięgnę.

Kolejnym opowiadaniem jest „Pyszny głos” Mateusza Rogalskiego, które też jest wstępem do większej historii i też mam zamiar po nią sięgnąć. Rogalski cechuje się lekkim, niewymuszonym stylem, pisze z polotem i fantazją a opowiadanie jest zapowiedzią naprawdę dobrej zabawy.

Na koniec „dobry znajomy” czyli Maks Dieter. Pisząc „dobry znajomy” mam na myśli, że jestem świeżo po lekturze jego powieści „Strażnik piekła”. W antologii znalazło się jego opowiadanie „Tajemnicza przyjaciółka”, która stylem, klimatem i nastrojem podobne jest do „Strażnika piekieł”. Jest co prawda lżejsze i mniej mroczne ale bardzo ciekawe.

Koniec końców warto było przeczytać ten zbiór dla tych opowiadań. Nawet z czegoś mało udanego można wyłuskać takie perełki.

Jestem tą antologią rozczarowany. Wręcz zażenowany. Wtórnością, schematycznością, ckliwością, niedopracowaniem, naiwnością czy przewidywalnością. Część z opowiadań to wręcz grafomański bełkot. Może i brzmię brutalnie ale niestety, taka prawda.

Ale w tej beczce dziegciu znalazła się łyżeczka miodu. Jest na szczęście kilka udanych i ciekawych opowiadań i na nich się skupię....

Zbiór 16 opowiadań z różnych gatunków literackich. Opowiadania różne, jedne lepiej przypadły do gustu, inne mniej. Widać różnorodność autorów. Jedne z lepszych opowiadań to tekst J. Muzyczyszyn, K. Goszczyńska i K. Zinczuk. Przez większość książki płynie się miło i przyjemnie, nie po drodze mi było z fantastyką. Książka jest napisana lekkim i prostym językiem. Opowiadania są krótkie, treściwe i na temat. Ogromnym plusem są strony poświęcone autorom, kilka zdań na ich temat pozwala przybliżyć ich osoby. Polecam

Zbiór 16 opowiadań z różnych gatunków literackich. Opowiadania różne, jedne lepiej przypadły do gustu, inne mniej. Widać różnorodność autorów. Jedne z lepszych opowiadań to tekst J. Muzyczyszyn, K. Goszczyńska i K. Zinczuk. Przez większość książki płynie się miło i przyjemnie, nie po drodze mi było z fantastyką. Książka jest napisana lekkim i prostym językiem. Opowiadania...

Z przykrością stwierdzam, że ta książka mnie boleśnie rozczarowała. Czytam wiele opowiadań polskiej fantastyki. Przeglądam antologie, magazyny internetowe, portale i zbiory pokonkursowe i niestety ten zbiór wypada przy wszystkim innym okrutnie słabo. Większość opowiadań była niestety zupełnie bez puenty, przewidywalne, słabe warsztatowo i zupełnie nieciekawe. Najbardziej rozczarowywały te, które zaczynały się nawet ciekawie, a potem nagle jakby pomysł się urywał, albo okazywało się, że nigdy go nie było.

Z przykrością stwierdzam, że ta książka mnie boleśnie rozczarowała. Czytam wiele opowiadań polskiej fantastyki. Przeglądam antologie, magazyny internetowe, portale i zbiory pokonkursowe i niestety ten zbiór wypada przy wszystkim innym okrutnie słabo. Większość opowiadań była niestety zupełnie bez puenty, przewidywalne, słabe warsztatowo i zupełnie nieciekawe. Najbardziej...

Antologia jest ciekawa choć nierówna, niektóre opowiadania to prawdziwe perły, jak na przykład Agata Kasiak, Wąpierz!
Świetne opowiadanie, według mnie najlepsze.
Doskonale zaprezentowali się też:
Franciszek M. Piątkowski " Zmór", naprawdę dobre opowiadanie.
oraz Mateusz Rogalski, "Pyszny głos" zrobił na mnie wielkie wrażenie.

Najmniej przemówiły do mnie opowiadania: D.B.Foryś, I.Redesiuk i Adrianny Biełowiec. Także nie przekonał mnie do siebie Jan Muzyczyszyn, nie moje obszary zainteresowań.
Część opowiadań miała pewne problemy językowe, część była okey.

Antologia jest ciekawa choć nierówna, niektóre opowiadania to prawdziwe perły, jak na przykład Agata Kasiak, Wąpierz!
Świetne opowiadanie, według mnie najlepsze.
Doskonale zaprezentowali się też:
Franciszek M. Piątkowski " Zmór", naprawdę dobre opowiadanie.
oraz Mateusz Rogalski, "Pyszny głos" zrobił na mnie wielkie wrażenie.

Najmniej przemówiły do mnie opowiadania:...

Szesnastu autorów i szesnaście różnorodnych opowieści, które łączy jedna książka. Niektóre nazwiska twórców antologii były mi znane wcześniej i to one skłoniły mnie do sięgnięcia po książkę, pozostali autorzy mile mnie zaskoczyli i może nie od razu ale mam ochotę sięgnąć po ich twórczość. Były opowiadania, które mniej lub bardziej zaczarowały mnie swoją fabułą a co do kilku czuję duży niedosyt i bardzo chętnie poznałabym dalsze losy niektórych bohaterów np. Margarety.

Antologia ma to do siebie, że pozwala uszczknąć odrobinę talentu różnych autorów jednak w wielu przypadkach jest to dawka, która powoduje, że apetyt rośnie na więcej i więcej.
Dziękuję za możliwość poznania nieznanego dzięki Book Tourowi organizowanemu przez Kasienkaj7

Szesnastu autorów i szesnaście różnorodnych opowieści, które łączy jedna książka. Niektóre nazwiska twórców antologii były mi znane wcześniej i to one skłoniły mnie do sięgnięcia po książkę, pozostali autorzy mile mnie zaskoczyli i może nie od razu ale mam ochotę sięgnąć po ich twórczość. Były opowiadania, które mniej lub bardziej zaczarowały mnie swoją fabułą a co do kilku...

To była przygoda! I to nie jedna, ale aż 16 :) Chociaż opowiadania nie były sobie równe, zdecydowana większość skradła moje serce. Na wyróżnienie zasługują zwłaszcza: "Wąpierz" Agaty Kasiak - cudowny język, piękna historia! Z pewnością sięgnę po książki tej autorki w przyszłości! "Zmór" Franciszka Piątkowskiego - slavic fantasy to mój nowy ulubiony gatunek :) "Przed wyruszeniem w drogę" Izabeli Redesiuk - jej ksiązkę, "Przepowiednia", do której nawiązuje opowiadanie mam już za sobą, ale po tym opowiadaniu zrobię re-read. "Wybaczam ci... mamo" Michała Wójcika - tutaj miałam nieco emocjonalne podejście, ale to zdecydowanie wartościowe opowiadanie. Z pewnością sięgnę też po książki Mateusza Rogalskiego, bo historia Czarnego Wilka wciągnęła mnie na tyle, że po prostu trzeba czytać więcej! Prawdopodobnie w wolnej chwili zwrócę też uwagę na takich autorów jak Janusz Muzyczyszyn czy Izabella Agaczewska, bo ich opowiadania są wzruszające i niosą ze soba przesłanie. Serdecznie polecam tę antologię i mam nadzieję, że niedługo przeczytam kolejną.

To była przygoda! I to nie jedna, ale aż 16 :) Chociaż opowiadania nie były sobie równe, zdecydowana większość skradła moje serce. Na wyróżnienie zasługują zwłaszcza: "Wąpierz" Agaty Kasiak - cudowny język, piękna historia! Z pewnością sięgnę po książki tej autorki w przyszłości! "Zmór" Franciszka Piątkowskiego - slavic fantasy to mój nowy ulubiony gatunek :) "Przed...

Dzięki zbiorom opowiadań zawsze można poznać styl autora oraz poznać różne gatunki literackie, co dla mnie było dodatkowym atutem, ponieważ nigdy nie sięgałam po science fiction lub literaturę z elementami słowiańskimi. Co do fantastyki, to jest tak różna jak jej autor.
Dużym plusem jest to, że opowiadania są różnorodne, ale wszystkie posiadają jednolitą stronicową zapowiedź. Tam znajdziemy krótką notkę o autorze, jego zdjęcie, krótki opis historii i gatunku oraz jego złotą myśl.
Różnorodność

Nie chcę a zarazem nie da się wypowiedzieć tak, by napisać coś o każdej historii, więc powiem ogólnie. Niektóre opowiadania mimo, że są to bardzo krótkie historie, to potrafiły być wstrząsające w przesłaniu. Inne z rozbudowanym tekstem potrafiły zbudować napięcie, tym bardziej gdy był to kryminał. Historie połączone z fantastyką, pozwoliły mi zobaczyć inny ponadwymiarowy czas, dlatego potrzebowałam chwili by wczuć się w abstrakcyjność danej historii. Niektórzy autorzy odwołują się do swoich dzieł literackich, przedstawiając nam ich świat lub chociaż któregoś z bohaterów.

Jednak każda z historii potrafiła mnie zaskoczyć czy jakoś mną wstrząsnąć. Opowiadania te wychodzą poza świat realny. Niektóre historie jak w przyśpieszonym filmie, biegną z biegiem myśli bohaterów. Lub wizje przyszłości zupełnie nie różowej, podobnej do naszej rzeczywistości, lecz niebezpiecznie różnej a jednocześnie bliskiej.
W niektórych musimy przestawić swoje myślenie by bardziej zrozumieć daną historię. Do każdego opowiadania musimy mieć chwilę, by go przemyśleć i zrozumieć jego przekaz, dlatego polecam tą historię czytać po kawałku, chociaż czasem nie można się powstrzymać przed jeszcze jednym opowiadaniem.
Życie, śmierć, miłość, magia – drogami samowydawców

Dzięki tej książce wiem że fantastyka ma wiele odsłon. Krótkie opowiadania mogą wstrząsnąć dogłębnie. Nawet przy takich historiach wyobraźnia działa nad wyraz intensywnie, a może to jednak opis stworzonych światów autorów pozwolił mi to tak mocno poczuć?
Dobre zakończenie jest potrzebne każdemu, nawet jeżeli ma wielkie problemy, które wydają mu się nie do przeskoczenia. Chociaż czasem akcja urywa się a czytelnik potrzebuje jeszcze tego jednego zdania, którego jednak już nie dostaje.

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2022/09/120-22-wlasna-sciezka-antologia-samowydawcow/

Dzięki zbiorom opowiadań zawsze można poznać styl autora oraz poznać różne gatunki literackie, co dla mnie było dodatkowym atutem, ponieważ nigdy nie sięgałam po science fiction lub literaturę z elementami słowiańskimi. Co do fantastyki, to jest tak różna jak jej autor.
Dużym plusem jest to, że opowiadania są różnorodne, ale wszystkie posiadają jednolitą stronicową...

Pierwsza ( bo ja już czekam na kolejną) Antologia Samowydawców to zbiór 16 opowiadań które w zasadzie łączy tylko kilka cech po pierwsze są napisane przez autorów niezależnych a po drugie są dopracowane pod każdym względem. Każde jest opatrzone wstępem z krótką informacją o autorze, gatunku literackim i treści opowiadania. W wstępach mamy też motta dotyczące własnej ścieżki i za same te motta można pokochać antologię. Bo jak można nie uśmiechnąć się czytając :”Własna ścieżka jest spoko, o ile nie pomylisz drogi”.
Pierwsze opowiadanie z gatunku urban fantasy lekkie zabawne a jednak przekazujące prawdę o zemście i spełnianiu marzeń.
Drugie opowiadanie to obyczaj przedstawia historię trudnej wręcz toksycznej miłości rodziców pokazuje że czasami naszym życiem rządzi przypadek, że nie wolno ludzi definiować przez ich problemy ułomności.
Trzecie z kolei to słowiańskie urban fantasy historia miłości aż po grób a może jeszcze dalej, historia zemsty która słusznie się należy tym co zostają.
W czwartym nadal pozostanę w gatunku fantasy tym razem pojawią się magiczne stwory walki taniec i tajemnice wiele tajemnic.
Kolejne opowiadanie to kryminał chociaż z wątkami humoru i obyczaju ach ci rodzice którzy wiedzą lepiej co dla ich dzieci będzie dobre.
Opowiadanie nr 6 to również fantasy z podgatunku nazywanego przeze mnie „ płaszcz i szpada” mamy tu oczywiście honor humor i rycerzy, o oczywiście wino ale u tego autora chyba bez wina się nie obejdzie.
Siódemka jak przystało na tą cyfrę to horror i przygoda. Radzę przeczytać dzieciom może się nauczą nie włazić tam gdzie się włazić nie powinno, albo przynajmniej nauczą trochę historii.
Ósme opowiadanie czyli „ Wybaczam ci mamo „ jest reprezentantem , chociaż moim zdaniem gatunek jest tu tylko przykrywką tak naprawdę opowiadanie mówi o sile woli miłości potędze rozsądku. Musze jednak przyznać że to jest ta historia która najbardziej wyprowadziła mnie z równowagi. No po prostu główny bohater mnie wkurzył a dlaczego to wam nie powiem.
Damy radę dziewiąte z kolei opowiadanie jest przedstawicielem gatunku obyczajowego. Dość mroczne smutne ale jednak z nadzieją.
Opowiadanie nr dziesięć zdenerwowało mnie porządnie Pani Adrianno jak tak można zostawiać czytelnika w takim momencie ja chcę więcej co dalej no po prostu tak się nie robi.
Wąpierz czyli antologiczna 11 wbrew nazwie nie jest fantasy ale historyczno obyczajowe mówi o strachu tolerancji i miłości, a także o uprzedzeniach strachu i odwadze.
Narodziny to z kolei fantasy stosy czary krew i potęga.
Opowiadanie jedenaste zostało stworzone przez poetę i to widać w języku opowiadania z gatunku obyczajowego. Język ten jest prosty ale bardzo klarowny obrazowy wręcz bajkowy. Opowiadanie mówi o życiu tak po prostu o pogodzeniu się z losem. O zamykaniu swoich spraw prawie do ostatecznych decyzji.
Własna ścieżka to tytuł kolejnego opowiadania z gatunku fantasy. Spotkamy tu smoki walkę a także przemianę psychiczną głównego bohatera bo przecież wszystkim nawet sławą można się zmęczyć.
Odchodzenie to chyba jedno z tych opowiadań które idą na przekór ogólnie przyjętym trendom. Bo większość bajek zarówno dla dzieci i dorosłych kończy się na ślubie i na żyli długo i szczęśliwie, a to opowiadanie pokazuje jak zwykła szara rzeczywistość niszczy to co wydawało się wieczne i co najgorsze nie ma winnych takiej sytuacji.
Ostatnie ale oczywiście nie najgorsze no nie ośmielę się ich klasyfikować opowiadanie to Elegia o wolności gatunek SF czyli ten w który dopiero się wgryzam i chyba dlatego dla mnie najtrudniejsze. Opowiada o świecie totalnej kontroli gdzie nie możemy o niczym decydować a wszystko to „dla naszego dobra”, o próbie buntu tylko czy nie jest dla ludzkości za późno.


Ogólnie mówiąc gorąco polecam chociaż przeczytanie grozi chęcią sięgnięcia po powieści poszczególnych autorów, co nawiasem mówiąc też nie jest złym pomysłem

Pierwsza ( bo ja już czekam na kolejną) Antologia Samowydawców to zbiór 16 opowiadań które w zasadzie łączy tylko kilka cech po pierwsze są napisane przez autorów niezależnych a po drugie są dopracowane pod każdym względem. Każde jest opatrzone wstępem z krótką informacją o autorze, gatunku literackim i treści opowiadania. W wstępach mamy też motta dotyczące...

Na zbiór składa się szesnaście opowiadań różnych autorów, w aż ośmiu gatunkach literackich, z motywem tytułowej własnej ścieżki.

Jak to opowiadania, możemy na dłużej lub krócej zanurzyć się w świat wykreowany przez autora, poznać bohaterów oraz ich przygody. Muszę przyznać, że różnorakość bohaterów jest tu ogromna, dinozaurów tu nie znajdziecie, za to są elfy, wiedźmy, anioł, wąpierz, zmór, smokobójca, dżinn, wojownicy, ale też zwykli ludzie.

Każde opowiadanie jest inne, w każdym coś mi się podobało, po niektórych nabrałam ochoty na więcej, oraz przekonałam się do częstszego sięgania po książki z gatunku fantasy. Zapisałam sobie nazwiska i tytuły innych książek, które chętnie przeczytam, oczywiście zainspirowana tym co znalazłam w tych krótkich formach.

W życiu każdy z nas podąża własną ścieżką, również w wyborach czytelniczych. Ja odważyłam się przejść ścieżką autorów tejże antologii, mam nadzieję, że dacie się namówić i również sięgnięcie po tę pozycję. Z pewnością każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
Jeśli tylko ukaże się kolejny tom, ja przeczytam go z przyjemnością.
Polecam.

Na zbiór składa się szesnaście opowiadań różnych autorów, w aż ośmiu gatunkach literackich, z motywem tytułowej własnej ścieżki.

Jak to opowiadania, możemy na dłużej lub krócej zanurzyć się w świat wykreowany przez autora, poznać bohaterów oraz ich przygody. Muszę przyznać, że różnorakość bohaterów jest tu ogromna, dinozaurów tu nie znajdziecie, za to są elfy, wiedźmy,...

Moim zdaniem ciekawa pozycja.
Dwie lub trzy historie mają potencjał.
Warto poznać się z tą antologią, bo jest całkowicie inna od spotkanych przeze mnie do tej pory.

Moim zdaniem ciekawa pozycja.
Dwie lub trzy historie mają potencjał.
Warto poznać się z tą antologią, bo jest całkowicie inna od spotkanych przeze mnie do tej pory.