"Wybawcy gwiazd" to kontynuacja "Łowców płomienia" i zakończenie dylogii "Sands of Arawiya" opowiadającej o bohaterach próbujących przywrócić magię o królestwie. Byłam ciekawa, co Hafsah Faizal przygotowała dla czytelników w drugim tomie tej niezwykle klimatycznej historii.
Opowieść rozpoczyna się tuż po wydarzeniach z zakończenia pierwszego tomu. Las Arz, przerażająca puszcza powoli zagarniająca tereny Arawiyi, upadł dzięki zumrze. Jednak to dopiero początek walki tej grupy o wolny świat. Po powrocie z Sharr na łowczynię, zabójcę, generała i wojowniczkę czekają kolejne zadania. Bohaterowie muszą umieścić serca Starszych Sióstr w minaretach każdego kalifatu, by przywrócić magię w królestwie, zdetronizować sułtana kontrolowanego przez Nocnego Lwa, a następnie pokonać jego samego. Czas przecieka im przez palce - serca bowiem umierają, a wróg zbiera sojuszników i rośnie w siłę. Ostateczne starcie o wolność i przywrócenie harmonii nieuchronnie się zbliża. Czy wybawcy gwiazd wyjdą z niej cało?
Lubię świat wykreowany przez Faizal. Fascynuje mnie pustynny klimat oraz inspiracje arabską kulturą. W tej części akcja ruszyła poza Las Arz, dzięki czemu autorka pokazała więcej krainy Sułtana.
"Wybawcy gwiazd" podobnie jak "Łowcy płomieni", mieli klimatyczny, wciągający początek, ale w połowie lektura zaczęła się dłużyć. Tempo akcji w pewnym momencie zwalnia, by potem nagle przyśpieszyć. Niektóre wątki nie wymagały takiego rozwleczenia, innym natomiast poświęcono zdecydowanie za mało czasu.
Pisarka posługuje się pięknym kwiecistym językiem. Z jednej strony to zaleta, bo wyróżnia to autorkę. Z drugiej jednak posługiwanie się takim stylem wydłużało akcję, gdyż pisarka skupiała się na niepotrzebnych szczegółach. Książka mogła być o dwieście stron krótsza bez szkody dla fabuły, a z korzyścią dla tempa. Przez ten styl niektóre dialogi wypadały nienaturalnie.
Główni bohaterowie - Zafira i Nasir - wypadli świetnie osobno, ale gdy tylko ich drogi się splątały, to stawali się zupełnie innymi osobami. Pokazywali więcej charakteru, gdy działali samodzielnie lub z innymi bohaterami.
"Wybawcy gwiazd" to całkiem niezłe zakończenie dylogii. Nie idealne i nie tak dobre, jak można by oczekiwać, gdyż błędy z pierwszego tomu zostały powtórzone. Niemniej przyjemnie czytało się kolejne dzieło Faizal. W momentach wartkiej akcji nie mogłam oderwać się od lektury.
Podwyższam ocenę za oryginalność związaną z osadzeniem akcji w świecie inspirowanym arabskimi mitami, a także za ciekawe poprowadzenie wątku przywrócenia magii.
Sięgajcie, jeśli macie ochotę na arabsko-indyjski klimat , magię, miłość i silną przyjaźń.

"Wybawcy gwiazd" to kontynuacja "Łowców płomienia" i zakończenie dylogii "Sands of Arawiya" opowiadającej o bohaterach próbujących przywrócić magię o królestwie. Byłam ciekawa, co Hafsah Faizal przygotowała dla czytelników w drugim tomie tej niezwykle klimatycznej historii.
Opowieść rozpoczyna się tuż po wydarzeniach z zakończenia pierwszego tomu. Las Arz, przerażająca...

Ta część jest jeszcze gorsza od pierwszej. Strasznie mi się dłużyła: rozwleczona, przegadana, nielogiczna. Bohaterowie zdobyli serca Sióstr, które mogą ocalić magię i co robią? A nic, siedzą sobie w ciepłym domku u jednej takiej safinki. Jedzą, gadają, łażą po pokojach aby w końcu dać je komuś innemu do zaniesienia w miejsce przeznaczenia. Lew przetrzymuje ich towarzysza Altaira? To nic, posiedzimy, pogadamy a gdy w końcu ruszymy do akcji to bez planu. Wiemy, że sułtan to zło opętane przez Lwa, ale szwendamy się po jego pałacu jak smrodki, no bo co nam zrobi? I jeszcze wiecznie nadąsana Zafira, ciapowaty Nasir i naprzykrzająca się Kifah. Strasznie mi się dłużyło czytanie.

Ta część jest jeszcze gorsza od pierwszej. Strasznie mi się dłużyła: rozwleczona, przegadana, nielogiczna. Bohaterowie zdobyli serca Sióstr, które mogą ocalić magię i co robią? A nic, siedzą sobie w ciepłym domku u jednej takiej safinki. Jedzą, gadają, łażą po pokojach aby w końcu dać je komuś innemu do zaniesienia w miejsce przeznaczenia. Lew przetrzymuje ich towarzysza...

Czytałam na siłę. Już po pierwszym tomie twierdziłam że jest przeciętnie i będę czytać tylko żeby dowiedzieć się jak to się rozkręci. Czytałam.... Czytałam dużo wolniej niż poprzedni tom i cieszę się że już skończyłam.

Czytałam na siłę. Już po pierwszym tomie twierdziłam że jest przeciętnie i będę czytać tylko żeby dowiedzieć się jak to się rozkręci. Czytałam.... Czytałam dużo wolniej niż poprzedni tom i cieszę się że już skończyłam.

Skończyłam i czuje pustke i ciepełko w sercu. Książka inna niż te które czytałam. Magiczna z nutą akcji ii romansu ale nie natarczywego tylko takiego subtelnego ii przez to cudownego ♡♡

Skończyłam i czuje pustke i ciepełko w sercu. Książka inna niż te które czytałam. Magiczna z nutą akcji ii romansu ale nie natarczywego tylko takiego subtelnego ii przez to cudownego ♡♡

Trzeba przyznać, że arabskie klimaty mają swój urok. Magia,drużyna niezwykłych bohaterów,niebezpieczna misja,a do tego wplatane w tekst arabskie zwroty,które jeszcze tylko podkręcają atmosferę pustynnej przygody.W tym wszystkim znalazło się też miejsce na miłość, ale jak to zwykle bywa ,w tego typu fantastyce,jest strasznie ugrzeczniona.Z jednej strony w każdej rozmowie Zafiry z księciem jest więcej uczuć niż w niejednej scenie konkretnego zbliżenia, z drugiej strony,budowane,stopniowane przez całą serię, napięcie między nimi,zostaje nagle ucięte,następuje przeskok tej relacji i koniec historii.Straszny niedosyt dla mnie, ale przeciwnicy wątków miłosnych pewnie uznają to za plus.Nie jestem też zadowolona z roli,jaka przypadła tym razem Zafirze.Z nieustraszonej,walecznej wojowniczki stała się zagubioną,słabą dziewczyną,glównie przez potężny artefakt ,który powinien raczej dodać jej siły i umiejętności.Mam t wrażenie,że z Łowczyni tym razem,niewiele było pożytku .Niezła kontynuacja, ale jednak gorsza od poprzedniej części, rozdzielenie drużyny nieco rozbiło dynamikę historii.

Trzeba przyznać, że arabskie klimaty mają swój urok. Magia,drużyna niezwykłych bohaterów,niebezpieczna misja,a do tego wplatane w tekst arabskie zwroty,które jeszcze tylko podkręcają atmosferę pustynnej przygody.W tym wszystkim znalazło się też miejsce na miłość, ale jak to zwykle bywa ,w tego typu fantastyce,jest strasznie ugrzeczniona.Z jednej strony w każdej rozmowie...

W porównaniu do poprzedniego tomu, jest znacznie lepiej. Widać, że ta książka jest bardziej dopracowana. Do tego, nie jest tak męcząca w opisach, a same dialogi oraz emocje targające postaciami są zdecydowanie naturalniejsze. I wszystko byłoby naprawdę w porządku, jednak koniec, jak dla mnie, był bardzo przeciętny - niezwykle przewidywalny oraz szybki. Liczyłam na coś bardziej rozbudowanego.

W porównaniu do poprzedniego tomu, jest znacznie lepiej. Widać, że ta książka jest bardziej dopracowana. Do tego, nie jest tak męcząca w opisach, a same dialogi oraz emocje targające postaciami są zdecydowanie naturalniejsze. I wszystko byłoby naprawdę w porządku, jednak koniec, jak dla mnie, był bardzo przeciętny - niezwykle przewidywalny oraz szybki. Liczyłam na coś...

O wiele lepsza i bardziej dopracowana niż pierwsza część. Przede wszystkim - poprawa pacingu i relacji między bohaterami. Na plus również dodanie perspektywy Altaira (który jest chyba najciekawszą postacią).

7,5

O wiele lepsza i bardziej dopracowana niż pierwsza część. Przede wszystkim - poprawa pacingu i relacji między bohaterami. Na plus również dodanie perspektywy Altaira (który jest chyba najciekawszą postacią).

7,5

Jak dla mnie koniec książki mógłby już być w momencie kiedy Nasir i Zafira się ze sobą żegnają. Otwarte zakończenie dzięki któremu mogłabym sobie układać milion historii związanych z ich światem. Wszystko to, co było napisanie później brzmi jakby ktoś kazał to dopisać by sie czytelnicy nie oburzyli, że ale jak to oni są w końcu razem czy nie? Ja akceptowałabym to jako niewiadomą i albo ich bym sobie połączyła albo nie. Bo dla mnie po rozstaniu do ślubu? Comon... nie oni . To powinna być osobna książka z ich zwiazkiem xD jako sequel haha

Jak dla mnie koniec książki mógłby już być w momencie kiedy Nasir i Zafira się ze sobą żegnają. Otwarte zakończenie dzięki któremu mogłabym sobie układać milion historii związanych z ich światem. Wszystko to, co było napisanie później brzmi jakby ktoś kazał to dopisać by sie czytelnicy nie oburzyli, że ale jak to oni są w końcu razem czy nie? Ja akceptowałabym to jako...

Szkoda, że to już koniec przygód Zafiry, bo mam ochotę na więcej. Polecam!

Szkoda, że to już koniec przygód Zafiry, bo mam ochotę na więcej. Polecam!

Łowca i Książe. Starożytna Arabia. Magia.

Zakończenie dylogii „Sands of Arawiya”. Bezpośrednio kontynuacja pierwszego tomu "Łowcy płomienia".

Emocjonujące wydarzenia. Niesamowite zwroty akcji. Uroczy i delikatny wątek miłosny. Przekraczanie własnych granic i słabości. Tworzenie drużyny.

Cudo, po prostu cudo ❤️

Łowca i Książe. Starożytna Arabia. Magia.

Zakończenie dylogii „Sands of Arawiya”. Bezpośrednio kontynuacja pierwszego tomu "Łowcy płomienia".

Emocjonujące wydarzenia. Niesamowite zwroty akcji. Uroczy i delikatny wątek miłosny. Przekraczanie własnych granic i słabości. Tworzenie drużyny.

Cudo, po prostu cudo ❤️