Na początku nie było pewności czy się spodoba z racji, że zazwyczaj nie sięgam po tego typu lektury. Książka zaskoczyła mnie swoją unikatowością. Gdy się brało za czytanie, to czasem trudno było się oderwać... Wielkie brawa dla autorki, która jest inspiracją dla młodych pisarzy :)

Na początku nie było pewności czy się spodoba z racji, że zazwyczaj nie sięgam po tego typu lektury. Książka zaskoczyła mnie swoją unikatowością. Gdy się brało za czytanie, to czasem trudno było się oderwać... Wielkie brawa dla autorki, która jest inspiracją dla młodych pisarzy :)

Książkę kupiłem bezpośrednio od autorki na targach książki w Bydgoszczy. Było mniej więcej tak: Przechodziłem i zagadnęła "Znasz może uniwersum Gothica?, wiesz skazańcy, magiczna bariera, intryga pomieszana z przygodą?". Zapytałaś gościa, który do dziś lubi czas spędzać w Korinis - pomyślałem. Chwilę posłuchałem, obszedłem konkurencję i wróciłem... Uniwersum Ani pomimo Gothic-owych inspiracji jest całkowicie autentyczne. Książkę czyta się bardzo dobrze. Dłużyzn raczej nie ma. Postacie są wyraziste i są na swoim miejscu, nigdy też nie odkrywają się czytelnikowi zanadto, czego dowiadujemy się z kolejnymi stronami. Zwroty akcji są zaskoczeniem, ale nie są szyte grubymi nićmi, co niewątpliwie świadczy o kunszcie autorki. Dobrze przemyślana jest także konstrukcja książki - 20 rozdziałów, poprzecinanych przerywnikami. Narracja toczy wokół Sheili - dziewczyny, która w pewnych okolicznościach znajduje się "za barierą" tam, gdzie powinni przebywać tylko skazańcy i ich strażnicy... Warto sięgnąć po książkę i dowiedzieć się co i jak, ja Wam tego nie zdradzę :) Mnie to universum wciągnęło, czego też autorka życzyła mi w dedykacji.

Książkę kupiłem bezpośrednio od autorki na targach książki w Bydgoszczy. Było mniej więcej tak: Przechodziłem i zagadnęła "Znasz może uniwersum Gothica?, wiesz skazańcy, magiczna bariera, intryga pomieszana z przygodą?". Zapytałaś gościa, który do dziś lubi czas spędzać w Korinis - pomyślałem. Chwilę posłuchałem, obszedłem konkurencję i wróciłem... Uniwersum Ani pomimo...

Z pewnością Autorka kocha kreowany świat i postacie. Osobiste relacje niektórych bohaterów są ciepłe i autentyczne. Pomysł jest generalnie ciekawy, ale niestety tonie w hektolitrach wody. Po dwustu stronach o tym świecie niewiele da się powiedzieć, za to jest mnóstwo opisów błąkania się po lesie. Fabuła rozwija się niemrawo i jest zanadto przewidywalna. Opisy akcji są nieprzekonujące. Opisom brutalnych obyczajów brakuje ostrości. W ogóle daje się odczuć nieznajomość życia. Bohaterka trafia w ręce niebezpiecznych facetów, a zachowuje się jak Greta Tunberg wobec policji. Uważam, że książka byłaby dużo lepsza, gdyby wycisnąć z niej wodę i poświęcić więcej czasu na krytyczną redakcję.

Z pewnością Autorka kocha kreowany świat i postacie. Osobiste relacje niektórych bohaterów są ciepłe i autentyczne. Pomysł jest generalnie ciekawy, ale niestety tonie w hektolitrach wody. Po dwustu stronach o tym świecie niewiele da się powiedzieć, za to jest mnóstwo opisów błąkania się po lesie. Fabuła rozwija się niemrawo i jest zanadto przewidywalna. Opisy akcji są...

Wspaniała książka, szczerze polecam wszystkim czytelnikom! Każdy z bohaterów jest świetnie napisany, a całość (mimo wielu stron) czyta się przyjemnie. Z niecierpliwością oczekuję drugiego tomu!

Wspaniała książka, szczerze polecam wszystkim czytelnikom! Każdy z bohaterów jest świetnie napisany, a całość (mimo wielu stron) czyta się przyjemnie. Z niecierpliwością oczekuję drugiego tomu!

Debiutancka powieść, z ciekawie wykreowanym światem i świetnym pomysłem na główny wątek. Niestety wymęczyła mnie mnogością dialogów, w których te same informacje i docinki powtarzają się w różnych formach po kilkanaście/kilkadziesiąt razy, często bez konkretnego celu. W mojej opinii to niewykorzystany potencjał i powieść znacznie zyskałaby po dobrym zredagowaniu i skondensowaniu. Ponadto, mimo estetycznej okładki, nie zachwyca również wydanie książki: ogromna, nieporęczna wręcz objętość, niewielkie marginesy i wąska interlinia. Troszkę przeraża też jedynka na grzbiecie, bo drugie tomy cykli mają w zwyczaju być jeszcze obszerniejsze... Podsumowując - męczarnia dla oczu, zapewne taki już urok wielu samowydawnictw. Dodam, że Autorka przekonała mnie osobiście do zakupu książki na jednym z konwentów, co rzadko się zdarza. Spróbowałam, nie żałuję, ale taka forma rozciągnięcia historii to niestety nie moja bajka.

Debiutancka powieść, z ciekawie wykreowanym światem i świetnym pomysłem na główny wątek. Niestety wymęczyła mnie mnogością dialogów, w których te same informacje i docinki powtarzają się w różnych formach po kilkanaście/kilkadziesiąt razy, często bez konkretnego celu. W mojej opinii to niewykorzystany potencjał i powieść znacznie zyskałaby po dobrym zredagowaniu i...

“Ziemia winowajców” jest fantastyką, ale nie ma tutaj spektakularnych zaklęć, widowiskowych walk magicznych ani wykreowanego pokręconego systemu magii. Nie ma również pięknych, nieskazitelnych bohaterów bez skazy. Nie ma tam pałaców, bibelotów ani walki o miłość księcia. Nawet nie wiecie jak bardzo potrzebowałam takiej lektury! I dostałam!

Główną bohaterką jest Sheila - dziewczyna o trudnym charakterze, która odważnie częstuje wszystkich swoimi altruistycznymi przekonaniami usilnie twierdząc, że jest to prawda najwyższa. Oddana sprawie, skłonna do poświęceń potrafi przysporzyć sobie tym jedynie więcej cierpienia. Lekko irytująca swoją upartością i postawą bohaterka nie dała mi się polubić od pierwszych stron. Czasami aż wzdychałam z myślą “ah, no dajże już spokój!” Ha, ha! Co się później okazało, jej postawa buntowniczki do wszystkiego i wszystkich była kluczowa. Nie wyobrażam sobie jak ktoś bardziej uległy i nieporadny mógłby przetrwać w tamtym miejscu. Sheila w końcu skradła moje serce, ale jak miała w zwyczaju na początku nie dała się do siebie zbliżyć.

Za sprawą swojej głupoty lub aktu miłosierdzia, w zależności kto jak na to patrzy, trafiła do Kazamatów - miejsca, w którym zamknięci byli najgorsi skazańcy. Więzienie nie ograniczało się jedynie do wielkiej twierdzy, krat i łańcuchów. Kazamaty za sprawą klątwy rzuconej przez możnowładcę Morvena de Grissa, były otoczone magiczną mgłą, która nikomu nie pozwala się wydostać na zewnątrz. Żeby było mało, przez to zaklęcie, skazańcy byli wciąż atakowani przez zmory i straszliwe potwory zmuszając ich do ciągłej gotowości do walki.

Bohaterka trafia na początku do obozu buntowników czyli skazańców, którzy uciekli z twierdzy (właściwego więzienia w Kazamatach). Tam poznała ich przywódcę Leo Franck’a oraz fałszerza, bliskiego kompana Leo - Reivena Scott’a. Tych dwóch gości polubiłam od razu. Ich odmienna postawa względem dziewczyny była miłą niespodzianką chociaż było coś co ich łączyło - chcieli za wszelką cenę uchronić dziewczynę przed brutalnością Kazamatów. Czy im się udało? Nie.

Sheila za wszelką cenę próbuje wydostać się z więzienia, życie pośród skazańców wydaje jej się niemożliwe, jest niczym koszmar z którego nie potrafi się wybudzić. Buntownicy za to z całych sił pragną schwytać Morvena i dzięki niemu przełamać klątwę, a dziewczyna miała im w tym pomóc.

Można byłoby pomyśleć, że jest to opowieść o grupie więźniów, którzy chcą zwiać na wolność bez odsiedzenia swojego wyroku. Nic bardziej mylnego. Autorka porusza ważne tematy, które i w naszej rzeczywistości są nam bliskie. Chociażby nękanie i napastowanie kobiet widząc w nich jedynie obiekt pożądania. Zaniżanie ich wartości oraz szufladkowanie jakoby kobiety były słabe i nadawały się jedynie do prac domowych. Mamy XXI wiek, a taka mentalność nadal żyje w umysłach dzisiejszych mężczyzn. Cała książka jest przepleciona takimi psychologicznymi niuansami, a dla wytrawnego oka znajdzie się cały talerz przemyśleń.

No ale dlaczego ta książka jest taka gruba? Przez dialogi! Oh, jest ich cała masa! Lubicie potyczki słowne, oraz leniwie brnące konwersacje bohaterów? Ja uwielbiam, a tak, tam znajdziecie ich na pęczki!

Podsumowując, dlaczego polecam “Ziemię Winowajców”, bo jest to zupełnie inna pozycja. Jeśli jesteście znudzeni złocistą zastawą i potyczkami dworskimi, musicie sięgnąć po książkę Ani! Styl jej pisania jest miły i płynny w odbiorze. Język którym się posługuje buduje historię. Nie jest to płytkie ani mdłe. Jest w tym życie, tacy bohaterowie z krwi i kości. Tak po prostu, warto!

“Ziemia winowajców” jest fantastyką, ale nie ma tutaj spektakularnych zaklęć, widowiskowych walk magicznych ani wykreowanego pokręconego systemu magii. Nie ma również pięknych, nieskazitelnych bohaterów bez skazy. Nie ma tam pałaców, bibelotów ani walki o miłość księcia. Nawet nie wiecie jak bardzo potrzebowałam takiej lektury! I dostałam!

Główną bohaterką jest Sheila -...

Kazamaty są miejscem wrogim i niebezpiecznym, a w dodatku obłożonym klątwą. Kiedy tu trafiłem nie wiedziałem, co mnie czeka. Strach zajrzał mi w oczy, gdy dowiedziałem się, że każdy nowo przybyły zostaję tu już na zawsze. Poczułem się przerażony ilością stron, których zostałem niewolnikiem i wtedy też nastąpił nieoczekiwany zwrot, bo poznałem Sheilę, która jak ja, dostała się tu przypadkiem. Dwie całkowicie niewinne istoty zamknięte w bańce pełnej skazańców i potworów.

⛓️Sheila okazała się dobrym kompanem, bo też przez pryzmat jej osoby zacząłem poznawać prawidła jakimi rządzi się Dolina Kazamy. Ujrzałem przed sobą dwa zwalczające się obozy - Twierdzę, będącą oazą dla silniejszych i Wolną Kompanię, która stawiała przede wszystkim na pomoc i ochronę ludzi. Przez chwilę wydawało mi się, że gdzieś już to wszystko widziałem. No tak! Szanowna autorka musiała inspirować się kultową grą RPG, jaką jest "Gothic", lecz zrobiła to całkowicie po swojemu, nadając swemu światu mroczniejszy rys jakim wyróżnia się gatunek Dark Fantasy.

⛓️Moja przygoda z treścią zaczęła się dość spokojnie. Musiałem poznać się z bohaterami, sprawdzić ich charaktery i wejść w psychikę mojej towarzyszki. Sheila nie tak od razu zyskała moje uznanie. Były momenty, gdy nadzwyczajnie mnie irytowała, żeby znowu wzbudzić podziw, przez co długo się wzajemnie ścieraliśmy w tej relacji. Mimo nieco przydługiego wstępu, udało mi się w końcu wejść w tę historię i uzyskać z niej walory, które autorka chciała podkreślić - potęgę przyjaźni, siłę przetrwania i miłość napędzającą do działania. Pod płaszczem świata fantasy ukryto wiele istotnych czynników będącymi składową naszej natury.

⛓️Jak to w życiu bywa, początkowa niechęć przerodziła się w coś głębszego. Z zainteresowaniem śledziłem rozwój i przemianę naszej bohaterki, która przez pobyt w dolinie, gdzie włada przemoc wymieszana z brakiem skrupułów, musiała poradzić sobie z własnymi przekonaniami i sumieniem. W takich okolicznościach nie ciężko o upadek i sińce, toteż tym bardziej byłem pod wrażeniem mojej towarzyszki niedoli. Pojawiające się od czasu do czasu retrospekcje dodały smaczku tej literackiej wędrówce, uświadamiając mnie jednocześnie, że największe emocje często czekają w ukryciu, uderzając znienacka niczym cios obuchem.

⛓️Teraz, gdy jestem już na końcu tej podróży, zostało we mnie przekonanie, że otrzymałem dobrze skonstruowany prolog do czegoś większego, opowieści mającej jeszcze wiele do powiedzenia, mogącej rozwinąć w pełni skrzydła, jeśli tylko czujne oko autorki da im w odpowiednim czasie wybrzmieć. Nie mógłbym też nie wspomnieć o znakomitych i ciętych dialogach, wielokrotnie wywołujących uśmiech na mej twarzy. Mając na uwadze talent autorki do konstrukcji bohaterów i pomysłów - z nadzieją zerkam na przyszłość jaką zapewni mi kolejne spotkanie z doliną Kazamy.

Kazamaty są miejscem wrogim i niebezpiecznym, a w dodatku obłożonym klątwą. Kiedy tu trafiłem nie wiedziałem, co mnie czeka. Strach zajrzał mi w oczy, gdy dowiedziałem się, że każdy nowo przybyły zostaję tu już na zawsze. Poczułem się przerażony ilością stron, których zostałem niewolnikiem i wtedy też nastąpił nieoczekiwany zwrot, bo poznałem Sheilę, która jak ja, dostała...

Rewelacyjna książka 😁 jestem po wypadku i ciężko mi się czyta nawet mniej obszerne tytuły. Znajoma pożyczyła mi tę książkę i jak zobaczyłam ile ona ma stron byłam na starcie zniechęcona... Jakże się myliłam, uważając że nie będę miała czasu ani chęci. Tak mnie wciągnęła, że nawet siedziałam przy niej w nocy z latarką 😛 jestem z pokolenia dzieci "zmierzchu" i tylko sagę zmierzch przeczytałam w tak błyskawicznym tempie jak wspomnianą "ziemię winowajców". Ostatnie 10 stron czytałam 10 dni... Po jednej stronie na dzień aby jak najdłużej móc ją czytać... Szkoda, że to już koniec... Nie mogę doczekać się kolejnej części... Gorąco polecam ten tytuł!

Rewelacyjna książka 😁 jestem po wypadku i ciężko mi się czyta nawet mniej obszerne tytuły. Znajoma pożyczyła mi tę książkę i jak zobaczyłam ile ona ma stron byłam na starcie zniechęcona... Jakże się myliłam, uważając że nie będę miała czasu ani chęci. Tak mnie wciągnęła, że nawet siedziałam przy niej w nocy z latarką 😛 jestem z pokolenia dzieci "zmierzchu" i tylko...

Co to była za przygoda, tydzień w puszczy, sama bym się wybrała choć raczej nie koniecznie do Kazamatów. 700 stron drobnego druku może zniechęcić, ale nie dajcie się 😁 jak zaczniecie czytać to ciężko będzie się oderwać, mi zeszło trochę dłużej ze wzgl na remont ale gdyby nie to sądzę że łyknęłabym ja dużo szybciej.

Sheila przez przypadek trafia do zaklętej doliny, do której od dekady zsyłani są najgorsi kryminaliści, osoby o których powinno się zapomnieć. A dlaczego tam trafiają? Bo nie mogą się stamtąd wydostać. Dolinę otacza magiczna mgła, która zatrzymuje wewnątrz każdego, kto raz przekroczył jej granice.

Dziewczyna tak naprawdę nie powinna się tam pojawić, jednak jej altruizm, chęć pomocy i miękkie serce spowodowało, że stała się jedną z niewielu kobiet w Kazamatach, do tego nie jest kurtyzaną tylko delikatną młoda kobietą, na którą na każdym kroku czeka wiele niebezpieczeństw. Nie tylko ze strony zmutowanych zwierząt bo z nimi jako córka myśliwego radzi sobie całkiem nieźle. Największym zagrożeniem są więźniowie, którzy jedyne o czym myślą to zaspokojenie swoich żądz. Na szczęście Sheila spotyka na swojej drodze kilku uczciwych mężczyzn.
Po wkroczeniu do doliny trafia do Wolnej Kompani, gdzie poznaje twardego i denerwującego Leo, kochanego, spokojnego i ciągle martwiacego się Lasote, Reivena który od początku wzbudza w niej sympatię. Tych trzech mężczyzn już do końca w jakiś sposób jej towarzyszy, starając się ją chronić.

Sheila ma ogromny dar do pakowania się w kłopoty, przez co trafia na pewien czas do Twierdzy, czyli głównego więzienia. Oraz do koczowników gdzie przeżywa naprawdę nieprzyjemne chwilę.

W książce znajdziecie momenty zabawne ale i takie które wywołają łzy i złamią Wam serce. Naprawdę polecam Wam tą powieść, to kilkanaście godzin wspaniałej przygody i choć czasem naiwność Sheili może wkurzać, to Rei którego bardzo polubiłam ratuje sytuację 🙂
Zastanawiam się czy będzie dalszy ciąg przygód bohaterów, bo z chęcią dowiedziałabym się co będzie dalej

Co to była za przygoda, tydzień w puszczy, sama bym się wybrała choć raczej nie koniecznie do Kazamatów. 700 stron drobnego druku może zniechęcić, ale nie dajcie się 😁 jak zaczniecie czytać to ciężko będzie się oderwać, mi zeszło trochę dłużej ze wzgl na remont ale gdyby nie to sądzę że łyknęłabym ja dużo szybciej.

Sheila przez przypadek trafia do zaklętej doliny, do...

Ziemia winowajców, moim zdaniem niesamowicie dobry debiut. Oprócz tego, że jest to psychologiczne low fantasy to zawiera również elementy horroru. Dawno nie czytałem czegoś tak dobrego. Równe tempo akcji, ale nie można się nudzić ani przez moment. Występują tu cztery główne podejścia do rozwiązania podstawowego problemu, który jest wiodącym wątkiem książki. Podejścia te mają jednak koniec końców jeden punkt wspólny. Nie mniej wątki poboczne są również bardzo ciekawe. Niejednoznaczne relacje pomiędzy bohaterami są dodatkowym atutem. Główna bohaterka chociaż jest irytująca, to po prostu taka musi być, inaczej ta historia nie miałaby sensu. Widać też jak zmienia się jej podejście do życia w trakcie przeżywanych "przygód" (zdecydowabie nikt nie chciałby samemu tego przeżywać). Autorka w interesujący sposób, pośrednio czy bezpośrednio, wskazuje na podział społeczny na terenie Kazamatów, w tym również poprzez używanie przez bohaterów swoistego języka. Czasami są to subtelne różnice, ale dla wprawnego oka do wychwycenia. Mimo ogromnej liczby bohaterów łatwo połapać się kto jest kim i od kogo. Poza tym nie tylko główna bohaterka jest dobrze obudowana, ale też pozostali bohaterowie są barwni, nie są nijacy. Retrospekcje ubogacają rys psychologiczny głównej bohaterki, ale też pośrednio wskazują na jej obecny stan psychiczny, jak bardzo broni się przed bieżącym światem próbując chronić się we wspomnieniach. Jest to pierwsza część, a wykreowany świat jest już dosyć bogaty i może niewątpliwie stanowić preludium do szerszego uniwersum. Oczywiście można byłoby się czepiać polików, czy jednej wulgarnej piosenki, ale w mojej ocenie nie rzutują one na całość pięknie wykreowanego świata. Zdecydowanie warto przeczytać.

Ziemia winowajców, moim zdaniem niesamowicie dobry debiut. Oprócz tego, że jest to psychologiczne low fantasy to zawiera również elementy horroru. Dawno nie czytałem czegoś tak dobrego. Równe tempo akcji, ale nie można się nudzić ani przez moment. Występują tu cztery główne podejścia do rozwiązania podstawowego problemu, który jest wiodącym wątkiem książki. Podejścia te...